Υπάρχει ένα είδος «Αριστεράς» που μπορεί να κάνει τη δουλιά καλύτερα από την κλασική Δεξιά. Δεν το λέμε εμείς. Το έλεγε ο μεγιστάνας Ανιέλι και προφανώς κάτι παραπάνω θα ήξερε μια και δικές του ήταν οι δουλιές που προωθούσε η εν λόγω «Αριστερά».

***

Τέτοιο είδος «Αριστεράς» στην Ελλάδα είναι το ΠΑΣΟΚ. Πλήθος από «δουλιές» σαν κι αυτές που αφορούν τους Ανιέλι, τις έφερε εις πέρας το ΠΑΣΟΚ με ένα σύστημα διακυβέρνησης που έστησε για δυο δεκαετίες στην Ελλάδα.

***

Οπως συμβαίνει με κάθε σύστημα εξουσίας, για να υπάρχει, να αναπαράγεται, να συντηρείται, παράγει και τους «διανοούμενούς» του. Οσο πιο ολοκληρωτικό, δε, είναι αυτό το σύστημα εξουσίας, τόσο περισσότερο θεωρεί για τον εαυτό του ότι καλύπτει όλα τα κενά. Οτι, άρα, όλοι οι υπόλοιποι, οι «άλλοι», δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης. Μια όμως και η πραγματικότητα είναι ξεροκέφαλη, αυτοί οι «άλλοι» συνεχίζουν να υπάρχουν. Δυστυχώς ζούμε σε εποχές που το κόμμα-καθεστώς-σύστημα δεν μπορεί πλέον να επιστρέψει σε παλιές «καλές» μεθόδους και να τους στείλει όλους αυτούς στα ξερονήσια (όπως έκανε ο «κεντρώος» γερο-Παπανδρέου, επί παραδείγματι). Εδώ ακριβώς επιστρατεύονται οι «διανοούμενοι» του συστήματος για να ασκήσουν την τέχνη που τους έμαθε ο Γκέμπελς.

***

Ο κ. Μίχας, βέβαια, ως τυπικό δείγμα τέτοιου «διανοούμενου», δεν έχει ούτε τη μαεστρία του Γκέμπελς, ούτε την ευφυία να διατηρεί μια στοιχειώδη αυτοτέλεια από τις «αναλύσεις» που κυκλοφορούν με την ετικέτα του «εκσυγχρονισμού», αλλά «όσο κι αν τις πλένεις» αυτές συνεχίζουν να ζέχνουν την ...αμερικανίλα της προέλευσής τους. Οπως εκείνες οι αναλύσεις του περί του «ανθρωπισμού» του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο.

***

Το ενδιαφέρον με τον κ. Μίχα είναι, πάντως, το ακούραστον της «φαιο-ενασχόλησής του». Ετσι, μετά από σωρεία άρθρων του, όπου καταγίνεται με το «συνασπισμό» μεταξύ ΚΚΕ-ΝΔ και ...Εκκλησίας, τώρα προανήγγειλε ότι θα εκδώσει και βιβλίο σχετικό με το θέμα. Σίγουρα το πόνημα δε θα υπολείπεται σε εμβρίθεια άλλων «συγγραμμάτων», όπως εκείνα εκ μέρους ομοϊδεατών του κ. Μίχα, που κατέγραψαν προ διετίας ποιοι Ελληνες δημοσιογράφοι αρθρογραφούσαν εναντίον των ΗΠΑ και ποιοι Ελληνες πολίτες κατέκριναν τη φιλοαμερικανική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ...

***

Οπως λοιπόν αντιλαμβάνεστε, ο κ. Μίχας, που δηλώνει δημοσιογράφος και με σειρά άρθρων του στην «Ελευθεροτυπία» αποκάλυψε με πάθος, το οποίο θα ζήλευαν οι στρατοδίκες του Εμφυλίου, τη συνωμοσία του ΚΚΕ, είναι χρήσιμος.

Αφ' ενός γιατί, όπως είπαμε, κατέδειξε ότι το ΚΚΕ μαζί με τη ...ΝΔ και την ...Εκκλησία έχει συστήσει μια «φαιοκόκκινη συμμαχία» για να βγάλουν το ΠΑΣΟΚ από τη μέση (πράγμα που γνωρίζει άλλωστε και ο τελευταίος καντηλανάφτης που στις τελευταίες εκλογές - κατόπιν εντολής Χριστόδουλου - μοίραζε το αντίδωρο τυλιγμένο σε ψηφοδέλτια του ΚΚΕ). Αφ' ετέρου, είναι χρήσιμος γιατί δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένα σύστημα εξουσίας όταν ο ένας διαχειριστής του (εν προκειμένω το ΠΑΣΟΚ) αδυνατεί να αποδεχτεί την απώλεια της καρέκλας.

***

Αλλά ο κ. Μίχας είναι πολύτιμος κυρίως για τούτο: Καταδεικνύει με πληρότητα το μέγεθος της ιδεολογικής πανούκλας που παράγει η χημική ένωση μεταξύ σοσιαλδημοκρατίας και νεοφιλελευθερισμού.

*

*

Δε θα ασχοληθούμε με την αστειότητα που επικαλέστηκε ως «επιχείρημα» ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας του Εφετείου για να απαγορεύσει (!) χτες να δοθεί στη δημοσιότητα το σκεπτικό της απόφασης για τη δίκη της «17Ν». Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε ούτε με τις ασχημίες του εν λόγω κυρίου εναντίον συναδέλφων του δικαστικού ρεπορτάζ (αν και το στιλάκι του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και το «ματσό» ύφος απέναντι σε δημοσιογράφους - και μάλιστα γυναίκες συναδέλφους - μας βάζουν σε πειρασμό)...

*

Εκείνο που θέλουμε να ρωτήσουμε είναι το πότε ακριβώς «ξύπνησε» ο κύριος προϊστάμενος και από πότε ακριβώς άρχισε να ταράζεται το σύστημα εξουσίας που εκπροσωπεί.

*

Διότι όταν προ διετίας τα στοιχεία της δικογραφίας της υπόθεσης «17Ν» γίνονταν «φύλλο και φτερό»,

*

όταν η Αντιτρομοκρατική είχε μετατρέψει στοιχεία της υπόθεσης σε «φέιγ βολάν» και τα μοίραζε μέσω διαφόρων «μαϊντανών» στις τηλεπαραθυρόγιαφκες που είχαν στηθεί επί μήνες στην επικράτεια,

*

τότε λοιπόν, μερικοί μερικοί απολάμβαναν τον ...«ύπνο του δικαίου».

*

Τότε δεν τους είχαμε δει να κόπτονται για τα «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα» οιουδήποτε. Ούτε για τα «ευαίσθητα δημοκρατικά δεδομένα» μιας ολόκληρης κοινωνίας...