ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 20 Δεκέμβρη 2002
Σελ. /40
Τα αδύνατα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Αναρωτιόμαστε τις μέρες αυτές, διαβάζοντας κάποιες ...περισπούδαστες αναλύσεις, αν μερικοί μερικοί είναι τόσο αφελείς, όσο δείχνουν τα γραπτά τους. Μέχρι πρότινος, υποστήριζαν μετά μανίας τις κυβερνητικές επιλογές και πολιτικές των διαρθρωτικών αλλαγών, του «λιγότερου κράτους» και των κάθε λογής «απελευθερώσεων». Και τώρα, καθώς οξύνεται το πρόβλημα της ακρίβειας -όπως και της ανεργίας, της φτώχειας, της υγείας, κλπ., κλπ. - κάνουν ασκήσεις ...λογοπαιγνίων, μεταξύ πολιτικής και οικονομίας, κοινωνίας και αγοράς, κλπ., κλπ. και αναρωτιούνται ποιο είναι πρώτο και ποιο δεύτερο. Μερικοί, μάλιστα, απαιτούν την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, που με το ένα χέρι θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις των αγορών και με τ' άλλο θα εξασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, ιδιαίτερα των περισσότερο φτωχών και εξαθλιωμένων...

Και δεν έχουμε την απαίτηση, βέβαια, να καταλάβουν οι προαναφερόμενοι την ταξική ουσία και τις αξεπέραστες αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Αλλωστε, αν τις καταλάβαιναν, δε θα ήταν ένθερμοι απολογητές του. Θα μπορούσαν, όμως, να καταλάβουν ότι η σημερινή όξυνση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων είναι, πρωτίστως, αποτέλεσμα των κυβερνητικών πολιτικών «απελευθέρωσης» και διαρθρωτικών αλλαγών. Καταλαβαίνουμε, όμως, ότι ένα εισόδημα κάποιων εκατομμυρίων το μήνα κάνει πολύ δύσκολους ακόμη και τους απλούς αυτούς συλλογισμούς...

«Φάτε»... αγρότες αυξήσεις

Πόσοι αγρότες είδαν φέτος αύξηση στο εισόδημά τους σε τρέχουσες τιμές κατά 10% περίπου; Η κυβέρνηση πάντως επικαλέστηκε χτες στοιχεία, που η ίδια προηγουμένως έστειλε στη Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ και τα οποία ανακοινώθηκαν προχτές σε αποπληθωρισμένες τιμές μέσω Βρυξελλών, εμφανίζοντας αύξηση του αγροτικού εισοδήματος το 2002 στην Ελλάδα κατά 5,7%. Μάλιστα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε σχετικά χτες, πως αυτό «δείχνει, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ορισμένων, ότι το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα εμφανίζει συνεχή αύξηση». Αλλά πώς γίνεται, όταν η φετινή χρονιά έχει χαρακτηριστεί ως η χειρότερη κι από την ίδια την κυβέρνηση, λόγω των μεγάλων ζημιών που έγιναν από την κακοκαιρία και παράλληλα οι κοινοτικές επιδοτήσεις για το 2002 με βάση τον προϋπολογισμό να είναι μειωμένες κατά 4,7%, να εμφανίζεται στατιστικά αυξημένο το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα και μάλιστα σε αποπληθωρισμένες τιμές; Τι μέτρησαν οι κυβερνώντες και οι υπηρεσίες τους; Και μπορεί κάποιοι που δε γνωρίζουν τι συμβαίνει στην ελληνική γεωργία να «καταπιούν» ό,τι ανακοινώνεται. Αλλά πιστεύουν εκεί στην κυβέρνηση, ότι θα το πιστέψουν και οι αγροτοκτηνοτρόφοι;!

Αν μιλούσαν οι σκύλοι...

Οι σκύλοι «από σπίτι» θα πρέπει μάλλον να βρουν δουλιά για να πληρώσουν τα τέλη τους και τις «παρανομίες» τους, ενώ οι σκύλοι- αλήτες μάλλον θα πρέπει να τρέξουν να κρυφτούν. Ο «εκσυγχρονισμός» δεν τους αφήνει... άλλες επιλογές.

Χτες το υπουργείο Γεωργίας έδωσε στη δημοσιότητα νομοσχέδιο «περί δεσποζομένων και αδέσποτων ζώων», το οποίο αφορά κυρίως στους σκύλους και δευτερευόντως στις γάτες. Αν γίνει πράξη αυτό το νομοσχέδιο, οι ιδιοκτήτες σκύλων θα πρέπει να τους δηλώσουν στους δήμους και να πληρώνουν σε αυτούς ετήσια εισφορά. Η δήλωση θα συνεπάγεται σήμανση των σκύλων, η οποία μελετάται να γίνει με τσιπ ή με τατουάζ. Παράλληλα, θα απαγορεύεται στο εξής να κυκλοφορούν ασυνόδευτοι οι σκύλοι στους δρόμους. Οσοι δίνουν μεγάλες ελευθερίες στους σκύλους, ή τους εγκαταλείπουν, ή διαπράττουν διάφορες άλλες τιμωρητέες πράξεις, με βάση τα όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο θα κινδυνεύουν με ποινές φυλάκισης μέχρι 6 μήνες και πρόστιμα μέχρι 5.000 ευρώ. Τα χρήματα από τα τέλη και τα πρόστιμα θα πηγαίνουν στους δήμους για να φτιάξουν κέντρα υποδοχής των αδέσποτων σκύλων. Αυτό θα πει ανταποδοτικότητα...

Προολυμπιακό άθλημα ... ο «μπόγιας»

Στο νομοσχέδιο για τα αδέσποτα, φαίνεται ανάμεσα στα άλλα ότι επιδιώκεται να μαζευτούν οι αλανιάρηδες σκύλοι από τους δρόμους και βασικά στις πέντε ολυμπιακές πόλεις (Αθήνα, θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλος), για να μη σκυλομαυρίσει η εικόνα τους. Και φαίνεται, επίσης, πως μέχρι το καλοκαίρι του 2004 οι δημοτικοί υπάλληλοι των ολυμπιακών πόλεων πρωτίστως, θα «αθληθούν» στις «κυνοδρομίες ...μετά απόχης». Οι αδέσποτοι σκύλοι, που θα συλλαμβάνονται, θα οδηγούνται σε ειδικά κέντρα -καταφύγια που προβλέπεται να έχουν φτιάξει οι δήμοι και θα φιλοξενούνται εκεί, μέχρι να βρεθεί κηδεμόνας. Το σίγουρο είναι ότι θα στειρώνονται, ενώ αν κριθούν επικίνδυνοι, ανάπηροι, ή αρκετά γερασμένοι θα οδηγούνται σε ευθανασία. Προβλέπεται, βέβαια, και η επανατοποθέτησή τους σε περιοχές, μακριά όμως από νοσοκομεία, σχολεία και ...κυρίως μέχρι το 2004 από αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, αεροδρόμια και αθλητικά κέντρα. Το έξοδα, βέβαια, δεν τα βάζει ούτε η κυβέρνηση, ούτε η Αθήνα 2004, ούτε η ΔΟΕ. Εκτός ...αν μετά το νομοσχέδιο αυτό, όλοι οι ιδιοκτήτες σκύλων, αμολήσουν τα συμπαθή αυτά τετράποδα, στους δρόμους...

Ο 13ος μισθός... του «καταναλωτή»

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΕ ΤΟΝ 13ο μισθό ανά χείρας αναμένεται να βρεθούν οι (περισσότεροι τουλάχιστον) μισθωτοί τις επόμενες μέρες και αιφνιδίως θα αλλάξουν ρόλο μετατρεπόμενοι στο είδος των «καταναλωτών»!

Για όσους δεν ξέρουν, «καταναλωτής» είναι ένα ον το οποίο, οι μεγάλες εταιρίες αγαπάνε, τα πολυκαταστήματα βοηθούν, οι διαφημιστικές εταιρίες προσεγγίζουν, οι τράπεζες ενισχύουν με ευνοϊκούς όρους και η εφορία το περιμένει... στη γωνία.

Δεν είναι να απορεί κανείς πως με όλα αυτά ο «καταναλωτής» παρουσιάζει μείωση του αριθμού του και απειλείται με εξαφάνιση. Είναι φανερό πως πρόκειται για είδος αναλώσιμο, ιδίως αυτές τις ημέρες όπου ο προαναφερθείς 13ος μισθός αποτελεί στόχο πολλών.

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ πάντως, ωραιότατα μας το παρουσίασε το πρόβλημα της ακρίβειας ο Ακης Τσοχατζόπουλος. Ενώ οι βιομήχανοι τροφίμων ανακοινώνουν αυξήσεις μέχρι και 40% στα προϊόντα τους, ο υπουργός μας λέει ότι φταίμε κι εμείς οι καταναλωτές για τις αυξήσεις!

Δεν αγοράζουμε λέει σωστά και δεν εκμεταλλευόμαστε - λέει - τις συνθήκες ανταγωνισμού που έχουν δημιουργηθεί στην αγορά! Εν ολίγοις πρώτα αφήνουν τους πάντες να μας κλέβουν και στη συνέχεια μας αποκαλούν και κορόιδα.

Οσο για την αντίδραση του υπουργείου στις επερχόμενες αυξήσεις με την έλευση του 2003 θα είναι - «τσάι και συμπάθεια», αφού το υπουργείο προτίθεται να «συζητήσει» με τις επιχειρήσεις προκειμένου να του εξηγήσουν γιατί αυξάνουν τις τιμές. Λέτε να μη βρουν λόγους; 'Η μήπως ο υπουργός θα είναι ιδιαίτερα δύσπιστος;

Κάτι τέτοια ακούς τελικά και σκέπτεσαι μέχρι πού ακόμα μπορεί να φθάσει η υποκρισία και το δούλεμα. Κι όταν το σκέφτεσαι αυτό, εμφανίζεται ο Χριστοδουλάκης!

Αυτός χτες στη συζήτηση του προϋπολογισμού, μας είπε ότι το εισόδημα των Ελλήνων αυξάνεται περισσότερο από το μέσο όρο των ευρωπαϊκών κρατών και συγκεκριμένα κατά 3,3%. Είμαστε λοιπόν σε καλύτερη θέση από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους που είχαν αυξήσεις 0,8%

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μιλάμε για μοναδική ερμηνεία της πραγματικότητας. Είναι εκπληκτικό να λες στη φτωχότερη στατιστικά χώρα της Ευρώπης ότι έχει τους μισθωτούς με τις καλύτερες αυξήσεις εισοδήματος; Δε βρίσκετε;

«Καλή» για ποιους;

Αν «η οικονομία είναι καλή», όπως ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στην προχτεσινή συνέντευξή του, τότε γιατί ο κόσμος υποφέρει; Γιατί «πιάνει κρύος ιδρώτας» τη νοικοκυρά σαν πλησιάζει και κοιτάει στα ράφια του Σούπερ Μάρκετ και στους πάγκους της λαϊκής αγοράς; Γιατί, μέρες γιορτών, τα μαγαζιά «ψάχνουν πελάτη με το κιάλι»; Γιατί τα καφενεία των χωριών κλείνουν με το βασίλεμα του ήλιου; Γιατί πάρα πολλοί έχουν «κόψει» τη διασκέδαση, τα ταξίδια, τις διακοπές; Ο,τι και να λέει ο Κ. Σημίτης - τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται από σοβαροφανείς ανθρώπους - η αλήθεια είναι ότι ο πολύς κόσμος στην Ελλάδα δεν έχει λεφτά. Είναι φτωχός.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μετρήσεων, το 22% και πλέον των Ελλήνων βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (όριο μάλιστα, που δεν προσδιορίζεται από τους ιθύνοντες με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας). Αλλά και να μην υπήρχαν οι μετρήσεις, ο καθένας καταλαβαίνει αν είναι φτωχός. Το νιώθει όταν «βγάζει» τσίμα - τσίμα το μήνα ή μπαίνει και «μέσα», δυσκολευόμενος πολύ να πληρώσει για φαΐ, ντύσιμο, τους λογαριασμούς ΟΤΕ, ΔΕΗ, νερού, τα φροντιστήρια των παιδιών, τη βενζίνη του αυτοκινήτου, το νοίκι και σκεφτόμενος ότι σήμερα η ζωή κατάντησε «μεροδούλι - μεροφάι» και τίποτα δε μένει «στην μπάντα». Το αντιλαμβάνεται όταν είναι καταχρεωμένος στην τράπεζα ή όμηρος των τοκογλύφων και ζει με την αγωνία αν θα του κατασχέσουν το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί ή αν βρεθεί στη φυλακή.

Τόσο, λοιπόν, η ακρίβεια, όσο, και κυρίως, η ανέχεια της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού είναι που δείχνουν ότι «η οικονομία δεν πάει καλά». Κι όσοι επιχειρούν να εμφανίσουν ως το μοναδικό πρόβλημα την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια στην «ελεύθερη» αγορά, αποκρύβοντας την ανέχεια και τη φτώχεια, θέλουν ν' αποπροσανατολίσουν τον κόσμο και, εν τέλει, να βοηθήσουν την κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να συνεχίσει την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει. Διότι, ακόμα κι αν ήταν κάπως φτηνότερα τα προϊόντα και λιγότερη η αισχροκέρδεια, πάλι ο άνεργος, ο μικροαμειβόμενος μισθωτός, ο ξεκληρισμένος αγρότης, ο χρεοκοπημένος εμποροβιοτέχνης, ο πένητας συνταξιούχος δε θα μπορούσε να προμηθευτεί ό,τι χρειάζεται η οικογένειά του.

Αυτή, λοιπόν, είναι η πραγματική κατάσταση της οικονομίας και ψεύδεται ο πρωθυπουργός λέγοντας πως «είναι καλή» για το λαό. Δεν ψεύδεται φυσικά, αν εννοεί ότι «είναι καλή» για την οικονομική ολιγαρχία του τόπου, η οποία απομυζά τον πλούτο που παράγουν οι Ελληνες εργαζόμενοι και ζει πλουσιοπάροχα. Πράγματι, για τους μεγαλοβιομήχανους, τους μεγαλέμπορους, τους μεγαλοϊδιοκτήτες, τους εφοπλιστές κι άλλους «χρυσοκάνθαρους», «όλα πάνε καλά», καθώς όσο τα λαϊκά εισοδήματα μειώνονται, τα κέρδη τους αυξάνουν. Αυτό εννοεί και ο Κ. Σημίτης, καθώς η κυβέρνησή του τάχθηκε να υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και κατάφερε να το κάνει με τον αποδοτικότερο τρόπο, απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη των ντόπιων και ξένων εκπροσώπων του...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ