Απλά είναι τα παραπάνω ερωτήματα, όπως και πολλά ακόμη παρόμοια. Και το ίδιο απλές είναι και οι απαντήσεις. «Οταν πανηγυρίζει η πλουτοκρατία ο λαός πρέπει να (ανασ)κουμπώνεται» έλεγε προχτές ο «Ριζοσπάστης»...
Στη Σαντορίνη βρισκόταν τη Δευτέρα το βράδυ - και ίσως βρίσκεται ακόμη - ο Γλύξμπουργκ. Και καλά κάνει, δε μας νοιάζει. Πληροφορηθήκαμε, όμως, ότι το γιοτ που τον πήγε εκεί, άραξε στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου. Πράγμα που απαγορεύεται. Πληροφορηθήκαμε ακόμη, ότι οι εκεί αρμόδιοι άνοιξαν τον αρχαιολογικό χώρο, μέσα στη νύχτα, για να δει ο Γλύξμπουργκ τις αρχαιότητες. Πράγμα που επίσης απαγορεύεται. Ρωτάμε, λοιπόν, τους πολιτικούς προϊσταμένους των προαναφερομένων υπηρεσιών: Αληθεύουν οι πληροφορίες αυτές και αν ναι, ποιος ή ποιοι πήραν την πρωτοβουλία και έδωσαν εντολές για τη... βασιλική μεταχείριση του τέως; Περιμένουμε τις απαντήσεις.
Σε αντικατάσταση των κομματικών στελεχών, που είχαν τοποθετήσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στη δημόσια Εκπαίδευση και στη δημόσια Υγεία, προχωρά η κυβέρνηση, τοποθετώντας δικά της κομματικά στελέχη στις θέσεις των περιφερειακών διευθυντών, των προϊσταμένων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και στις διοικήσεις των ΠεΣΥ και των νοσοκομείων. Οι τοποθετήσεις των νέων προσώπων γίνονται με κομματικά κριτήρια, αποδεικνύοντας ότι δεν ήταν παρά «φούμαρα» οι προεκλογικές εξαγγελίες της ΝΔ περί διαφάνειας κι αξιοκρατίας. Βεβαίως, η μόνη που δε δικαιούται να παραπονιέται και να διαμαρτύρεται είναι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η οποία έκανε τα ίδια, όταν ήταν κυβέρνηση, όχι μόνο στο χώρο της Εκπαίδευσης, αλλά και σ' όλο τον κρατικό μηχανισμό.
Φυσικά, οι αλλαγές στα πρόσωπα δε συνεπάγονται αλλαγή πολιτικής και η κυβέρνηση της ΝΔ έχει σαφώς ξεκαθαρίσει πως θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, που οδηγεί στην υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας, στην εμπορευματοποίηση της Υγείας. Ομως, οι αλλαγές αυτές έχουν κι επιπλέον επιπτώσεις και στην Εκπαίδευση - δεν είναι τυχαίο ότι φέτος η σχολική χρονιά ξεκινάει με τους χειρότερους οιωνούς - και στο χώρο της δημόσιας Υγείας, όπου παρατηρείται «αναταραχή»...
Υπάρχουν, όμως, μερικά πρόσωπα, τα οποία θεωρούνται αναντικατάστατα και δεν υπόκεινται στο «βάσανο» της κομματικής εναλλαγής. Οχι μόνο επειδή δύσκολα ξεχωρίζει κανείς το «πολιτικό χρώμα» τους - κάποιοι από δαύτους είναι «μανούλες» στο χαμαιλεοντισμό - αλλά και γιατί είναι χρήσιμοι και στους νέους κυβερνώντες. Ενα τέτοιο πρόσωπο φαίνεται να είναι ο Σπ. Αποστολόπουλος - διοικητής, μέχρι τούδε, στο Νοσοκομείο Τρικάλων - τον οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Υγείας προορίζει για διοικητή του Νοσοκομείου Βόλου.
Αν ο Ν. Κακλαμάνης υπογράψει «μετάθεση», αντί για «αποστράτευσή» του, θ' αποδειχτεί, εμπράκτως, ότι ξέρει να εκτιμά στελέχη της «άλλης πλευράς» που εργάστηκαν, με συνέπεια και ζήλο, για την υλοποίηση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης στο χώρο της δημόσιας υγείας. Το γεγονός ότι ο «διαχειριστής» αυτής της πολιτικής θήτευσε στο Νοσοκομείο Τρικάλων, που εξακολουθεί να θεωρείται από τα πιο υποβαθμισμένα και προβληματικά σ' όλη τη χώρα, ουδόλως φαίνεται να προβληματίζει τη νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας, η οποία, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, δε νοιάζεται αν τα νοσοκομεία εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών, αλλά αν έχουν «καλούς μάνατζερ». Και το παρελθόν του Σπ. Αποστολόπουλου αποτελεί εγγύηση για το παρόν και το μέλλον του...
Γιατί είναι μάλλον ...ανάποδη μέθοδος να προσπαθεί να αποθαρρύνει κανείς τη χρήση αναβολικών στο μέλλον από αθλητές, όταν έχει ήδη φροντίσει να βρίσκεται σε πλήρη ισχύ το σύστημα που δημιουργεί «αθλητές-επενδύσεις», οι οποίοι πρέπει με κάθε τρόπο να κάνουν συνεχώς και νέα ρεκόρ και να φέρνουν όλο και περισσότερα κέρδη.
ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΗΣ είναι ο κατάλογος των ελληνικών επιχειρήσεων που παρουσίασαν υπέρογκη αύξηση χρεών το 2004, έστω κι αν τσιμπολόγησαν σε κάποιες περιπτώσεις τα «ψίχουλα» από το φαγοπότι των κατά πολύ μεγαλύτερών τους πολυεθνικών...
Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι εταιρίες αυτές παρουσιάζουν μια αξιόλογη ικανότητα να καταμετρήσουν τα όσα κέρδισαν. Σε αντίθεση με το ελληνικό κράτος, που θεωρεί εξαιρετικά δύσκολο να προσδιορίσει το κόστος των Αγώνων.
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι τα εν λόγω δύο ποσά αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Οπως ξέρετε, οι εταιρίες δεν κερδίζουν από τον ...αέρα. Κάποιος πρέπει να πληρώνει και, στην προκειμένη περίπτωση, εμείς είμαστε αυτοί.
ΠΑΝΤΩΣ, πάλι καλά που η κυβέρνηση δείχνει (προς στιγμήν, γιατί δεν ξέρεις τι γίνεται) να απορρίπτει την πρόταση του Μιλτιάδη Εβερτ περί μίσθωσης διεθνούς οίκου, προκειμένου να αποτιμηθεί το Ολυμπιακό κόστος.
Μάλλον παραπάει να πληρώσουμε μεγάλα ποσά μόνο και μόνο για να μάθουμε τα τεράστια ποσά που ...επίσης θα πρέπει να πληρώσουμε. Βεβαίως, έχει παράδοση η ΝΔ στη χρήση τέτοιων οίκων, οι οποίοι δεν πρέπει να έχουν κανένα παράπονο από τις ελληνικές κυβερνήσεις συνολικά.