Ο χορός των κερδών των τραπεζικών, εμποροβιομηχανικών και άλλων μεγάλων επιχειρήσεων, μορφής ΑΕ και ΕΠΕ, "καλά κρατεί". Οπως δείχνουν τα προσωρινά, δειγματοληπτικά στοιχεία, τα ποσοστά αύξησης των κερδών τους ήταν πολλαπλάσια του πληθωρισμού, επιβεβαιώνοντας στην ουσία την εκτίμηση ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει πληθωρισμός μισθών (η εισοδηματική πολιτική δίνει ονομαστικές αυξήσεις μικρότερες του επίσημου πληθωρισμού) αλλά πληθωρισμός κερδών! Και αυτό είναι κάτι που το βεβαιώνουν, όχι μόνο η προκλητική "χλιδή" μιας μικρής μερίδας Ελλήνων επιχειρηματιών, που νέμονται τα παχυλά κέρδη τα οποία τους εξασφαλίζει η συνεχιζόμενη αντιλαϊκή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων. Το βεβαιώνουν επίσης, οι ισολογισμοί των επιχειρήσεων, που άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αλλά και επίσημες ανακοινώσεις των ίδιων των εταιριών που διαφημίζουν την υψηλή κερδοφορία τους.

Μια μικρή γεύση, για τη συνεχιζόμενη προκλητική αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, αποτελεί και ο πίνακας που επεξεργάστηκε και δημοσιεύσει σήμερα ο "Ρ", σύμφωνα με τον οποίο για 100 επιχειρήσεις με κέρδη (καθαρά κέρδη προ φόρων) πάνω από 500 εκατ. δραχμές το 1998,προκύπτει ότι το μέσο ποσοστό αύξησης είναι υπερπενταπλάσιο του πληθωρισμού (το 1998 έτρεχε σε μέσα επίπεδα με ρυθμό 4,8%). Από τον ίδιο πίνακα, προκύπτει ότι ανάμεσα στις ελάχιστες επιχειρήσεις που εμφανίζουν μείωση κερδών ή μικρή αύξηση, υπάρχουν και επιχειρήσεις με ποσοστά αύξησης των κερδών που κινούνται στο 200%, στο 300% ή και πάνω από 500%! Η εξέλιξη αυτή - που αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων χρόνων - ανάγκασε τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας να εκφράσει δημόσια τη δυσφορία του (με σχετική έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας) που απέδιδε το πρόβλημα του πληθωρισμού στην κερδοσκοπία των επιχειρήσεων.

Από ισολογισμούς διαφόρων επιχειρήσεων, που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες προκύπτει ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία τα ποσοστά αύξησης των κερδών είναι μεγαλύτερα (διπλάσια, δεκαπλάσια μέχρι και 100πλάσια του πληθωρισμού)! Ας σημειωθεί, μάλιστα, ότι τα στοιχεία των ισολογισμών εμφανίζουν τα επίσημα - τα φανερά - και όχι τα πραγματικά κέρδη των επιχειρήσεων. Τα πραγματικά κέρδη, κατά παράδοση είναι μεγαλύτερα καθώς οι φοροδιαφυγή αποτελεί "εθνικό σπορ" για τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Με βάση τους ισολογισμούς των 100 επιχειρήσεων ή ομίλων επιχειρήσεων, που παραθέτουμε στον πίνακα την εξέλιξη της κερδοφορίας τους το 1997 και το 1998, προκύπτουν, μεταξύ άλλων, και τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία:

Πρώτον, ότι τα καθαρά, προ φόρων, κέρδη για το σύνολο των 100 επιχειρήσεων, ξεπέρασαν το 1998 το ποσό των 1.000 δισεκατομμυρίων δραχμών. Για την ακρίβεια, έφτασαν στο ποσό ρεκόρ των 1.150 δισεκατομμυρίων δραχμών έναντι 884,7 δισ. δραχμές το 1997, που σημαίνει ότι ήταν αυξημένα, κατά μέσο όρο 30%. Με δεδομένο ότι το 1998 ο πληθωρισμός στην Ελλάδα έτρεχε με ρυθμό 4,8% και οι ονομαστικές αυξήσεις μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, ελέω εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης αυξήθηκαν γύρω στο 2%, αυτό σημαίνει ότι το μέσο ποσοστό αύξησης των κερδών ήταν πέρσι υπερεξαπλάσιο του πληθωρισμού και δεκαπενταπλάσιο της αύξησης των μισθών.

Δεύτερον, το 1998 συνεχίστηκε η τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και των κερδών σε λιγότερα χέρια. Σ' αυτό συνέβαλαν τόσο η εισοδηματική (φτηνά μεροκάματα), δημοσιονομική (συμβολική φορολογία στα κέρδη και παχυλές επιχορηγήσεις επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες) και νομισματοπιστωτική πολιτική (φτηνά τραπεζικά δάνεια για τους μεγάλους επιχειρηματίες, που θεωρούνται "καλοί πελάτες"), όσο και η κυβερνητική πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και η συνολική πολιτική στήριξης των συγχωνεύσεων και εξαγορών επιχειρήσεων. Η συνεχιζόμενη τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, είναι εμφανής από όλα τα στοιχεία που φαίνονται στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων (ενεργητικό, ίδια κεφάλαια, τζίρος, πάγια, κέρδη κλπ.). Ενδεικτικό αυτής της τάσης, αποτελεί και το γεγονός ότι το 1998 σε σύνολο κερδών 1.150 δισ. δραχμών που εμφανίζουν οι 100 επιχειρήσεις του πίνακα, οι 10 από αυτές μοιράστηκαν μεταξύ τους κέρδη συνολικού ύψους 854,5 δισ. δραχμές ή το 74,3% του συνόλου των κερδών.Το 1997 από τα 884,7 δισ. δραχμές που εμφάνισαν οι ίδιες 100 επιχειρήσεις οι 10 (ίδιες με το 1998) επιχειρήσεις μοιράστηκαν μεταξύ τους κέρδη ύψους 637,5 δισ. δραχμές ήτοι το 72,1%.

Από τα παραπάνω, είναι φανερό, ότι όλα τα μέσα και οι πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη, αποσκοπούν στη μεγιστοποίηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών, των μεγαλοεισοδηματιών ή ρεντιέρηδων και γενικά όλων εκείνων που ανήκουν στη λέσχη της ολιγαρχίας του πλούτου. Οι ελπίδες που στήριζε η κυβέρνηση και το οικονομικό της επιτελείο, ότι σε αντάλλαγμα για την εμμονή της στην εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας για το λαό και αύξησης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα βοηθούσαν την κυβέρνηση να πετύχει το στόχο για τη μείωση του πληθωρισμού - που αποτελεί και το πιο δύσκολο κριτήριο για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ - αποδείχτηκαν "φρούδες".

Οσο κι αν οι επιχειρηματίες βαδίζουν "χέρι χέρι" με την κυβέρνηση Σημίτη και θεωρούν "εθνικό στόχο" την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, όταν φτάνει η ώρα που πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους για τη μείωση του πληθωρισμού... κλοτσάνε. Οχι μόνο αρνούνται να περιορίσουν, κάπως, τα προκλητικά ποσοστά αύξησης των κερδών τους, αλλά εντείνουν την κερδοσκοπία τους και ταυτόχρονα αξιώνουν από την κυβέρνηση νέα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τη μάζα των κερδών τους και να αυξήσουν τα ποσοστά κέρδους, εν γνώσει ότι έτσι ρίχνουν "λάδι στη φωτιά του πληθωρισμού" και... τορπιλίζουν τον "εθνικό στόχο" της ΟΝΕ.

Ισως η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών", ξεχνά - η μάλλον θέλει να ξεχνά - την εξής βασική διαπίστωση του Μαρξ, ο οποίος σκιαγραφώντας με το δικό του ανάγλυφο τρόπο την κερδοσκοπική ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου, σημείωνε: "Με το ανάλογο κέρδος το κεφάλαιο γίνεται θαρραλέο (...) με 20% ζωηρεύει, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% ποδοπατάει κάθε ανθρώπινο νόμο και με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που δε ριψοκινδυνεύει να το κάνει, ακόμα και με τον κίνδυνο της καρμανιόλας"!

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ