ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 14 Ιούνη 2008
Σελ. /32
Απόλυτη ταύτιση

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ουσία της αντιπολίτευσης που ασκεί το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση της ΝΔ, και στον τομέα της παιδείας, είναι αποκαλυπτική της απόλυτης σύμπλευσης των δυο κομμάτων. Ετσι, με αφορμή την προχτεσινή προσπάθεια του υπουργού Παιδείας να παρουσιάσει ότι στα πανεπιστήμια ο νόμος - πλαίσιο «περπατάει» χωρίς να «σκοντάφτει» πουθενά, η απάντηση του ΠΑΣΟΚ είναι ένας «λυγμός» για όσα... δεν εφαρμόζονται.

Λέει η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ: «Μπορεί οι διατάξεις που υλοποιούν το νόμο να έχουν εκδοθεί, αλλά ο νόμος δεν υλοποιείται. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν έχει υιοθετηθεί από τα πανεπιστήμια. Τα συγγράμματα δε διανέμονται με το νέο τρόπο. Οι τετραετείς προγραμματισμοί δεν έχουν πουθενά κατατεθεί, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του νέου νόμου. Τα τμήματα δεν καταρτίζουν ακαδημαϊκό προγραμματισμό. Η αξιολόγηση βουλιάζει στη γραφειοκρατία»...

Συμφωνεί με όλες τις παραπάνω ρυθμίσεις του νόμου - πλαισίου του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, αυτά αποτελούν και δικές του προτάσεις. Εκείνο που εντοπίζει - προκειμένου να ασκήσει κριτική στα μέτρα της διαχείρισης - είναι ότι δεν εφαρμόζονται όπως πρέπει! Μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ εκτιμά ότι ο νόμος - πλαίσιο δεν υιοθετείται από τα πανεπιστήμια, «τα οποία αντιστέκονται στην αποσπασματικότητα και την προχειρότητα των μέτρων»! Τι κι αν η αντίσταση των φοιτητών στο νόμο - πλαίσιο έχει να κάνει με το σύνολό του που είναι άκρως αντιδραστικό... Το ΠΑΣΟΚ μεταφράζει τις αντιδράσεις όπως το... βολεύουν. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό, ότι το ΠΑΣΟΚ ξεκαθαρίζει: «Ο κάθε νόμος του κράτους οφείλει να εφαρμόζεται». Μπρος στο στόχο των μονοπωλίων να ρίξουν και το τελευταίο εμπόδιο για να έχουν «στο χέρι» τα πανεπιστήμια, ο δικομματισμός στοιχίζεται.

Μεταπτυχιακά... τουριστικής ανάπτυξης

Πολλές φορές ο νυν υπουργός (αλλά και η πρώην) Παιδείας έχει καταγγείλει (στα λόγια) τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ότι δημιούργησαν Τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ στην επαρχία, χωρίς σχέδιο και υποδομές, για να ικανοποιήσουν τους τοπικούς παράγοντες. Θα είχε ίσως αξία αυτή η καταγγελία αν δεν την αναιρούσαν σε κάθε ευκαιρία με την πρακτική τους και με τις θέσεις τους, που δε διαφέρουν από αυτές του ΠΑΣΟΚ.

Μόλις χτες ο υπουργός Παιδείας, κατά την περιοδεία του στην Κρήτη, τοποθετήθηκε σε αίτημα τοπικών παραγόντων για δημιουργία Παραρτήματος ΤΕΙ στη νότια πλευρά του Νομού Ηρακλείου. Είπε τα εξής: «Η δική μου αντίληψη και αντιπρόταση ήταν, μια που προχωρούμε το νέο νόμο για τα μεταπτυχιακά και για τα ερευνητικά ιδρύματα, να πάμε σε αυτή τη βαθμίδα, διότι η δημιουργία ενός τέτοιου Τμήματος μεταπτυχιακών στο νότο, που θα είναι θεματικά συνδεδεμένο με τη φυσιογνωμία της ανάπτυξης της περιοχής, μπορεί να φέρει με δίδακτρα ξένους φοιτητές και να δημιουργήσει τοπικά εισοδήματα αλλά και παραγωγή γνώσης που θα επιτρέψει στις παραγωγικές τάξεις της περιοχής να αναπτυχθούν περισσότερο προωθώντας τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους».

Δηλαδή, αντί για Τμήμα, να φτιάξουμε ένα μεταπτυχιακό, που θα φέρει φοιτητές - πελάτες στις επιχειρήσεις της περιοχής!

ΑντιΚΚΕ σαΐνι...

Από κόρακα «κρα» θα ακούσεις... Από τον Πάσχο Μανδραβέλη αγοραίο αντικομμουνισμό... Δίχως να μπει καν στο κόπο να διαβάσει και πολύ περισσότερο να παραθέσει τις θέσεις του ΚΚΕ, τις κόβει και τις ράβει στα μέτρα της αντιΚΚΕ εμπάθειάς του και τις σερβίρει ως «βαθυστόχαστη» ανάλυση για να «καταδείξει» τάχα τον πραγματικό ρόλο του Κόμματος. Την ίδια «συνταγή» εφάρμοσε και σε χθεσινό λιβελογράφημα στην «Καθημερινή». Ξεκινώντας από τη διαστρέβλωση της θέσης του Κόμματος για την Ιστορία της Γ' Λυκείου, ισχυριζόμενος ότι «σιώπησε» για την παραποίηση ιστορικών γεγονότων και τον αντιεπιστημονικό χαρακτήρα του βιβλίου, στη συνέχεια καταλήγει περιχαρής στο βαρύγδουπο εύρημα: «Το ΚΚΕ δεν αντιπαρατίθεται με τον καπιταλισμό βάσει ταξικής ανάλυσης, αλλά χρησιμοποιεί εθνικές φοβίες για να πλήξει κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού»... Τέτοια «σαΐνια» πώς να μην είναι στην πρώτη γραμμή της χρήσιμης γκεμπελικής προπαγάνδας ντόπιων και ξένων επιτελείων;

Αδιόρθωτος

Για άλλη μια φορά χιούμορ του τύπου «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα» κάνει ο «ΒΗΜΑτοδότης» όπου ανακατεύει το κοστούμι «Αρμάνι» που φορούσε σε κάποια Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Θ. Παφίλης με όποιο αντικομμουνιστικό συνειρμό του έρχεται στο κεφάλι εκείνη τη στιγμή. Τι να πούμε; Πως εμφανίζεται σαχλός που θέλει να μη φοράει άλλος αυτό που φοράει ο ίδιος; Πως στο όνομα του αντικομμουνισμού δεν τον πειράζει, αν φαίνεται και ανόητος; Πως δεν είναι η πρώτη φορά που εκτίθεται; Υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα αλλά τα φυλάμε. Ετσι κι αλλιώς είναι αδιόρθωτος.


Πικρή ... ιρλανδική μπίρα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΛΑΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ! Μην τσακώνεστε εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Εχουμε και συγκεκριμένη πρόταση συμφιλίωσης.

Ας βρεθούν ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Κώστα Σημίτη και ας φιλιώσουν πίνοντας μια δροσερή ...ιρλανδική μπιρίτσα (μιας κι έχουμε καλοκαίρι).

Μόνο που φοβόμαστε ότι και τους δύο η ιρλανδική μπίρα (και γενικώς ό,τι έχει σχέση με την Ιρλανδία) δεν τους δρόσισε. Τους ...πάγωσε για τα καλά. Χώρια που, όπως είναι γνωστό, είναι ιδιαίτερα πικρή...

Γιατί ό,τι κι αν λένε, ό,τι κι αν κάνουν, υπέρ της Ευρωσυνθήκης είναι και οι δύο. Ας μην το ξεχνάμε.

Ετσι, μοιράζονται την απογοήτευση όλων των «πρόθυμων» της Ευρώπης που σκίστηκαν για να «περάσει» η Συνθήκη αυτή μιας και αυτό απαιτούν οι πολυεθνικές.

Φυσικά από Δευτέρα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα μας λέει για την αξία της «λαϊκής βούλησης» αλλά ...«η καρδούλα του το ξέρει» αν το εννοεί.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ «ΟΧΙ» βρέθηκε και κάποιος Ευρωπαίος παράγοντας - καμία σημασία δεν έχει το όνομά του - και διαπίστωσε ότι υφίσταται «έλλειμμα επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τους πολίτες της»!

Μάλλον για γέλια είναι αυτού του είδους οι σπασμωδικές αντιδράσεις. Δεν υπάρχει κανένα έλλειμμα επικοινωνίας γιατί απλούστατα δεν υπάρχει ...καμία επικοινωνία.

Για ποιο λόγο, δηλαδή, η ΕΕ να επικοινωνήσει με τους πολίτες της; Μήπως την απασχολεί το τι θέλουν, τι γνώμη έχουν και τι χρειάζονται;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν την απασχολούσε έστω και κατ' ελάχιστο θα προσπαθούσε να περάσει την Ευρωσυνθήκη ...στη λούφα (όπως ακριβώς έγινε και με την Ελλάδα);

Θα νομοθετούσε για την κατάργηση του 8ωρου, τη βδομάδα των 65 και 72 ωρών εργασίας, τη διάλυση των ασφαλιστικών συστημάτων, την ενοικιαζόμενη εργασία και τόσα άλλα;

Θα ήταν «πρώτη και καλύτερη» σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον πλανήτη μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ;

Οι απαντήσεις είναι βέβαια αυτονόητες...

Κοιλοπονάει... το σύστημα

Ενα ακόμα επεισόδιο ήρθε να προστεθεί στο μακροχρόνιο εσωκομματικό σίριαλ του ΠΑΣΟΚ, που όμως δεν είναι μια απλή εσωκομματική υπόθεση του συγκεκριμένου κόμματος. Αποτελεί ευθεία αντανάκλαση ευρύτερων προβλημάτων και διεργασιών που συντελούνται στο δικομματικό αστικό πολιτικό σύστημα.

Η αποπομπή του πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτη, από το διάδοχό του, τον Γ. Παπανδρέου, σαφώς και δεν είναι αποτέλεσμα μιας διαφωνίας για ένα καθαρά τεχνικού χαρακτήρα ζήτημα, δηλαδή για τη θέση του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την έγκριση της νέας Ευρωσυνθήκης. Εξάλλου, η θετική ψήφος και των δύο είναι δεδομένη και αποτυπώθηκε και κατά τη σχετική ψηφοφορία στη Βουλή, όπου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν από κοινού το μεταμφιεσμένο «ευρωσύνταγμα». Η αφορμή της «σύγκρουσης» επομένως Παπανδρέου - Σημίτη είναι προσχηματική. Επίσης, δεν υφίσταται ουσιαστική πολιτική διαφωνία μεταξύ των δύο, δεδομένου ότι ο Γ. Παπανδρέου ήταν μόνιμος υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη, ο οποίος και παρέδωσε το «δαχτυλίδι» της διαδοχής.

Η κρίση που υποβόσκει στο ΠΑΣΟΚ μπορεί μεν κατά καιρούς να εκδηλώνεται με αντιθέσεις προσώπων, π.χ. Παπανδρέου - Βενιζέλος, Παπανδρέου - Σημίτης, ωστόσο μέσα από αυτήν εκφράζεται η σοβαρή ανησυχία των κυρίαρχων κύκλων της άρχουσας τάξης, για το αν και κατά πόσο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να παίξει το ρόλο του ως ο άλλος πόλος του δικομματισμού. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο εκδηλώνονται κατά καιρούς στους κύκλους του ΠΑΣΟΚ διάφορες πρωτοβουλίες, μέσω των οποίων επιχειρούν ν' απαντήσουν τα επιμέρους κέντρα του ΠΑΣΟΚ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, σε αυτές τις ανησυχίες και ταυτόχρονα να πάρουν διαπιστευτήρια από την άρχουσα τάξη. Το πράγμα θα ήταν πιο απλό εάν το όλο πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν απόρροια και της ευρύτερης διεθνούς κρίσης της σοσιαλδημοκρατίας, μέσα σε ένα κλίμα πλήρους ταύτισής της με όλες τις στρατηγικές επιλογές της λεγόμενης νεοφιλελεύθερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος.

Γίνεται φανερό πλέον ότι αυτό που επιβεβαιώνεται είναι η χρεοκοπία όλων εκείνων των αντιλαϊκών πολιτικών διαχείρισης του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, με αποτέλεσμα να γίνεται ακόμα πιο επιθετικό, ακόμα πιο αρπακτικό απέναντι στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Ομως, μη δημιουργηθούν αυταπάτες ότι θα καθίσουν όλοι αυτοί με σταυρωμένα τα χέρια. Εξάλλου, όπως έχει διδάξει και η ιστορία, η άρχουσα τάξη, εφόσον η δύναμη του μαζικού λαϊκού κινήματος δε βάζει εμπόδια στις επιλογές της, αξιοποιεί τα όποια προβλήματα υπέρ της εδραίωσης της εξουσίας της.

Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με το θόρυβο που βγαίνει από το ΠΑΣΟΚ ακούγονται και όλες αυτές οι φωνές περί συγκλίσεων με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και επιχειρούνται διάφορες μεταμφιέσεις και φτιασιδώματα στην κατεύθυνση της ανάδειξης ενός αξιόπιστου πόλου αστικής διακυβέρνησης. Κοινός παρονομαστής τους είναι όχι η αναζήτηση διεξόδου υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, αλλά η εξαπάτηση των εργαζομένων και των ευρύτερων λαϊκών μαζών, με τελικό σκοπό τη διαχείριση της λαϊκής αγανάκτησης στο πλαίσιο του συστήματος. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο μαζικός απεγκλωβισμός εργαζομένων από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, χωρίς το λάθος στήριξης του οπορτουνισμού, πρέπει να εκφραστεί με συσπείρωση στην πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Την πρόταση συγκρότησης του μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία που γίνεται ακόμα πιο επίκαιρη.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ