Με μπόλικα «θα» στην τσέπη τους κυκλοφορούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενοι στους εργαζόμενους «λαγούς με πετραχήλια», όταν βγουν στην κυβέρνηση!

Θιασώτες του αστικού κράτους και υπέρμαχοι του Συντάγματος, εργαλείο κυριαρχίας της εκμεταλλεύτριας αστικής τάξης, βγάζουν πύρινους λόγους για τη νομιμότητα, την αξιοκρατία και το σπουδαίο ρόλο που μπορεί να παίξει η Δημόσια Διοίκηση τάχα προς όφελος του λαού. Παρουσιάζουν το αστικό Κοινοβούλιο σαν το κορυφαίο θεσμό έκφρασης του «κυρίαρχου λαού», συγκαλύπτοντας ότι αποτελεί τμήμα του κράτους των αστών και ότι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία το μόνο δικαίωμα που έχουν οι λαϊκές μάζες είναι να αποφασίζουν περιοδικά ποιος πολιτικός διαχειριστής και εκφραστής του καπιταλισμού θα τις τσακίζει.

Την αντίληψη αυτή υπερασπίστηκε στο σύνολό της ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και επικεφαλής της αποκαλούμενης «αριστερής πτέρυγας» του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Λαφαζάνης, μιλώντας σε συγκέντρωση εργαζομένων στο υπουργείο Ανάπτυξης. Βάφτισε τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις «παράνομες», πραξικοπηματικές» και «αντισυνταγματικές» σχέδιο ενός «νοσηρού εγκεφάλου» οι οποίες δε γίνονται «καν για δημοσιονομικούς λόγους». Διαβάζοντας από την ανάποδη τα λόγια του καλλιεργείται η αντίληψη της αποδοχής παρόμοιων μέτρων που όμως θα είναι νόμιμα και συνταγματικά και όχι πραξικοπηματικά, (αλήθεια μήπως με τη συμμετοχή των εργαζομένων;), και θα έχουν στόχο το συμμάζεμα των δημόσιων οικονομικών.

Στη συνέχεια της ομιλίας του αποκάλυψε πώς αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους. «Υπάρχει κι άλλη εναλλακτική επιλογή», είπε. «Κι αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την ώρα είναι όλοι μαζί ενωμένοι, εργαζόμενοι του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, σε ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα για να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Να πάμε σε εκλογές, για να μιλήσει ο ελληνικός λαός, να καθορίσει το μέλλον και την πορεία του. Αυτή είναι η δική μας θέση και έχει ξεκινήσει ήδη ένα μεγάλο φθινοπωρινό, απεργιακό κίνημα ενότητας των εργαζομένων, το οποίο αν προχωρήσει έτσι ενωμένο θα έχουμε γρήγορα, μέσα στο φθινόπωρο, πολιτικές εξελίξεις».

Και βέβαια η προσδοκία δεν είναι να έρθουν σε σύγκρουση οι εργαζόμενοι με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, σε ρήξη με τις αιτίες που τη γεννούν, αλλά να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, ο οποίος «δεσμεύεται ότι αν θα γίνουν απολύσεις από το Δημόσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση αυτές τις απολύσεις θα τις ακυρώσει και θα επαναπροσλάβει άμεσα όλους τους υπαλλήλους που θα εκδιωχθούν από αυτή την κυβέρνηση»...

Χωρίς καμιά ντροπή το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μοιράζει υποσχέσεις ψαρεύοντας ψήφους και καλλιεργεί την αντίληψη ότι μια άλλη «καλή» κυβέρνηση στο τιμόνι του αστικού κράτους θα «ανασυγκροτήσει το Δημόσιο (...) για να μπορέσει να αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό να προσφέρει στον ελληνικό λαό, στην ανάπτυξη και την ελληνική οικονομία». Υπόσχεται δηλαδή να «ανασυγκροτήσει» το αστικό κράτος και το σάπιο πολιτικό σύστημα. Αλλά με τους επιχειρηματίες να έχουν την οικονομία στα χέρια τους, άρα και την εξουσία, το κράτος για ποιον θα δουλεύει αν όχι γι' αυτούς; Παραπλανούν όταν λένε ότι θα είναι προς όφελος του λαού.