Είπε και τούτο ο υφυπουργός Πρόνοιας Θ. Κοτσώνης: "Πείνα με την ακριβή έννοια της λέξης δεν έχουμε εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις".

Αντί να θεωρητικολογεί ο υφυπουργός ας πάει μια μέρα στο υπουργείο χρησιμοποιώντας το τραίνο. Αρκεί η διαδρομή δυό-τριών στάσεων για να διαπιστώσει το μέγεθος όχι απλά της φτώχειας αλλά της εξαθλίωσης, η οποία υπάρχει επί κυβερνήσεως των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ.

Οταν οι τραμπούκοι - ροπαλοφόροι βγαίνουν στους δρόμους για να ευχαριστήσουν τα δολοφονικά τους ένστικτα, η κυβέρνηση διατηρεί το ...αθώο δικαίωμα να τους καταγγέλλει.

Μόνο που εδώ υπάρχει κι ένα ακόμη ζήτημα, πέραν του αν η κυβέρνηση διασφαλίζει τα όποια δημοκρατικά δικαιώματα σ' αυτό τον τόπο έναντι των φασιστών - δολοφόνων και μιας σειράς άλλων. Και το ζήτημα αυτό είναι πως μόλις πριν ένα μήνα, διά του εκπροσώπου της, έλεγε ότι οι φασίστες της "Χρυσής Αυγής" - όπως έχει εκτιμηθεί από τα όργανα του κράτους - δεν κινούνται εκτός του νόμου...

Αντιθέτως, οι εργάτες που "επιτίθενται στα φιλήσυχα ΜΑΤ", κινούνται...

Ο ισχυρισμός του υπουργού Δημόσιας Τάξης, περί διαμάχης ανάμεσα σε "ακροκινούμενες ομάδες" - που παραπέμπει σε ανάλογους ισχυρισμούς της κυβέρνησης της ΕΡΕ στην "υπόθεση Λαμπράκη" - κινείται στη λογική, περί "μαύρου και κόκκινου φασισμού" και του αντικομμουνιστικού οίστρου, που ξεκινάει από τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και "διαχέεται" στην κυβέρνηση, προκαλώντας και προσβάλλοντας τη δημοκρατική συνείδηση του λαού μας.

Δε συνειδητοποιούν οι κυβερνώντες - ή έχουν συνείδηση λόγων και πράξεων, αλλά αδιαφορούν για τις συνέπειες; - ότι ο "επίσημος αντικομμουνισμός" δημιουργεί ένα επικίνδυνο κλίμα, μέσα στο οποίο αναζητούν και βρίσκουν "άλλοθι", για την εγκληματική δράση τους, οι κάθε λογής παρακρατικές συμμορίες;

Εν πάση, δε, περιπτώσει, δεν μπορεί να δηλώνει "δημοκρατικών προθέσεων" και "άμοιρος ευθυνών" ο Γ. Ρωμαίος, ο οποίος, μιλώντας σε σχολή της Αστυνομίας - και μάλιστα, σε ανύποπτο χρόνο - είχε αναφερθεί στην ύπαρξη "εσωτερικού εχθρού" στη χώρα μας, επισημαίνοντας την κυβερνητική αποφασιστικότητα για τη βίαιη αντιμετώπισή του. "Εγχειρίδιο δράσης" αποτέλεσαν εκείνες οι επισημάνσεις του και για τους ΜΑΤατζήδες του, αλλά και για τους καραδοκούντες παρακρατικούς...

Ο Γ. Ρωμαίος ήταν ένας από τους δημοσιογράφους, που συνέβαλαν στην αποκάλυψη της "διαπλοκής και συνεργασίας κράτους και παρακράτους" στη δολοφονία Λαμπράκη, αναδεικνύοντας, ταυτόχρονα, ως "ηθικό αυτουργό του εγκλήματος" την τότε κυβέρνηση Καραμανλή.

Στις μέρες μας, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και με τον Γ. Ρωμαίο υπουργό Δημόσιας Τάξης, πλέον, ξαναβλέπουμε συμμορίες δολοφόνων, τύπου "Καρφίτσα", να επιτίθενται εναντίον αγωνιζόμενων πολιτών, συμπληρώνοντας το βάρβαρο έργο καταστολής των ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας.

Χωρίς να έχει αποδειχτεί άμεση σχέση και συναυτουργία παρακρατικών και κρατικών μηχανισμών και υπηρεσιών - δεν αποκλείεται, βεβαίως, μια δημοσιογραφική, αλλά - γιατί όχι - και εισαγγελική έρευνα, να φέρει όλους προ εκπλήξεων - είναι αυταπόδεικτο ότι "ηθικός αυτουργός" των παρακρατικών επιθέσεων είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ενώ ειδικές και βαριές ευθύνες αναλογούν στον αρμόδιο υπουργό Δημόσιας Τάξης.

Ακόμη και αν υποθέσουμε πως η παρακρατική δράση γίνεται εν αγνοία του - πάντως, η δολοφονική επίθεση εναντίον των φοιτητών έξω από τα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων έγινε "κάτω από τη μύτη" των "ανδρών" των ΜΑΤ - ο Γ. Ρωμαίος, τουλάχιστον, δε δικαιούνται να εμφανίζεται ως ανεύθυνος και, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, να προβαίνει σε απαράδεκτες δηλώσεις, του τύπου ότι πρόκειται απλώς για διαμάχη ανάμεσα σε "ακροκινούμενες ομάδες". Ας αναλάβει, επιτέλους, τις ευθύνες του κι ας πράξει αναλόγως...

Ενα τελευταίο, σχετικό παράδειγμα είναι τα όσα γράφει η χτεσινή "Καθημερινή", για τα δημόσια έργα. Σύμφωνα, λοιπόν, με επίσημες εκθέσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ποιότητας και Ελέγχου (ΕΣΠΕΛ), διαπιστώθηκαν τα εξής: Τα υλικά που εξετάστηκαν βρέθηκαν εκτός προδιαγραφών στο 50% των εργολαβιών. Ειδικά στα ασφαλτικά έργα, το ποσοστό αυτό εκτινάσσεται στο 70%! Επίσης, οι ποιοτικοί έλεγχοι ασφαλτομείγματος "βρήκαν" πως τα χρησιμοποιούμενα υλικά ήταν εκτός προδιαγραφών σε ποσοστό 73%, ενώ στις στρώσεις βάσης και υπόβασης οδοποιίας το ποσοστό ήταν ακόμη μεγαλύτερο, φτάνοντας στο 78%!

Κι αν, δίπλα στα προηγούμενα, βάλετε και τη συνήθη πρακτική, που ακολουθούν οι μεγαλοεργολάβοι - καρχαρίες των δημοσίων έργων ("παίρνουν" ένα έργο, προσφέροντας έκπτωση 40, 50 ή και 60%, αλλά μέχρι να το τελειώσουν εισπράττουν στο πολλαπλάσιο την αρχικού του τιμή), τότε έχετε μια κάπως γενικότερη εικόνα της μεγάλης ρεμούλας, στο συγκεκριμένο τομέα των "διαπλεκομένων".

Πολλή κουβέντα γίνεται, τις μέρες αυτές, για τα λεγόμενα διαπλεκόμενα. Περιορίζεται, όμως, σε ορισμένους τομείς, μια και αυτό συμφέρει όσους την υποδαυλίζουν. "Διαπλεκόμενα", όμως, δε βρίσκονται μόνο στα κάθε είδους λαχεία και τυχερά παιγνίδια, στις προμήθειες του ΟΤΕ και της ΔΕΗ, κλπ. Τα ντόπια και ξένα μονοπώλια, οι πραγματικά έχοντες και κατέχοντες, είναι πολύμορφα διαπλεγμένοι με τους κυβερνώντες και το κράτος. Οι προμήθειες του δημοσίου, τα δημόσια έργα, οι αποκρατικοποιήσεις κλπ., κλπ. αποτελούν από τις πλέον αγαπημένες τους ενασχολήσεις και, βέβαια, πηγές αμύθητων κερδών, σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, σε βάρος, δηλαδή, όλου του λαού.

Αυτή είναι η αλήθεια. Και είναι μια αλήθεια απόλυτα συνυφασμένη με τον καπιταλισμό. Τα όσα πολλά και ωραία λέγονται για την "ιδιωτική πρωτοβουλία", την αποτελεσματικότητα και την κερδοφορία της, κρύβουν από πίσω την καταλήστευση του δημοσίου, την πολύμορφη και συνήθως σκανδαλώδη "βοήθεια" του κράτους και των εκάστοτε κυβερνήσεων και, βέβαια, την απάνθρωπη εκμετάλλευση και το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Τα παραδείγματα αφθονούν, ιδιαίτερα σήμερα, που, για τους δικούς τους λόγους ανταγωνισμού, ο ένας βγάζει τ' άπλυτα του άλλου στη φόρα.