«Θα σας απογοητεύσουμε» είπε προχτές στη Βουλή ο Κ. Καραμανλής, υπογραμμίζοντας, ότι η απογραφή της οικονομίας δε θα αποτελέσει άλλοθι για να μην εφαρμοστούν οι κυβερνητικές υποσχέσεις.

Προφανώς, θα εννοεί τις υποσχέσεις του τύπου, ότι σε μια οκταετία θα συγκλίνουν οι μισθοί της Ελλάδας με το μέσο όρο της ΕΕ. Ας μην κουράζεται... Πολύ φοβούμαστε, ότι μόλις βγουν τα νέα στοιχεία της «Γιουροστάτ», για την ΕΕ των «25» πλέον και όχι των «15», δε θα χρειαστεί να κάνει το παραμικρό. Ισως, βρεθούμε και πάνω από το μέσο όρο...

Μια και οι Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου ανέβασαν τους τόνους, στην προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή, σχετικά με τις αλήθειες και τα ψέματα, για τα ελλείμματα των δημοσίων οικονομικών, θέλουμε να τους ρωτήσουμε τα εξής:

Είναι αλήθεια ή ψέμα, ότι 800.000 συνταξιούχοι (χώρια οι αγρότες) παίρνουν συντάξεις πείνας, που δε φτάνουν ούτε καν στα 500 ευρώ το μήνα;

Είναι αλήθεια ή ψέμα, ότι η επίσημη ανεργία έχει αγγίξει τις 500.000 κι αν βάλουμε κι όσους υποχρεωτικά υποαπασχολούνται τότε το νούμερο γίνεται πολύ μεγαλύτερο, ενώ την ίδια στιγμή, μόνο στους τομείς της δημόσιας Παιδείας και Υγείας υπάρχουν περισσότερες από 80.000 - 100.000 κενές θέσεις;

Είναι αλήθεια ή ψέμα, ότι τουλάχιστον ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι έχουν μηνιάτικα εισοδήματα πείνας κυριολεκτικά;

Είναι αλήθεια ή ψέμα, ότι τα επίσημα κέρδη των τραπεζών αυξήθηκαν το 2003 κατά 51%;

Είναι αλήθεια ή ψέμα, ότι το πλουσιότερο 10% των Ελλήνων απολαμβάνει περισσότερο κοινωνικό πλούτο, απ' όσο το φτωχότερο 60% του συνολικού πληθυσμού της χώρας;

Να περιμένουμε απαντήσεις;..

«Το πολιτικο - οικονομικό και θεσμικό σύστημα, μέσα από το οποίο τρέχει το δημόσιο χρήμα είναι τρύπιο, για να επωφελούνται οι επιθυμητοί και οι διαπλεκόμενοι, τόνισε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος», προχτές στη Βουλή, όπως γράφει και η χτεσινή «Αυγή». Και δε λέμε πως έχει άδικο. Υπαρκτή είναι κι αυτή η πλευρά. Πέρα, όμως, από την ύπαρξη ή όχι της δυνατότητας, να έχεις μια αντιλαϊκή στο περιεχόμενό της πολιτική, αλλά να εφαρμόζεται με μια άσπιλη και αμόλυντη διαχείριση, υπάρχει και το εξής: Σε τι θ' αλλάξει η κατάσταση των απαράδεκτα χαμηλών μισθών και ακόμη περισσότερο των συντάξεων, όπως και των τεράστιων κερδών της πλουτοκρατίας, εάν κλείσουν οι τρύπες του συστήματος; Το πολύ πολύ, να πάψουν να «τρώνε» κάποιοι παρατρεχάμενοι και τσανακογλείφτες της πλουτοκρατίας. Οι εργαζόμενοι και ο λαός, πάντως, δε θα έχουν ουσιαστικό όφελος. Ούτε θα κερδίζουν λιγότερα οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Τόσα χρόνια, υποτίθεται πως θητεύει στην αριστερά ο πρόεδρος του ΣΥΝ, δεν έμαθε ακόμη, ότι δε λύνονται τα προβλήματα του λαού με... καλή διαχείριση του καπιταλισμού.