"Οχι στο τσιμέντο και την τσιμενταρία, θέλουμε το πράσινο κι ελεύθερη πλατεία". Αυτό το μήνυμα έστειλαν χτες κάτοικοι, γονείς και μαθητές των Αμπελοκήπων σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, στη συμβολή των οδών Κηφισίας και Αιτωλίας,ενάντια στη σχεδιαζόμενη τσιμεντοποίηση του κτήματος ΘΩΝ, έκτασης οχτώ στρεμμάτων. Μετά τη συγκέντρωση, οι μαθητές του 56ου Γυμνασίου και Λυκείου Αμπελοκήπων κατέλαβαν συμβολικά τις δύο από τις τρεις λωρίδες της λεωφόρου Κηφισίας.

Οι κάτοικοι, με τη χτεσινή μαζική κινητοποίηση, κατήγγειλαν την έναρξη των εργασιών ανέγερσης πολυώροφου κτιρίου γραφείων και καταστημάτων σε ένα κομμάτι του κτήματος ΘΩΝ, έκτασης 4,2 στρεμμάτων. Κατήγγειλαν ακόμα την πρόθεση πώλησης των υπόλοιπων 3,8 στρεμμάτων για να οικοδομηθούν από τους συνιδιοκτήτες του κτήματος (Ασυλο Ανιάτων, Γηροκομείο και Νοσοκομείο "Σωτηρία").

Αίτημα των κατοίκων είναι να ανασταλούν άμεσα οι οικοδομικές εργασίες στο τμήμα των 4,2 στρεμμάτων. Αντίθετα, να τους αποδοθεί όλο το κτήμα ΘΩΝ για τις ανάγκες τους σε λειτουργικό πράσινο και σχολείο. "Τα προβλήματα είναι πολλά, αλλά η πολιτεία κωφεύει", σημείωσε, μιλώντας στη χτεσινή συγκέντρωση ο Δημήτρης Κλεφτοδήμος,εκ μέρους του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων.Ο ίδιος τόνισε: "Δε θέλουμε τα μεγαλοσυμφέροντα να πατρονάρουν τη ζωή μας. Θα οργανώσουμε καλύτερα τον αγώνα μας και θα δώσουμε ακόμα πιο δυνατή απάντηση στα σχέδια τσιμεντοποίησης". Στη συνέχεια ο Δ. Κλεφτοδήμος κάλεσε τους παρευρισκόμενους να δώσουν δυναμικό "παρών" και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Αθήνας, που θα ασχοληθεί με το θέμα στην ερχόμενη συνεδρίασή του.

Ο Θανάσης Κλωνάρης,πρόεδρος της Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων του 7ου Διαμερίσματος Αθηνών τόνισε στους κατοίκους πως: "με την επιμονή και την ενότητα θα κερδίσουμε αυτόν τον αγώνα. Θα εκπλαγούν όσοι λογαριάζουν για εμάς χωρίς εμάς. Οι ελεύθεροι χώροι χάνονται ο ένας μετά τον άλλον. Είμαστε υπεύθυνοι απέναντι στα παιδιά μας, όχι όμως και η πολιτεία". Αναφερόμενος στο κτήμα ΘΩΝ συγκεκριμένα, σημείωσε ότι βρίσκεται στην καρδιά των Αμπελοκήπων, "είναι από τους λίγους πνεύμονες που έχουν απομείνει στην περιοχή μας και θέλουν να τον καταστρέψουν".

Αξίζει να σημειωθεί πως τα οχτώ στρέμματα του κτήματος έχουν χαρακτηριστεί με την υπ' αριθμόν 643/23-7-1979 απόφαση του Δήμου Αθηναίων ως χώρος κοινόχρηστου πρασίνου και Κέντρου Νεότητας.

Τη συνδρομή της στα σχέδια τσιμεντοποίησης του κτήματος ΘΩΝ προσέφερε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθήνας, καθώς στην προχτεσινή συνεδρίαση του σώματος, έδωσε ουσιαστικά τη δυνατότητα στο μεγαλοεργολάβο Μπ. Βωβό να κατασκευάσει υπόγειο γκαράζ και μεγαθήριο γραφείων και καταστημάτων στα τέσσερα από τα οχτώ στρέμματα του κτήματος. Η πλειοψηφία του Δ. Αβραμόπουλου αρνήθηκε ουσιαστικά να διερευνήσει τη νομιμότητα της οικοδομικής άδειας, που η Πολεοδομία του Δήμου εξέδωσε στον μεγαλοεργολάβο.

Αντίθετα, αποφάσισε να συστήσει επιτροπή, που θα διερευνήσει την αγορά και του υπόλοιπου τμήματος του οικοπέδου που ανήκει σήμερα σε ιδρύματα. Την απόφαση κατήγγειλε ο δημοτικός σύμβουλος Λεων. Αυδής,κάνοντας λόγο για νομιμοποίηση της εργολαβίας από το δήμο.

"Κι αφού στη φλόγα λιώσαμε

κι ούλοι μας σβήνουν οι καημοί.

Να, με τον ίδιο θάνατο το θάνατο πατάμε!".

Ο ΕΠΟΝίτης που μέστωσε μέσα στη φωτιά του αγώνα για τη Λευτεριά.

Ο ποιητής που τραγούδησε να νιάτα.

"Διάπλατα νιότη τίναξε φτερά και σήκωσέ μας. Τέτοιοι ουρανοί, βαθιοί ουρανοί δεν είδαμε ποτέ μας".

Ο τραγουδιστής της ζωής, της πίστης, και της μεγάλης θυσίας.

Ο ποιητής αγωνιστής που γκρέμισε το θάνατο με το θάνατό του, που βάδισε αγέρωχος στην Αθανασία και την Αιωνιότητα στεφανωμένος με το "Τελευταίο τραγούδι" που έγραψε, λίγο πριν εκτελεστεί, στο θαμπό κελί του.

"Γυρτός κανείς, δειλός κανείς, μονάχοι ψηλομέτωποι αγέρωχοι ανοίγουμε τα κάστρα του θανάτου".

Γιος πατέρα αγωνιστή, πήρε από νωρίς το όπλο, να πολεμήσει τη σκλαβιά και την αδικία, να πολεμήσει για μια Ελλάδα λεύτερη και ανεξάρτητη. Από νωρίς πήρε την πένα και στάθηκε ψηλά στις επάλξεις της τέχνης.

Το μπόι του είχε γίνει ένα με την ψηλότερη κορυφή της Αρετής και δε γινότανε πια να χαμηλώσει. Από την καρδιά του ξεχυνόταν μια φλόγα που ήταν ικανή να ξεπαγώσει κι αυτόν τον ίδιο το θάνατο.

Μας άφησε επίσης κληρονομιά ένα δυνατό και ρωμαλέο βραβευμένο έργο που όσο κι αν είναι σύντομο, είναι ωστόσο μια λαμπρή συνεισφορά στην αντιστασιακή, επαναστατική λογοτεχνία. Το έργο που γράφτηκε πίσω από τα συρματοπλέγματα, πίσω από τους πανύψηλους τοίχους της φυλακής, μέσα στα σκοτεινά υγρά κελιά, νύχτες αξημέρωτες προσμένοντας το θάνατο.

"Τούτη τη νύχτα μεσ' το βρώμικο κελί μας, / προσμένουμε εγώ κι οι αδελφοί μου, / το θάνατο που προσοχή μπροστά μας στέκει".

Κάθε βράδυ. Καν δυο καν τρία χρόνια αγκαλιά με το θάνατο χωρίς να τους ταράζει ο φόβος.

Περνούσε τις τελευταίες του ώρες με ιστορίες του αγώνα, τραγούδια και ποιήματα. Πάντα φρέσκος, πάντα καθαρός, πάντα έτοιμος, μοιράζοντας το τελευταίο κομμάτι ψωμί με τους συντρόφους, που αντί να τον παρηγορούν τους παρηγορούσε εκείνος.

Τα τελευταία του λόγια πριν το βόλι του τρυπήσει την καρδιά:

"Αδέλφια νεολαίοι, ψηλά τη σημαία τ' αγώνα. Ζήτω ο Ελληνικός Λαός, Ζήτω οι φυλακισμένοι αγωνιστές. Ζήτω η Λευτεριά".

Ο Κώστας Γιαννόπουλος ήταν μόνο 24 χρόνων.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ

Τσιμέντο και γυαλί σε μεγάλες ποσότητες, όπως αυτό της φωτογραφίας (πάνω), ετοιμάζεται να φυτευτεί και στους Αμπελόκηπους, στο κτήμα ΘΩΝ (αριστερά)