ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 11 Οχτώβρη 2000
Σελ. /40
Τα σύννεφα φταίνε!

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα σύννεφα ευθύνονται κατά πως φαίνεται για τις πρόσφατες φονικές και καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν πολλές περιοχές της χώρας και κυρίως τη Χαλκιδική και τη Λάρισα. Βλέπετε, τα σύννεφα δεν πρόσεξαν κι έκαναν το λάθος να περάσουν πάνω από την Ελλάδα. Και δε φτάνει που έκαναν αυτό το λάθος, δεν ειδοποίησαν καν τον κρατικό μηχανισμό, ότι κουβαλάνε βαρύ φορτίο υγροσταγονιδίων. Ούτε καν περίμεναν την κυβέρνηση να κάνει τις απαιτούμενες συσκέψεις. Και το θράσος τους είναι απεριόριστο. Σκοπεύουν να ξαναπεράσουν από τη χώρα και να ξαναφέρουν μπόρες.

Εδώ τίθεται μοιραία κι ένα ερώτημα: Η κυβέρνηση που έφτιαξε... σωστά και έγκαιρα όλα τα απαιτούμενα αντιπλημμυρικά έργα, διόρθωσε... όλες τις κακοτεχνίες και παράνομες παρεμβάσεις, αποκατέστησε... τη φυσική ισορροπία στα κατακαμένα δάση, τι άλλο έχει να κάνει; Μάλλον να προφυλακίσει τα σύννεφα, ώστε να λυθεί και αυτό το πρόβλημα! Ισως, γι' αυτό - όπως ανακοινώθηκε σχετικά - ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός βρίσκεται σε ετοιμότητα. Για να δούμε, πόσα σύννεφα θα συλληφθούν...

Το... έργο του

Από τους ιδιοκτήτες των 45.000 κτιρίων που κρίθηκαν επισκευάσιμα («κίτρινα») - μαζί με τους επαγγελματικούς χώρους και τα διατηρητέα - έχουν υποβληθεί μέχρι στιγμής 9.086 αιτήσεις και έχουν εγκριθεί μόνον οι 4.889. Από τους ιδιοκτήτες των 6.500 κτιρίων που έχουν κριθεί οριστικά κατεδαφιστέα («κόκκινα») έχουν κατατεθεί μέχρι τώρα 2.678 αιτήσεις, ενώ έχουν εγκριθεί μόνον οι 1.815 άδειες για ανακατασκευή.

Ουσιαστικά, δηλαδή, ένα χρόνο κι ένα μήνα μετά τον καταστροφικό σεισμό του περσινού Σεπτέμβρη μόνο το 10% περίπου των ιδιοκτητών, που τα σπίτια τους έχουν πάθει ζημιές ή κρίθηκαν κατεδαφιστέα, έχουν πάρει άδειες για επισκευή ή ανακατασκευή.

Και όμως, προχτές, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δήλωνε στο ραδιοσταθμό «Φλας»: «Υπάρχουν οι δημιουργικοί πολιτικοί, υπάρχουν και οι φλύαροι πολιτικοί... (εγώ) είμαι παρών με το δημιουργικό μου έργο»!

Από εμάς ουδέν σχόλιον.

Η... είδηση

Πριν λίγες μέρες την «αποκλειστικότητα της είδησης» είχε το «Καρφί» και την αναπαρήγαγε την προηγούμενη Κυριακή το «Βήμα». Ποια είναι η «είδηση»; Τη δίνουμε προς ενημέρωση των αναγνωστών μας, όπως ακριβώς διατυπώνεται στην πρόσκληση:

«Οι εκδόσεις ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - Αγγελος Σιδεράτος, σας προσκαλεί να παρευρεθείτε στην παρουσίαση του βιβλίου του Μήτσου Κωστόπουλου "ΜΠΟΡΟΥΜΕ..! 35ωρο-30ωρο - Αναγκαιότητες - Σκοπιμότητες - Αυταπάτες - Συγχύσεις". Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο πρώην βουλευτής του ΣΥΝ Βαγγέλης Αποστόλου. Θα ακολουθήσει συζήτηση με τη συμμετοχή του συγγραφέα».

Η εκδήλωση γίνεται τη Δευτέρα στη Χαλκίδα, στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας, στο οποίο πλειοψηφία είναι η ΠΑΣΚΕ.

Χωρίς άλλο σχόλιο για το ποιοι πολιτικοί φορείς έχουν αναλάβει να προωθήσουν τι.

Δε ζητάνε και πολλά...

Τρεις παράγοντες θεωρεί βασικούς η «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», η εφημερίδα του βρετανικού χρηματιστηριακού κεφαλαίου, για την ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας. Διαβάστε τους, είναι αποκαλυπτικοί: «Η πλήρης ανοικοδόμηση της Σερβίας εξαρτάται από τρεις βασικούς παράγοντες, οι οποίοι εξαρτώνται, τόσο από τη Δύση όσο και από τον ίδιο τον κ. Κοστούνιτσα. Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να ανθίσει ένας πλουραλιστικός τομέας ενημέρωσης (σ.σ. Π.χ. όπως στην Ελλάδα. Οποιο κανάλι και να γυρίσεις τα ίδια ανούσια θέματα βλέπεις...). Ο ακρογωνιαίος λίθος της εξουσίας του Μιλόσεβιτς ήταν η Αστυνομία και η προπαγάνδα. Ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Κοστούνιτσα θα αντιμετωπίσει τον Τύπο -ιδιαίτερα όταν θα έχει παρέλθει ο μήνας του μέλιτος- θα αποδείξει τα δημοκρατικά του εχέγγυα. Η Δύση θα πρέπει να θέσει ως όρο την ελευθερία του Τύπου, προκειμένου να επιτρέψει την επιστροφή της Γιουγκοσλαβίας στους διεθνείς οργανισμούς. Δεύτερον, θα πρέπει να γραφτεί μια σοβαρή και αντικειμενική ιστορία για την τελευταία δεκαετία, η οποία θα αναγνωρίσει τα λάθη των Σέρβων και θα είναι αποδεκτή από το σερβικό έθνος. Τέλος, καθοριστικός είναι ο παράγων της οικονομικής μεταρρύθμισης».

Ουσιαστικά, δηλαδή, θέλουν να πάρουν τα ΜΜΕ στα χέρια τους οι διάφοροι ντόπιοι και ξένοι μεγαλοκεφαλαιοκράτες, να ξεπουληθεί στους ίδιους η οικονομία της χώρας και να ξαναγραφτεί η ιστορία της. Δε ζητάνε και πολλά...

Χωρίς αντίκρισμα

Πρωτοφανές, ίσως σκεφτείτε, καθώς ακούτε από χτες στα ραδιοτηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και διαβάζετε στις σημερινές εφημερίδες, ότι η κυβέρνηση αποφάσισε την κατάργηση, όχι ενός, ούτε δύο και τριών ή δέκα, αλλά εκατό διαφόρων φόρων. Και πράγματι, θα ήταν πρωτοφανές, για την κυβέρνηση Σημίτη και τη βαθιά αντιλαϊκή της πολιτική, αν η κατάργηση αυτή εντασσόταν σε μια φιλολαϊκή λογική και είχε κι ένα πραγματικό αντίκρισμα. Δε συμβαίνει, όμως, ούτε το ένα ούτε τ' άλλο.

Οι καταργούμενοι αυτοί εκατό φόροι εισφέρουν στα δημόσια ταμεία μόνο γύρω στα 15 δισεκ. το χρόνο, ενώ μάλλον ξοδεύονται περισσότερα για τη διατήρηση και λειτουργία των αντίστοιχων μηχανισμών είσπραξης. Την ίδια στιγμή, το βαρύ φορολογικό πυροβολικό της κυβέρνησης αποδίδει όλο και περισσότερα. Για παράδειγμα, οι εισπράξεις από ΦΠΑ έφθασαν το 1,7 τρισεκ. δραχμές, το ενεάμηνο Γενάρη - Σεπτέμβρη, από 1,2 τρισεκ., που ήταν πέρσι. Οπως καταλαβαίνετε κι εσείς, η αύξηση των 500 δισεκ. δε συγκρίνεται με τα 15...

Πέμπτη Φάλαγγα...

Πριν από δέκα χρόνια, όταν οι κομμουνιστές στην Ελλάδα μιλούσαν για τον πεμπτοφαλαγγίτικο ρόλο που έπαιξαν κάποιοι «υψηλά ιστάμενοι» στις σοσιαλιστικές χώρες, ώστε να επιτευχθεί η ανατροπή του σοσιαλισμού, η αντιμετώπιση που είχαν μόνο... ευγενική δεν ήταν. Οι ελαφρύτερες κατηγορίες που εισέπρατταν ξεκινούσαν από το ότι έπασχαν από «φαντασιοπληξία» και έφταναν μέχρι ότι ήταν «αθεράπευτα δογματικοί», πως είχε «θολώσει» το μυαλό τους από τις εξελίξεις και πως αντί για πολιτικές εκτιμήσεις επιδίδονταν στην «ανάγνωση της ιστορίας με αστυνομικό τρόπο». Φυσικά, την τιμητική του σε αυτού του είδους τις επικρίσεις την είχε το ΚΚΕ.

Ηταν, βλέπετε, η εποχή που ο Γκορμπατσόφ δεν είχε ακόμα αναλάβει τη διαφήμιση της πίτσας «Χατ», ούτε της γερμανικής μάρκας προφυλακτικών... και, επομένως, είχε ακόμα πέραση η θεωρία του «φωτισμένου ηγέτη», στην οποία επιδίδονταν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της Δύσης.

Αυτά τότε. Τώρα, και όσο περνούν τα χρόνια, οι μάσκες πέφτουν. Και μαζί με τις αποκαλύψεις για το τι κρυβόταν πίσω από τα περί «διαφάνειας» και «ανασυγκρότησης», μαζί με την εκκωφαντική απόδειξη της ιστορικής λαθροχειρίας που κρυβόταν πίσω από την «περεστρόικα», την «γκλάσνοστ» και τα υπόλοιπα φούμαρα, έρχεται στο φως και ο πραγματικός ρόλος των προσώπων. Ερχεται στην επιφάνεια το πραγματικό παιχνίδι που έπαιξαν τα πρόσωπα, εκείνα τα πρόσωπα που, λειτουργώντας πρακτόρικα και προδοτικά, συνδέθηκαν άμεσα με την επιχείρηση ανατροπής του σοσιαλισμού. Η τελευταία ομολογία, δε, είναι από εκείνες που κάνουν πάταγο:

«Ο στόχος ολόκληρης της ζωής μου ήταν η εξολόθρευση του κομμουνισμού... Ακριβώς για να πετύχω αυτό το σκοπό, χρησιμοποίησα τη θέση μου στο κόμμα και στη χώρα»!!!

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον ίδιο τον Μ. Γκορμπατσόφ... Ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια σεμιναρίου στο αμερικανικό πανεπιστήμιο της Τουρκίας, δημοσιεύτηκαν στις 26 του Ιούλη στην εφημερίδα «Πράβντα Ποσί» και γνωστοποιήθηκαν στην ελληνική κοινή γνώμη, προχτές, από τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη».

«Ποία χρεία άλλων μαρτύρων έχομεν;», θα 'λεγε κανείς. Κι είναι ακριβώς έτσι. Ο Γκορμπατσόφ, δέκα χρόνια μετά, σε έναν από τους σταθμούς των ανά τον κόσμο περιοδειών του, εκεί όπου εμφανίζεται κατόπιν αμοιβής (κάτι σαν περιφερόμενη πόρνη δηλαδή) και παραδίδει μαθήματα εφαρμοσμένης αντικομμουνιστικής θεωρίας, μίλησε. Και είπε πολλά. Ισως να ήταν ρήτρα του συμβολαίου του να τα πει. Αλλά μας είναι αδιάφορο. Σημασία έχει ότι μίλησε. Μίλησε και για το δικό του ρόλο και για το ρόλο των υπόλοιπων, που συνέδεσαν το όνομά τους με την καταστροφή της ΕΣΣΔ:

«Κατάφερα να βρω συναγωνιστές για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου. Μεταξύ αυτών - δήλωσε ο Γκορμπατσόφ - μια εξέχουσα θέση κατέλαβαν ο Α. Ν. Γιάκοβλεφ και ο Ε. Α. Σεβαρντνάτζε, των οποίων η συνεισφορά στην κοινή υπόθεση ήταν ανεκτίμητη»...

Είναι προφανές ότι όταν φτάσεις στον πάτο του εξευτελισμού μετά δεν υπάρχει άλλος πάτος. Διότι ακόμα και στην προδοσία υπάρχουν διαβαθμίσεις. Αλλά να πληρώνεσαι για να εμφανίζεσαι ενώπιον ακροατηρίων και να λες ότι είσαι προδότης, συνιστά μια σοβαρή μετεξέλιξη της σαπίλας. Οπως και να 'χει, αυτοί οι πουλημένοι στον ιμπεριαλισμό άνθρωποι έβαλαν το χεράκι τους σε μια ανείπωτα αρνητική, την πιο αρνητική, για την ανθρωπότητα εξέλιξη του 20ού αιώνα.

Εκείνο, πάντως, που κάνει εντύπωση είναι ότι οι θαυμαστές τους, εκείνοι που κατηγορούν συνήθως τους κομμουνιστές ότι δεν αποδίδουν στην προσωπικότητα το βάρος που της αναλογεί στα ιστορικά γεγονότα (!), κάνουν - τώρα - ότι δεν καταλαβαίνουν. Οι κομμουνιστές, όμως καταλαβαίνουν. Γνωρίζουν ότι ο ρόλος του ατόμου στην ιστορία είναι σημαντικός, στο μέτρο που του αναλογεί. Στο μέτρο ακριβώς αυτό, ο ρόλος της πέμπτης φάλαγγας στις σοσιαλιστικές χώρες ήταν - δυστυχώς - καθοριστικός, όπως άλλωστε είναι σε όλες τις εποχές, σε όλες τις χώρες.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ