Συγκέντρωση διαμαρτυρίας διοργανώνει μεθαύριο Κυριακή στην Κόρινθο η Συντονιστική Επιτροπή Πλημμυροπαθών Κορίνθου. Η συγκέντρωση γίνεται στις 11 το πρωί έξω από το Εργατικό Κέντρο της πόλης και η Συντονιστική Επιτροπή Πλημμυροπαθών απευθύνει κάλεσμα στους Κορίνθιους για μαζική συμμετοχή, ώστε να διατρανωθεί η θέλησή τους για δίκαιες αποζημιώσεις σε νοικοκυριά και καταστήματα και για να αποζημιωθούν και τα αυτοκίνητα που καταστράφηκαν. Επίσης, τους καλεί να αγωνιστούν για να γίνουν έργα για την αντιπλημμυρική προστασία της πόλης, την αποφυγή νέων καταστροφών και για να μην ξαναθρηνήσουν ανθρώπινα θύματα.

Σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε χτες η Συντονιστική Επιτροπή Πλημμυροπαθών Κορίνθου, υπογραμμίζεται ότι η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τον εμπαιγμό της με τα εξευτελιστικά ποσά που ενέκρινε για τους πλημμυροπαθείς και γίνονται μια σειρά από σοβαρές καταγγελίες. Συγκεκριμένα, η Συντονιστική Επιτροπή καταγγέλλει: Το γεγονός της απόρριψης των αποζημιώσεων στις μισές τουλάχιστον κατοικίες από όσες επλήγησαν, τονίζοντας πως αυτό που έγινε αποτελεί αίσχος. Τις αδικίες που έγιναν σε βάρος πλημμυροπαθών με τη μηδαμινή αποζημίωση που πήραν, ενώ άλλοι ημέτεροι, για τις ίδιες καταστροφές πήραν πολλαπλάσιες αποζημιώσεις. Την πρακτική της ρουσφετολογίας, της εξυπηρέτησης των ημετέρων από τους εκσυγχρονιστές που έδρασαν στα γραφεία της Πρόνοιας και στη Νομαρχία. Επίσης, καταγγέλλεται ως άδικος ο νόμος για τις αποζημιώσεις, αφού αποδειγμένα φάνηκε ότι ο στόχος είναι η ελαχιστοποίηση των αποζημιώσεων.

Η Συντονιστική Επιτροπή καταγγέλλει τη στάση του νομάρχη, του δημάρχου, της πλειοψηφίας της διοίκησης του Εμπορικού Συλλόγου και του Επιμελητηρίου, που λειτούργησαν έχοντας στόχο να εκτονώσουν τη δίκαιη αγανάκτηση των Κορινθίων από την ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού στην αντιμετώπιση της κατάστασης και από τα ελλιπή μέτρα που ανακοινώθηκαν. "Το εκ των υστέρων ενδιαφέρον τους - αναφέρεται στην ανακοίνωση - δεν τους δικαιώνει. Ακόμα και τώρα περιορίζονται στην απορρόφηση των λαϊκών αντιδράσεων, υπερασπιζόμενοι όλοι την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Για αυτό είναι υπόλογοι, γιατί ξεπουλούν τον αγώνα των Κορινθίων αρνούμενοι να διεκδικήσουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν".

"Εγινε φανερό γιατί δεν ήθελαν να κηρυχτεί η πόλη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για να κερδίσουν οι ημέτεροι με τις εταιρίες τους από τον καθαρισμό της πόλης", επισημαίνει η Συντονιστική Επιτροπή Πλημμυροπαθών Κορίνθου. Οσο για το πόρισμα που εκδόθηκε, το χαρακτηρίζει "ένα διατεταγμένο πόρισμα, όπου κανείς δεν ευθύνεται για ό,τι έγινε, αλλά και καμία ιεράρχηση έργων δεν μπήκε μπρος".

Αναφερόμενη στο ρόλο των κυβερνητικών βουλευτών, σημειώνει: "Χωρίς ντροπή, κυβερνητικοί βουλευτές τάσσονται δήθεν στο πλευρό των πλημμυροπαθών, όταν το κόμμα τους ψηφίζει στη Βουλή αυτούς τους αισχρούς νόμους και οι ίδιοι τους υπερασπίζονται ως στελέχη του. Αποδεικνύεται - καταλήγει η ανακοίνωση - ότι το αίτημα της Συντονιστικής Πλημμυροπαθών για ολική αποζημίωση, χωρίς διαμεσολάβηση των τραπεζών, ήταν και είναι ο μόνος τρόπος να μη μας πάρουν πίσω όσα, τάχα, σήμερα μας δίνουν με δωρεά".

Τα παιδιά που έχουν στερηθεί το φως, τον ήλιο, το παιγνίδι, το σχολείο, το φαγητό, το ζεστό χαμόγελο του γονιού.

Πως παιδί σημαίνει κίνδυνος κλοπής και εκβιασμού, πως παιδί σημαίνει αμέλεια, αδιαφορία, αφροντισιά και εμπορία των σωματικών του οργάνων. Πως παιδί σημαίνει πρησμένη κοιλιά και φοβισμένα μάτια.

Αυτά συμβαίνουν στις βρώμικες κοινωνίες της κατάπτωσης και της ανισότητας, όταν οι ευκαιρίες δεν είναι ίδιες κι όταν το κράτος πρόνοιας περί άλλα τυρβάζει.

Η φύση, παρά την κακοποίησή της αναγεννάται, ανασυντάσσεται και μας δείχνει τον πραγματικό δρόμο της αλήθειας.

Είδα κι ευτυχισμένα παιδιά, ν' ακολουθούν τη φύση τους. Προχτές το βράδυ, κάνοντας έναν περίπατο στο γυμναστήριο της γειτονιάς μου (Καλλιθέα), χάρηκε η ψυχή μου.

Αγορόπουλα και κοριτσόπουλα σ' ένα πανδαιμόνιο χαράς. Παίζανε, τραβολογιούνταν, κυνηγιούνταν, πειράζονταν, φωνασκούσαν, γελούσαν, τραγουδάγανε, με τις φορμίτσες τους, τα μπουφανάκια, τα σκουφάκια, τις μακριές κοτσίδες, την αλογοουρά, την ορμή της νιότης τους, το θάρρος και το θράσος τους.

Γυμνάζονταν, τρέχανε, κάνανε άλματα, πηδούσαν εμπόδια, ρίχνανε τη σφαίρα και το δίσκο, κάνανε ρυθμική γυμναστική, μονόζυγο, σχοινάκι, άκουγαν παραγγέλματα, ρωτούσαν, προσπαθούσαν, αμιλλόνταν.

Κι όλα αυτά βέβαια δεν πρέπει ν' αφεθούν σε καμιά ύποπτης προέλευσης ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά είναι χρέος της πολιτείας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του δικού μας πατριωτισμού.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ