Απειρες φορές ο κύριος Παπανδρέου έχει διατρανώσει την εμμονή του στη «διαφάνεια του χρηματοπιστωτικού τομέα».

Ο λόγος είναι απλός: Αν υπάρξει «διαφάνεια», για την οποία δίνει προσωπικώς ηρωικές μάχες σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου, τότε αλίμονο στους κερδοσκόπους και στους τοκογλύφους.

Με τη «διαφάνεια», κατά τα λεγόμενα του προέδρου της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς», αφ' ενός θα εντοπιστούν οι κερδοσκόποι (για μερικούς οι κερδοσκόποι παραμένουν ακόμα άγνωστοι...) αφ' ετέρου θα εξευτελιστούν (είναι πασίγνωστο άλλωστε ότι οι κερδοσκόποι αν αγωνιούν για κάτι είναι να διατηρήσουν την ...καλή τους φήμη στην κοινωνία).

*

Με αφορμή ότι το σχετικό καλαμπούρι ο πρωθυπουργός το επανέλαβε και χτες από τον Πόρο, όπου από κοινού με τους ομοϊδεάτες του της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» λύνουν τα θέματα του πλανήτη, ας μας πει ο κύριος Παπανδρέου:

Πότε ακριβώς - στο πλαίσιο της ...διαφάνειας - θα μας δώσει την εξής ενδιαφέρουσα πληροφορία:

Πόσες είναι οι ελληνικές τράπεζες, ποιες είναι οι ελληνικές τράπεζες και πόσα είναι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατέχουν;

Ετσι, δηλαδή, για να έχουμε μια ...διαφανή προσέγγιση και κατάδειξη, από τα πιο επίσημα χείλη, των εγχώριων «κερδοσκόπων» και των «τοκογλύφων» (όπως θέλουν να βαφτίζουν οι «σοσιαλιστές» τους λίγους «κακούς» κεφαλαιοκράτες για να τους διαχωρίζουν από τους πολλούς «καλούς»)...

*

Σημειώστε, πάντως, ότι αυτοί οι «κακοί» κερδοσκόποι και τοκογλύφοι,

οι οποίοι πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού, «παίζουν» με τα ελληνικά ομόλογα και συμμετέχουν πρωταγωνιστικά στην εκτίναξη των επιτοκίων του διεθνούς δανεισμού της χώρας,

είναι οι ίδιοι που (δημοσίως και ...διαφανώς) επευφημούν τον κύριο Παπανδρέου για τα μνημόνιά του με το ΔΝΤ (του «σοσιαλιστή» Στρος - Καν) και προς τους οποίους ο κ. Παπανδρέου - νόμιμα, ηθικά και ...διαφανέστατα - εξασφάλισε στο μνημόνιο διάταξη με την οποία τους παραχωρεί άλλα 15 δισ. ευρώ «ενίσχυση», δίπλα στα προηγούμενα 28 δισ. ευρώ του Καραμανλή.

*

Με δυο λόγια: Αμα ποτέ πάρει μυρωδιά ο κ. Παπανδρέου τι παιχνίδια παίζουν «πίσω από την πλάτη του» οι κερδοσκόποι (πού να το ξέρει ο άνθρωπος...) και άμα τύχει ποτέ να τους συναντήσει στο διάβα του, «μαύρο (σοσιαλιστικό) φίδι που τους έφαγε»! Τους παλιοκερδοσκόπους...

Α, ναι: Μιας και ο κ. Παπανδρέου ενδιαφέρεται να εγκαθιδρυθεί διαφάνεια στον χρηματοπιστωτικό τομέα - ως απαραίτητο βήμα για την πάταξη των κερδοσκόπων -

τον πληροφορούμε ότι πριν δέκα μέρες δόθηκαν στη δημοσιότητα (διαφανώς, διαφανέστατα...) τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, από τα οποία προκύπτει ότι, σε μέσα επίπεδα, τα καταναλωτικά δάνεια που εγκρίνουν οι ελληνικές τράπεζες χορηγούνται με επιτόκιο ύψους 13,93%.

Θυμίζουμε ότι το επιτόκιο αυτό είναι δεκατέσσερις φορές (αριθμός: 14!) υψηλότερο από το βασικό επιτόκιο με το οποίο αντλούν χρήμα οι τράπεζες!

Αλήθεια, τι πιστεύει ο κ. Παπανδρέου: Να δανείζεται η τράπεζα με 1% και τα ίδια λεφτά να τα δανείζει με 14%, είναι ή δεν είναι τοκογλυφία;

Μόλις τελειώσει με τις άλλες δουλειές του στον Πόρο, ας το σκεφτεί και ας μας απαντήσει (με διαφάνεια, έτσι;)...

Στο μεταξύ, εμείς οι υπόλοιποι, προληπτικώς (άμα τε και ως ελαφρυντικό της πρωθυπουργικής βαρυσήμαντης επί του θέματος τοποθέτησης), χρήσιμο είναι να συγκρατήσουμε τα λόγια του Γκαλμπρέιθ:

«Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν το χρήμα είναι τόσο απλή που το μυαλό αδειάζει»...

Ο κ. Παπανδρέου (στον οποίο αρέσει η «διαφάνεια» στο χρηματοπιστωτικό τομέα) μπορεί να ισχυριστεί ότι από το 1998 και μετά και για ένα μεγάλο διάστημα... «έλειπε». Επομένως, δεν είχε αντιληφθεί τα παιχνίδια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την «Goldman Sachs», τότε που το ΠΑΣΟΚ ανέθετε στον «οίκο» (έναντι εκατοντάδων εκατομμυρίων) να μεταθέτει χρέη στο μέλλον, φορτώνοντας στο όνομα της «δημιουργικής λογιστικής» δυσβάσταχτα βάρη στον ελληνικό λαό...

Μήπως, άραγε, έλειπε και από τη συνάντηση στο «Πεντελικόν», όταν - μετά τις εκλογές του 2009 - ο επικεφαλής της «Goldman Sachs» («βαμπίρ» την αποκαλούν στο εξωτερικό) είχε έρθει να μας «σώσει» από το δημόσιο χρέος;

Το ρωτάμε γιατί - όπως έχει γραφτεί - ο κ. Παπανδρέου ήταν παρών σε εκείνη την τρυφερή βραδιά.

Το ρωτάμε γιατί - όπως επίσης έχει γραφτεί - η «Goldman Sachs», από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή παιχνίδια με τη «χρεοκοπία της Ελλάδας», υπολογίζεται ότι κέρδισε ένα έως τρία δισεκατομμύρια δολάρια...

Δεν πρόκειται για πολιτικό κόμμα, αλλά για κίνηση θετικού πολιτικού ακτιβισμού, υποστήριξε η κυρία Μπακογιάννη παρουσιάζοντας το «Φόρουμ» το οποίο συνέστησε.

Και πράγματι, τι άλλο από «ακτιβισμός» είναι να σηκώνεις το δεξί χεράκι για να υπερψηφίσεις το μνημόνιο με το ΔΝΤ, το αριστερό χεράκι για να υπερψηφίσεις το Ασφαλιστικό και τα δυο μαζί (τα χεράκια) για να υπερψηφίσεις το Εργασιακό...

Ο Μάγιερ Αμσελ Ρότσιλντ, του ομώνυμου χρηματοπιστωτικού οίκου και της ομώνυμης τραπεζικής αυτοκρατορίας - της ίδιας που κερδοσκόπησε μέχρι και από τη μάχη του Βατερλό, που συμμετείχε στο κονσόρτσιουμ που χορήγησε τα δύο δάνεια στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1824 και υπήρξε από τους ιδρυτικούς μετόχους της Εθνικής Τράπεζας το 1841 - είχε πει:

«Ασε με να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δε με ενδιαφέρει ποιος φτιάχνει τους νόμους του».

Πού να το φανταζόταν, ο ...καημένος, ότι κάποια στιγμή θα εμφανιζόταν στον κόσμο ένας «σοσιαλιστής» σαν τον Παπανδρέου και ένα «σοσιαλιστικό» κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ, που με τους νόμους τους και με τη ...διαφάνειά τους, θα έκαναν τους τραπεζίτες

- που στον «σοσιαλισμό» των Παπανδρέου συνεχίζουν να εκδίδουν και ελέγχουν τα χρήματα ενός έθνους -

να «τρέμουν»!

Στο ΙΚΑ η κατώτερη σύνταξη είναι 485 ευρώ και η μέση σύνταξη 600 ευρώ.

Στον ΟΑΕΕ η κατώτερη σύνταξη είναι 412 ευρώ και η μέση σύνταξη 675 ευρώ.

Στον ΟΠΑΔ η κατώτερη σύνταξη είναι 352 ευρώ και η μέση σύνταξη 700 ευρώ.

Σε αυτή τη χώρα είναι, με αυτές τις συντάξεις, που οι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Λοβέρδος, διέπραξαν στη Βουλή το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει υπάρξει σε βάρος των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων ενός ολόκληρου λαού.

Από το ΔΝΤ, από την ΕΕ, από την ΕΚΤ, από τον ΣΕΒ, από τον Αμερικανό πρεσβευτή, από τους τραπεζίτες, από τους εφοπλιστές, εισπράττουν χειροκροτήματα.

Δε θα αργήσει η ώρα που θα ξεσπάσει πάνω τους η μεγάλη αλήθεια:

«Στο παλάτι σκέφτονται διαφορετικά απ' ό,τι σκέφτονται στο καλύβι».