«Η συμμετοχή στην κυβέρνηση δεν επιχειρεί, ούτε θέλει, ούτε προσφέρει κανένα άλλοθι. Αντιθέτως, η παρουσία της Δημοκρατικής Αριστεράς στην κυβέρνηση νομίζω ότι λειτουργεί εγγυητικά σε σημαντικό βαθμό, ακριβώς για να μην υπάρχουν τα στοιχεία μιας πολιτικής στα οποία αναφέρεται το ερώτημά σας».
Τα «στοιχεία» στα οποία αναφέρεται το ερώτημα είναι «επιστρατεύσεις, αυταρχισμός, καταστολή»... Και τα παραπάνω είναι η απάντηση που επέλεξε να δώσει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φ. Κουβέλης, όταν ρωτήθηκε - στο πλαίσιο συνέντευξής του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» - αν με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση δίνουν άλλοθι σε μια τέτοια πολιτική.
Εν ολίγοις, όταν η πραγματικότητα δε συμφέρει τη ΔΗΜΑΡ τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα, αφού κατά την «κυβερνώσα αριστερά» είναι εικονική... Δεν υπήρξε ποτέ η επίθεση ενάντια στους απεργούς εργάτες της «Χαλυβουργίας», οι επιστρατεύσεις των εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς και των ναυτεργατών, η επίθεση και οι συλλήψεις συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, που μάλιστα δικάζονταν χτες επειδή «τόλμησαν» να περάσουν το κατώφλι του υπουργείου Εργασίας, το άπλωμα των ΜΑΤ σε κάθε γωνιά, τα δικαστήρια που συνεδριάζουν ακόμα και Κυριακές για να κηρύξουν παράνομες απεργιακές κινητοποιήσεις, η γενικότερη επιχείρηση «νόμος και τάξη»... Κι όλα αυτά μέσα σε λίγους μόνο μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων της τρικομματικής κυβέρνησης.
Δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν όλα αυτά, αφού υπάρχει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση. Ετσι τουλάχιστον ισχυρίζεται ο Φ. Κουβέλης διαστρεβλώνοντας πλήρως την πραγματικότητα και προκαλώντας βάναυσα τη νοημοσύνη του λαού. Αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη του να υπερασπιστεί την κυβέρνηση την οποία στηρίζει, μαζί και το αντιλαϊκό της έργο, που επίσης στηρίζει, την αδυναμία του να παραδεχτεί ότι η πολιτική που τσακίζει το λαό πάει χέρι χέρι, πάντα και παντού, με την όξυνση της καταστολής και του αυταρχισμού. Αλλά δε «σώζεται» γι' αυτή του την επιλογή κάνοντας το μαύρο - άσπρο...
Ως «θετική εξέλιξη για τη χώρα μας» έσπευσε να «χαιρετίσει» το αποτέλεσμα της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής η συνδικαλιστική πλειοψηφία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), ταυτιζόμενη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εσπευσε, δηλαδή, να πανηγυρίσει για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που είναι οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο να επιχαίρουν για την εξέλιξη αυτή, αφού ο νέος προϋπολογισμός της ΕΕ τους μοιράζει ζεστό χρήμα για την ενίσχυση της κερδοφόρας δράσης τους που οδηγεί στον εκτοπισμό χιλιάδων μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, των μικρών και μεσαίων αγροτών και στην όξυνση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, κυρίως των νέων. Ολα αυτά, βέβαια, καθώς και το γεγονός ότι προβλέπονται «ποινές» στην εκταμίευση των ποσών εάν δεν «πιάνονται» τα αντιλαϊκά - αντεργατικά προγράμματα της ΕΕ, αποσιωπώνται από τη γνωστή συνδικαλιστική πλειοψηφία που πρόθυμα βάζει πλάτες στην κυβερνητική προπαγάνδα και στη διασπορά ψευδαισθήσεων ότι τάχα η όποια αύξηση των κονδυλίων που δόθηκε στη χώρα είναι προς το συμφέρον του λαού.