ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 7 Απρίλη 2009
Σελ. /40

Τα ίδια και τα

(παυλ)ίδια...

Οι «φίλοι» του Ομπάμα

Οι αξιωματούχοι της ΝΔ, τα κρατικά και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ επιδεικνύουν σαν αδιαφιλονίκητη απόδειξη του «κύρους» του Ελληνα πρωθυπουργού, αλλά και της «δόξας» της Ελλάδας, τις φωτογραφίες και τα πλάνα από τη συνάντηση του κ. Καραμανλή με τον Ομπάμα. Το ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του, ενίσταται, και, συνεπικουρούμενο από τα φιλικά του ΜΜΕ, υποστηρίζει ότι αν στη θέση του Καραμανλή, κατά τη συνάντηση με τον Ομπάμα, ήταν κάποιος Ελληνας πρωθυπουργός με μεγαλύτερο «κύρος» από αυτό του Καραμανλή, όπως ο Γ. Παπανδρέου, για παράδειγμα, τότε και η «δόξα» της Ελλάδας θα ήταν μεγαλύτερη...

Με δυο λόγια, τα πράγματα, όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική της χώρας, αλλά και στη διαχείριση εννοιών όπως εθνική ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία και εθνική αξιοπρέπεια, όπως εξελίσσονται στο πεδίο της δικομματικής αντιπαράθεσης, θα ήταν κωμικά, αν δεν ήταν θλιβερά.

*

Η Ελλάδα, στα πρόσωπα των «καταλληλότερων» να την κυβερνούν, εμφανίζεται σαν μια χώρα «λιγωμένη» στα πόδια του Ομπάμα, μια χώρα «εκστασιασμένη» και «κολακευμένη» καθώς κέρδισε μια κλεφτή ματιά του «Ηγεμόνα».

Θα έμοιαζε περισσότερο με φτηνό αφήγημα σαν αυτά που περιλαμβάνονται στα περιοδικά μόδας. Κι όμως, πρόκειται για την επίσημη στάση των δύο «μεγάλων» κομμάτων, παραμονές της επετείου της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών, τον Απρίλη του '67...

*

Η Ελλάδα, μια χώρα θύτης και θύμα στο πλαίσιο των «συμμαχιών» που της έχει επιβάλει η άρχουσα τάξη, κορδώνεται που ο Αμερικανός Πρόεδρος αποκάλεσε «φίλο» του τον πρωθυπουργό της.

Αλλά αυτή η Ελλάδα, που θέλουν να την εμφανίζουν «γοητευμένη» από τα γλυκόλογα του χολιγουντιανού Προέδρου, δεν είναι η Ελλάδα του ελληνικού λαού. Αν ήταν, τότε θα έπρεπε να υποθέσουμε ότι ο ελληνικός λαός θεωρεί «τιμή» του την ύπαρξη και λειτουργία της βάσης της Σούδας στο έδαφός του. Θα έπρεπε να υποθέσουμε ότι ο ελληνικός λαός ένιωσε «περηφάνια», όταν ο Μπους κατέταξε την Ελλάδα στην πρώτη σειρά των «πρόθυμων συνεργατών του» κατά την εισβολή του στο Ιράκ. Αν ήταν, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι ο ελληνικός λαός «ψήλωσε», όταν άκουσε τον Κλίντον να «συγχαίρει» την Ελλάδα για το ρόλο της στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας. Αν ήταν, τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ο ελληνικός λαός αισθάνθηκε ικανοποίηση και όχι βαθιά, βαθύτατη ντροπή, ακούγοντας τον Σημίτη να «ευχαριστεί» τις ΗΠΑ για τα Ιμια.

*

Η Ελλάδα του ελληνικού λαού, παρά τους ισχυρισμούς του Καραμανλή, του Παπανδρέου, της Μπακογιάννη, ούτε είχε ούτε έχει «κοινούς στόχους» και «κοινές αξίες» με τις ΗΠΑ, είτε όταν ο Μπους βομβαρδίζει τη Βαγδάτη, είτε όταν ο Ομπάμα οργανώνει νέα αποβατικά τάγματα στο Αφγανιστάν.

Κοινότητα συμφερόντων με τις ΗΠΑ έχει το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδας, που μέσω της πρόσδεσης της χώρας στο άρμα των λυκοσυμμαχιών επιδιώκει (από την εποχή κιόλας του «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας!») την αναβάθμισή του στην πυραμίδα των συνενόχων του ιμπεριαλισμού, ενισχύοντας έτσι τους μηχανισμούς θωράκισης της εξουσίας του έναντι του «εχθρού λαού» και στρέφοντας την αντιλαϊκή πολιτική του, τόσο εντός, όσο και εκτός των συνόρων.


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Μεγάλος τραγουδιστής»

Μετά τις νέες ύβρεις του Πάγκαλου κατά του ΚΚΕ, σήμερα θα περιοριστούμε στην αναδημοσίευση ορισμένων αποσπασμάτων από την έκθεση του Ελληνα πρέσβη στην Κένυα, του κ. Γ. Κωστούλα, που αποκαλύφθηκε το Μάρτη του 1999. Στα αποσπάσματα γίνεται αναφορά στους χειρισμούς του «Μεγάλου τραγουδιστή», των συνεργατών του και κρατικών παραγόντων, που προηγήθηκαν της σύλληψης του Οτσαλάν από τους Τούρκους. Ισως έτσι γίνει καλύτερα αντιληπτός ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ, στην επίθεσή του κατά του ΚΚΕ, έχει βρει στον Πάγκαλο τον «ποιοτικότερο» εκπρόσωπό του.

***

«(...) Συνομιλία με Κιθουρίμα (σσ: Κενυάτης αξιωματούχος), περίεργο τηλεφώνημα Αμερικανού και αναχώρηση δυο επισκεπτών αναφέρονται αμέσως σε κ. Παπαϊωάννου (σσ: διευθυντής διπλωματικού γραφείου υπουργού Θ. Πάγκαλου), οποίος λέγει ότι θα τα μεταφέρει σε "μεγάλο τραγουδιστή", δηλαδή κ. υπουργό (σσ: Θ. Πάγκαλο), και αναλαμβάνει υποχρέωση "να μας τραγουδήσει, αφού ακούσει τραγούδι μεγάλου τραγουδιστή" (...).

*

Περί ώρα 14.00, κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με πρεσβεία και εντέλλει υπογράφοντα μεταφέρει με "δεσποινίδα Κατεχάκη", δηλαδή κ. Καλεντερίδη, σε Οτσαλάν ότι πρέπει ταχύτερο δυνατόν απομακρυνθεί από "εθνικά χρώματα". Σε ερώτησή μου "και να πάει πού;", κ. Παπαϊωάννου απαντά ως εξής:

"Μεγάλος τραγουδιστής έχει εκνευριστεί. Κάναμε μια εξυπηρέτηση. Μην μας τη βγάζουν από τη μύτη. Να πάει σαφάρι. Να πάει όπου θέλει. Μακριά από εθνικά χρώματα" (...).

*

Περί 10.00, κ. Καλεντερίδης επικοινωνεί με αρχηγό του. Τελευταίος μόλις έχει πληροφορηθεί τα περί αιτήσεως ασύλου (σσ: από τον Οτσαλάν) και εξαγριωμένος απαντά ως εξής:

"Να του πεις ότι είναι ηλίθιος. Διέπραξε αθλιότητα. Αυτό που έκανε δεν είναι τίποτα. Δεν ισχύει. Να του πεις να τσακιστεί να φύγει γρήγορα και να πάει όπου θέλει. Εμείς δεν του τάξαμε τίποτα. Πέτα τον έξω, ρε Σάββα, να τελειώνομε. Σε παρακαλώ, παιδί μου" (...).

*

Μετ' ολίγον, κος Διακοφωτάκης απαντά σε τηλέφωνο, σε οποίο "κάποιος ονόματι Μιχάλης" ζητά κ. Καλεντερίδη.

Κος Καλεντερίδης προσέρχεται και σε ανοιχτή ακρόαση λέγονται εξής:

"Σάββα άκουσέ με, είμαι ο Τζοβάρας, είναι εδώ τρεις υπουργοί και ο αρχηγός, κρέμονται τρεις υπουργοί από σένα, το καταλαβαίνεις; Να πας αμέσως και να τον πετάξεις έξω με τη βία" (...).

*

Τζοβάρας συνεχίζει:

"Σε παρακαλώ Σάββα, πέτα τα έξω τα μ....πανα να τελειώνουμε. Μπορείς να το κάνεις. Πρόσεξε γιατί αν δεν το κάνεις, όταν έρθεις πίσω θα σε αποστρατεύσουν. Μπορείς να το κάνεις. Είναι τρεις υπουργοί εδώ" (...).

Λίγο αργότερα, μας τηλεφωνεί κ. Παπαϊωάννου και ζητά να "ερευνήσωμε αγορά" ώστε εξευρεθούν ντόπιοι "φουσκωτοί", δηλαδή, μπράβοι, οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης αποχωρήσεως Οτσαλάν και συνοδών του από κατοικία (...).

Υστερα, δεχτήκαμε τηλεφωνήματα από κ. Παπαϊωάννου και ΕΥΠ και μας έγινε γνωστό ότι Αθήνα αποφάσισε εδώ έλευση τεσσάρων "φουσκωτών", οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης απομακρύνσεως (...)».

***

ΥΓ: «Είναι δείγμα καθυστέρησης, πνευματικής και πολιτιστικής, το γεγονός ότι ένα μέρος του κόσμου ψηφίζει αυτό το ολοκληρωτικό κόμμα (σσ: το ΚΚΕ)», δήλωσε ο Πάγκαλος στην «Ελευθεροτυπία».

Και πράγματι ο Πάγκαλος είναι ο καταλληλότερος να κρίνει το πολιτιστικό επίπεδο και την πνευματική υπόσταση τόσο ξεχωριστών ατόμων όσο και ευρύτερων κοινωνικών συνόλων. Εν προκειμένω των ψηφοφόρων του ΚΚΕ. Θυμίζουμε πως όταν ο πνευματικός και καλλιτεχνικός κόσμος της Ελλάδας ξεσηκώθηκε για την ντροπή της υπόθεσης Οτσαλάν, ήταν ο Πάγκαλος εκείνος που, σε μια επίδειξη του υψηλού πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου του, τους αποκάλεσε «κουραδόμαγκες» και «κουραμπιέδες»...

1824: Πεθαίνει στο Μεσολόγγι ο λόρδος Βύρωνας (Τζορτζ Γκόρντον Νόελ Μπάιρον).

1921: Σχηματίζεται η κυβέρνηση Γούναρη.

1939: Στρατεύματα της φασιστικής Ιταλίας αποβιβάζονται και καταλαμβάνουν την Αλβανία.

1943: Είκοσι επτά στελέχη του ΕΛΑΣ της Αθήνας, με επικεφαλής τον Σπύρο Κωτσάκη (Νέστορα), υπεύθυνο του ΕΛΑΣ Αθήνας - Πειραιά, απελευθέρωσαν από τη «Σωτηρία» 56 στελέχη του ΚΚΕ, που κρατούσε η μεταξική δικτατορία στο Στρατόπεδο της Ακροναυπλίας και είχε παραδώσει στους κατακτητές. Η επιχείρηση, που προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό στο λαό της πρωτεύουσας, είχε αποφασιστεί από το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ και ανατέθηκε στην Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ.

1963: Θεμελιώνεται στην παραλία Διστόμου το εργοστάσιο αλουμινίου της γαλλικής «Πεσινέ». Μια από τις πιο αποικιοκρατικές συμφωνίες, που υπογράφτηκαν στη νεότερη ελληνική ιστορία.

1986: Η Ελλάδα παραλύει, όταν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι κατέρχονται στη μεγαλύτερη πανεθνική απεργία των μεταπολιτευτικών χρόνων ενάντια στην εισοδηματική πολιτική (Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που απαγόρευε τις αυξήσεις) και στις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στο συνδικαλιστικό κίνημα («εκπαραθύρωση» της νόμιμης διοίκησης της ΓΣΕΕ).

1992: Χάνει τη μάχη για τη ζωή ο δήμαρχος Αθήνας Αντώνης Τρίτσης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ