Ψηφίστηκε στη Βουλή στις 27/7/2016 με μεγάλη πλειοψηφία (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ - ΕΝ. ΚΕΝΤΡΩΩΝ) ο νόμος για την καταπολέμηση της λαθρεμπορίας καπνικών, στον οποίο ενσωματώθηκε και η ευρωενωσιακή οδηγία περί χρήσης της Πληροφορικής για τελωνειακούς σκοπούς, ενώ στον ίδιο νόμο προστέθηκαν και διάφορες φορολογικές ρυθμίσεις στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου.

Δεν έλειψαν, βέβαια, κατά τη συζήτησή του στη Βουλή, ούτε οι κυβερνητικοί λεονταρισμοί ενάντια στο λαθρεμπόριο ούτε η ιερή αγανάκτηση ενάντια στη φοροδιαφυγή.

Δεν είναι η πρώτη φορά, άλλωστε, που μια κυβέρνηση κηρύσσει εκστρατεία κατά της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου. Ολες οι αστικές κυβερνήσεις αυτό έκαναν κι εδώ η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν πρωτοτυπεί.

Μόνο που ο πόλεμός τους κατά της φοροδιαφυγής δεν αφορά ποτέ τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τους εφοπλιστές και τους υπόλοιπους μεγαλοκαπιταλιστές, για τους οποίους ισχύουν και διευρύνονται σκανδαλώδεις νόμιμες φοροαπαλλαγές μαζί με τα διάφορα κίνητρα και τους πακτωλούς των επιδοτήσεων. Θυμίζουμε την περσινή απόφαση (ΠΝΠ) της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που διέγραφε πρόστιμα εκατομμυρίων για μεγάλες υποθέσεις λαθρεμπορίου και πλαστών τιμολογίων, την ώρα που άδειαζε τα ταμεία των νοσοκομείων και των πανεπιστημίων για να πληρώσει τους δανειστές.

Στόχος τους είναι πάντα τα μικρομάγαζα, οι μικροεπαγγελματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και του χωριού, η λαϊκή πλειοψηφία της κοινωνίας, η οποία χαρατσώνεται ανελέητα και πληρώνει το 95% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κράτους, ενώ μόνο 5% αυτών των εσόδων προέρχεται από τη φορολόγηση των κεφαλαιοκρατών.

Εφτασε, μάλιστα, γι' αυτό στη Βουλή να κομπάζει ο υπουργός Αλεξιάδης, γιατί τα φετινά φορολογικά έσοδα ξεπέρασαν ακόμα και τους στόχους τους κατά 950 εκ.

Λες κι αυτά τα κρατικά φορολογικά έσοδα που βγαίνουν πάνω στην καμπούρα του λαού προορίζονται για τις ανάγκες της λαϊκής πλειοψηφίας!

Ο κύριος όγκος αυτών των κρατικών εσόδων κατευθύνεται στην πολύπλευρη ικανοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου και στην εξυπηρέτηση των δανειστών, εκτός από ένα μικρό τμήμα τους που συνεχώς λιγοστεύει για το λαό. Αυτό αποτυπώνεται στους ετήσιους κρατικούς προϋπολογισμούς και το ζουν τα λαϊκά στρώματα στην Παιδεία και την Υγεία, που είναι πανάκριβες, στην Πρόνοια με τα ψίχουλα, στη φτώχεια που εξαπλώνεται.

Ολα τα παραπάνω περιέχονται και σ' αυτόν το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ κατά του λαθρεμπορίου, αφού, ενώ από τη μια υπάρχουν διατάξεις που παρέχουν διάφορες φοροδιευκολύνσεις και απαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις (είτε για τον ΦΠΑ είτε για να πέσουν στα μαλακά ακόμα και για υποθέσεις εικονικών τιμολογίων), από την άλλη, προβλέπεται π.χ. ότι οι αγρότες που συμπληρώνουν το εισόδημά τους πουλώντας προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές να εξαιρούνται κι απ' αυτήν ακόμα την επιστροφή του 3% του ΦΠΑ.

Ο βασικός κορμός του νομοσχεδίου αναφέρεται στο λαθρεμπόριο καπνικών και προϊόντων που υπόκεινται στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) και στην ενσωμάτωση της ευρωενωσιακής οδηγίας για τις τελωνειακές υπηρεσίες.

Σύμφωνα με την οδηγία αυτή, οι ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων του Τελωνειακού Συστήματος Πληροφοριών μπορούν να αξιοποιούνται και για άλλους σκοπούς πέραν της δίωξης του λαθρεμπορίου ή ακόμα να διαβιβάζονται για χρήση σε τρίτες χώρες ή σε διεθνείς οργανισμούς και σε στενή συνεργασία με Europol και Eurojust για την εξυπηρέτηση - εκτός των άλλων - και διοικητικών ή άλλων σκοπών.

Επικίνδυνη η αοριστία γύρω από τις διωκτικές αρχές της ΕΕ και φόρα παρτίδα το ευρωφακέλωμα, αφού στο άρθρο 14 αυτού του νόμου προβλέπεται ότι η ταυτότητα ενός προσώπου θα προσδιορίζεται «βάσει στοιχείων που το χαρακτηρίζουν από φυσική, βιολογική, ψυχολογική, οικονομική, πολιτική και κοινωνική άποψη»!!

Με τόσες σκόπιμες ασάφειες και αοριστίες στο νόμο δεν εξασφαλίζεται καθόλου η προστασία των προσωπικών δεδομένων - τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύονται - στο όνομα της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου.

Δεν προβλέπει και λίγα αυτός ο νόμος για την πάταξη του λαθρεμπορίου των καπνικών.

Από ένα νέο σύστημα αδειών της εφοδιαστικής αλυσίδας καπνικών μέσω ενός Κεντρικού Μητρώου, στο οποίο θα καταχωρούνται με έναν Μοναδικό Αριθμό Διακινητή Καπνικών όλοι οι κάτοχοι αδειών της εφοδιαστικής αλυσίδας καπνού και για τους οποίους θα λαμβάνονται «μέτρα δέουσας επιμέλειας», μέχρι την ηλεκτρονική αποτύπωση της ιχνηλασιμότητας, της εμπορικής δηλ. διαδρομής των καπνικών σε όλα τα στάδια και τη δημιουργία επιπλέον κι ενός Συντονιστικού Επιχειρησιακού Κέντρου (ΣΕΚ) κατά της λαθρεμπορίας. Ολα αυτά προβλέπονται στο νόμο.

Βέβαια, τα παραπάνω κομβικά ζητήματα του νόμου απλώς περιγράφονται γενικά και παραπέμπονται σε μελλοντικές υπουργικές αποφάσεις αγνώστου περιεχομένου και χωρίς το παραμικρό δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα.

Ενώ, το όλο σύστημα αναμένεται να λειτουργήσει όταν και όποτε ενεργοποιηθεί το Πληροφοριακό Σύστημα Τελωνειακών Ηλεκτρονικών Υπηρεσιών του διευρωπαϊκού δικτύου Icisnet και πάντως μετά το 2019(!).

Οσο για τα λεγόμενα μέτρα δέουσας επιμέλειας ως προς τους πελάτες - και μάλιστα το μίνιμουμ των μέτρων - ανατίθενται στις ίδιες τις καπνοβιομηχανίες(!) που γκρινιάζουν για τη γραφειοκρατία, με το κόμμα του Λεβέντη, σε ρόλο «λαγού», να ζητά γι' αυτές και οικονομικά κίνητρα.

Την ίδια στιγμή, με τη δημιουργία του Συντονιστικού Επιχειρησιακού Κέντρου (ΣΕΚ), το οποίο υπάγεται απευθείας όχι στο Υπουργείο, αλλά στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, ανεξάρτητη αρχή ελεγχόμενη απόλυτα από την Κομισιόν και τους δανειστές, κατοχυρώνεται ο συστηματικός παραγκωνισμός των αποδεκατισμένων τελωνειακών και άλλων αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών. Εδώ η ΝΔ, στον ανταγωνισμό της με τον ΣΥΡΙΖΑ για την εύνοια του κεφαλαίου, υπερακοντίζει. Ζητά να συμμετέχουν στο ΣΕΚ και οι εκπρόσωποι των οικονομικών φορέων, δηλ. των κεφαλαιοκρατών.

Ερωτήματα, επίσης, δημιουργεί η στάση της ΕΕ, η οποία δεν απαιτεί τον αναγνωριστικό κωδικό της ιχνηλασιμότητας για όλα τα προϊόντα των καπνοβιομηχανιών των τρίτων χωρών με τις οποίες συναλλάσσεται, αλλά περιορίζεται μόνο στα καπνικά προϊόντα που προορίζονται για την αγορά της. Αλήθεια, ποιος εξασφαλίζει ότι θα έρχονται μόνο αυτά; Για άλλα κι άλλα η ΕΕ ξέρει να απαιτεί μέχρι και να βομβαρδίζει σε τρίτες χώρες! Σ' αυτό την έπιασε η ευγένεια;

Το ζουμί, όμως, βρίσκεται στο ποιος θα αποθηκεύει, ποιος θα ελέγχει δηλ. τα ηλεκτρονικά δεδομένα της ιχνηλασιμότητας των καπνικών στη χώρα μας και στην ΕΕ. Σύμφωνα με το νόμο θα είναι ένα «ανεξάρτητο τρίτο μέρος». Τόσο ανεξάρτητο όσο και οι θυγατρικές των πολυεθνικών καπνοβιομηχανιών που ετοιμάζονται να αναλάβουν αυτόν το ρόλο μέσω διαγωνισμού όπως καταγγέλθηκε επίσημα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής!

Προβλέπεται, βέβαια, κι ένας εξωτερικός ελεγκτής αυτού του τρίτου μέρους που θα παρακολουθεί στενά τις δραστηριότητές του. Μόνο που αυτός ο εξωτερικός ελεγκτής θα προσλαμβάνεται και θα αμείβεται από τις ίδιες τις πολυεθνικές του καπνού! Κι όλα τα παραπάνω θα τελούν υπό την έγκριση της Κομισιόν, έτσι για να μην ξεχνάμε από ποιους φτιάχτηκε και ποιους υπηρετεί η ΕΕ!

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η συζήτηση γίνεται κυριολεκτικά πάνω στις στάχτες της ελληνικής καπνοκαλλιέργειας που πλήρωσε και πληρώνει πολύ ακριβά την ευρωενωσιακή Κοινή Αγροτική Πολιτική, που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 2005, πριν την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ και την αποδέσμευση των επιδοτήσεων, η παραγωγή καπνού στην Ελλάδα ήταν 110.000 τόνοι και το 2006, πρώτη χρονιά εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, έπεσε στους 23.000 τόνους. Το 2005 ο αριθμός των καπνοπαραγωγών ήταν 56.000 και πλέον είναι γύρω στις 16.000.

Την ίδια στιγμή, ο τελευταίος κρίκος της εφοδιαστικής αλυσίδας καπνικών, οι περιπτερούχοι και τα μικρομάγαζα λιανικής πώλησης, ασφυκτιά από τη φοροεπιδρομή και τον ανταγωνισμό, ενώ οι καπνοβιομηχανίες απολαμβάνουν ευνοϊκή μεταχείριση σε όλες τις δραστηριότητές τους.

Τι συμβαίνει, λοιπόν, και η καταπολέμηση του λαθρεμπορίου μένει συνήθως στα λόγια, παρά τα μέτρα τα νομοθετικά και τις πολυδιαφημισμένες εκστρατείες εναντίον του και ανθεί το ίδιο και σε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες όπως η Γερμανία, η Αγγλία ή η Γαλλία, χωρίς να καταφέρνουν να το αντιμετωπίσουν ούτε αυτές, όπως είπε ο πρόεδρος των καπνοβιομηχάνων;

Αυτό που φταίει, και όχι μόνο δεν διανοείται καμιά αστική κυβέρνηση να το ακουμπήσει, μα το προστατεύει, βρίσκεται στην ίδια την καρδιά του συστήματος, είναι το ίδιο το καπιταλιστικό κέρδος, νόμιμο ή παράνομο, κέρδος που αποτελεί το θεμέλιο λίθο, τον ίδιο το λόγο ύπαρξης και λειτουργίας οποιασδήποτε καπιταλιστικής κοινωνίας.

Και είναι πασίγνωστο ότι το παράνομο καπιταλιστικό κέρδος είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από το νόμιμο, ιδιαίτερα σε περιόδους καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, τότε που πέφτει απότομα το εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων, εξαιτίας της ταξικής διαχείρισης αυτής της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου.

Σ' αυτό το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα, ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός - ο τόσο πολυδιαφημισμένος - είναι αχαλίνωτος, δεν γνωρίζει όρια.

Κι έτσι εξηγείται γιατί πάντα δίπλα στο νόμιμο εμπόριο και παράλληλα με αυτό αναπτύσσεται και το λαθρεμπόριο, στο οποίο πρωταγωνιστές δεν είναι βέβαια κάποιοι φτωχοδιάβολοι κι ας στοχοποιούνται μονάχα αυτοί από τους χρυσαυγίτες, προκειμένου να βγάλουν λάδι το καπιταλιστικό σύστημα.

Ισως γι' αυτό ο πρόεδρος των καπνοβιομηχάνων, απευθυνόμενος στην επιτροπή της Βουλής και αφού συμφώνησε με το νόμο, δήλωσε κυνικά «ότι δεν πρέπει να τρέφουμε ελπίδες για την πάταξη του λαθρεμπορίου ούτε με αυτόν το νόμο»!