Και δεν είναι η πρώτη φορά. Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ είχαν αποφασίσει να προχωρήσουν σε τρεις 24ωρες απεργίες, σε Γενική Συνέλευση τον περασμένο Νοέμβρη. Οταν άρχισαν να διαρρέουν τα αντεργατικά σχέδια της διοίκησης και γινόταν καθαρό πως στο στόχαστρό της θα βρεθούν τόσο εκείνοι που δουλεύουν στις εργολαβίες, όσο και το μόνιμο προσωπικό. ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, ωστόσο, δεν υπάκουσαν στην εντολή που έλαβαν από τη ΓΣ των εργαζομένων, δεν έκαναν τίποτα για την υλοποίηση της απόφασης, ενισχύοντας τον εφησυχασμό και την ηττοπάθεια.
Αυτοί, δηλαδή, που ισχυρίζονται ότι δουλεύουν για το συντονισμό των εργαζομένων κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να κερδίσουν χρόνο και έδαφος η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ και οι εργολάβοι. ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ δεν μπορούν να κρύψουν ότι το στρατόπεδο που έχουν επιλέξει είναι αυτό της εργοδοσίας. Με τη στάση τους μόνο τα συμφέροντα των αντιπάλων των εργαζομένων υπερασπίζονται. Γι' αυτό και οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, απορρίπτοντας τη γραμμή του συμβιβασμού που τους «πλασάρουν». Οχι μόνο να υπερασπιστούν την απόφαση της ΓΣ τους, αλλά χωρίς καμιά αναβολή να χαράξουν τα επόμενα αγωνιστικά τους βήματα.
Οι εργαζόμενοι στα εργολαβικά συνεργεία καθαρισμού πρέπει να καλύψουν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες με σταθερή και μόνιμη σχέση εργασίας και να γίνουν μέλη του Σωματείου, παρακάμπτοντας όλα τα νομικίστικα εμπόδια, αποφάσισε το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ευαγγελισμός (ΣΕΝΕ). Η παραπάνω απόφαση, ως προς το πρώτο σκέλος της, ψηφίστηκε απ' τους εκπροσώπους όλων των παρατάξεων που παραβρέθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΕΝΕ. Υπάρχει όμως μια μικρή λεπτομέρεια: Την πρόταση για την εγγραφή στο Σωματείο των εργαζομένων στα εργολαβικά συνεργεία την υπερψήφισαν μόνο οι πέντε εκλεγμένοι εκπρόσωποι της ΕΣΑΚ (Συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ). Δεν την ψήφισαν, με το αιτιολογικό ότι υπάρχει νομικό πρόβλημα, ο συνδικαλιστής της Αυτονομίας (στηρίζεται απ' το ΣΥΝ) και οι δύο συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ (οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ απουσίαζαν απ' τη συνεδρίαση). Μπροστά στην ανάγκη να θωρακιστούν οι εργαζόμενοι από την κάθε είδους αυθαιρεσία των εργολάβων, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και του ΣΥΝ δεν τόλμησαν καν να συνδράμουν μια καθαρά πολιτική απόφαση, που δημιουργεί καλύτερες συνθήκες για τη συνδικαλιστική πάλη του συνόλου των εργαζομένων στο νοσοκομείο. Κατά τα άλλα κόπτονται για την «ενότητα» αυτοί που αρνούνται σε εργαζόμενους με διαφορετικές σχέσεις εργασίας την εγγραφή τους σε κλαδικά, επιχειρησιακά και άλλα συνδικάτα.
Δεν είναι πάντα, ή για να είμαστε ακριβείς, στις μέρες μας δεν είναι σχεδόν ποτέ αθώος ή τυχαίος, ο τρόπος μετάδοσης μιας είδησης. Προχτές το βράδυ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ, παρουσίαζαν την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα στον Αστακό και την εκεί δραστηριότητά του σχετικά με το θέμα που έχει ανακύψει με την προσπάθεια μεταφοράς πολεμικού υλικού προς το Ισραήλ απ' το λιμάνι στο Πλατυγιάλι. Αφού ειπώθηκε ό,τι ειπώθηκε, αφού έπαιξε το σχετικό ρεπορτάζ, αμέσως μετά η παρουσιάστρια αναγγέλλει: «ας περάσουμε τώρα στο χτες», όπου «χτες», είχε συμβεί η περιοδεία στην περιοχή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, όπου και παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, είχε συναντήσεις με τοπικούς φορείς και φυσικά χαιρέτισε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε από τις τοπικές ΚΟ του ΚΚΕ. Προς τι αυτός ο τρόπος προβολής του ΣΥΝ; Φαίνεται ότι θέλουν να δημιουργήσουν συνειρμούς περί κοινής δράσης ή και ταύτισης σε ένα πρόβλημα του ΣΥΝ με το ΚΚΕ. Να προσδώσουν με «ξένα κόλλυβα» στη δράση του ΣΥΝ αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά. Και ταυτόχρονα να υπονομεύσουν την ταχτική του ΚΚΕ. Σκόπιμη στοχευμένη αυθαιρεσία και λαθροχειρία από έμπειρους δημοσιογράφους σε βάρος του ΚΚΕ. Γιατί αυτό βολεύει το σύστημά τους.
Από την Ελλάδα - είπε χτες ο πρωθυπουργός - δε γίνεται ανεφοδιασμός του Ισραήλ με αμερικανικό πολεμικό υλικό. Ούτε από το λιμάνι του Αστακού, ούτε από οπουδήποτε αλλού;
Να υποθέσουμε ότι ...τα έχουν χάσει, δηλαδή, οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί; Πάνε και στέλνουν μεταγωγικά πλοία σε μια χώρα - όπως η Ελλάδα - που αρνείται να τους βοηθήσει;
Και στη συνέχεια τη συγχαίρουν δημόσια για τη στήριξη των προσπαθειών τους στη Μέση Ανατολή;
Ασε που είναι πολύ αμφίβολο το αν θα έμπαιναν στον κόπο ...έστω να ρωτήσουν οι Αμερικανοί, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν με οποιονδήποτε τρόπο εγκαταστάσεις στην Ελλάδα. (Πολλώ, δε, μάλλον τις βάσεις τους).
ΚΟΡΑΚΙΑ; ΟΡΝΕΑ; Πώς να τους αποκαλέσει κανείς; Για τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους και όλους όσοι έχουν «πέσει» πάνω στο «πακέτο» των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ μιλάμε.
Διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων για την «αξιοποίηση» του ποσού, μπηχτές από τους πάντες κατά ...πάντων για το πού θα πάει και γενικώς ένας καυγάς, που ποιος ξέρει ως πού θα φτάσει.
Οχι πως μας ενοχλεί να τρώγονται μεταξύ τους. Ομως, όταν αυτό γίνεται με τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου, του μισθωτού, του συνταξιούχου, του μικρομεσαίου, τότε καταλήγει εκνευριστικό.
Κι έχουμε και την κυβέρνηση από πάνω να μας μιλάει για ...«ενίσχυση της ρευστότητας». Λες και πρόκειται να ωφεληθεί έστω και κατ' ελάχιστο ο ελληνικός λαός από αυτήν την ιστορία.
Ούτε καν αποτίμηση αυτής της υπόθεσης δε θα γίνει στο τέλος. Γιατί όταν τα εν λόγω αρπακτικά ...πάρουν το χρήμα, μετά «τρέχα - γύρευε» πού θα καταλήξει...