Ας σημειώσουμε ορισμένα αυτονόητα για όλο τον υπόλοιπο κόσμο πλην του Γ. Μπαλάφα. Είναι αποκαλυπτικό - και δεν τους περιποιεί τιμή - το γεγονός ότι αντιλαμβάνονται σαν αναβάθμιση μια συνάντηση με τον Σόιμπλε. Δεύτερον, αν η κυβέρνηση της Γερμανίας αποφάσισε να αναβαθμίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό δεν είναι τεκμήριο της αντιμνημονιακής πολιτικής του αλλά τεκμήριο εγκατάλειψής της. Ο Αλ. Τσίπρας πέρασε την πόρτα του Σόιμπλε ακριβώς επειδή πολύ πριν είχε περάσει απ' την αντιμνημονιακή ρητορεία στις δηλώσεις αποκήρυξης των μονομερών ενεργειών. Κακά τα ψέματα, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, η γερμανική κυβέρνηση και όσα αυτή εκπροσωπεί και εκφράζει έχουν προ πολλού μεταφράσει με ακρίβεια κόμματος τις θέσεις και προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν απολύτως αντιληφθεί ότι ως δύναμη που ορέγεται τη διαχείριση του συστήματος μπορεί να κάνει και μερικές «τσιριμόνιες» στο εσωτερικό της χώρας για ευνόητους λόγους αλλά στο διά ταύτα θα συμμορφωθεί πλήρως.
Δεν προλαβαίνουμε να μετράμε τις «υποκλίσεις» του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τα στελέχη του που με ενθουσιασμό περιέφεραν χτες την άδεια που τους έδωσε ο Σόιμπλε να εφαρμόσουν το μνημόνιο αλλά ...με το δικό τους τρόπο, η βουλευτής του κόμματος Ζ. Κωνσταντοπούλου μιλώντας στον «Αθήνα 9.84» αρνήθηκε ότι είχαν χαρακτηρίσει την Α. Μέρκελ «ανεπιθύμητο πρόσωπο» στην Ελλάδα και δικαιολόγησε τις καταγγελίες τους προ της άφιξής της στις αρχές Οκτώβρη στην Αθήνα ως εξής: «Στηλιτεύτηκε όμως ο τρόπος με τον οποίο έγινε η πρόσκληση και η υποδοχή της κ. Μέρκελ, την ίδια στιγμή που προωθούνταν μέτρα τα οποία ήταν εξουθενωτικά και για τα οποία δεν έγινε καμία απόπειρα να μην εφαρμοστούν με αυτόν τον τρόπο, της επιβολής».
Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν ήταν αυτά καθαυτά τα μέτρα εξουθένωσης του λαού αλλά ο τρόπος που επιβλήθηκαν! Υπάρχει, δηλαδή, και τρόπος τα εξουθενωτικά αντιλαϊκά μέτρα να μην επιβάλλονται αλλά να τα διεκδικεί ο λαός από μόνος του! Αν βεβαίως η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εννοεί ότι επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση, ατύχησε, αφού όλα συνηγορούν για το αντίθετο. Τη συνειδητή, δηλαδή, συμμετοχή της κυβέρνησης στην υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ, απ' όπου πηγάζουν τα αντιλαϊκά μέτρα, προς όφελος των συμφερόντων της αστικής τάξης. Το ίδιο θα κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ αν αναλάβει τη διαχείριση του συστήματος. Και δεν το λέμε εμείς, το λέει μόνος του πλέον πασχίζοντας να αποδείξει την καταλληλότητά του για τη θέση...
«Τελικό απολογισμό των έκτακτων μέτρων προστασίας των αστέγων από το κύμα κακοκαιρίας» έκανε η δημοτική αρχή Αθήνας. Οτι η «εφαρμογή των εκτάκτων μέτρων» ολοκληρώθηκε 11/1, ότι «κατά τις τέσσερις ημέρες εφαρμογής των έκτακτων μέτρων διανυκτέρευσαν στους τρεις δημοτικούς χώρους φιλοξενίας που διατέθηκαν, έως και 70 άστεγοι συμπολίτες μας», ότι «η λήψη εκτάκτων μέτρων» έγινε σε «στενή συνεργασία» με το υπουργείο Εργασίας - Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, με τη σύμπραξη και ΜΚΟ. Απύθμενη υποκρισία. Ανοίγουν κάποιους χώρους μόλις (και για όσο) η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 4ο Κελσίου. Και μόλις ζεστάνει (;) λίγο τους διώχνουν... Στυλοβάτες ενός σάπιου (και σε βαθιά κρίση) συστήματος που καταρρακώνει ανθρώπινες υπάρξεις και αξίες, χωρίς καμιά μέριμνα για το τι θα κάνουν, πού θα πάνε, πώς θα επιβιώσουν οι άστεγοι κατόπιν. Η υποκρισία τους δε σταματά από μόνη της. Ο λαός να βάλει τέλος, με την οργανωμένη πάλη του, το συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδικήσεών του, επιτέλους να γίνει κυρίαρχος όλου του πλούτου που παράγει, να ανοίξει ρήγματα, δρόμο για τη δική του εξουσία.
Η είδηση από μόνη της δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς είναι γνωστός ο βίος και η πολιτεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που με διάφορα κατά καιρούς προσχήματα δε διστάζει να εξαπολύει πολέμους και να ηγείται επεμβάσεων εναντίον χωρών και λαών προκειμένου να διασφαλίσει τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μονοπωλίων της. Ούτε προκαλεί έκπληξη ο κυνισμός των Ευρωπαίων αξιωματούχων με τον οποίο αναγορεύουν σε «θαρραλέα δράση» την ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Σημειώνουμε μόνο πως δεν πάει πολύς καιρός απ' όταν η ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία παρέλαβε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης! Οι αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η σχετική απόφαση εύλογες, απολύτως δικαιολογημένες, αφού τα χέρια της Ευρωένωσης στάζουν αίμα.
Ειρήνη και καπιταλισμός συνιστούν αντίφαση εν τοις όροις. Το δικαίωμα κάθε λαού να ζει ειρηνικά, να αποφασίζει ο ίδιος για την πορεία του και της χώρας του, να απολαμβάνει όλα όσα του αξίζουν, δε συμβαδίζει με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.