Για όλα αυτά ούτε κουβέντα δεν ειπώθηκε από κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται σαν «αριστερά». Ούτε απ' τον ΣΥΝ, ούτε απ' τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε απ' τη νεοσύστατη «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη. Οι βουλευτές της τελευταίας, πάντως, κατέθεσαν χτες μια Ερώτηση στη Βουλή που δεν αφήνει κανένα ερωτηματικό για το πώς θα υποδεχτούν το παραπάνω νομοσχέδιο. Θέμα της Ερώτησής τους η αναθεώρηση του νόμου για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Οχυρωμένοι πίσω από μια έκθεση επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης, που διαπιστώνει «αδιαφάνεια στην πολιτική χρηματοδότηση και στον έλεγχο» των κομμάτων και πως «το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο δε διασφαλίζει τη διαφάνεια, ιδιαίτερα κατά τις προεκλογικές περιόδους ούτε ευνοεί την καταγραφή των παντός είδους χορηγήσεων», καταλήγουν να ζητάνε ό,τι και η εν λόγω επιτροπή: Ασφυκτικό έλεγχο των κομμάτων απ' το κράτος! Δηλαδή, «την κατάργηση ανώνυμων κουπονιών δωρεών, τον έλεγχο αποπληρωμής των τυχόν δανείων, τη δημοσίευση της αξίας των υπηρεσιών που παρέχονται στους πολιτικούς από το κράτος, την αύξηση της διαφάνειας σχετικά με λογαριασμούς και πάσης φύσεως δραστηριότητες οργανισμών που συνδέονται με πολιτικό κόμμα, την καθιέρωση ανεξάρτητου ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων, κ.ά.»...
Προβάλλοντας σαν άλλοθι τις αποκαλύψεις οικονομικών σκανδάλων, ρωτούν τον αρμόδιο υπουργό, αν προτίθεται να νομοθετήσει τις προτάσεις της επιτροπής και πότε.
Οχι ότι περιμέναμε τίποτα καλύτερο από κόμματα που σαν «πρόοδο» εννοούν την πλήρη υποταγή στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Μόνο που η «διαφάνειά τους» ανοίγει δρόμο στο φακέλωμα των ανθρώπων για τις πολιτικοϊδεολογικές τους επιλογές, ή στον οικονομικό στραγγαλισμό των κομμάτων που βασική πηγή εσόδων τους είναι η προσφορά των ανθρώπων του μόχθου.
Αφηνίασαν οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ στην «Ιντρακόμ» που είδαν τη μέρα της απεργίας την απεργιακή φρουρά, με την καταλυτική συμβολή των ταξικών δυνάμεων, να ακυρώνει το ρόλο τους και το έργο τους. Να σπάει δηλαδή το κλίμα μοιρολατρίας και υποταγής που καλλιεργούν τόσα χρόνια εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της εργοδοσίας.
Στη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ του Σωματείου οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ επιτέθηκαν στους εκπροσώπους των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων. Εβγαλαν ακόμα και ανακοίνωση με την οποία αποκαλούν τους εργαζόμενους που περιφρουρούσαν την απεργία «παρατρεχάμενους γυρολόγους», μιλάνε για «πρακτικές που βλέπουμε σ' άλλους χώρους (λιμάνια κλπ.) να έρχονται πια στην πόρτα μας» και αντιπαραθέτουν το δικαίωμα της εργασίας στο δικαίωμα της απεργίας. Οτι τάχα ένας εργαζόμενος επιλέγει ελεύθερα αν θα απεργήσει ή θα δουλέψει. Δηλαδή, υιοθετούν πλήρως τις συκοφαντίες της κυβέρνησης και των εργοδοτών που εκβιάζουν τους εργαζόμενους με κάθε μέσο για να μην απεργήσουν (αυτό λένε ελευθερία στην εργασία) και την ίδια στιγμή δε λένε κουβέντα για τη σωρεία απολύσεων που γίνονται στην επιχείρηση. Ούτε βέβαια μιλάνε για την καθημερινή βία που ασκείται στους χώρους δουλειάς από τους κεφαλαιοκράτες σε βάρος των εργατών. Αντιθέτως θεωρούν εξαναγκασμό τη μάχη της απεργίας και της περιφρούρησής της που στοχεύει ακριβώς στο να υπερασπίσει το δικαίωμα στην εργασία, συνολικότερα τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Η μόνη απάντηση που τους πρέπει είναι η ακόμη πιο μαζική και μαχητική συμμετοχή στην ταξική πάλη. Μόνο αυτή μπορεί να οδηγήσει σε συνθήκες παρεμβολής εμποδίων στην αντεργατική πολιτική, σε συνδυασμό με τη δημιουργία προϋποθέσεων για την οριστική ανατροπή των κεφαλαιοκρατών και των δυνάμεων που τους στηρίζουν.
Απογοητευμένοι από τις εξαγγελίες για τα ναρκωτικά, που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, δηλώνουν με ανακοίνωσή τους οι «Οικολόγοι Πράσινοι», οι οποίοι κάνουν λόγο «για πισωγύρισμα απ' όσα έλεγε το 1997 και το 1991», όταν έκανε λόγο δηλαδή για το «δικαίωμα» κάθε γλάστρας κάνναβης να είναι στα μπαλκόνια, για διαχωρισμό των ναρκωτικών και αποποινικοποίησή τους, όσα δηλαδή «είχε υπογράψει σε αντιαπαγορευτική εκστρατεία γνωστού εντύπου».
Τη στιγμή που το δικαίωμα στη δουλειά και στη ζωή κατακρεουργείται για τους νέους της χώρας, οι «Οικολόγοι Πράσινοι», γνωστοί και επικίνδυνοι ναρκω-θιασώτες ανυπομονούν να καμφθούν οι όποιες αντιστάσεις, να μην κουνιέται φύλλο.
Μας το «δίδαξαν» οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, οι οποίοι - με δεδομένη τη βουλευτική τους σύνταξη - μας έκαναν την τιμή να πάρουν το λόγο.
Και φυσικά να ψηφίσουν το περίφημο Ασφαλιστικό. Παρέα με τον Κιλτίδη και την Μπακογιάννη (που πάντα εκτιμούσαν).
Θεώρησαν - φαίνεται - καθήκον τους να ...εξηγήσουν ένα - δυο πραγματάκια στους εργαζόμενους και συνταξιούχους, γιατί ...αρκετά πια άκουσαν όλο αυτόν τον καιρό για την πολιτική τους.
Ετσι, λοιπόν, πληροφορηθήκαμε ότι είναι κάργα προοδευτικό να δουλεύεις 40 χρόνια και να συμπληρώσεις 12.000 ένσημα (αν μπορείς, φυσικά) για να πάρεις 360 ευρώ. Γιατί έτσι, λέει, ...διατηρείται το κοινωνικό κράτος!
Επίσης, μάθαμε ότι το να βγαίνουν στη σύνταξη οι γυναίκες στα 65 είναι προϋπόθεση για τη χειραφέτησή τους και την απελευθέρωσή τους! Να είναι στην παραγωγή βρε! Να δημιουργούν και να ανταγωνίζονται τον ανδρικό πληθυσμό...
Ιδίως, μάλιστα, με την απελευθέρωση των απολύσεων που προωθούν, τη μερική απασχόληση και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ιδίως οι μητέρες και οι νέες θα βρουν τον «κοινωνικό τους ρόλο»...
Πρόοδος είναι επίσης να αυξάνονται τα όρια ηλικίας ανάλογα με το προσδόκιμο. Να πάνε στα 67, στα 70 και γιατί όχι αύριο στα 75...
Νέος άνθρωπος είναι ο 65άρης. Θα άφηνε το ΠΑΣΟΚ να τον περιθωριοποιήσουμε και να του βάλουμε την ταμπέλα της «τρίτης ηλικίας»; Για να κάθεται σπίτι του να βαριέται και να πάθει κατάθλιψη;
Προφανώς, μετά από όλες αυτές τις περισπούδαστες αναλύσεις, μια επιλογή και μόνο έχουμε: Να πούμε ένα ...μεγάλο «ευχαριστώ» στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ για τα όσα μας προσφέρει.
Ας περάσουν, λοιπόν, από την κοινωνία να παραλάβουν ...το βραβείο τους!