Οι εικόνες της «απελευθέρωσης» στοιχειώνουν κάθε υπόλειμμα ανθρωπιάς. Ο,τι απέμεινε από τις σφαγές στη Γιουγκοσλαβία, ό,τι περίσσεψε από τα εκτελεστικά αποσπάσματα στο Αφγανιστάν.

Οι Αμερικανοί μπαίνουν στη Βαγδάτη. Ελεγαν ότι ο λαός θα τους υποδεχτεί σαν «απελευθερωτές». Αλλά με τι χέρια θα τους... χειροκροτήσουν τα ακρωτηριασμένα παιδιά στα νοσοκομεία;

Οι «απελευθερωτές» σκηνοθετούν θριαμβευτικές εισόδους. Ελεγαν ότι θα φέρουν την «ελευθερία» και τη «δημοκρατία». Αλλά με τον ερχομό τους, έκοψαν το νερό, έκοψαν το φαΐ. Ενα εκατομμύριο παιδιά πεθαίνουν αυτή τη στιγμή στη Βασόρα από έλλειψη νερού και τροφής!

***

«Απελευθερώνουμε» το Ιράκ, επαναλαμβάνουν τα αμερικανικά επίσημα χείλη. Ηδη 14 εκατομμύρια Ιρακινοί απειλούνται με αφανισμό από την πολιορκία. Κι ακόμα η μάχη της Βαγδάτης δεν έχει αρχίσει.

Ο Πάουελ γελά με την ψυχή του. Το ίδιο και ο Σολάνα. Το ίδιο και ο Γιώργος Παπανδρέου. Κάθονται γύρω από το τραπέζι. Συζητούν, λέει, για την «ανοικοδόμηση». Στην άλλη μεριά της εικόνας, ο πατέρας που έχασε και τα 6 παιδιά του από τις βόμβες της «απελευθέρωσης» έχει αποκάμει.

Αιμοσταγείς δολοφόνοι, «απελευθερώνουν» από τα εγκόσμια, αδιακρίτως, αμάχους, γέρους γυναίκες και παιδιά. Τα παιδιά του Ιράκ, φοβισμένα, κατακρεουργημένα, νεκρά.

***

Και εμείς; Οργιζόμαστε με το θάνατο. Οργιζόμαστε με την καταστροφή. Οι «απελευθερωτές» το ξέρουν. Δεν είμαστε μαζί τους, άρα είμαστε εναντίον τους. Επομένως, είμαστε και μεις μέσα στο «στόχο» τους.

Θα μας βομβαρδίσουν και μας; Μα ήδη άρχισαν! Μας βομβαρδίζουν με τις εικόνες της φρίκης. Θέλουν να μας κάνουν να «συνηθίσουμε» τη φρίκη. Θέλουν να «συνηθίζουμε» λίγο - λίγο, στάλα - στάλα το δηλητήριο. Ενα ακόμα παιδί νεκρό, μια ακόμα μάνα που σπαράζει, ένα ακόμα έγκλημα, πάμε για άλλα, τι θα φάμε σήμερα, ωραίος καιρός, εσείς που θα πάτε το Πάσχα...

Αντισταθείτε! Μην το επιτρέψουμε. Στο Ιράκ δίνουν τη μάχη της Βαγδάτης. Εμείς δίνουμε τη μάχη της ανθρωπιάς. Της δικής μας ανθρωπιάς! Αν μας κάνουν να συνηθίσουμε την απανθρωπιά τους, μόνο τότε θα έχουν νικήσει. Αντισταθείτε!

«Λογική και αυθόρμητη, μπορεί να πει κανείς, αυτή η αντίδραση (του ελληνικού λαού) τις πρώτες μέρες του πολέμου, έφτασε από ένα σημείο και πέρα στην υπερβολή (...). Εξελισσόμενος δε ο πόλεμος και με εμφανή πια την έκβασή του θέτει και ένα όριο στις αντιδράσεις, επιβάλλοντας τον έλεγχο του ελληνικού αυθορμητισμού. Από εδώ και πέρα άπαντες οφείλουν να προσεγγίσουν την επόμενη ημέρα και να κινηθούν περισσότερο με γνώμονα τη σκληρή πραγματικότητα, παρά με οτιδήποτε άλλο. Ο πόλεμος κατά τα φαινόμενα έχει κριθεί (...). Δεδομένων των παραπάνω, η χώρα δεν μπορεί να κινείται βάσει αγαθών συναισθημάτων, αλλά οφείλει να ενσωματώσει στην κρίση της το ευρύτερο και μακροπρόθεσμο συμφέρον»!

Αυτά γράφει το χτεσινό κύριο άρθρο της εφημερίδας «Καθημερινή». Αυτός είναι ο ένας δρόμος.

***

Ο συνάδελφος Γιώργος Πενταράκης προτείνει τον άλλο δρόμο. Μας γράφει:

«Ραγιαδισμός. Στάση ζωής, δεκαετίες τώρα. Τον συναντάμε συνήθως στον πολιτικό κόσμο - για την ακρίβεια στα λεγόμενα κόμματα εξουσίας - στον επιχειρηματικό και εσχάτως στο δημοσιογραφικό. Με την ονομασία "ρεάλ πολιτίκ". Οφείλουμε, όμως, για την αποκατάσταση της τάξης να κάνουμε τον αναγκαίο διαχωρισμό: Οι δυο πρώτες κατηγορίες - των πολιτικών και των επιχειρηματιών - είναι απλώς οι ραγιάδες. Η τρίτη κατηγορία, εκείνη των δημοσιογράφων, είναι οι ραγιάδες των ραγιάδων. Οχι επειδή πιέζονται, γιατί ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, οφείλουν να πουν το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ. Απλά επειδή αποφάσισαν συνειδητά να κάνουν την καριέρα τους, να πλουτίσουν, να διατηρήσουν τις καρέκλες της ματαιοδοξίας, πάνω στα ερείπια που θάβουν αμάχους. Και η μόνη σχέση που μπορεί να έχουν με την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια είναι η αναζήτηση του ορισμού των δυο λέξεων στα λεξικά. Καμία άλλη».

***

Υπάρχει μήπως αμφιβολία, τι να εννοεί και σε τι αναφέρεται ο συνάδελφος;

Στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου οι Αμερικάνοι έχουν ομολογήσει ότι χρησιμοποίησαν 90.000 τόνους βομβών κατά του Ιράκ. Τι σημαίνει αυτό; Οτι έπληξαν το λαό του Ιράκ με βόμβες η ισχύ των οποίων ισοδυναμεί με 7 ατομικές βόμβες, όπως εκείνες που έριξαν οι «πατεράδες» τους στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι!

Το αφιερώνουμε εξαιρετικά σε όσους τις τελευταίες μέρες ρίχνουν τα βάρη της σημερινής θηριωδίας στο γεγονός ότι ο Μπους είναι γιος του προηγούμενου Μπους. Οπως βλέπετε και ο προηγούμενος Μπους είχε αντίστοιχους... «μπαμπάδες». Και κάτι ακόμα: Ο Τρούμαν, που έριξε τις ατομικές βόμβες στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα, δεν ήταν Ρεπουμπλικάνος. Δημοκρατικός ήταν...

Οι Αμερικάνοι έλεγαν ότι η εισβολή στο Ιράκ είχε και έχει στόχο την καταστροφή των όπλων μαζικής καταστροφής που διαθέτει το καθεστώς του Σαντάμ και τα έχει κρυμμένα στην ιρακινή επικράτεια.. Ηδη έχουν περάσει 17 μέρες πολέμου. Ηδη οι Αμερικάνοι κατέχουν πάνω από 2/3 του ιρακινού εδάφους. Γιατί δε μας δείχνουν τα όπλα μαζικής καταστροφής που «βρήκαν»;..