ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 11 Δεκέμβρη 2003
Σελ. /40

ΟΣΕβίτες

Οι ΣΕΒαχ της γελοιότητας

Μόλις πριν λίγες μέρες, ο πρωθυπουργός έλεγε:

«Δεν άλλαξε πολύ το ΠΑΣΟΚ τα χρόνια αυτά; Δεν άλλαξε στην πορεία του από το '81 και μετά σε πολλά θέματα (...); Δεν άλλαξε το ΠΑΣΟΚ ως προς την ιδεολογία του σε σχέση με τα μέσα, με το πώς μπορεί να χρησιμοποιεί την αγορά, πώς μπορεί να συνδιαλλαγεί με τις κοινωνικές δυνάμεις;»!!!

Τι άλλο θέλατε να πει ο άνθρωπος; Οτι «το ΠΑΣΟΚ είναι μαγαζί του ΣΕΒ»; Μα το είπε ο κ. Σημίτης. Με το δικό του τρόπο...

* * *

Η γελοιότητα, όμως, έχει απίστευτες αντοχές. Ετσι, μια βδομάδα μετά, βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ, να παριστάνει τον εκπορθητή των «χειμερινών ανακτόρων» των βιομηχάνων!!!

Από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, μέχρι τον Τσοχατζόπουλο και τον Χρυσοχοΐδη, επιστρατεύτηκαν χτες για να βάλουν τον πρόεδρο του ΣΕΒ στη... θέση του, για τα όσα είπε ο Οδ. Κυριακόπουλος περί πρόωρων εκλογών κλπ.

(σσ: πρόκειται για το ίδιο άτομο που έλεγε πριν τις εκλογές του 2000 ότι ενισχύει οικονομικά και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ)...

* * *

Είναι η ίδια γελοιότητα που είχε ενσκήψει και το Μάη του 2001. Τότε ήταν που ο Λαλιώτης - με αφορμή τη γενική συνέλευση των βιομηχάνων - είχε βγει στο κλαρί και αποκαλούσε το ΣΕΒ «μαγαζί της ΝΔ» και τη ΝΔ «μαγαζί του ΣΕΒ» σε μια προσπάθεια αντιπερισπασμού της λαϊκής οργής για το Ασφαλιστικό. Και τι έγινε μετά; Ε, λοιπόν, μετά (σσ: ούτε ένα χρόνο αργότερα), ο Λαλιώτης πήγε, το Φλεβάρη του 2002, στα γραφεία του ΣΕΒ, τα «βρήκε» με τον πρόεδρο του ΣΕΒ και ούτε γάτα ούτε ζημιά...

* * *

Και να σας θυμίσουμε και κάτι ακόμα: Αμέσως μετά την επίσκεψη Λαλιώτη στο ΣΕΒ (σσ: στο «μαγαζί της ΝΔ» δηλαδή...), η κυβέρνηση των «μη προνομιούχων», το Μάρτη του 2002, προώθησε τον πρόεδρο του ΣΕΒ, τον Λ. Αντωνακόπουλο, στη θέση του διευθύνοντα συμβούλου του ΟΤΕ!!!

Αυτή είναι η σχέση του ΠΑΣΟΚ με «μαγαζιά» σαν το ΣΕΒ. Αυτή είναι και η σχέση του με τη φαιά προπαγάνδα. Διαχρονική. Τότε την εκπροσωπούσε ο Λαλιώτης. Τώρα ο Χρυσοχοΐδης.

Eurokinissi

Αερολογίες

Οι εκλογές στα Κατεχόμενα έχουν ήδη κριθεί. Ανεξάρτητα του αν και με τι ποσοστό θα επικρατήσει ο Ρ. Ντενκτάς, αδιάφορο ποιος και πώς θα αναδειχτεί νικητής, οι επιλογές που έχει μπροστά της η νέα «κυβέρνηση» που θα προκύψει από τις κάλπες της 14ης Δεκέμβρη, είναι η εξής μία: «Πίσω από την Αγκυρα». Και οι θέσεις της Αγκυρας για το Κυπριακό είναι ξεκάθαρα διατυπωμένες και από το «κατεστημένο» (στρατηγούς) και από τους «εκσυγχρονιστές» (μετριοπαθείς ισλαμιστές του Ερντογάν): Το Κυπριακό λύθηκε το 1974, μένει να γίνει αποδεκτό ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη, δύο λαοί, δύο θρησκείες.

Τα λέμε αυτά γιατί κάποιοι στην Αθήνα και τη Λευκωσία επιμένουν να αεροβατούν και να ονειρεύονται ότι ο Ντενκτάς θα έχει την τύχη του Σεβαρντάντζε (σ.σ.: θα τον ρίξουν οι ΗΠΑ δηλαδή; Εδώ γελάνε!) και θα πέσει κάτω από το βάρος της λαϊκής κατακραυγής των Τουρκοκυπρίων που θέλουν να γίνουν Ευρωπαίοι πολίτες. Προβάλλουν, λοιπόν, απόψεις σαν αυτή του Τζεμ, του φίλου του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος «βλέπει» εξέγερση αν κερδίσουν οι υποστηρικτές του Ντενκτάς. Ομως τι αξία μπορεί να έχουν αυτά που «βλέπει» ο Τζεμ, ο οποίος στις πρόσφατες εκλογές, δεν «είδε» ούτε την ψήφο του. Αλλωστε κι αυτός, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών στη χώρα του, δύο κράτη, δύο θρησκείες και δύο λαούς «έβλεπε» στην Κύπρο.

1927. Στη Βουλή διεξάγεται συζήτηση για την άρση της βουλευτικής ασυλίας των κομμουνιστών βουλευτών.

1929. Στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας εκλέγεται με τη βοήθεια των Φιλελευθέρων ο Αλ. Ζαΐμης, που προερχόταν από τη βασιλική παράταξη.

1945. Η ΚΕ του ΕΑΜ αίρει την ανοχή και υποστήριξη που έδωσε στην κυβέρνηση Σοφούλη, γιατί πρόδωσε τη δημοκρατική αποστολή της.

1964. Κουβανοί φυγάδες βάλλουν κατά του κτιρίου του ΟΗΕ με μπαζούκας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Τσε Γκεβάρα από το βήμα του διεθνούς οργανισμού.

1964. Τηλεγραφήματα διεθνών πρακτορείων ειδήσεων αναφέρουν ότι ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας, Χ. Ουίλσον, διαβεβαίωσε μυστικά τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζόνσον, ότι η χώρα του θα συμμετάσχει, τελικά, στην πολυμερή πυρηνική δύναμη του ΝΑΤΟ, παρά τις δημόσια εκφρασμένες αντιρρήσεις της.

1973. Οι ηγέτες της Δυτικής Γερμανίας, Βίλι Μπραντ, και της Τσεχοσλοβακίας, Λ. Στρούγκαλ, υπογράφουν ιστορική συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, ακυρώνοντας τη Συνθήκη του Μονάχου για το διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας του 1938.


Ο Καμί για τον ... Πούτιν

Η Ρωσία ψηφίζει Πούτιν, λοιπόν...

Η Ρωσία είναι η χώρα, που «στις σήραγγες του μετρό και τις υπόγειες διαβάσεις, χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι με μοναδική περιουσία ένα μπουκάλι βότκα, προσπαθούν να επιβιώσουν στις πολικές θερμοκρασίες του μοσχοβίτικου χειμώνα (...). Τα τραγικότερα θύματα της πραγματικότητας είναι τα 600 χιλιάδες παιδιά, που γυρίζουν σαν αδέσποτοι σκύλοι στους δρόμους της Μόσχας, ορφανά και άστεγα. Τις νύχτες βρίσκουν καταφύγιο μέσα στους αποχετευτικούς σωλήνες στις άκρες των δρόμων» («Καθημερινή»)...

Η Ρωσία είναι η χώρα, που «κατέχει τη θλιβερή παγκόσμια πρωτιά, όπου τα κρούσματα του Εϊτζ αυξάνονται με τους ταχύτερους ρυθμούς ανά τον κόσμο. Ούτε οι τριτοκοσμικές αφρικανικές χώρες δεν παρακολουθούν πλέον τη θανατηφόρο ασθένεια να διαδίδεται έτσι» («Ελεύθερος Τύπος»)...

Η Ρωσία είναι η χώρα, που τα παιδιά ρωτούν: «Το σχολείο μου έκλεισε για τρεις μήνες, επειδή δεν έχει θέρμανση, τι να κάνω;» («Νέα»)...

Αυτή είναι η (σημερινή) Ρωσία, που ψηφίζει Πούτιν. Και στο ερώτημα τι συμβαίνει με το ρώσικο λαό, θυμόμαστε τον Καμί: «Το να συνηθίζεις στην απελπισία είναι χειρότερο κι απ' την ίδια τη δυστυχία», έλεγε με θλίψη...

«Μέλλον» για ... ύαινες

Οι «πρόθυμοι», κάτι θα πάρουν. Οι υπόλοιποι θα καθίσουν τιμωρία στο ένα πόδι. Προς γνώση και συμμόρφωση. Κι όταν «συμμορφωθούν» κάτι θα «φάνε» κι αυτοί (άλλωστε, έρχονται κι άλλοι εκδημοκρατισμοί, κι άλλες ανασυγκροτήσεις, κι άλλα μεγάλα φαγοπότια)...

Κάπως έτσι θα το σκέφτηκε ο υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Πολ Γούλφοβιτς, ο οποίος, όπως γράφει το «Forbes» στην ιστοσελίδα του, έδωσε σαφείς οδηγίες για αποκλεισμό των γαλλικών και γερμανικών εταιριών από τα δεκάδες χρυσοφόρα συμβόλαια για την ...ανασυγκρότηση του Ιράκ.

***

«

Είναι απαραίτητο για την προστασία των συμφερόντων και την ασφάλεια των ΗΠΑ, να περιοριστεί ο ανταγωνισμός για τα αρχικά συμβόλαια σε εταιρίες από τις ΗΠΑ, το Ιράκ, και τα μέλη της συμμαχίας», δήλωσε ο Βούλφοβιτς στην ιστοσελίδα (ναι, υπάρχει σχετική ιστοσελίδα!) της ανασυγκρότησης του Ιράκ. «Ο περιορισμός του ανταγωνισμού - συμπλήρωσε κυνικά ο Αμερικανός υφυπουργός Αμυνας - θα ενθαρρύνει τη διεύρυνση της διεθνούς συνεργασίας στο Ιράκ, αλλά και σε μελλοντικές προσπάθειες»...

***

Με άλλα λόγια: «Θέλετε να φάτε κι εσείς; Ακολουθήστε μας χωρίς πολλά λόγια και ερωτήσεις στις εισβολές και τους βομβαρδισμούς και τότε θα έχετε το ρεγάλο σας»!

Στην περίπτωση του Ιράκ το ρεγάλο θα πάει σε εταιρίες από τη Βρετανία, την Ιαπωνία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Αυστραλία, τη Νότιο Κορέα και την Πολωνία. Κι όπως λέει ο Γούλφοβιτς, οι Γαλλογερμανοί «θα φάνε» κι αυτοί. Αλλά στις «μελλοντικές προσπάθειες» για τον... «εκδημοκρατισμό» του πλανήτη. Οι Αμερικάνοι σχεδιάζουν - φαίνεται - πολλές τέτοιες «προσπάθειες»...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ