ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 16 Απρίλη 2004
Σελ. /40
Το εθνικό συμφέρον

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΡΧΗΓΩΝ: Στο ΝΑΙ η εθνική στρατηγική / Στο ΟΧΙ το 78% των Κυπρίων - ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ σε τεντωμένο σχοινί» Αυτός ήταν ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος του «Ελεύθερου Τύπου». Και τον σημειώνουμε, γιατί η προαναφερόμενη εφημερίδα ήταν ουσιαστικά η μόνη, προσκείμενη στη ΝΔ, τις μέρες αυτές, που κρατούσε ίσες αποστάσεις από το «ναι» και το «όχι». Τελικά, ευθυγραμμίστηκε με τη θέση της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, δήλωσε «Ναι με γνώμονα το εθνικό συμφέρον», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά στο χτεσινό της φύλλο.

Δεν είδαμε πουθενά, όμως, να αναλύει το διαβόητο αυτό «εθνικό συμφέρον». Προφανώς, εννοεί την «προσαρμογή» στις σχετικές επιταγές, πρωτίστως της Ουάσιγκτον και κατά δεύτερο λόγο των Βρυξελλών. Και δεν αμφιβάλλουμε, βέβαια, ότι αυτή είναι και η κυρίαρχη άποψη της εγχώριας ολιγαρχίας, της οποίας τα συμφέροντα ταυτίζονται με αυτά των προαναφερόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Η άποψη αυτή, όμως, εκφράζει το ταξικό συμφέρον των κεφαλαιοκρατών. Το ταξικό συμφέρον του λαού μας βρίσκεται στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση. Οσο για τα περί εθνικών συμφερόντων, παλιά τους τέχνη κόσκινο. Πάντοτε η ολιγαρχία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι αναγόρευαν σε δήθεν εθνικά, τα στενά, ταξικά τους συμφέροντα. Ακόμη κι όταν έκαναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος του λαού και της χώρας.

Δώδεκα χρόνια πριν

Φαίνεται, πως η άνοιξη και, ιδιαίτερα, ο Απρίλης... ευνοεί τα Συμβούλια των πολιτικών αρχηγών. Εχουν περάσει ακριβώς δώδεκα χρόνια από μια ανάλογη της χτεσινής σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Είχε πραγματοποιηθεί στις 13 Απρίλη 1992 και είχε ως αντικείμενο την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) και μέσω αυτού την εξελισσόμενη τότε επιχείρηση διαμελισμού της πρώην ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας.

Για την ιστορία, να σημειώσουμε, πως και εκείνη η σύσκεψη τέλειωσε με τη συμφωνία των τριών κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ και τη διαφωνία του ΚΚΕ. Δώδεκα χρόνια μετά και, καθώς η Γιουγκοσλαβία έχει μετατραπεί σε μια ανοιχτή και πυορροούσα πληγή στα Βαλκάνια, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του, για το ποιες θέσεις δικαιώθηκαν. Των τριών ή του ενός...

Θέσεις και εκτιμήσεις του 1992...

«Εμάς μας ενδιαφέρει πάνω απ' όλα η ασφάλεια της χώρας και της ελληνικής Μακεδονίας, τόσο σήμερα όσο και αύριο. Γι' αυτό δε συμφωνούμε που περιορίζεται το όλο πρόβλημα στη συζήτηση γύρω από το όνομα. Είτε απαλειφθεί το όνομα, είτε δεν απαλειφθεί, είτε υπάρξει μια παραλλαγή του, τα προβλήματα για την Ελλάδα, αλλά και για τους λαούς των Βαλκανίων, θα υπάρχουν, θα γίνονται όλο και πιο έντονα, εφόσον συνεχίζεται η επέμβαση ξένων δυνάμεων στα Βαλκάνια, ηγετικών χωρών της ΕΟΚ και των ΗΠΑ. Εφόσον συνεχίζεται η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε". Εφόσον χρησιμοποιούνται υπαρκτές αλλά και ανύπαρκτες μειονότητες ως μέσο επεμβάσεων και υποκίνησης εμφυλίου πολέμου, μέσω του οποίου δίνεται η δυνατότητα για τις μεγάλες δυνάμεις να κατακερματίζουν τα Βαλκάνια. Αυτή είναι η βασική μας αφετηριακή διαφωνία την οποία θέλουμε να υπογραμμίσουμε για άλλη μια φορά στη σημερινή σύσκεψη αλλά και δημόσια στον ελληνικό λαό».

Το απόσπασμα είναι από τη συνέντευξη που παραχώρησε στους δημοσιογράφους η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στις 14 Απρίλη 1992, αμέσως μετά την τότε σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών με θέμα το λεγόμενο Μακεδονικό. Και το σημειώνουμε, όχι μόνο γιατί οι εκτιμήσεις αυτές δικαιώθηκαν από τις μετέπειτα εξελίξεις, αλλά και γιατί διατηρούν και σήμερα όλη τη σημασία τους. Και δεν είπε μόνον αυτά...

... που δικαιώθηκαν απ' τη ζωή

Εξίσου «προφητικό» ήταν και το παρακάτω απόσπασμα:

«Είναι δυνατόν να πιστεύουμε, ότι μπορεί να υπάρξει ειρήνευση στα Βαλκάνια και στη νότια περιοχή της Γιουγκοσλαβίας, όταν στα Βαλκάνια υπάρχουν ξένα στρατεύματα είτε με τη μορφή των μισθοφόρων, είτε με τη μορφή της ανθρωπιστικής βοήθειας; Προκάλυμμα όχι μόνο για πολιτικές επεμβάσεις, αλλά και ετοιμότητα για στρατιωτικές αναμετρήσεις; Αναφερόμαστε στα ιταλικά στρατεύματα, αναφερόμαστε στους μισθοφόρους, στο μαζικό εξοπλισμό που κάνει η Γερμανία σ' αυτές τις χώρες. Είναι δυνατό να μην καταγγέλλουμε τις επεμβάσεις των ΗΠΑ; Εμείς φοβούμαστε πάρα πολύ ότι αυτή τη στιγμή πάει να κλείσει ο πρώτος γύρος διαίρεσης των Βαλκανίων. Ορισμένα κράτη ίσως αναγνωριστούν και στο εσωτερικό τους θα υπάρχουν τα καντόνια. Φοβούμαστε, ότι θα ξεκινήσει ένας νέος γύρος υποδιαιρέσεων, αλλού περισσότερο αιματηρός, αλλού λιγότερο, με νέες αναμετρήσεις».

Πολύ λίγο μετά, ξεκίνησε ο τρίχρονος εμφύλιος πόλεμος στη Βοσνία και, τελικά, η μετατροπή της σε ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο. Και μετά, ήρθε η σειρά του Κοσσυφοπεδίου, ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας και ποιος ξέρει τι μας περιμένει ακόμη...


Τα συμβουλιακά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ, ο έρωτας, το χρήμα, ο βήχας και το... «ναι» στο «σχέδιο Ανάν» δεν κρύβονται! Οσο κι αν προσπάθησε να το «μπερδέψει» το πράγμα με... ισορροπιστικές διατυπώσεις, ο πρωθυπουργός ακολούθησε τελικά την «πεπατημένη» του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.

Είχε και «βασική γραμμή» όμως: Το «σχέδιο Ανάν» μας είπε θα «βγάλει» τα θετικά του στοιχεία (εν αντιθέσει με τα «δύσκολα», μια και αρνητικά δεν έχει), λόγω της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, ακόμη και η κυβέρνηση μιλά ουσιαστικά για σχέδιο - «λαχείο», που μπορεί να λειτουργήσει με πολλούς τρόπους. Σίγουρα πάντως όχι αρνητικά για τους Αμερικανο-βρετανούς, τις βάσεις και τα συμφέροντά τους. Αυτά υπερδιασφαλίζονται και ήταν τα μόνα αδιαπραγμάτευτα στοιχεία.

Την κριτική του ΠΑΣΟΚ στον Κώστα Καραμανλή την ακούσατε, όπως τη διατύπωσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Συμπυκνώνεται στο «γιατί δεν το 'λεγες νωρίτερα, αφού είσαι υπέρ του σχεδίου»...

Λες και η γνώμη των Κυπρίων δεν έχει μπει εδώ και μήνες σε μια τεράστια «τανάλια» πιέσεων, εκβιασμών και απειλών με «επιπτώσεις», «τετελεσμένα» και ό,τι άλλο έχουν σκαρφιστεί κατά καιρούς οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Τουρκία!

ΔΥΣΚΟΛΑ διαφαίνονται τα πράγματα για τους κατοίκους της Αθήνας στους Ολυμπιακούς Αγώνες τον Αύγουστο. Μάλλον στοχεύουν να μας βάλουν στη διαδικασία να... πιστοποιήσουμε την ύπαρξή μας!

Ειδική άδεια για το αυτοκίνητο προκειμένου να πας στη δουλιά, ειδική άδεια για να μπεις στο σπίτι σου, αν έχεις την ατυχία να βρίσκεσαι σε ολυμπιακή διαδρομή ή κοντά σε αθλητική εγκατάσταση και ποιος ξέρει τι θα χρειαστεί ακόμα.

Διαβλέπεται μεγάλος χαμός στις αρμόδιες αρχές και μπόλικη ταλαιπωρία. Θα κάνει και ζέστη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέντε ετών «ναι»

Οι ηγεσίες των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, φανερά ή καλυμμένα, επιχειρούν να εμφανίσουν ένα «όχι» στο αμερικανόπνευστο σχέδιο Ανάν ως αδιέξοδο. Οτι δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά το «ναι». Τώρα ή έστω λίγους μήνες αργότερα. Ομως αν είναι έτσι τα πράγματα, πώς φτάσαμε εδώ και ποιοι ευθύνονται (σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο);

Τέλη 1999 συνέρχεται στο Ελσίνκι η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ. Ασχολείται με το Κυπριακό και παίρνει απόφαση που συμπληρώνει πρότερη του λεγόμενου G8 (υποβίβαζε την εισβολή και την κατοχή από διεθνές πρόβλημα σε απλό δικοινοτικό). Με την απόφαση του Ελσίνκι δινόταν η ευχέρεια στον Ανάν να λειτουργήσει όχι ως ΓΓ του ΟΗΕ, αλλά ως άτομο, παρακάμπτοντας τη λειτουργική συνέχεια του Οργανισμού και τις μέχρι τότε αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Κυπριακό. Στο μεταξύ ο Αμερικανός «διαμεσολαβητής» Τ. Γουέστον, ο Αλβάρο ντε Σότο και άλλοι περιώνυμοι παράγοντες, πηγαινοέρχονται σε Αθήνα - Λευκωσία - Αγκυρα για να προετοιμάσουν την «επίλυση». Οταν παίρνουν διαβεβαιώσεις ότι υπάρχει η βούληση για αποδοχή των σχεδίων τους, Νοέμβρη του 2002 εμφανίζεται ο Ανάν να παρουσιάζει το σχέδιό «του».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει το πράσινο φως για να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις. Από κοντά και οι ΝΔ - ΣΥΝ με τις δηλώσεις τους περί ικανοποιητικής βάσης διαπραγμάτευσης. Αν οι διαμεσολαβητές έπαιρναν τότε ένα «όχι» ως απάντηση από όλους, τα πράγματα θα εξελίσσονταν όπως εξελίχτηκαν; Εδώ θυμίζουμε ότι το Εθνικό Συμβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας έκρινε αρνητικά το προτεινόμενο τότε, πρώτο σχέδιο Ανάν, αλλά υπό τις πιέσεις το αποδέχτηκε ως βάση διαπραγμάτευσης. Ομως για καλύτερα, όχι για χειρότερα... Και όντως έγιναν διαπραγματεύσεις, μόνο που απέβαιναν άκαρπες για τα δίκαια αιτήματα του κυπριακού λαού. Η Αγκυρα (με την τουρκοκυπριακή ηγεσία να ακολουθεί) προωθούσε άλλα συμφέροντα. Παρ' ότι το αδιέξοδο διαφαινόταν από τότε, με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ξεκινά νέος γύρος στη Ν. Υόρκη. Σήμερα το αποσιωπούν τα «παπαγαλάκια» της πρεσβείας, αλλά τότε ήταν κοινό μυστικό ότι το Μέγαρο Μαξίμου πίεζε αφόρητα τη Λευκωσία να μεταβεί στις ΗΠΑ και τελικά να αποδεχτεί: Την έναρξη και νέου γύρου διαπραγματεύσεων, τον Ανάν να αναλάβει επιδιαιτητικό ρόλο αν δε συμφωνήσουν τα δυο μέρη και να παρουσιάσει τελικό σχέδιο επίλυσης, αυτό δε το σχέδιο να τεθεί στα διαβόητα δημοψηφίσματα.

Οπως και έγινε. Ο Ανάν συμπλήρωσε τα «κενά» της κυοφορούμενης από καιρό συμφωνίας και τώρα τα προωθεί για το «ναι». Από κοντά και οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ που συνειδητά όλα αυτά τα χρόνια έστρωσαν το χαλί για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στη νήσο, σε βάρος του λαού της και της Ειρήνης στην Ανατολική Μεσόγειο. ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ που βάζουν πλάτη για το «ναι», κινδυνολογώντας για την άρνηση και παραπληροφορώντας. Ομως φτάσαμε ως εδώ μέσα από αλλεπάλληλα «ναι» σε ό,τι οι ιμπεριαλιστές πρόσταζαν. Ενα «όχι» θ' ανοίξει έναν άλλο δρόμο, την έξοδο κινδύνου από το διχαστικό μέλλον που ετοιμάζουν και τη βοσνιοποίηση.


Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ