ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 15 Απρίλη 2011
Σελ. /32
Να μη χαθεί η ευκαιρία

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Σε μια ύφεση ο κόσμος δεν βλέπει την έξοδο. Υπάρχει μια αίσθηση ματαιότητας που ίσως κερδίζει έδαφος», δηλώνει στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επισημαίνοντας ότι η παρατεταμένη ύφεση της ελληνικής οικονομίας, ήδη διάρκειας τριών ετών, διακυβεύει την εξασφάλιση αποδοχής για το νέο πακέτο μέτρων. Η πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος δε βλέπει την έξοδο από την κρίση γιατί απλά δεν υπάρχει. Ακριβέστερα, δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Αντίθετα, η πλουτοκρατία, έστω και αν καταστραφεί ένα τμήμα του κεφαλαίου, θα βγει πιο ενισχυμένη, πατώντας πάνω στην φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού. Σίγουρα δεν πρόκειται να υπάρξει λαϊκή αποδοχή και συναίνεση στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, αλλά αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει σε μια «αίσθηση ματαιότητας», μοιρολατρίας και παραίτησης, όπως θα ήθελε ο υπουργός Οικονομικών και γενικότερα η κυβέρνηση, για να πετύχουν τους στόχους τους. Αντίθετα, είναι ιστορική ευκαιρία να γίνει συνείδηση ότι ο καπιταλισμός ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε, έχει ξεπεράσει τα όριά του και σαπίζει κατατρώγοντας τις σάρκες του λαού. Είναι καιρός η σκέψη και η δράση να στραφούν πλέον στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης με στόχο την ανατροπή του, ώστε να πάρει ο λαός τις τύχες στα χέρια του. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αν το πιστέψει ο λαός.

Συναίνεση στην πράξη

Πιο κραυγαλέο τρόπο για να δείξει τη στήριξή της στο νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων που εγκρίνει σήμερα η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να ανακαλύψει η ηγεσία της ΝΔ. Προχτές ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ κατακεραύνωσε την κυβέρνηση γιατί ...αναβάλλει την ψήφιση των νέων μέτρων για τις αρχές Ιούνη. «Η κυβέρνηση Παπανδρέου στα επώδυνα γίνεται λαγός και στις μεταρρυθμίσεις μεταμορφώνεται σε χελώνα», αποφάνθηκε ο Γ. Μιχελάκης, δείχνοντας καθαρά ότι το κόμμα του κινείται στη γραμμή της άσκησης πίεσης για την άμεση υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων. Χτες ο εκπρόσωπος εστίασε στον υπουργό Οικονομικών γιατί στις αρχές Μάρτη είχε πει ότι το πακέτο των μέτρων για την τριετία 2012-15 θα είναι 22 δισ. ευρώ, ενώ προχτές στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ είπε ότι το πακέτο θα είναι 23 δισ. ευρώ! «Ο κ. Παπακωνσταντίνου βαδίζει στα τυφλά. Δεν ξέρει ούτε το βασικό, δηλαδή δεν γνωρίζει ποιος είναι ο στόχος του προγράμματος... Βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση», ήταν το ...θανατηφόρο σχόλιο του εκπροσώπου της ΝΔ. Περιττό να σημειωθεί ότι για την ταμπακιέρα, δηλαδή για το πακέτο των βάρβαρων μέτρων, που ξεπερνάει βέβαια τα παραπάνω νούμερα, ο εκπρόσωπος δεν είπε λέξη. Ακριβώς γιατί τα σαρωτικά μέτρα είναι και μέτρα της ΝΔ. Μέτρα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά της, μέτρα που ψηφίζει από κοινού με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέτρα που υπηρετούν τη στρατηγική για έξοδο από την κρίση προς όφελος της πλουτοκρατίας. Και αυτή την αλήθεια, ό,τι και αν λένε, δεν μπορούν να την κρύψουν από το λαό.

Προσβολή νοημοσύνης

«Οσον αφορά στην πρακτική του πρωθυπουργού να εξαγγείλει τα νέα μέτρα - προφανώς πιο βάναυσα από τα ήδη ισχύοντα - την ημέρα που κλείνει η Βουλή για Πάσχα και δεν μπορεί να υπάρξει κοινοβουλευτικός έλεγχος, είναι εξόχως προκλητική και προσβλητική για τους θεσμούς». Η δήλωση που έκανε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. Κ. Αϊβαλιώτης, είναι προκλητική και προσβλητική για τη νοημοσύνη του λαού. Τι είδους κοινοβουλευτικό έλεγχο θα ασκούσε δηλαδή ο ΛΑ.Ο.Σ., έχοντας μέχρι σήμερα στηρίξει ένα προς ένα τα βάναυσα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα; Το πολύ πολύ να χρησιμοποιούσε τη διαδικασία και τους θεσμούς για τους οποίους τόσο κόπτεται, για να επιδοθεί και πάλι σε θεαματικές κωλοτούμπες προκειμένου να αποπροσανατολίσει το λαό και να συσκοτίσει τις ευθύνες του ως κόμματος που εκπροσωπεί την άρχουσα τάξη, στηρίζει την πολιτική που υπηρετεί τα δικά της συμφέροντα.

Ας θυμούνται πάντως εκεί στον ΛΑ.Ο.Σ. ότι ο λαός τούς έχει κατατάξει όχι στους ελεγκτές αλλά στους ελεγχόμενους για σωρεία αδικημάτων σε βάρος του.


Αλλοθι της αντιλαϊκής πολιτικής...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ Η ΖΩΟΛΟΓΙΑ επιστρατεύεται πλέον από τον πρωθυπουργό προκειμένου να δικαιολογήσει την πολιτική του. Ετσι λοιπόν μάθαμε ότι οι αγορές είναι σαν ...αγελάδες που βόσκουν ήσυχα τη μία στιγμή και την άλλη τρέχουν πανικόβλητες.

Κάπως έτσι δικαιολογούνται κατά τη γνώμη του τα πάνω - κάτω των spreads, τα ασφάλιστρα κινδύνου και όλη αυτή η κερδοσκοπική ιστορία που έχουμε μάθει όλοι πια πολύ καλά, θέλοντας και μη.

Μόνο που δεν μπήκε στον κόπο ο πρωθυπουργός να μας εξηγήσει τι τρώνε αυτές οι αγορές - αγελάδες, γιατί σίγουρα (και σε αντίθεση με τις κανονικές) δεν είναι ...χορτοφάγες. Και κυρίως ποιος τις ταΐζει.

Ισως γιατί τις ταΐζουν κυβερνήσεις σαν την δική του, αυτές δηλαδή που συναποφασίζουν στην ΕΕ μέτρα λιτότητας, ανεργίας και ανέχειας για τους λαούς ώστε να είναι οι «αγελάδες» μονίμως χορτασμένες και να μηρυκάζουν όσα παράγουν οι εργαζόμενοι.

ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ όμως το υπουργείο Υποδομών! Πρότεινε - λέει- στις κοινοπραξίες τη μείωση των διοδίων κατά 25-30%.

Το άλλο όμως που πρότεινε - όμως δεν το ...διαφημίζει- είναι να πληρώσει κι άλλα το ελληνικό δημόσιο προκειμένου να πειστούν οι τράπεζες να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση των έργων.

Εμείς πάλι γιατί έχουμε την αίσθηση ότι οι μεγαλοκατασκευαστές θα πάρουν τις «εγγυήσεις» τους - έτσι θα λέγονται οι νέες ενισχύσεις - και ο κοσμάκης θα συνεχίσει να πληρώνει για να μετακινηθεί στην ίδια του τη χώρα και μάλιστα ακριβοπληρώνοντας;

Μάλλον γιατί ξέρουμε πολύ καλά ποιων το συμφέρον θέλει να εξυπηρετήσει η κυβέρνηση. Και ως γνωστόν για τις κατασκευαστικές εταιρείες (όπως και για τις ...εταιρείες γενικώς) συνεχίζει να ισχύει το «λεφτά υπάρχουν».

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ο λύκος κι αν εγέρασε... »

Τα ξοφλημένα καλέσματα περί «ενότητας» και «κοινής δράσης της αριστεράς» ανασύρει ξανά από τα ντουλάπια του ο ΣΥΝ, επιχειρώντας και μ' αυτόν τον τρόπο να συγκαλύψει τις αντιφάσεις της στρατηγικής του, αλλά και να αναβαθμίσει το ρόλο του στις προσπάθειες αναστύλωσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Στην τελευταία έκδοση του καλέσματος περί «ενότητας», προστέθηκε η προοπτική της «κυβερνητικής λύσης, από ένα συνασπισμό δυνάμεων (...) με βάση ένα κοινό αριστερό και προοδευτικό πρόγραμμα», όπως σημειώνει η τελευταία απόφαση της ΠΓ του ΣΥΝ.

Στο σύνολό της, η πρόταση αφορά μια συνεργασία από τα πάνω ανάμεσα σε «δυνάμεις της Αριστεράς - κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής - δυνάμεις της ριζοσπαστικής οικολογίας, ομάδες και πολιτικά πρόσωπα, προερχόμενα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και που στέκονται από προοδευτική σκοπιά ενάντια στην κυβερνητική πολιτική». Μόλις τις προάλλες, ο πρόεδρος του ΣΥΝ πρόσθεσε σε όλους τους παραπάνω και τη «λαϊκή δεξιά». Ο ΣΥΝ καλεί σε «πλατύ μέτωπο ενάντια στη νεοφιλελεύθερη πολιτική», ενάντια δηλαδή σε μια μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού, προς όφελος μιας άλλης. Δηλαδή, αντικαπιταλισμός στα λόγια, σοσιαλδημοκρατία παλιάς κοπής στην πράξη.

Αυτή είναι η ουσία της στρατηγικής του ΣΥΝ, ο οποίος προεκλογικά δεσμευόταν στο λαό ότι θα ελέγχει αν το ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει σωστά το πρόγραμμά του (!) καλλιεργώντας συνειδητά αυταπάτες για το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας. Πρόκειται για το ίδιο κόμμα που, στις πρόσφατες τοπικές εκλογές, έδινε στο δεύτερο γύρο κατεύθυνση στους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ. Ολα τα παραπάνω έχουν τη σημασία τους, γιατί επαληθεύουν το επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα περιεχόμενο της «ενότητας» που ευαγγελίζεται ο ΣΥΝ. Δεν πέρασε, άλλωστε, πολύς καιρός απ' όταν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ γινόταν το μάλε - βράσε με αλληλοκατηγορίες και υπονοούμενα, ανάμεσα σε τάσεις και συνιστώσες, για τις καρέκλες και για το ποια «σχολή σκέψης» υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τον ίδιο στόχο, τον αποπροσανατολισμό του λαού και την ενσωμάτωση του κινήματος.

«

Ο λύκος κι αν εγέρασε...» λέει ο λαός, και στην περίπτωση του ΣΥΝ η παροιμία πάει γάντι. Από το 1968, ο χώρος που εκπροσωπεί ο ΣΥΝ και οι όμοιοί του, επιζητούσε να εμποδίσει κάθε προοπτική ριζοσπαστικοποίησης του λαϊκού κινήματος, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στο αστικό πολιτικό σύστημα και τη σταθεροποίησή του. Ορος αναγκαίος, για να αποδώσει η στρατηγική τους, ήταν να χτυπηθεί το ΚΚΕ, να αυτοκαταργηθεί σαν κόμμα. Το ίδιο επιχείρησαν και το 1991, όταν προσπάθησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ, πολεμώντας το στη συνέχεια μαζί με τις αστικές δυνάμεις, που νόμισαν ότι βρήκαν ιστορική ευκαιρία να απαλλαγούν από το ΚΚΕ. Παρά τα ζόρια που περνάει ο λαός, σήμερα έχει μεγαλύτερη πείρα για να καταλάβει πού θέλουν να τον σύρουν οι τυχοδιώκτες της δήθεν «ανανέωσης», ανεξάρτητα από τις μεταλλάξεις που υπέστησαν στο πέρασμα των χρόνων. Υπάρχει ελπίδα για το λαό. Περνάει μέσα από το δυνάμωμα του ΚΚΕ, το βάθεμα της λαϊκής συμμαχίας, την ήττα των κομμάτων του κεφαλαίου και των δυνάμεων που δίνουν δεκανίκι στην αντιλαϊκή στρατηγική του.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ