Σε αναβρασμό βρίσκεται η ελληνική κοινωνία από την προηγούμενη Τετάρτη, όταν η κυβέρνηση δημοσιοποίησε το μέτρο της επιβολής τέλους για κάθε ηλεκτροδοτούμενη κατοικία και εμπορική εκμετάλλευση. Η αγανάκτηση είναι διάχυτη σε έναν κόσμο, ο οποίος, τα δύο τελευταία χρόνια, έχει κυριολεκτικά λεηλατηθεί από τα απανωτά μέτρα της περικοπής μισθών και συντάξεων, την άγρια φοροεπιδρομή μέσα από τους έμμεσους και άμεσους φόρους, τη διάλυση του δημόσιου νοσοκομείου και του δημόσιου σχολείου, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και την ταχεία ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ο κόσμος έχει κυριολεκτικά απαυδήσει, καθώς έχει στεγνώσει η τσέπη του και αισθάνεται την απειλή της κατάρρευσης κάθε σταθεράς που υπήρχε τις προηγούμενες δεκαετίες. Το φάσμα της φτώχειας απλώνει τη σκιά του σε όλη την Ελλάδα.

Και ενώ η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι, έρχεται η κυβέρνηση του μεγάλου κεφαλαίου, να ανακοινώσει το επαίσχυντο αυτό μέτρο, έναν από τους χειρότερους φόρους που έχουν επιβληθεί στη μεταπολεμική Ελλάδα. Υπό τύπο πολεμικού διαγγέλματος, ανακοινώνουν ότι θα πάρουν από την - άδεια - τσέπη των φτωχών, ένα - δύο χιλιάρικα, δεδομένου ότι το μέτρο επιβάλλεται για δύο χρόνια.

Η καπιταλιστική κοινωνία είναι μια κοινωνία γεμάτη από αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Μια κοινωνία της ψευδούς συνείδησης. Μια από τις αυταπάτες που καλλιεργεί δύο και πλέον αιώνες η αστική τάξη και οι απολογητές της είναι το ...δικαίωμα στην ιδιοκτησία και η νομική κατοχύρωση στα αστικά συντάγματα αυτού του δικαιώματος. Είναι γνωστή η πολεμική που ασκεί η αστική τάξη στο κομμουνιστικό κίνημα για τα θέματα της ιδιοκτησίας. Η τελευταία εξαπολύει μύδρους κατά των κομμουνιστών, επειδή στο πρόγραμμά τους προβλέπεται η απαλλοτρίωση της ατομικής ιδιοκτησίας, που με κόπο και μόχθο δημιούργησε ο φίλεργος κεφαλαιοκράτης... Εκχυδαΐζοντας παραπέρα τη θέση αυτή, διαδίδουν στον κόσμο ότι αν πάρουν την εξουσία οι κομμουνιστές θα τους πάρουν τα σπίτια, τα χωράφια, τα ζωντανά, θα διαλύσουν την οικογένεια και θα επιβάλουν κοινοκτημοσύνη μεταξύ των ανδρών και των γυναικών...

Πώς, όμως, έρχονται τα πράγματα σήμερα, και αυτοί που αμφισβητούν το «ιερό» και απαραβίαστο της ιδιοκτησίας, δεν είναι οι κομμουνιστές, αλλά οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και, φυσικά, το ίδιο το κεφάλαιο... Για να ακριβολογούμε, όμως. Η μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία βρίσκεται σε ισχυρό προστατευτικό κέλυφος. Αντίθετα, η μικροϊδιοκτησία που απέκτησε με κόπους και βάσανα η λαϊκή οικογένεια βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα.

Για να αποδειχτεί, για μία ακόμη φορά, ότι το μόνο που προστατεύει το αστικό Σύνταγμα, είναι το δικαίωμα του κεφαλαιοκράτη να ασκεί την εξουσία του στους ιδιοκτήτες - κατόχους του ιδιόμορφου εμπορεύματος, της εργατικής δύναμης, που αποτελεί τον πρώτο και βασικό όρο της αυτοαξιοποίησης του κεφαλαίου. Ολα τα υπόλοιπα περί αστικών ελευθεριών, περί κοινωνίας ίσων ευκαιριών και τα περί προστασίας του γενικού συμφέροντος, είναι παραμύθια για μικρά παιδιά.

Το τέλος που ανακοινώθηκε είναι ένα βίαιο φοροεισπρακτικό μέτρο, το οποίο, εκτός των άλλων, υπονομεύει τη μικρή ακίνητη ιδιοκτησία, όλους αυτούς που με τους κόπους μας ζωής κατάφεραν να αποκτήσουν ένα διαμέρισμα και ένα εξοχικό για να ξεφεύγουν τα Σαββατοκύριακα από το βεβαρυμένο οικιστικά και περιβαλλοντικά αθηναϊκό άστυ. Η υπονόμευση βέβαια της μικρής ιδιοκτησίας δεν έχει την έννοια της άμεσης απειλής ότι αυτός που έχει ένα - δύο διαμερίσματα κινδυνεύει να τα χάσει. Η περιρρέουσα όμως ατμόσφαιρα και το γενικότερο περιβάλλον εκπέμπουν τα δικά τους σήματα. Αν σήμερα, ένας υπουργός, επειδή δεν του βγαίνουν τα νούμερα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και επειδή ταυτόχρονα δεν θέλει να στραφεί κατά της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, αποφασίζει ωμά και με κυνικό ρεαλισμό, να βάλει χαράτσι 1.000 - 2.000 ευρώ ανά ακίνητο, ποιος εγγυάται ότι αύριο και σε πιο δύσκολες συνθήκες, ο ίδιος, ή κάποιος άλλος υπουργός, δε θα επιβάλει στους μικροϊδιοκτήτες, κάποιο άλλο, ή και βαρύτερο μέτρο;

Αυτό που αποδεικνύει η κυβέρνηση είναι ότι όσο δουλικά και με χαμερπή τρόπο συμπεριφέρεται το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, απέναντι τους μεγάλους καπιταλιστές του τόπου, τόσο πιο εχθρικά, βίαια και αναίσχυντα συμπεριφέρεται απέναντι στο λαό. Για τους ίδιους, η θρασύδειλη αυτή συμπεριφορά αποτελεί όρο πολιτικής επιβίωσης.

Είναι ο νέος φόρος στα ακίνητα η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι; Ισως. Το βέβαιο είναι ότι υπομένει - υπομένει ο κόσμος, αλλά έρχεται μια στιγμή που λέει δεν πάει άλλο. Και ξεσηκώνεται. Είθε να συμβεί και αυτό στην Ελλάδα.

Ο υπολογισμός του τέλους στηρίζεται στην τιμή ζώνης στην οποία βρίσκεται το ακίνητο. Ανάλογα με την τιμή ζώνης, υπάρχει ο αντίστοιχος συντελεστής, ο οποίος πολλαπλασιάζεται με τα τετραγωνικά του σπιτιού. Από εκεί και πέρα η κυβέρνηση, προκειμένου να αυξήσει τα προσδοκώμενα έσοδα, δεν υπολογίζει έκπτωση παλαιότητας για τα παλαιά ακίνητα, αλλά επιβάλλει συντελεστές προσαύξησης ανάλογα με το πόσο καινούριο είναι ένα ακίνητο. Συγκεκριμένα:

• Τα ακίνητα μέχρι 4 χρόνων επιβαρύνονται επιπλέον με 25%.
• Οσα είναι 5 - 9 χρόνων επιβαρύνονται επιπλέον κατά 20%.
• Εκείνα που είναι 10 - 14 χρόνων κατά 15%.
• 15 - 19 έτη κατά 10%.
• 20 - 25 έτη κατά 5%.

Τα αστικά μέσα ενημέρωσης αφουγκράστηκαν τη λαϊκή οργή και αμέσως οι μηχανισμοί άρχισαν να δουλεύουν. Αυτές τις μέρες, όποια εφημερίδα και αν διαβάσει κανείς, όποιο κανάλι και αν δει, ακόμα και αν πρόκειται για τα πιο βαμμένα ΠΑΣΟΚικά ΜΜΕ, θα διαπιστώσει ότι όλα βάλλουν πυρ ομαδόν κατά της κυβέρνησης. Τι για άδικο φόρο θα ακούσει, τι για αντισυνταγματικό, τι για ανάλγητη κυβέρνηση που φορολογεί τον άνεργο και δεν φορολογεί την εκκλησιαστική περιουσία. Αντιλαμβάνονται ότι όταν έχουν απέναντί τους μια κοινωνία που βράζει, η διαχείριση του πράγματος απαιτεί λεπτούς χειρισμούς... Γι' αυτό τα μέσα ενημέρωσης της αστικής τάξης εμφανίζονται σήμερα να ...συμπάσχουν με το χειμαζόμενο λαό και να συμμερίζονται τη λαϊκή αγανάκτηση. Με δόλιο όμως τρόπο, θέλουν να την καναλιζάρουν και να την κατευθύνουν σε ακίνδυνους για το σύστημα ατραπούς. Ετσι εμφανίζονται να υιοθετούν απόψεις, ότι ναι μεν θα πας να πληρώσεις το χαράτσι, αλλά παράλληλα θα συμπληρώσεις κάποιο έντυπο, όπου θα σημειώνεις την επιφύλαξή σου, ως προς τη συνταγματικότητα του μέτρου. Το οποίο μέτρο θα πρέπει να προσβάλεις στα συνταγματικά δικαστήρια... Οπότε αν μετά από 5 - 7 - 10 χρόνια το μέτρο κριθεί αντισυνταγματικό, ο φορολογούμενος θα απαιτήσει την επιστροφή των χρημάτων του από το κράτος...

Αλλού ακούγεται ότι τρομοκρατημένοι πολίτες από τις ιταμές κυβερνητικές απειλές πως αν δεν πληρώσουν το χαράτσι, θα τους κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα και ενώ βρίσκονται σε δυσχερή, απελπιστική οικονομική κατάσταση, σπεύδουν να πάρουν δάνειο από τις τράπεζες, για να πληρώσουν τις δόσεις...

Η λύση, βέβαια, δεν είναι η νομική ερμηνεία του μέτρου, ούτε και οι κινήσεις πανικού μπροστά στις θρασύτατες κυβερνητικές απειλές. Η λύση πρέπει να δοθεί με όρους λαϊκού κινήματος. Οργανωμένη άρνηση πληρωμής και στο χαράτσι για τα ακίνητα, και στην έκτακτη εισφορά που επιβάλλεται στους μισθούς και συντάξεις και στο φόρο επιτηδεύματος των ελεύθερων επαγγελματιών, και στις αυξήσεις των τελών κυκλοφορίας, που έρχονται αύριο και σε κάθε επόμενο και παρεπόμενο φόρο.

Η οργανωμένη άρνηση πληρωμής πρέπει να συνδυαστεί με την πάλη κατά της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής, στην κατεύθυνση της ανατροπής της εξουσίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου, από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Απαιτείται η πολιτικοποίηση του αγώνα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η συσσωρευμένη αυτή αγανάκτηση κάποια στιγμή θα ξεφουσκώσει και, ακόμα χειρότερα, υπάρχει ο κίνδυνος να επικρατήσει η μοιρολατρία και η ηττοπάθεια.