Παπαγεωργίου Βασίλης

Προφανώς, όλ' αυτά είναι ορισμένα μόνο ψήγματα της όλης εικόνας πολύμορφης αλλοτρίωσης των λαϊκών συνειδήσεων και δεν αποτελούν ούτε την κορυφή του παγόβουνου. Και σίγουρα, δε χαρακτηρίζουν μόνο τις σχέσεις του πρώην υφυπουργού με τους ψηφοφόρους ή τις αντίστοιχες των βουλευτών της ΝΔ γενικότερα. Τα ίδια συνέβαιναν και συμβαίνουν και με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπως όλοι γνωρίζουν.

Δεν αποτελεί, βέβαια, μια κανονική έρευνα της κοινής γνώμης, αλλά, σίγουρα, είναι μια ακόμη απόδειξη της ωριμότητας του θέματος και των λαϊκών διαθέσεων. Σε ανεπίσημη δικτυακή δημοσκόπηση από την ιστοσελίδα της ΕΡΤ, σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος, τρεις στους τέσσερις συμμετέχοντες τάσσονται υπέρ του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Οπως είναι γνωστό, όμως, η κυβέρνηση έχει διαφορετική γνώμη. Οι δικοί της στόχοι και επιδιώξεις δε συμπεριλαμβάνουν την παραμικρή συνταγματική αλλαγή σε θετική κατεύθυνση.

Η πίεση των ΗΠΑ προς κυβερνήσεις άλλων κρατών δεν αφορά μόνο στη μη πώληση όπλων στη Βενεζουέλα και γενικότερα σε χώρες που αποτελούν «αγκάθι στο μάτι» του ιμπεριαλισμού. Επεκτείνεται ακόμα και σε υπηρεσίες των οποίων η περικοπή θα είχε άμεσες ανθρωπιστικές (όπως αρέσκονται να τις ονομάζουν) επιπτώσεις. Η μέθοδος πίεσης είναι συνήθως νομότυπη, δηλαδή εξασφαλίζεται εκ των προτέρων η έγγραφη σύμφωνη γνώμη των χωρών που θα πρέπει να απεμπολήσουν προσωρινά το δικαίωμά τους στο «ελεύθερο εμπόριο», ή στη δωρεάν διάθεση υπηρεσιών. Η αιτιολογία άσκησης πίεσης είναι επίσης πανομοιότυπη: Η χρήση αμερικανικής τεχνολογίας στα υπό συζήτηση προϊόντα ή υπηρεσίες.

Ετσι, λέει η είδηση, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που αναπτύσσουν το σύστημα μετεωρολογικών δορυφόρων Eumetsat (Γιούμετσατ), με δυσφορία (τι υποκρισία!) αποφάσισαν να κάνουν δεκτό το αίτημα των ΗΠΑ, που προβλέπει ότι αμέσως μόλις ζητηθεί από αμερικανικής πλευράς θα σταματήσουν την παροχή μετεωρολογικών πληροφοριών σε χώρες και οργανισμούς που υπάρχουν στη μαύρη λίστα που τους παρέδωσε η κυβέρνηση Μπους. Να σημειωθεί ότι η δυσφορία των Ευρωπαίων οφείλεται μόνο στην πρόθεσή τους για εμπορευματοποίηση των μετεωρολογικών πληροφοριών, που με τον τρόπο αυτό γίνεται δυσκολότερη.

Αναρωτιόμαστε: Γιατί μόνον οι μετεωρολογικές πληροφορίες και όχι π.χ. τα φάρμακα. Δε χρησιμοποιείται αμερικανική τεχνολογία για την ανακάλυψη ή την παραγωγή πολλών φαρμάκων; Ή μήπως και αυτά δεν έχουν στρατηγική σημασία σε περιόδους «κρίσης», όπως και οι πληροφορίες για τον καιρό; Γιατί να μπορεί να τα πάρει ελεύθερα ο κάθε Τσάβες και ο κάθε Μοράλες (και οι λαοί τους που τους υποστηρίζουν); Ε, γιατί; Τα τρόφιμα, πάλι; Ειδικά οι Γενετικώς Τροποποιημένοι Οργανισμοί (από τη στιγμή βέβαια που θα εξαπλωθεί η χρήση τους αρκετά, ώστε να εξαρτάται απ' αυτούς το παγκόσμιο διατροφικό σύστημα). Και γιατί, να μην κάνει το ίδιο και η ΕΕ, με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούν εξοπλισμό από τις χώρες - μέλη της (πόσω μάλλον, αν είχε ή αν αποκτήσει τη στρατιωτική και γεωπολιτική ισχύ των ΗΠΑ...).

Τα προαναφερόμενα ερωτήματα δεν είναι καθόλου αβάσιμα. Αλλωστε, έχουν ήδη - τουλάχιστον, εν μέρει - απαντηθεί. Το πολυετές εμπάργκο σε βάρος της Κούβας αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση. Μόνο δεδομένο δεν είναι το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει με ποιο τρόπο και ποιο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό σύστημα θέλει να ζήσει.