ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 23 Μάη 1997
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Θάλαμος αερίων η Αθήνα!

Υψηλές θερμοκρασίες και νέφος έκαναν ανυπόφορη χτες την κατάσταση, ενώ το ίδιο προβλέπεται για σήμερα και τις επόμενες μέρες

Σε θάλαμο αερίων μετατράπηκε χτες η Αθήνα, με τη θερμοκρασία να φτάνει στους 37 βαθμούς - από τις υψηλότερες για την εποχή - και το νέφος να πλανάται απειλητικά πάνω από τα εκατομμύρια κατοίκους της πρωτεύουσας. Ιδιες και χειρότερες μέρες, όμως, περιμένουν τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, αφού οι καιρικές συνθήκες δεν πρόκειται να αλλάξουν τις επόμενες μέρες, σύμφωνα με την πρόβλεψη της ΕΜΥ, ενώ το κλιμακωτό ωράριο του ΥΠΕΧΩΔΕ που θα ισχύσει από τις 2 Ιούνη έχει αποδειχτεί στο παρελθόν αναποτελεσματικό.

Χτες, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΕΡΠΑ, το διοξείδιο του αζώτου σημείωνε υψηλές τιμές από τις 9 το πρωί μέχρι τις 12 το μεσημέρι, σε όλους τους σταθμούς μέτρησης. Η μεγαλύτερη τιμή σημειώθηκε στις 10 το πρωί στην οδό Πατησίων και ήταν 368 μικρογραμμάρια - 20 μονάδες περισσότερο από προχτές - με όριο επιφυλακής τα 200. Στο σταθμό μέτρησης της οδού Αθηνάς το διοξείδιο του αζώτου έφτασε τα 284 μικρογραμμάρια, στη Γεωπονική τα 257 και στο σταθμό του Περιστερίου τα 256 μικρογραμμάρια στις 11 το πρωί. Μετά το μεσημέρι υψηλές τιμές παρουσίασε και ο ρύπος του όζοντος, φτάνοντας τα 220 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα στο σταθμό της Λυκόβρυσης.

Παρά την ανυπόφορη πλέον κατάσταση που επικρατεί στην πρωτεύουσα, το ΥΠΕΧΩΔΕ απλά παρακολουθεί το φαινόμενο και σκοπεύει να το αντιμετωπίσει... "κλιμακωτά". Αλλωστε, το κλιμακωτό ωράριο που θα ισχύσει από τις 2 Ιούνη μέχρι και τις 30 Σεπτέμβρη είναι και το μοναδικό μέτρο του υπουργείου για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Κατέχουμε το αρνητικό ρεκόρ

Το περσινό αρνητικό πανευρωπαϊκό ρεκόρ ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που κατέχει η χώρα μας, φαίνεται πως θα το διατηρήσει και φέτος. Υπενθυμίζεται ότι πέρσι το Μάη ο ρύπος του όζοντος - που θεωρείται και ο πιο επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία - σημείωσε τις υψηλότερες τιμές σε ολόκληρη την Ευρώπη σε δύο σταθμούς της Αθήνας! Συγκεκριμένα, στις 21 Μάη του '96 στο Μαρούσι το όζον είχε φτάσει τα 361 μικρογραμμάρια στις 12 το μεσημέρι, ενώ την ίδια μέρα στο σταθμό μέτρησης της οδού Λιοσίων έφτασε τα 391 μικρογραμμάρια στη 1 το μεσημέρι, με όριο προειδοποίησης του κοινού τα 360. Μαζί λοιπόν με το Φιρένζε της Ιταλίας, όπου το όζον έφτασε τα 387 μικρογραμμάρια στις 13 Ιούλη, οι τρεις αυτές μετρήσεις ήταν και οι μεγαλύτερες για το 1996. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, η χώρα μας και φέτος θα διατηρήσει την αρνητική πρωτιά, ελλείψει σοβαρών μέτρων από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Υπενθυμίζεται ότι ο ρύπος του όζοντος είναι ο πιο επικίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων, ενώ έχει επιπτώσεις και στη βλάστηση (δάση, φυσικά οικοσυστήματα, καλλιέργειες κλπ.).

Κι αυτό είναι μόνο η αρχή...

Χειρότερες μέρες περιμένουν τους κατοίκους όσο το καλοκαίρι προχωρά, αφού η κατάσταση θα γίνεται περισσότερο αφόρητη, κυρίως στο κέντρο της πόλης και τις δυτικές συνοικίες. Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών, στις πυκνοδομημένες αυτές περιοχές παρουσιάζονται υψηλότερες θερμοκρασίες από 3 έως 7 βαθμούς Κελσίου, σε σχέση με περιοχές λιγότερο δομημένες. Στο κέντρο της πρωτεύουσας, που πνίγεται απ' το τσιμέντο, καθώς και σε περιοχές όπως το Περιστέρι και το Αιγάλεω, η θερμοκρασία παρουσιάζει άνοδο, συγκριτικά με περιοχές όπως η Ηλιούπολη και η Κηφισιά. Αυτή η διαφορά οφείλεται, εκτός από την πυκνή δόμηση, στο κυκλοφοριακό και την έλλειψη πρασίνου. Την ίδια στιγμή, όμως, στις προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι η περαιτέρω τσιμεντοποίηση...

Κ. Π.

Θάλαμος αερίων η Αθήνα!

Υψηλές θερμοκρασίες και νέφος έκαναν ανυπόφορη χτες την κατάσταση, ενώ το ίδιο προβλέπεται για σήμερα και τις επόμενες μέρες

Σε θάλαμο αερίων μετατράπηκε χτες η Αθήνα, με τη θερμοκρασία να φτάνει στους 37 βαθμούς - από τις υψηλότερες για την εποχή - και το νέφος να πλανάται απειλητικά πάνω από τα εκατομμύρια κατοίκους της πρωτεύουσας. Ιδιες και χειρότερες μέρες, όμως, περιμένουν τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, αφού οι καιρικές συνθήκες δεν πρόκειται να αλλάξουν τις επόμενες μέρες, σύμφωνα με την πρόβλεψη της ΕΜΥ, ενώ το κλιμακωτό ωράριο του ΥΠΕΧΩΔΕ που θα ισχύσει από τις 2 Ιούνη έχει αποδειχτεί στο παρελθόν αναποτελεσματικό.

Χτες, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΕΡΠΑ, το διοξείδιο του αζώτου σημείωνε υψηλές τιμές από τις 9 το πρωί μέχρι τις 12 το μεσημέρι, σε όλους τους σταθμούς μέτρησης. Η μεγαλύτερη τιμή σημειώθηκε στις 10 το πρωί στην οδό Πατησίων και ήταν 368 μικρογραμμάρια - 20 μονάδες περισσότερο από προχτές - με όριο επιφυλακής τα 200. Στο σταθμό μέτρησης της οδού Αθηνάς το διοξείδιο του αζώτου έφτασε τα 284 μικρογραμμάρια, στη Γεωπονική τα 257 και στο σταθμό του Περιστερίου τα 256 μικρογραμμάρια στις 11 το πρωί. Μετά το μεσημέρι υψηλές τιμές παρουσίασε και ο ρύπος του όζοντος, φτάνοντας τα 220 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα στο σταθμό της Λυκόβρυσης.

Παρά την ανυπόφορη πλέον κατάσταση που επικρατεί στην πρωτεύουσα, το ΥΠΕΧΩΔΕ απλά παρακολουθεί το φαινόμενο και σκοπεύει να το αντιμετωπίσει... "κλιμακωτά". Αλλωστε, το κλιμακωτό ωράριο που θα ισχύσει από τις 2 Ιούνη μέχρι και τις 30 Σεπτέμβρη είναι και το μοναδικό μέτρο του υπουργείου για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Κατέχουμε το αρνητικό ρεκόρ

Το περσινό αρνητικό πανευρωπαϊκό ρεκόρ ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που κατέχει η χώρα μας, φαίνεται πως θα το διατηρήσει και φέτος. Υπενθυμίζεται ότι πέρσι το Μάη ο ρύπος του όζοντος - που θεωρείται και ο πιο επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία - σημείωσε τις υψηλότερες τιμές σε ολόκληρη την Ευρώπη σε δύο σταθμούς της Αθήνας! Συγκεκριμένα, στις 21 Μάη του '96 στο Μαρούσι το όζον είχε φτάσει τα 361 μικρογραμμάρια στις 12 το μεσημέρι, ενώ την ίδια μέρα στο σταθμό μέτρησης της οδού Λιοσίων έφτασε τα 391 μικρογραμμάρια στη 1 το μεσημέρι, με όριο προειδοποίησης του κοινού τα 360. Μαζί λοιπόν με το Φιρένζε της Ιταλίας, όπου το όζον έφτασε τα 387 μικρογραμμάρια στις 13 Ιούλη, οι τρεις αυτές μετρήσεις ήταν και οι μεγαλύτερες για το 1996. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, η χώρα μας και φέτος θα διατηρήσει την αρνητική πρωτιά, ελλείψει σοβαρών μέτρων από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Υπενθυμίζεται ότι ο ρύπος του όζοντος είναι ο πιο επικίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων, ενώ έχει επιπτώσεις και στη βλάστηση (δάση, φυσικά οικοσυστήματα, καλλιέργειες κλπ.).

Κι αυτό είναι μόνο η αρχή...

Χειρότερες μέρες περιμένουν τους κατοίκους όσο το καλοκαίρι προχωρά, αφού η κατάσταση θα γίνεται περισσότερο αφόρητη, κυρίως στο κέντρο της πόλης και τις δυτικές συνοικίες. Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών, στις πυκνοδομημένες αυτές περιοχές παρουσιάζονται υψηλότερες θερμοκρασίες από 3 έως 7 βαθμούς Κελσίου, σε σχέση με περιοχές λιγότερο δομημένες. Στο κέντρο της πρωτεύουσας, που πνίγεται απ' το τσιμέντο, καθώς και σε περιοχές όπως το Περιστέρι και το Αιγάλεω, η θερμοκρασία παρουσιάζει άνοδο, συγκριτικά με περιοχές όπως η Ηλιούπολη και η Κηφισιά. Αυτή η διαφορά οφείλεται, εκτός από την πυκνή δόμηση, στο κυκλοφοριακό και την έλλειψη πρασίνου. Την ίδια στιγμή, όμως, στις προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι η περαιτέρω τσιμεντοποίηση...

Κ. Π.

Και όμως υπάρχουν...

Μήπως μας εντυπωσίασε τελικά περισσότερο από όσο έπρεπε η υπόθεση της εγκυκλίου του συμβούλου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Λάρισας, με την οποία καταγγέλθηκαν ως αιρετικά τα έργα του Νίκου Καζαντζάκη; Το ερώτημα δεν αφορά βέβαια τον Ν. Ευαγγελάτο επί παραδείγματι, ο οποίος στο προχτεσινό δελτίο του ΣΚΑΪ δήλωνε "έκπληκτος" και "κατάπληκτος" που τέτοια πράγματα "σκοταδιστικά" συμβαίνουν στη σημερινή εποχή. Το 'χει η μοίρα του αυτού του ανθρώπου - όπως και άλλων που κάνουν την ίδια δουλιά - να αισθάνεται έκπληκτος, να "απορεί και να εξίσταται" κάθε βράδυ στις 8.00 με τα - πάντα - συνταρακτικά, αποκαλυπτικά, τρομερά, συγκλονιστικά και αποκλειστικά θέματα που προβάλλει κάθε βράδυ το κανάλι του. Το ερώτημα αφορά όσους, όχι λόγω επαγγέλματος, αλλά λόγω συνείδησης, ένιωσαν άβολα στο άκουσμα αυτής της είδησης κι όλου του σχετικού παρασκηνίου...

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι πέρασε πολύς καιρός από τότε που "στίφη ευσεβών χριστιανών" διαδήλωναν και εισέβαλλαν σε κινηματογράφους της ΑΘήνας και της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να απαγορευτεί η προβολή της ταινίας "Ο τελευταίος πειρασμός", που βασιζόταν σε έργο του ίδιου λογοτέχνη, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ξεχάστηκαν οι βίαιες συγκρούσεις άλλων "ευσεβών" στη Μητρόπολη της Λάρισας, που έκαναν τις εξέδρες των φανατικών φιλάθλων της Λίβερπουλ να μοιάζουν με... "συγκέντρωση κυριών για τσάι", κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δε γνωρίζει, ποιες... "σκοτεινές δυνάμεις" (για να δανειστούμε τον όρο) ζουν, υπάρχουν κι επιδιώκουν να αναπτυχθούν σε κάποιες γωνιές της ελληνικής κοινωνίας. Δυνάμεις τυφλού θρησκευτικού φανατισμού, δυνάμεις αντίδρασης σε οτιδήποτε προοδευτικό, δυνάμεις προσκολλημένες σε αντιλήψεις, που οι πρωταρχικές πηγές τους βρίσκονται βαθιά στις πλέον σκοταδιστικές περιόδους της ελληνικής ιστορίας και σήμερα σπρώχνουν την ελληνική κοινωνία ένα βήμα πιο πίσω. Δυνάμεις που διατηρούν τις οργανωμένες μορφές τους, όχι μέσα αλλά "παρά", στο πλάι της επίσημης, επιχορηγούμενης από το κράτος, Εκκλησίας, δεμένες μαζί της σε σχέσεις αλληλεπίδρασης. Δυνάμεις που διατηρούν και σχέσεις συγκοινωνούντων δοχείων με άλλους χώρους προαγωγής ακραίων εθνικιστικών και άλλων οπισθοδρομικών απόψεων. Δυνάμεις, τέλος, που έθρεψε και θρέφει το κλίμα σοβινισμού, το οποίο δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια όσοι κυβέρνησαν τη χώρα, με αφορμή και τα λεγόμενα "εθνικά θέματα". Αλλωστε, μόνο τους τελευταίους δύο μήνες είχαμε κι άλλα έμπρακτα δείγματα της δράσης όλων αυτών. Τα... εικονίσματα, για παράδειγμα, στην αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Και βέβαια, δεν είναι να απορεί κανείς για τη σχέση όλων των προαναφερθέντων χώρων με την εκπαίδευση. Εναν χώρο που ανέκαθεν προσέλκυε την προσοχή τους για ευνόητους λόγους, που έχουν να κάνουν με τη διαμόρφωση συνειδήσεων. Οσο για το - εύλογο - ερώτημα πώς ένας άνθρωπος με τέτοιες απόψεις, μα κυρίως τέτοια πρακτική, κατέληξε να βρει μια θέση ανάμεσα σ' αυτούς που διαμορφώνουν τα προγράμματα εκπαίδευσης, στους υπεύθυνους για την εφαρμογή και αναβάθμιση των συστημάτων διδασκαλίας, αυτό πρέπει να μας το απαντήσουν όσοι έχουν διαμορφώσει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, όσοι καθορίζουν τους συσχετισμούς για την ανάδειξη των εκπαιδευτικών στελεχών. Συγκεκριμένα, αυτοί που "πίνουν νερό" στο όνομα της "προόδου", της "αντικειμενικότητας", της "αξιοκρατίας" και της εκπαίδευσης με "δημοκρατικό ήθος"...

Γεράσιμος ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ

Και όμως υπάρχουν...

Μήπως μας εντυπωσίασε τελικά περισσότερο από όσο έπρεπε η υπόθεση της εγκυκλίου του συμβούλου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Λάρισας, με την οποία καταγγέλθηκαν ως αιρετικά τα έργα του Νίκου Καζαντζάκη; Το ερώτημα δεν αφορά βέβαια τον Ν. Ευαγγελάτο επί παραδείγματι, ο οποίος στο προχτεσινό δελτίο του ΣΚΑΪ δήλωνε "έκπληκτος" και "κατάπληκτος" που τέτοια πράγματα "σκοταδιστικά" συμβαίνουν στη σημερινή εποχή. Το 'χει η μοίρα του αυτού του ανθρώπου - όπως και άλλων που κάνουν την ίδια δουλιά - να αισθάνεται έκπληκτος, να "απορεί και να εξίσταται" κάθε βράδυ στις 8.00 με τα - πάντα - συνταρακτικά, αποκαλυπτικά, τρομερά, συγκλονιστικά και αποκλειστικά θέματα που προβάλλει κάθε βράδυ το κανάλι του. Το ερώτημα αφορά όσους, όχι λόγω επαγγέλματος, αλλά λόγω συνείδησης, ένιωσαν άβολα στο άκουσμα αυτής της είδησης κι όλου του σχετικού παρασκηνίου...

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι πέρασε πολύς καιρός από τότε που "στίφη ευσεβών χριστιανών" διαδήλωναν και εισέβαλλαν σε κινηματογράφους της ΑΘήνας και της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να απαγορευτεί η προβολή της ταινίας "Ο τελευταίος πειρασμός", που βασιζόταν σε έργο του ίδιου λογοτέχνη, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ξεχάστηκαν οι βίαιες συγκρούσεις άλλων "ευσεβών" στη Μητρόπολη της Λάρισας, που έκαναν τις εξέδρες των φανατικών φιλάθλων της Λίβερπουλ να μοιάζουν με... "συγκέντρωση κυριών για τσάι", κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δε γνωρίζει, ποιες... "σκοτεινές δυνάμεις" (για να δανειστούμε τον όρο) ζουν, υπάρχουν κι επιδιώκουν να αναπτυχθούν σε κάποιες γωνιές της ελληνικής κοινωνίας. Δυνάμεις τυφλού θρησκευτικού φανατισμού, δυνάμεις αντίδρασης σε οτιδήποτε προοδευτικό, δυνάμεις προσκολλημένες σε αντιλήψεις, που οι πρωταρχικές πηγές τους βρίσκονται βαθιά στις πλέον σκοταδιστικές περιόδους της ελληνικής ιστορίας και σήμερα σπρώχνουν την ελληνική κοινωνία ένα βήμα πιο πίσω. Δυνάμεις που διατηρούν τις οργανωμένες μορφές τους, όχι μέσα αλλά "παρά", στο πλάι της επίσημης, επιχορηγούμενης από το κράτος, Εκκλησίας, δεμένες μαζί της σε σχέσεις αλληλεπίδρασης. Δυνάμεις που διατηρούν και σχέσεις συγκοινωνούντων δοχείων με άλλους χώρους προαγωγής ακραίων εθνικιστικών και άλλων οπισθοδρομικών απόψεων. Δυνάμεις, τέλος, που έθρεψε και θρέφει το κλίμα σοβινισμού, το οποίο δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια όσοι κυβέρνησαν τη χώρα, με αφορμή και τα λεγόμενα "εθνικά θέματα". Αλλωστε, μόνο τους τελευταίους δύο μήνες είχαμε κι άλλα έμπρακτα δείγματα της δράσης όλων αυτών. Τα... εικονίσματα, για παράδειγμα, στην αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Και βέβαια, δεν είναι να απορεί κανείς για τη σχέση όλων των προαναφερθέντων χώρων με την εκπαίδευση. Εναν χώρο που ανέκαθεν προσέλκυε την προσοχή τους για ευνόητους λόγους, που έχουν να κάνουν με τη διαμόρφωση συνειδήσεων. Οσο για το - εύλογο - ερώτημα πώς ένας άνθρωπος με τέτοιες απόψεις, μα κυρίως τέτοια πρακτική, κατέληξε να βρει μια θέση ανάμεσα σ' αυτούς που διαμορφώνουν τα προγράμματα εκπαίδευσης, στους υπεύθυνους για την εφαρμογή και αναβάθμιση των συστημάτων διδασκαλίας, αυτό πρέπει να μας το απαντήσουν όσοι έχουν διαμορφώσει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, όσοι καθορίζουν τους συσχετισμούς για την ανάδειξη των εκπαιδευτικών στελεχών. Συγκεκριμένα, αυτοί που "πίνουν νερό" στο όνομα της "προόδου", της "αντικειμενικότητας", της "αξιοκρατίας" και της εκπαίδευσης με "δημοκρατικό ήθος"...

Γεράσιμος ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ