Η πλειοψηφία των Αμερικανών που πήγαν στις κάλπες

(αυτό το κάτι παραπάνω από το μισό όσων ψήφισαν, που είναι κάτι παραπάνω από το μισό εκείνων που έχουν δικαίωμα ψήφου, και που ισοδυναμεί χοντρικά με το 1/4 του εκλογικού σώματος που βγάζει Προέδρους στις ΗΠΑ)

με την εκλογική τους συμπεριφορά, ψήφισαν υπέρ:

• Των βασανιστηρίων στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ και του Γκουαντανάμο
• Της δολοφονίας των 100.000 αμάχων στο Ιράκ
• Της φασιστικής θεωρίας «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»
• Της διαπλοκής τύπου «Enron» και «Χαλιμπάρτον»
• Των πραξικοπημάτων τύπου Βενεζουέλας και της στοχοποίησης χωρών όπως η Κούβα, η Β. Κορέα, η Συρία, το Ιράν, κλπ.
• Της πολιτικής που μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ έχει οδηγήσει 36 εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εκ των οποίων 13 εκατομμύρια είναι παιδιά
• Της πολιτικής που ο ρατσισμός της αποτυπώνεται στα ποσοστά της φτώχειας που για μαύρους και ισπανόφωνους είναι διπλάσια του μέσου όρου
• Της πολιτικής που έχει οδηγήσει πάνω από 45 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ να μην έχουν ασφάλεια υγείας, εκ των οποίων 8,5 εκατομμύρια παιδιά
• Της πολιτικής που έχει οδηγήσει πάνω από 30 εκατομμύρια Αμερικανούς να θεωρούνται «ανασφαλείς σχετικά με την τροφή» χωρίς να γνωρίζουν από πού θα εξασφαλίσουν το επόμενο γεύμα τους και από αυτούς το αμερικανικό υπουργείο Γεωργίας να παραδέχεται ότι πάνω από 10 εκατομμύρια βιώνουν συνθήκες πραγματικής πείνας
• Της πολιτικής που έχει οδηγήσει πάνω από 22 εκατομμύρια Αμερικανούς να επισκέπτονται καταλύματα που προσφέρουν φαγητό για απόρους για να λάβουν το συσσίτιο της μέρας
• Ενός μοντέλου κοινωνίας που έχει δημιουργήσει 3,5 εκατομμύρια άστεγους, εκ των οποίων 1,4 εκατομμύριο παιδιά, και όπου κάθε βράδυ ζουν άστεγες στους δρόμους πάνω από 200.000 οικογένειες
• Ενός μοντέλου κοινωνίας όπου κάθε 6 λεπτά βιάζεται και μια γυναίκα
• Ενός συστήματος όπου μόλις το 10% του πληθυσμού κατέχει το 80% όλου του πλούτου της χώρας και που πάνω από το μισό αυτού του πλούτου το κατέχει μόλις το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων στις ΗΠΑ.

*

Τίποτα από αυτά δε θα άλλαζε αν ψήφιζαν τον Κέρι. Αλλά το γεγονός πως ψήφισαν τον Μπους δείχνει το βαθύτατο εγκλωβισμό και την επικίνδυνη αλλοτρίωση μιας κοινωνίας, που μοιάζει να έχει χάσει ακόμα και το «δικαίωμα» στην αυταπάτη.

Δεν είναι μόνο ότι όλα σχεδόν τα (ελληνικά) τηλεοπτικά δίκτυα είχαν προχτές βράδυ - ως άλλες «Φωνές της Αμερικής» - πολιτικούς μαραθώνιους και «τοκ σόου» για τις αμερικανικές εκλογές (συνηθίζεται αυτό με τα τηλεοπτικά δίκτυα στις... Πολιτείες των ΗΠΑ),

αλλά κάποιοι έπεσαν «διάνα» και στο αποτέλεσμα. Οπως για παράδειγμα στο MEΓKA, όπου επί ένα τέταρτο οι συντελεστές της εκπομπής εξηγούσαν τους λόγους και τις πληροφορίες που είχαν ώστε να είναι αυτοί πρώτοι που ήξεραν (και το ανακοίνωσαν) ότι Πρόεδρος των ΗΠΑ εξελέγη ο ...Κέρι.

*

Θα πείτε συμβαίνουν αυτά. Πράγματι. Συμβαίνουν. Οπως το '93, όταν έστειλαν τον κόσμο να κοιμηθεί λέγοντας (πάλι το ΜΕΓΚΑ) ότι ο ΣΥΝ είχε μπει στη Βουλή και το πρωί ξυπνήσαμε ακούγοντας την κυρία Δαμανάκη να δηλώνει ότι παραιτείται από το ΣΥΝ (δεν είχε πάει ακόμα στο ΠΑΣΟΚ), γιατί ο ΣΥΝ δεν είχε μπει στη Βουλή...

Ο διοικητής του ΟΤΕ κ. Βουρλούμης (εκλεκτός της ΝΔ) θέλει να απολύσει 6.000 εργαζόμενους...

Ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας κ. Αράπογλου (εκλεκτός της ΝΔ) θέλει να μην ενδιαφερόμαστε, αν θα δουλεύουμε 39 ή 40 ώρες τη βδομάδα, να μην μας απασχολεί η αύξηση της ανεργίας και να αποδεχτούμε την ιδέα της λήψης μέτρων λιτότητας...

Ο δε κύριος Αντώναρος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που ρωτήθηκε για τις θέσεις Αράπογλου (όπως είχε ερωτηθεί και για τις θέσεις Βουρλούμη) και κληθείς να εξηγήσει αν αυτές οι θέσεις συνάδουν με τα περί «ήπια προσαρμογής», απάντησε: Την οικονομική πολιτική δεν την καθορίζει ο κ. Αράπογλου, αλλά η κυβέρνηση.

Ε, αυτό ακριβώς είναι που λέμε και μεις! Εκτός αν ο κ. Αράπογλου (και ο κ. Βουρλούμης) δεν είναι της κυβέρνησης...

Ο Μπιν Λάντεν απέστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Μπους ή ακόμα;..

Να πώς περιέγραψε η εργαζόμενη στο ΠΑΣΟΚ, που απολύθηκε προχτές από τη Χαριλάου Τρικούπη, το «ενδιαφέρον» της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ για το θέμα της (μιλώντας στον Θύμιο Καλαμούκη στο ΣΚΑΪ και στην «Απογευματινή»):

*

«Επικοινώνησα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Χρήστο Πολυζωγόπουλο και με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Γρηγόρη Φελώνη. Ο κ. Πολυζωγόπουλος μου είπε "δεν μπορώ να ασχοληθώ με το θέμα, γιατί βρίσκομαι σε περιοδεία". Ομολογώ ότι έπεσε από τα σύννεφα (...). Στη συνέχεια επικοινώνησα με τον κ. Φελώνη. Δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ηταν και αυτός ψυχρός. Μου απάντησε: "Ε και λοιπόν. Ιδιωτικός τομέας είναι (σ.σ.: το ΠΑΣΟΚ) και μπορεί να σε απολύσει"...».

*

Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να σχολιάσουμε τίποτα.