Ασφαλώς θα είχατε προσέξει ορισμένους πρωτοσέλιδους τίτλους των εφημερίδων, την επομένη της ομιλίας του Κ. Σημίτη στο "Εκόνομιστ", του τύπου "ο Κ. Σημίτης βάλλει τώρα κατά των επιχειρηματιών", κλπ. Ομως, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, όχι μόνο δεν κατάλαβαν κάτι τέτοιο, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Είναι χαρακτηριστικές οι τοποθετήσεις ορισμένων από αυτούς, που παρευρίσκονταν στην ομιλία, στην "Εξουσία". Παράδειγμα: Ο Κυρ. Φιλίππου, επικεφαλής του ομίλου εταιριών ΦΑΓΕ, ΕΒΓΑ, "Βοσινάκης" κλπ., δήλωσε: "Ενας σωστός επιχειρηματίας δεν μπορεί παρά να συμφωνεί με τις επιλογές και τις κατευθύνσεις της οικονομικής και βιομηχανικής πολιτικής... Προσωπικά, ακούγοντας τον πρόεδρο της κυβέρνησης στο συνέδριο του "Εκόνομιστ", έμεινα απολύτως ικανοποιημένος, διαπιστώνοντας ότι ο πρωθυπουργός συμπορεύεται με τα σύγχρονα οικονομικά και κοινωνικά ρεύματα"!. Παρόμοιες τοποθετήσεις, δικαιολογώντας μάλιστα την "κριτική" του πρωθυπουργού, έκαναν ο αντιπρόεδρος της "Ιντρακόμ", της "Αλτέκ", κ.ο.κ.

Αυτό δα έλειπε, να μην ξέρουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες για ποιον δουλεύει η κυβέρνηση Σημίτη. Το πρόβλημα είναι με ορισμένους από την άλλη πλευρά, των εργαζομένων, οι οποίοι επιχειρούν να νομιμοποιήσουν την αντιλαϊκή επέλαση, μέσω του κοινωνικού διαλόγου - απάτης.

Πολλά και αξιοσημείωτα - για την επικίνδυνη διάσταση που έχουν - είπε ο πρωθυπουργός, όταν προχτές το βράδυ αναφέρθηκε στο πλαίσιο που θα κινηθεί ο διαβόητος "κοινωνικός διάλογος".

Μεταξύ αυτών, έθεσε και την εξής "αναγκαιότητα", ως ζήτημα που θα απασχολήσει τους "κοινωνικούς εταίρους": Τη διασφάλιση κοινωνικής συναίνεσης, με στόχο την αύξηση των πραγματικών, λέει, εισοδημάτων σε συνθήκες χαμηλού πληθωρισμού!

Τι σημαίνει αυτό; Χρόνια ολόκληρα τώρα, οι εκάστοτε "γαλαζοπράσινες" κυβερνήσεις όρθωναν μπροστά σε κάθε λαϊκό αίτημα, τη δήθεν αναγκαιότητα μείωσης του πληθωρισμού σε μονοψήφιο επίπεδο. Σε κάθε ευκαιρία μάλιστα, δεν παρέλειπαν να τονίζουν πόσο θετικές συνέπειες θα έχει μια τέτοια επιτυχία στα λαϊκά εισοδήματα. Τώρα λοιπόν, που μετά από τόσα χρόνια λιτότητας για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, "πετύχαμε" να έχουμε πληθωρισμό 6%, φαίνεται πως τα πράγματα δεν άλλαξαν ούτε στο ελάχιστο. Διότι, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο πρωθυπουργός, στην παραπάνω φράση του, μας λέει ότι για να διατηρήσουμε τον πληθωρισμό σε χαμηλά επίπεδα, οι εργαζόμενοι πρέπει να εξακολουθούν να είναι συγκρατημένοι στις εισοδηματικές τους διεκδικήσεις. Απαιτεί μάλιστα και "κοινωνική συναίνεση" γι' αυτό! Με άλλα λόγια, αυτό που λέει κι ένα γνωστό τραγούδι "τα σα μα και τα μα μάσα τα"...

Σαν "θερμοκήπιο", για την εκδήλωση των πιο ακραίων μορφών θρασύτητας και ασυδοσίας των εργοδοτών, λειτουργεί η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και τα όσα χειρότερα απεργάζεται. Πρόσφατο παράδειγμα μιας τέτοιας θρασύτητας, η περίπτωση με την κλινική "Ασκληπιείον Αθηνών". Ο ιδιοκτήτης έχει μήνες ολόκληρους να πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων. Απολύει ακόμη και ολόκληρο το ΔΣ του σωματείου και συνολικά τους μισούς εργαζόμενους. Δεν τους καταβάλει ούτε καν την αποζημίωση. Στήνει απεργοσπαστικό μηχανισμό. Και, φτάνοντας στο "άκρον άωτον" της θρασύτητας, ζητά από τους απολυμένους να του καταβάλουν από πάνω χρηματικό πρόστιμο για ηθική βλάβη, που δήθεν υπέστη!

Και όλα αυτά συμβαίνουν, με δεδομένη μια (υποτυπώδη μεν) εργατική νομοθεσία, που στα χαρτιά υπερασπίζεται αυτά τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, αλλά δε βρίσκεται κανείς αρμόδιος να την εφαρμόσει. Και έρχονται από πίσω οι κυβερνητικές εξαγγελίες για "προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων στα νέα δεδομένα, όπου τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται κεκτημένο"...

"Δε ζητάμε την αναστολή της ανεξέλεγκτης επέκτασης των πολυεθνικών, που έχουν διακόψει τη λειτουργία χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά τη δημιουργία ενός πλαισίου συνύπαρξης"! Αυτό είπαν χτες κατά τη συνάντησή τους με την υπουργό Ανάπτυξης Β. Παπανδρέου οι εκπρόσωποι της διοίκησης της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ). Είπαν κι άλλα ωραία. Μεταξύ αυτών, επανέλαβαν ό,τι ακριβώς και οι εμποροβιομήχανοι: Να συμπεριληφθεί το εμπόριο στο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.

Ποιο εμπόριο, να εννοούν, άραγε; Σίγουρα πάντως, δεν κόπτονται για τους χιλιάδες μικρέμπορους των συνοικιών, που πνίγονται στα "φέσια" και καθημερινά βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται. Ούτε εκείνους που τρέχουν στους τοκογλύφους για να πάρουν ένα δάνειο με ληστρικούς όρους, προκειμένου να σώσουν, έστω και προσωρινά, την επιχείρησή τους...

Εμείς τι να πούμε; Να συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι, να μάλαμα...

Ο άνθρωπος δεν έχει το θεό του. Ο λόγος, για τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Στ. Σουμάκη, ο οποίος ανέφερε ότι αποτελεί κατόρθωμα του υπουργείου η επάνδρωση των ανασφάλιστων πλοίων που δένουν στο λιμάνι της Πάτρας με Ελληνες ναυτεργάτες και η ασφάλισή τους στο ΝΑΤ! Συμπλήρωσε δε ότι πέρα από τη ...συνδρομή του υπουργείου σε αυτό το θετικό αποτέλεσμα συνέβαλε και "η καλή συνεργασία μεταξύ ναυτεργατών και εφοπλισμού"!

Βέβαια, η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με αυτά που δήλωσε ο υπουργός, αφού οι ναυτεργάτες και μόνον αυτοί ήταν που επί 10 μέρες βρίσκονταν ανεβασμένοι στους καταπέλτες, ακινητοποιώντας τα ανασφάλιστα πλοία της Πάτρας και υποχρεώνοντας, τελικά, τους εφοπλιστές να εφαρμόσουν τη νομοθεσία. Μα, σε ποιους νομίζει ότι απευθύνεται;