ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 18 Αυγούστου 2009
Σελ. /24
Κερδισμένα τα μονοπώλια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αύξηση κερδών και ανακατατάξεις προς όφελος των μονοπωλίων του κλάδου της γαλακτοβιομηχανίας έφεραν οι «προσφορές» με μειώσεις τιμών που κάνουν το τελευταίο διάστημα βλέποντας τις πωλήσεις τους να μειώνονται γιατί πολύ απλά οι εργαζόμενοι δυσκολεύονται να αγοράσουν ακόμα και γιαούρτι. Αυτό δείχνει έρευνα εταιρείας ερευνών που έχει πελάτες μεγάλες επιχειρήσεις από τη βιομηχανία και το λιανεμπόριο. Ακόμη, οι γαλακτοβιομήχανοι βρίσκονται «επί ποδός πολέμου» για νέες ανακατατάξεις στον κλάδο καθώς θεωρείται βέβαιο ότι περιφερειακές κυρίως μονάδες δε θα αντέξουν τον ανταγωνισμό που ασκείται από τα μονοπώλια του κλάδου. Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή, μεγάλοι κερδισμένοι είναι και πάλι τα μονοπώλια που και αύξηση των κερδών τους βλέπουν και ισχυροποίηση της κυριαρχίας τους στην αγορά. Ούτε «κοινωνική ευθύνη», ούτε «κοινωνική ευαισθησία» και κουραφέξαλα που «σερβίρουν» βιομήχανοι και κυβερνώντες...

«Μέχρι τις εκλογές μούγκα»!

Τον έπιασε το παράπονο τον Καρτερό στην «Αυγή», γιατί ο «Ριζοσπάστης» καταγράφει ορισμένες κρίσιμες λεπτομέρειες για το ποιόν του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποτυπώνονται και στον αστικό Τύπο. Για να μη μείνει με το παράπονο, να του αφιερώσουμε μια καταγραφή που βρήκαμε κοντά στο δικό του άρθρο στην «Αυγή»: «Ας κάνουμε τίμια εκεχειρία. Αυτό είναι το τίμιο. Το διαρκές συνέδριο του ΣΥΝ να γίνει σε ήρεμα νερά, με απλώς αναγνωριστικό σκοπό. Το ίδιο και η Πανελλήνια του ΣΥΡΙΖΑ. Να πάρει μόνο τις απολύτως απαραίτητες, οργανωτικές αποφάσεις. Μέχρι τις εκλογές, μούγκα όλοι, για τις διαφορές (...) μετά τις εκλογές (...) Τότε μπορούμε ως κάποια πτέρυγα να αποχωρήσουμε (...) Ας κάνουμε εκεχειρία και ας πάμε στις εκλογές με ηρεμία (...) Εκτός εάν θέλουμε τώρα να τα λύσουμε όλα. Να τα παίξουμε όλα για όλα, να τα διαλύσουμε όλα και να γίνουμε μπάχαλο και τότε μαύρα μαντάτα».

Αυτό σημαίνει σωστός «χώρος διαλόγου», ε;

Η «αποκατάσταση»...

Αποκατάσταση βαφτίζει το υπουργείο Εσωτερικών την πρόχειρη επικάλυψη και δεντροφύτευση χωματερής όπου επί 20 χρόνια θάβονταν ραδιενεργός φωσφογύψος. Πρόκειται για την παράνομη χωματερή στην περιοχή Λακκώματα Σχιστού, όπου από το 1979 έως το 1999 εργοστάσιο λιπασμάτων απέρριπτε εκεί τα απόβλητά του, με κίνδυνο της υγείας των κατοίκων και συνέπειες στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.

Χτες, υπεγράφη από το υπουργείο Εσωτερικών, η χρηματοδότηση της τρίτης φάσης αποκατάστασης της χωματερής, ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ. Αποκατάσταση, όμως, χωρίς ουσιαστική αντιμετώπιση των συνεπειών του διάσπαρτου φωσφογύψου στην περιοχή και με πρόχειρες επικαλύψεις, δεν μπορεί να υπάρχει. Φορέας υλοποίησης του έργου αποκατάστασης είναι ο Σύνδεσμος Περιβάλλοντος Δήμων Αθήνας - Πειραιά.

Με άλλοθι την «ασφάλεια»

Διαστάσεις επιδημίας λαμβάνει η καλλιεργούμενη στην ΕΕ τρομο-υστερία, με στόχο πάντα τη θωράκιση των συμφερόντων που έχουν τα μονοπώλια. Στην Ελλάδα, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες, επικαλούμενη λόγους «ασφαλείας», έφτασε να απαγορεύει στους πελάτες της να εισέρχονται στα υποκαταστήματά της φορώντας γυαλιά ηλίου!

Συγκεκριμένα, μετά τα ειδικά γυάλινα κουβούκλια, ή, καλύτερα, κλουβιά, που πάμπολλες τράπεζες έχουν τοποθετήσει στις εισόδους τους, προκειμένου οι μικροκαταθέτες να εισέρχονται ελεγχόμενοι και κατά μόνας, η Εθνική Τράπεζα έκανε ένα βήμα παραπέρα. Σε ξεχωριστό τρικάκι που εξέδωσε, προκειμένου να προπαγανδίσει την αναγκαιότητα γι' αυτό το «νέο σύστημα εισόδου - εξόδου με πόρτες ασφαλείας», «παρακαλεί» τους πελάτες κατά την είσοδό τους στο κατάστημα ανάμεσα στ' άλλα: «Μην φοράτε γυαλιά ηλίου». Αλλη μια υπερβολή μέσα σε ένα κλίμα όπου ο εργαζόμενος πρέπει να συνηθίσει να παρακολουθείται από κάμερες, να φακελώνεται και να δέχεται εντολές τάχα για την ασφάλειά του.


Σύμφυση με τις πολυεθνικές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ να σχολιάζουμε τις αποφάσεις της (το είπε άλλωστε κι ο υπουργός Εσωτερικών), ούτε μπορούμε να θίξουμε τις πρακτικές της στην υπόθεση Χριστοφοράκου...

Πώς να το κάνουμε, δεν είναι μόνο «δικαιοσύνη» αλλά είναι και ...«γερμανική»! Διπλό το κύρος της και δεδομένη η αξιοπιστία της.

Πόσο ...διαφορετική λέτε όμως να είναι από τη δική μας; Να υποθέσουμε ότι στη Γερμανία η Δικαιοσύνη είναι «πάνω από όλα», δεν ελέγχεται, δεν κατευθύνεται και δε διορίζεται όπως στην Ελλάδα;

Και το κυριότερο: Μήπως οι νόμοι που εφαρμόζει (τους οποίους ψηφίζει το γερμανικό Κοινοβούλιο) δε θωρακίζουν την ασυλία των πολυεθνικών και των ανώνυμων εταιρειών;

Μάλλον απίθανο αυτό το ενδεχόμενο για μια χώρα που είναι η έδρα ορισμένων από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του πλανήτη. Μια χώρα που συγκαταλέγεται στις μεγάλες του ιμπεριαλιστικού συστήματος.

Ως εκ τούτου πολύ θα δυσκολευτούμε να πιστέψουμε ότι τα γερμανικά δικαστήρια (όπως και τα ...γαλλικά ή τα βρετανικά) έχουν ως βασικό μέλημά τους να αναδείξουν τη διαφθορά που είναι σύμφυτη με το σύστημα της αγοράς.

Ιδίως όταν υπάρχουν κυρίως για να υπερασπίζουν και να διατηρούν αυτή την αγορά...

ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΥΣ λόγος γίνεται για το ποια εμβάσματα (των «μαύρων ταμείων» ντε) αφορούν τον Χριστοφοράκο, καλό θα είναι να επισημάνουμε ότι εκτός από αυτά που βρέθηκαν υπάρχουν κι αυτά που ...δε βρέθηκαν.

Αυτά που διακινούν προς πάσα κατεύθυνση η «Ζήμενς» και πολυεθνικές όπως η «Ζήμενς» (Εκτός αν κανείς πιστεύει ότι το «λάδωμα» ήταν αποκλειστική πατέντα της συγκεκριμένης εταιρείας).

Τα «μαύρα χρήματα» που κινούνται στους λαβυρίνθους ενός τεράστιου συστήματος ...αγωγών, όπου πρόσβαση έχουν αποκλειστικά οι οικονομικά ισχυροί.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μιλάμε για τους ανώνυμους τραπεζικούς λογαριασμούς, τις «τρίτες» χώρες με ειδικές διεθνείς συμβάσεις και ανύπαρκτους οικονομικούς ελέγχους ή τις περίφημες παράκτιες εταιρείες.

Ενα δίκτυο που κανείς δε θέλει να πειράξει. Ιδιαίτερα μάλιστα όσοι ορκίζονται στο όνομα της διαφάνειας.

Υποκρισία για τους ελέγχους κολεγίων

Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη διαφημιστική καμπάνια για ιδιωτικά κολέγια από αυτή που τους κάνει τις τελευταίες μέρες ο αστικός Τύπος, φροντίζοντας να ενημερώνει διαρκώς τους γονείς και φοιτητές - πελάτες για το κάθε βήμα της κυβέρνησης στη διαδικασία των αδειοδοτήσεων αυτών των μαγαζιών. Οι κολεγιάρχες, που φιλοδοξούν να λειτουργήσουν από Σεπτέμβρη τα μαγαζιά τους με την ταμπέλα «πανεπιστήμιο» καρφωμένη στην πρόσοψή τους, φροντίζουν να κρατούν διαρκώς το θέμα στην επικαιρότητα. Είναι εκείνοι που μιλούν για τους δήθεν ελέγχους που προβλέπονται από το σχετικό περσινό νόμο προκειμένου να λάβουν άδειες ίδρυσης και λειτουργίας, θέλοντας έτσι να εμφανίσουν μια εικόνα «υψηλής ποιότητας» των σπουδών και κατ' επέκταση των πτυχίων που πουλούν. Σ' αυτό το ρυθμό παίζουν τόσο η κυβέρνηση, που θέλει να εμφανίζει την εικόνα του «αυστηρού» ελεγκτή, όσο και μερίδα των πανεπιστημιακών, που - μαζί με διάφορα ΜΜΕ - δήθεν διαμαρτύρονται για πλημμελείς ελέγχους.

Ολο το παιχνίδι που παίζεται όμως γύρω από τους ελέγχους και τις αδειοδοτήσεις είναι άκρως υποκριτικό. Οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για τα κολέγια, προκειμένου να δοθούν σε αυτά τα μαγαζιά άδειες ίδρυσης και λειτουργίας, είναι υποτυπώδεις και αφορούν κυρίως στην οικονομική ευρωστία της επιχείρησης και στις κτιριακές της εγκαταστάσεις. Ειδικά, δε, για τα κτίρια, οι όροι που τίθενται θα μπορούσαν να πληρούνται ακόμα και από ...συνοικιακά φροντιστήρια ξένων γλωσσών. Είναι αυταπάτη, λοιπόν, αν πιστέψουν γονείς και σπουδαστές - υποψήφιοι πελάτες αυτών των μαγαζιών - ότι τάχα ελέγχονται το περιεχόμενο και το επίπεδο των σπουδών. Εξάλλου, τόσο η ΕΕ όσο και η κυβέρνηση και οι κολεγιάρχες έχουν διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι για τα κολέγια που θα συνεργαστούν με ξένα «πανεπιστήμια» υπεύθυνος φορέας να ελέγξει τις σπουδές είναι μόνο το «πανεπιστήμιο» του εξωτερικού. Δηλαδή, το «πανεπιστήμιο» εκείνο, που αφού είναι πλήρως εναρμονισμένο με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και με την εμπορευματοποίηση των σπουδών, λειτουργεί σαν επιχείρηση που «εξάγει» σπουδές, πουλάει προγράμματα στα ελληνικά ιδιωτικά κολέγια.

Ετσι, όλη η διαδικασία περί ελέγχων και αδειοδοτήσεων, ουσιαστικά λειτουργεί ως ξεκαθάρισμα των μεγαλύτερων επιχειρήσεων - κολεγίων από τις μικρότερες κι όχι ως αξιολόγηση εκπαιδευτηρίων. Και αυτό ακριβώς προβλεπόταν από το νόμο για τα κολέγια που έχει ψηφιστεί εδώ και ένα χρόνο. Υποκρίνονται συνειδητά, λοιπόν, εκείνες οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις (κυρίως στους πανεπιστημιακούς) που τώρα ανακάλυψαν προχειρότητα στους ελέγχους, όταν εδώ και ένα χρόνο που έχει ψηφιστεί ο νόμος δεν έχουν κουνήσει ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι εναντίον του. Υποκρίνονται διπλά όταν δηλώνουν ανερυθρίαστα υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης αλλά κατά των ...ιδιωτικών πανεπιστημίων. Γιατί το ζήτημα δεν είναι τι θα γράφει η ταμπέλα έξω από το κάθε ιδιωτικό μαγαζί, αλλά να εξασφαλίζεται αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, ισότιμη και υψηλού επιπέδου εκπαίδευση για όλα τα παιδιά του λαού, είτε σε μια Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, είτε σε ένα σύστημα Δημόσιων Επαγγελματικών Σχολών.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ