ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 3 Απρίλη 1998
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Πάλι υποσχέσεις στους παραπληγικούς
  • Μαχητική συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Υγείας, όπου παρέμειναν επί πέντε ώρες
  • "Το ΚΚΕ στέκεται στο πλευρό των παραπληγικών και δεσμεύεται να ξαναθέσει το θέμα στη Βουλή", δήλωσε ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας

Για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες, η ηγεσία του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας αντιμετώπισε με απαράδεκτο τρόπο τους διαμαρτυρόμενους παραπληγικούς: Τότε προπηλακίστηκαν εντός του υπουργείου όσοι παραπληγικοί έκαναν συμβολική κατάληψη.

Χτες - εκτός του ότι μια διμοιρία αστυνομικών έφραξε την είσοδο του υπουργείου - οι παραπληγικοί περίμεναν πάνω από πέντε ώρες, χωρίς να μπορέσουν να συναντήσουν, τελικά, τον υπουργό Κ. Γείτονα. Ευθύς εξ αρχής, προσφέρθηκε για συνάντηση ο γραμματέας Πρόνοιας του υπουργείου Π. Αποσκίτης, αλλά οι παραπληγικοί ζητούσαν επιμόνως τον Κ. Γείτονα. (Αλλωστε, ο υπουργός Υγείας είχε κάνει τη γραπτή ανακοίνωση στις 30.9.1997, στην οποία υπήρξαν κάποιες δεσμεύσεις και οι οποίες δεν ικανοποιήθηκαν). Η απάντηση στην επιμονή των παραπληγικών για τον Κ. Γείτονα ήταν: "Δε βρίσκεται στο γραφείο του", γιατί ήταν στη Βουλή.

Τελικά, οι εκπρόσωποι των παραπληγικών συναντήθηκαν με τον Π. Αποσκίτη, ο οποίος, μετά τη συνάντηση, μίλησε "για δρομολόγηση των τριών βασικών αιτημάτων που βρίσκονται στη φάση της υλοποίησης" και πρόσθεσε ότι το υπουργείο Υγείας έχει υπογράψει τη σχετική ρύθμιση και αναμένει την τελική έγκριση από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Αντίθετα, ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών (ΠΑΣΠΑ) Ηλίας Μάρκος δήλωσε: "Στη συνάντηση αυτή, δεν υπήρξε σημαντικό αποτέλεσμα, όσον αφορά τις εξελίξεις πάνω στα αιτήματά μας. Λαμβάνοντας υπόψη τη δέσμευση του υπουργού να μας απαντήσει εγγράφως μέχρι την 8.4.1998, μέσω του γραμματέα Π. Αποσκίτη, θα συνέλθουμε ως Διοικητικό Συμβούλιο για να αποφασίσουμε τη συνέχιση του αγώνα μας".

Επίσης ο Μάριος Καμακάρης,μέλος του ΔΣ του ΠΑΣΠΑ, είπε: "Ηταν μια απ' τα ίδια. Νομίζουμε ότι εμπαιζόμαστε".

Δυναμική συγκέντρωση

Τη συγκέντρωση οργάνωσε ο ΠΑΣΠΑ, καθώς μέχρι σήμερα δεν έχουν ικανοποιηθεί ούτε και εκείνα τα αιτήματα, για τα οποία είχε δεσμευτεί εγγράφως το υπουργείο Υγείας το Σεπτέμβρη του 1997:

  • Την επέκταση του επιδόματος καυσίμων και σε αυτούς τους παραπληγικούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν ή να οδηγήσουν αυτοκίνητο.
  • Την επέκταση του εξωιδρυματικού επιδόματος και σε αυτούς τους παραπληγικούς, που έχουν ποσοστό αναπηρίας πάνω από 80%, όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, μυοπαθείς κλπ.
  • Την καταβολή δώρων και επιδόματος αδείας στα επιδόματα παραπληγίας των ασφαλισμένων του δημοσίου και των ανασφάλιστων.

"Αυτά τα αιτήματα, τονίζει ο ΠΑΣΠΑ, είναι το ελάχιστο μπροστά στα μεγάλα, χρόνια και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και που είναι αιτήματα άμεσης διεκδίκησης και πάλης".

Η παρουσία των παραπληγικών ήταν εντυπωσιακή έξω απ' το υπουργείο και ακούστηκαν μαχητικά συνθήματα: "Δεν είμαστε δραχμές να υποτιμηθούμε. Ολοι εδώ θα μείνουμε και θα αγωνιστούμε"."Δώστε λεφτά για Πρόνοια - Υγεία και όχι παροχές στην ολιγαρχία"."Αυτή η πολιτική η αντιλαϊκή, μ' αγώνες μαζικούς θ' ανατραπεί","Τα νομοσχέδιά σας τα αντιδραστικά μ' αγώνες μαζικούς θα μείνουν στα χαρτιά" και "Η σύγκλιση των αριθμών συνθλίβει το αύριο των παραπληγικών".

Κοντά στους συγκεντρωμένους παραπληγικούς, βρέθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας,ο οποίος δήλωσε: "Βρισκόμαστε εδώ για να συμπαρασταθούμε στο δίκαιο αγώνα του ΠΑΣΠΑ και εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας, που δεν έγιναν δεκτοί από τον υπουργό Υγείας - Πρόνοιας. Αντί να τους υποδεχτεί ο ίδιος ή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, τους περίμενε μια διμοιρία αστυνομικών. Το ΚΚΕ συμμερίζεται τη διαμαρτυρία των παραπληγικών, ιδιαίτερα μετά τις ασυνέπειες του υπουργείου, εφόσον δεν έγινε τίποτα μέχρι σήμερα με τις δεσμεύσεις. Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν αυτά, ο υπουργός αρνείται να τους δεχτεί για να δώσει απάντηση στη δίκαιη αγανάκτησή τους".

Και ο Στρ. Κόρακας κατέληξε: "Το ΚΚΕ στέκεται στο πλευρό του ΠΑΣΠΑ και σήμερα και στο μέλλον, ενώ δεσμεύεται να ξαναθέσει το θέμα στη Βουλή".

Κ. ΤΡ.

Η γ' θέση

Κάποιοι φιλόσοφοι, παράφορα ερωτευμένοι με την αντίληψη της ταξικής εκμετάλλευσης, βάλθηκαν να πείσουν με τη βοήθεια πάσης φύσεως εκδοτικών κατεστημένων ότι η εκμετάλλευση θα είναι αέναη. Η γ θέση, λένε, θα ανήκει για πάντα στη γ τάξη, την εργατιά, που στεγνώνει καθημερινά το σάλιο της από τον κάματο στους τόπους δουλιάς.

Επιχειρηματολογούν για το τέλος της εργασίας (όρα ταξική πάλη), έχοντας κατά νου τα επιτεύγματα της νέας τεχνολογίας. Κρίνουν νωρίς... Ας μην βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα για την εικόνα που θα παρουσιάζει η "γ τάξη" στη χιλιετία, που ήδη προβάλλει.

Αργά ή γρήγορα, θα σταθεί όρθια. Αργά ή γρήγορα, κάθε εργαζόμενος θα συνειδητοποιήσει ότι είναι ανάγκη να δώσει έναν όρκο τιμής. Στην προστασία των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών του, στην ενίσχυση και τη διεύρυνσή τους. Θα συνειδητοποιήσει την ανάγκη των γερών και ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπως και την ανάγκη γενικότερων αλλαγών, ώστε να πάψει η εκμετάλλευσή του και να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.

Η συνειδητοποίηση γίνεται κάθε στιγμή, ακόμη και στις ήσυχες μέρες. Κι ας μαθαίνουμε πιο εύκολα την αλήθεια την ώρα της ανάγκης... Το ατομικό περιστατικό δεν είναι η εξαίρεση, συνθέτει την πραγματικότητα του όλου, που περικλείει πλήθος ανθρώπων, που μοχθούν για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Ζωγραφίζει τη "γ τάξη"...

Μπορεί να μιλά η κυβέρνηση, για το σοσιαλισμό - αν και τελευταία αραίωσε την επίκλησή του και τον αντικατέστησε με την "κεντροαριστερά". Μας λέει ότι είναι με τη γ τάξη.

Είναι όμως;

Ας δούμε την πολιτική της στην κοινωνική ασφάλιση, στην πράξη. Να, ένα παραδειγματάκι. Μας λένε, δεξιά και αριστερά, ότι έχουν να επιδείξουν το "κράτος πρόνοιας", με χρήματα του εργαζόμενου, βέβαια... Ούτε το ένα συμβαίνει, ούτε το άλλο.

Η πολιτική της κυβέρνησης κατευθύνει ένα κράτος διακρίσεων, ένα κράτος αδικίας, και υπάρχουν οι αποδείξεις στα μικρές και μεγάλες υποθέσεις, που διαχειρίζονται εν ονόματι της ψήφου του ελληνικού λαού. Δε χρειάζονται ιδιαίτερες πολιτικές αναλύσεις για να φανεί η συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στους εργάτες. Η περίθαλψη που τους παρέχεται σε περίπτωση που τύχει και αρρωστήσει κάποιος εργαζόμενος και χρειαστεί νοσοκομειακή περίθαλψη αποτελεί την απόδειξη. Οδεύει στην τελευταία, τη γ θέση...

Τι σημαίνει γ θέση το γνωρίζουμε, γιατί υπάρχουν και οι Α, Βα, Ββ.

Αυτές οι θέσεις καταγράφονται στον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων, το ΙΚΑ.

Για να πας στην Α θέση, μάλλον θα πρέπει να ανήκεις στην εργατική αριστοκρατία... Για να πας στην ενδιάμεση, χρειάζεται τουλάχιστον 14 χιλιάδες δρχ. τεκμαρτό ημερομίσθιο, 4.000 ένσημα ή 15 - 20 χρόνια ανελλιπούς εργασίας.

Τον ταλαιπωρημένο εργαζόμενο της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, των βιομηχανικών κλαδικών συμβάσεων, τον στέλνουν ακόμα και μετά είκοσι χρόνια δουλιάς στη γ θέση... Είναι η ανταμοιβή για τα δημιουργικότερα χρόνια... Τα καλύτερά μας χρόνια, δοσμένα για τα κέρδη των επωνύμων... Σπαταλημένα και άγονα. Η εργατιά περικυκλωμένη από συρματοπλέγματα στο μισθό, στην απασχόληση, στην υγεία, στη ζωή.

Τούτους τους φράχτες με τις αγκυλωτές σιδερένιες μύτες, καλούμαστε να βάλουμε στο αμόνι και να λιώσουμε.

Βαγγέλης ΓΙΑΝΝΟΣ

"Δεν είμαστε δραχμές να υποτιμηθούμε. Ολοι εδώ θα μείνουμε και θα αγωνιστούμε" και "Η σύγκλιση των αριθμών συνθλίβει το αύριο των παραπληγικών", ήταν τα συνθήματα που προκάλεσαν αίσθηση και στους περαστικούς



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ