ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Με αφορμή τις απολύσεις στα ναυπηγεία

Η ανάπτυξη για την οποία μιλά η κυβέρνηση, αλλά και όλοι όσοι μιλούν για την ανάγκη να ενισχυθεί η «ανταγωνιστικότητα», δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει στους εργαζόμενους πέρα από την ακόμη μεγαλύτερη επιθετικότητα της μεγαλοεργοδοσίας και των μονοπωλίων κατά των εργατικών δικαιωμάτων. «Πριν αλέκτορα φωνήσαι», το παράδειγμα των Ναυπηγείων Ελευσίνας έρχεται να επιβεβαιώσει περίτρανα την παραπάνω θέση.

Τα γεγονότα έχουν ως εξής:

Ο ιδιοκτήτης των ναυπηγείων έχει τους 750 εργάτες απλήρωτους για περίπου ένα χρόνο, οι οποίοι και προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις από τις 21 Γενάρη.
Μόλις πρόσφατα ο ιδιοκτήτης των ναυπηγείων εισέπραξε 25,4 εκατ. ευρώ, ενώ αναμένεται να εισπράξει άλλα 60,2 εκατ. ευρώ, με βάση την τροπολογία που ψηφίστηκε τον Απρίλη. Προϋπόθεση για την καταβολή των χρημάτων ήταν η εξόφληση των δεδουλευμένων στους εργάτες.
Την περασμένη Δευτέρα επισκέφτηκε τα ναυπηγεία, θέλοντας να σηματοδοτήσει ότι θα συνεχίσουν να έχουν δουλειές και να αναπτύσσονται, άρα δεν κινδυνεύουν οι εργαζόμενοι, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Π. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος δήλωσε: «Η Ελλάδα γίνεται πλέον ανταγωνιστική, ανοίγεται στις αγορές...».
Μία μέρα μετά την επίσκεψη Παναγιωτόπουλου, η εργοδοσία προχώρησε συνολικά σε 15 απολύσεις και άλλες 8 με τη μορφή της «οικειοθελούς αποχώρησης».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναδεικνύεται πως η «επαναδραστηριοποίηση της βαριάς βιομηχανίας της χώρας», για την οποία στήθηκε ολόκληρη κυβερνητική καμπάνια, γίνεται με όρους τσακίσματος των εργατών. Με φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, με τη δυνατότητα συνεχών απολύσεων, με την ευχέρεια μείωσης μισθών, με τις τσέπες των καπιταλιστών «ζεστές» από κρατικό χρήμα. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έτσι δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, καθώς η οικονομία «επανεκκινείται». Ωστόσο, το ίδιο το παράδειγμα των ναυπηγείων δείχνει αφενός ότι η οικονομική κρίση συνεχίζεται, ότι ένας κλάδος της οικονομίας που θα μπορούσε να αναπτύσσεται φυτοζωεί, ενώ η όποια ...επανεκκίνηση σημαίνει και απολύσεις και μειώσεις μισθών κ.λπ. Στην ουσία η κυβερνητική παρουσία έδωσε το «οκέι» στην εργοδοσία των ναυπηγείων για να αρχίσει νέο γύρο αντεργατικής επίθεσης. Ολ' αυτά δείχνουν ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να δώσει τίποτα στους εργάτες, αντίθετα θα τους σπρώχνει σε ολοένα μεγαλύτερη εξαθλίωση. Γι' αυτό πρέπει να αναλογιστούν τι είδους θέσεις εργασίας θα είναι αυτές με την ...επανεκκίνηση της οικονομίας. Δουλειά με μισό μεροκάματο, δίχως δικαιώματα. Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο τεράστιες είναι και οι ευθύνες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, η πλειοψηφία του Σωματείου Εργαζομένων Ναυπηγείων Ελευσίνας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), επικροτώντας την κυβερνητική φιέστα, έδωσε... τιμητική πλακέτα στον υπουργό Αμυνας.

Τα όσα, όμως, γίνονται στα ναυπηγεία είναι η «τροχιοδεικτική» βολή για τα όσα θα συμβούν σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Καμιά αυταπάτη για τα όσα θα έρθουν στο εξής. Οι ταξικές δυνάμεις καλούν τους εργάτες σε εγρήγορση. Με πρώτο σταθμό τη μάχη για τις Συλλογικές Συμβάσεις, τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 23 Μάη, την οργάνωση ενάντια σε όσους τους θέλουν ανυπεράσπιστους απέναντι στα μονοπώλια. Αλλά πρέπει να σκεφτούν ταυτόχρονα πως μόνο ο δικός τους αγώνας μαζί με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, για την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με εργατική λαϊκή - εξουσία, μπορεί να δώσει οριστική διέξοδο σε όφελός τους.

Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ

Βγάζουν τα μαχαίρια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την πεποίθηση ότι, «αν τελικά επικρατήσουν τα επιχειρηματικά κριτήρια» υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΠΑ και ο ΔΕΣΦΑ να περιέλθουν στις ρωσικές επιχειρήσεις «Gazprom» και «Sintez», εξέφρασε την Πέμπτη, από τη Θεσσαλονίκη, ο γενικός πρόξενος της Ρωσίας Αλεξέι Ποπόφ, μιλώντας στο 1ο Ελληνορωσικό Φόρουμ. Η παρέμβασή του έχει σημασία, καθώς ο διαγωνισμός για τις ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ έχει μπει στην τελική ευθεία - παρά τις απανωτές αναβολές στην καταληκτική ημερομηνία της κατάθεσης προσφορών - και οι ΗΠΑ έχουν ανεβάσει την ένταση των παρεμβάσεων για να μην καταλήξουν οι ελληνικές εταιρείες στα ρώσικα μονοπώλια. Δημοσιεύματα μάλιστα στον Τύπο συνδέουν τη φημολογούμενη αναβολή του ταξιδιού του Αντ. Σαμαρά στην Ουάσιγκτον τον Ιούνη με την αμερικάνικη δυσαρέσκεια από το ενδεχόμενο να πουληθεί στους Ρώσους η ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ, καθώς φαίνεται ότι έχουν καταθέσει τη μεγαλύτερη προσφορά. Ο Ποπόφ επίσης ανέφερε ότι το 2012, η Ρωσία ξεπέρασε για πρώτη φορά τη Γερμανία στη λίστα των εμπορικών εταίρων της Ελλάδας, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση, καθώς ο όγκος του διμερούς εμπορίου Ελλάδας - Ρωσίας αυξήθηκε πέρυσι κατά 25% και έφτασε στα 6,58 δισ. ευρώ. Ενώ η ροή Ρώσων τουριστών προς την Ελλάδα αυξήθηκε κατά 13% το 2012 και οι αφίξεις ξεπέρασαν τις 700.000, σημαντικό μέρος των οποίων αφορούσε την περιοχή της Βόρειας Ελλάδας. Για κερασάκι στην τούρτα, είπε ότι η Ρωσία ενδιαφέρεται «για την ύπαρξη μιας Ελλάδας με σταθερή οικονομία, ως μια φιλική χώρα και συνέταιρο στις οικονομικές της σχέσεις» και προανήγγειλε ότι στο τέλος Μάη θα ξεκινήσουν πτήσεις από την Αλεξανδρούπολη προς τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη, για να αναζωογονηθεί ο τουρισμός και στη Θράκη. Αν όλα τα παραπάνω συνδεθούν με την προειδοποίηση Πούτιν - Μεντβέντεφ ότι ενδεχόμενος αποκλεισμός των ρωσικών μονοπωλίων από τη διαδικασία εκποίησης των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ θα σημάνει συνολική υποβάθμιση των οικονομικών σχέσεων των δυο χωρών, είναι φανερό ότι ο Ρώσος διπλωμάτης ρίχνει όλα τα όπλα που διαθέτει, για να ασκήσει τις δικές του πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση στον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Ρωσίας. Η τοποθέτησή του είναι ενδεικτική για το φαγοπότι που στήνουν τα μονοπώλια με αφορμή την ιδιωτικοποίηση κρατικής ιδιοκτησίας επιχειρήσεων και των κινδύνων που κρύβει για το λαό η ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, για λογαριασμό των μονοπωλίων.

Απλές υποθέσεις...

Νέα ερωτηματικά για το ρόλο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που μετά τις εκλογές του 2009 ανέλαβε να διαχειριστεί την κρίση, η οποία οξυνόταν τότε στην Ελλάδα, προκαλούν οι αναφορές που κάνει σε βιβλίο του ο Γερμανός οικονομολόγος Ντιρκ Μίλερ. Σύμφωνα με όσα γράφει, οι ΗΠΑ ήθελαν να πλήξουν την ΕΕ και ειδικά το ευρώ που απειλούσε το δολάριο και την θέση του στην παγκόσμια οικονομία. «Ακριβώς στη φάση της ισχύος του ευρώ -σημειώνει ο Μίλερ μιλώντας στο γερμανικό «Focus»- συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ. Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική εκούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών οικονομικών στοιχείων». Ερωτηματικά γύρω από την ξαφνική αναθεώρηση των στοιχείων για το έλλειμμα από τον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ύστερα μάλιστα από επαφές με Αμερικάνους αξιωματούχους, είχε θέσει έγκαιρα με αρθρογραφία του και ο «Ριζοσπάστης». Αλλωστε ανάλογες αναφορές είχε κάνει σε άρθρο του και ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Από εκεί και πέρα, συνεχίζει ο Μίλερ, «η Ευρώπη μπήκε σε μια κρίση και η σχέση της κυρίως με την Ελλάδα διαταράχθηκε. Ολα αυτά την ώρα που άρχισε να διαφαίνεται ότι η χώρα διαθέτει μεγάλα ενεργειακά αποθέματα». Σύμφωνα με τον ίδιο, «φαίνεται ότι ο Παπανδρέου ήταν η εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ και αποστολή του ήταν με κάθε τρόπο να επιφέρει τη ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη». Οι διαπιστώσεις του Μίλερ ότι «πίσω από την κρίση στην ΕΕ κρύβονται οι ΗΠΑ», είναι αθωωτικές για την ιμπεριαλιστική Ευρωένωση και την οικονομία της, που ήταν αδύνατο να μείνει ανέγγιχτη από τη συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση, ιδιαίτερα μετά από μια μακρά περίοδο υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων από τα μονοπώλιά της.

... ή πραγματικά γεγονότα;

Αλλά η οικονομική κρίση όξυνε στο έπακρο και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, αλλά και τους ανταγωνισμούς στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Αλλωστε το πρόβλημα της διαχείρισης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του κρατικού χρέους της Ελλάδας ήταν πρόβλημα διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Και το συγκεκριμένο πρόβλημα έγινε πεδίο ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ - Γερμανία. Αλλωστε η Γερμανία δεν ήταν διατεθειμένη να πληρώσει για την κρίση στην Ελλάδα. Και τη βόλεψε και την ίδια η έλευση του ΔΝΤ. Και η Μέρκελ το ήθελε το ΔΝΤ. Δε λέει λοιπόν ολόκληρη την αλήθεια ο Γερμανός Οικονομολόγος Ντιρκ Μίλερ. Αλλωστε στην εξέλιξη και το βάθεμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα εκφράστηκαν και διαθέσεις τμημάτων του κεφαλαίου στην Ελλάδα για αλλαγή ιμπεριαλιστή συμμάχου καλοβλέποντας ενίσχυση των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Και δεν αποκλείεται στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η κυβέρνηση Παπανδρέου να αξιοποιήθηκε από τις ΗΠΑ για να ασκήσουν πίεση στην Ευρωζώνη και να προωθήσουν τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων σε συνθήκες κρίσης.

Μια πόλη βορά στα μονοπώλια

Γρηγοριάδης Κώστας

Μιλώντας ο δήμαρχος Αθήνας, Γ. Καμίνης, στη Νέα Υόρκη, σε εκδήλωση του «The Council on Foreign Relations», όπου συμμετέχουν «σημαντικές προσωπικότητες» από τον ακαδημαϊκό, πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο, στην εισαγωγική του ομιλία αναφέρθηκε στις «πρωτοβουλίες» της δημοτικής αρχής, στη δημιουργία «δικτύου αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής», στο σχέδιο για την «αναζωογόνηση» της πόλης, με αναπλάσεις γειτονιών και δράσεις ενίσχυσης της «κοινωνικής επιχειρηματικότητας». Απαντώντας σε ερωτήσεις εκπροσώπων επιχειρήσεων, επενδυτικών εταιρειών και φορέων, σημείωσε τη «σημαντική βελτίωση της κατάστασης στον τομέα της ασφάλειας» και τις προσπάθειες της δημοτικής αρχής να καταστεί η Αθήνα «αυτόνομος τουριστικός προορισμός», καθώς και τις «επενδυτικές ευκαιρίες που διανοίγονται». Αυτή είναι η έγνοια τους:

Να αναπλάσουν με κρατικό χρήμα (άρα του λαού) περιοχές που επίτηδες άφησαν να παρακμάσουν και να θησαυρίσουν τώρα μονοπώλια του real estate που «τοποθετήθηκαν» εκεί έγκαιρα, αγοράζοντας ακίνητα σε τιμές εξευτελιστικές, να βγάλουν την επένδυσή τους στο πολλαπλάσιο. Επιδοτώντας, πάλι με χρήμα του λαού, επιχειρηματίες, να στήσουν και να τους παραδώσουν ως λάφυρο μια πόλη - βιτρίνα, όπου θα περιδιαβαίνουν μεγαλοαστοί ως τουρίστες αφήνοντας τα χρήματά τους σε μεγαλοξενοδόχους και μεγαλεμπόρους, καθώς οι μικρομεσαίοι ΕΒΕ εξοντώνονται από τη φορομπηχτική πολιτική κυβέρνησης και δημοτικής αρχής, συν τα εξοντωτικά πρόστιμα που η τελευταία τους επιβάλλει. Να διώξουν με τους μηχανισμούς «ασφάλειας» και καταστολής κάθε λαϊκό στοιχείο από όποιο δρόμο θέλουν οι μεγαλοκαρχαρίες, να απαγορεύσουν κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, ώστε να κερδοσκοπούν εκεί ανενόχλητα τα μονοπώλια.

Παπαγεωργίου Βασίλης