Βολεύεται, όπως φαίνεται, ο επίσημος ΣΥΝ με τη στάση Πόντιου Πιλάτου, που έχει υιοθετήσει έναντι της Κούβας και της αντικουβανικής εκστρατείας του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Πρόσφατα, ψήφισε λευκό σε ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου εναντίον της Κούβας. Και προχτές, ο Αλ. Αλαβάνος σε συνέντευξή του στην «Αυγή» κάνει λόγο για «προβλήματα ελευθεριών», τα οποία, βέβαια, δικαιολογεί με «τη συνεχή υπονόμευση και το μποϊκοτάζ από τις ΗΠΑ».
Αυτά σε ό,τι αφορά στην επίσημη θέση, γιατί η ανεπίσημη βρίσκεται μερικές σελίδες παρακάτω στην προχτεσινή και πάλι «Αυγή», όπου σε άρθρο, που καταλαμβάνει μια ολόκληρη σελίδα της εφημερίδας και φέρει τον τίτλο «όχι άλλα δάκρυα για την Κούβα», καταδικάζεται το κουβανικό καθεστώς, ως δικτατορικό και ζητείται η απερίφραστη καταγγελία του, όπως είχε κάνει παλιότερα «η ανανεωτική αριστερά για τα αλήστου μνήμης καθεστώτα του "υπαρκτού σοσιαλισμού"». Σημειώνει σχετικά ο αρθρογράφος: «Ποιες είναι λοιπόν οι διαφορές, ποιο είναι το κρίσιμο στοιχείο που μας εμποδίζει, σήμερα, να καταγγείλουμε και το καθεστώς της Κούβας ως ενελεύθερο, άδικο, καταπιεστικό και ψευδεπίγραφο ως προς τον σοσιαλισμό, όπως είχαμε κάνει με τόσα άλλα στο παρελθόν;» Πράγματι, έχει δίκιο ο αρθρογράφος, αυτές είναι οι παραδόσεις της «ανανεωτικής αριστεράς». Μια ζωή δίνει «αριστερά επιχειρήματα» στην αντισοσιαλιστική εκστρατεία του ιμπεριαλισμού.
Η ...υπερκομματική «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη» των Γ. Μπουτάρη, Ν. Ζαχαριάδη, Κ. Αβραμόπουλου, Αν. Κουράκη και Λ. Παπαδόπουλου πήρε το χρίσμα του Σπύρου Βούγια, νυν επικεφαλής της παράταξης του ΠΑΣΟΚ στο Δήμο της Θεσσαλονίκης. Στην εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας» που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, ο Σπ. Βούγιας έκανε μια «πρόποση», και είπε με νόημα: «Θα έχουμε καλή σοδειά φέτος. Θα μιλήσουμε για την ανάπτυξη μιας δυναμικής, ευρωπαϊκής μεγαλούπολης. Θα σταθούμε δίπλα σας, θα σας βοηθήσουμε, για να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα».
Κατά τα άλλα, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι θα πράξει στο Δήμο Θεσσαλονίκης ενόψει των δημοτικών εκλογών.
Σημειώνουμε το γεγονός, γιατί - εκτός πολλών άλλων - δυο μέρες πριν οι τρεις υπουργοί της κυβέρνησης δώσουν τη γνωστή παράσταση αποκάλυψης των υποκλοπών, η κυβέρνηση υπέγραψε συμφωνία με τη γνωστή αμερικανική πολυεθνική «Μάικροσοφτ» και το αφεντικό της, τον Μπιλ Γκέιτς. Σύμφωνα με το περιεχόμενο της συμφωνίας αυτής, η «Μάικροσοφτ» αναλαμβάνει την επέκταση και εκσυγχρονισμό της μηχανοργάνωσης σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα και παίρνει υπό την «εποπτεία» της τις σχετικές έρευνες στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση παρέδωσε την εφαρμογή και ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών στον δημόσιο τομέα στη «Μάικροσοφτ». Τι σημαίνει αυτό; Παίρνοντας υπόψη τον αυξανόμενο συνεχώς ρόλο των υπολογιστικών συστημάτων, σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο και ό,τι αυτό συνεπάγεται γίνονται όμηροι της αμερικανικής πολυεθνικής...
Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνώριζαν, εδώ και χρόνια, ότι οι «Βιλανάκηδες» - μια οικογένεια Τσιγγάνων - λειτουργούσαν σαν να είχαν «αστυνομικό άσυλο» στη Λάρισα. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν υπόνοιες, ενδείξεις, ακόμα και καταγγελίες ότι πίσω από διάφορες παρανομίες κρύβονταν κάποια από τα μέλη αυτής της οικογένειας, η τοπική αστυνομία - είτε από αδιαφορία, είτε και από φόβο - το 'παιζε ανήξερη και στεκόταν, εν πολλοίς, αμέτοχη. Και ξαφνικά η Αστυνομική Διεύθυνση το 'βαλε αμέτι - μουχαμέτι να «ξεμπερδέψει», μια και καλή, με τους «Βιλανάκηδες». Μάλιστα, τις προάλλες, στάλθηκαν 70 πάνοπλοι αστυνομικοί και τρεις εισαγγελείς για να συλλάβουν τον Κυριάκο - καταζητείται μετά την απόδρασή του από τα δικαστήρια - πλην, όμως, «τζίφος η δουλιά», αφού ο καταζητούμενος δε βρέθηκε εκεί όπου τον ήθελαν οι αστυνομικές πληροφορίες.
Τι έγινε και η αστυνομία πήρε στο «κυνηγητό» τους «Βιλανάκηδες»; Πολλοί υποστηρίζουν ότι το αδίκημα της τοκογλυφίας στο οποίο φέρεται να εμπλέκεται η συγκεκριμένη οικογένεια είναι τέτοιο που δεν επέτρεπε άλλη επιλογή. Κάποιοι, όμως, ψιθυρίζουν ότι η αλλαγή στάσης της τοπικής αστυνομίας οφείλεται σε ρητή διαταγή της ηγεσίας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, η οποία δέχτηκε πιέσεις γι' αυτό από μεγαλοεπιχειρηματία της Αθήνας, που έχει «μαγαζί» στη Λάρισα. Οι πληροφορίες λένε ότι οι «Βιλανάκηδες» έκαναν το λάθος να «πλησιάσουν» και στο «μαγαζί» αυτού του επιχειρηματία. Και βρήκαν τον μπελά τους...
Σίγουρα, οι επικεφαλής τέτοιου είδους μηχανισμών και παραμηχανισμών θα νιώθουν τώρα στο λαιμό τους την «καυτή ανάσα» των ...ελληνικών ανεξάρτητων αρχών για το απόρρητο των επικοινωνιών, η οποία θα έχει σαν όπλο τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, που θα «θωρακίσουν» τις ατομικές μας ελευθερίες.
Αν αναρωτιέστε, τώρα, πώς συμβιβάζονται τα παραπάνω με την υπεράσπιση και διατήρηση σε πλήρη ισχύ και λειτουργία των δεκάδων νόμων και συμφωνιών, που έχουν νομιμοποιήσει τις κάθε λογής υποκλοπές και παρακολουθήσεις - μαζί με τους ανάλογους μηχανισμούς - η απάντηση είναι απλή: Αλλο τα λόγια κι άλλο τα έργα...
ΤΑ ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, απόδοσης ευθυνών και διασφάλισης της ασφάλειας του πολίτη, αποτέλεσαν τις χτεσινές υποσχέσεις του πρωθυπουργού. Είναι λόγια. Οσον αφορά τις πράξεις, τα πράγματα ...αλλάζουν. Γιατί τα λόγια, βλέπετε, είναι τσάμπα και τα παίρνει ο αέρας... Τις δεσμεύσεις όμως ποτέ, π.χ., απέναντι στο ΝΑΤΟ.
Ετσι, η κυβέρνηση προχώρησε χτες στη Βουλή στην κύρωση μιας ακόμη συμφωνίας με το ΝΑΤΟ, με βάση την οποία οι δυνάμεις της συμμαχίας μπορούν να μπαινοβγαίνουν όποτε και όπως θέλουν στην Ελλάδα. Οπως λέμε, σαν στο σπίτι τους...
Επίσης ο διοικητής τους, σε περιπτώσεις «διεθνών κρίσεων» (όπως εννοούν τις τελευταίες οι Αμερικανοί, φυσικά), έχει λίγο μικρότερες δυνατότητες εξουσίας από τον ...πρωθυπουργό της χώρας.Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε μερικά σημεία οι αρμοδιότητές του είναι και ...μεγαλύτερες. Βλέπετε, ο πρωθυπουργός, αν εισηγηθεί μέσω των υπουργών του ένα νόμο, μπορεί κάποιος έστω να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Στην περίπτωση του διοικητή του ΝΑΤΟ, δεν μπορείς να προσφύγεις πουθενά...