Τόσο οι εξυπηρετούμενοι, όσο και οι εργαζόμενοι στις δομές Πρόνοιας βρίσκουν μπροστά τους καθημερινά τον τοίχο της αντιλαϊκής πολιτικής. Ολο και πιο συχνά σημειώνονται περιστατικά που φέρνουν με τραγικό τρόπο στην επιφάνεια το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται χιλιάδες ασθενείς, χρονίως πάσχοντες, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι και οι οικογένειές τους. Το πιο πρόσφατο από αυτά αφορά στην απειλή της 35χρονης κωφάλαλης να θέσει τέρμα στη ζωή της, αφού η διακοπή της χορήγησης του προνοιακού επιδόματος είχε ως αποτέλεσμα να αδυνατεί να συντηρήσει τον εαυτό της και τα δυο ανήλικα παιδιά της. Στην ίδια ουρά αναμονής περιμένουν, προκειμένου να εξεταστούν από τις αρμόδιες επιτροπές, χιλιάδες ανάπηροι, που στερούνται κατά τη διάρκεια της πολύμηνης αναμονής την αναπηρική σύνταξη ή το προνοιακό επίδομα. Με δωρεές αναζητά το Ασυλο Ανιάτων στην Κυψέλη είδη πρώτης ανάγκης, όπως σεντόνια, φάρμακα και τρόφιμα, προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες της λειτουργίας του.
Δεν κρατάνε, πια, ούτε τα προσχήματα στην κυβέρνηση και εξομοιώνουν πλήρως τα ιδιωτικά κολέγια με τα πανεπιστήμια, ακόμα και στον τρόπο αντιμετώπισής τους στις βραβεύσεις. Για την ακρίβεια, «διαφημίζουν» τα κολέγια με την παρουσία τους! Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος, απένειμε βραβείο σε εκδήλωση του ΑΙΤ (ιδιωτικό ινστιτούτο τεχνολογίας και κολέγιο). Επίσης, πριν λίγες μέρες το υπουργείο διοργάνωσε ημερίδα με θέμα «Ο θεσμός της αριστείας στην Ανώτατη Εκπαίδευση» και δηλώθηκε με υπερηφάνεια πως «μεγάλα ονόματα καθηγητών από ολόκληρο τον κόσμο ήρθαν για να συμμετάσχουν στα Συμβούλια των Ελληνικών ΑΕΙ». Η πραγματικότητα είναι πως η «αριστεία» για την κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο απ' τις «ακαδημαϊκές» επιδόσεις και την έρευνα, που βοηθούν τα σχέδια των επιχειρήσεων. Δεν είναι τίποτα άλλο από έρευνα που παράγει αποτέλεσμα για κέρδη.
Τη δική τους στήριξη στην κυρίαρχη προσπάθεια αποπροσανατολισμού των λαϊκών στρωμάτων και των φτωχών νοικοκυριών που έχουν πέσει στα νύχια των τραπεζών παρέχουν καταναλωτικές οργανώσεις. Η «ΕΚΠΟΙΖΩ» και το «Νέο ΙΝΚΑ» ανακοίνωσαν χτες ότι θα αξιοποιήσουν κονδύλια του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αττική» που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) για να καλύψουν το κόστος υποβολής των φακέλων υπερχρεωμένων νοικοκυριών στο Ειρηνοδικείο (μετά την αποτυχία της απόπειρας εξωδικαστικής ρύθμισης που με βάση το σχετικό νόμο πρέπει να προηγηθεί). Λόγω, όπως εξήγησαν, «περιορισμένου προϋπολογισμού», «θα αφορά περιορισμένο αριθμό καταναλωτών που διαμένουν εντός Αττικής» με κριτήρια «αυστηρώς προκαθορισμένα» στα πλαίσια των οποίων εντάσσονται μακροχρόνια άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, άποροι, ΑμΕΑ, άποροι κ.λπ. Βεβαίως, το ζήτημα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών είναι υπαρκτό ζήτημα, ωστόσο οι λύσεις των «καταναλωτικών οργανώσεων» είναι ...ασπιρίνη σε καρκίνο. Ο δρόμος για την αντιμετώπιση των αδιεξόδων των λαϊκών στρωμάτων δεν περνάει μέσα από την προσπάθεια να αμβλυνθούν προβλήματα με ατομικές λύσεις αλλά με οργανωμένο ταξικό αγώνα για τις αιτίες που τα γεννούν.
Ο Β. Οικονόμου, στην πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ, είπε ότι διάβασε όλο τον «Ριζοσπάστη» («μέχρι και τις κηδείες», ήταν η φράση που χρησιμοποίησε) αλλά δεν είδε να γράφει τίποτα για τη μείωση του προσωπικού στον «Ριζοσπάστη». Δεν αμφισβητούμε τα λεγόμενά του. Μας κάνει όμως εντύπωση: Το ολοσέλιδο άρθρο στη σελίδα 6 του χτεσινού «Ριζοσπάστη», που είχε μάλιστα τον τίτλο «Για τον Ριζοσπάστη», δεν το πήρε το μάτι του; Εκτός αν το πραγματικό του πρόβλημα είναι η αντιΚΚΕ τύφλωση, οπότε μπορούμε και εμείς να τον διαβεβαιώσουμε ότι δεν υπάρχει θεραπεία...
Κατά τη γνώμη του (όπως και της τρόικας, του κεφαλαίου) καλοπερνούσαμε επί πολλά χρόνια και ήρθε η ώρα να πληρώσουμε το λογαριασμό.
Μόνο που οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν μνήμη. Αφήστε που δεν έχουν περάσει πια και ...αιώνες από τότε που δεν είχαμε «κρίση χρέους».
Κι αυτό που θυμούνται όλοι είναι τις μεγάλες επιχειρήσεις να έχουν υπερκέρδη και τον κόσμο είτε να παίρνει αυξήσεις - ψίχουλα, είτε να μην παίρνει τίποτε.
Η αλήθεια είναι πως δεν άλλαξαν και πολύ τα πράγματα από τότε για τις επιχειρήσεις. Τα κέρδη τους συνεχίζουν να μεγαλώνουν (άντε σε μερικές περιπτώσεις να μένουν σταθερά)...
Οσο για τους εργαζόμενους, δυστυχούν, απολύονται, χάνουν τα δικαιώματα και τους μισθούς τους, απλά, για να διατηρείται αυτή η κερδοφορία.
Γι' αυτό ας προσέχουν οι κυβερνώντες. Ισως τα ...μυρμήγκια να αποδειχθούν πολύ επικίνδυνα. Κυρίως αν είναι όλα μαζί και έχουν ξεκάθαρο στόχο.
ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑΚΙΑ κέρδισε μία μόνο εταιρεία επενδύσεων από τα ελληνικά ομόλογα μέσα στους τελευταίους 6 μήνες, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».
Ε, αυτό είναι που μας λένε περί... «μετατροπής της κρίσης σε ευκαιρία». Η αλήθεια είναι πως μπορεί ωραιότατα να λειτουργήσει.
Μόνο που τέτοιου είδους «μετατροπές» δεν μπορεί να τις κάνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Τις κάνουν ακριβώς αυτοί που προκαλούν και διαχειρίζονται την κρίση.
Αλλοι επενδύουν σε ομόλογα, άλλοι αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις στην εταιρεία τους, άλλοι κόβουν μισθούς και θέσεις εργασίας, άλλοι αγοράζουν «κοψοχρονιά». Από ...ευκαιρίες άλλο τίποτε.