ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δικαίωμα η αναψυχή και ο τουρισμός

Προκαλεί από τον τίτλο του, «Διακοπές για όλους». Ετσι επέλεξε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Τουρισμού να «βαφτίσει» το πρόγραμμα «παροχής» διακοπών σε 37.000 εργαζόμενους για φέτος το καλοκαίρι επιτυγχάνοντας έτσι μία ειρωνεία σε δύο επίπεδα: Πρώτα, ως προς το «για όλους» καθώς πρόκειται για ελάχιστους και, δεύτερον, ως προς το «παροχή», διότι είναι μεν «παροχή», αλλά όχι προς τους έστω αυτούς του λίγους «τυχερούς» που θα προλάβουν να πάρουν κάποιο δελτίο στις ουρές των ΚΕΠ, αλλά προς τους επιχειρηματίες του τουρισμού που «μπήκαν» στο πρόγραμμα. Για κάθε άτομο που θα φιλοξενήσουν θα λάβουν 14 ευρώ αν πρόκειται για ξενοδοχεία, 12 ευρώ για ενοικιαζόμενα δωμάτια και 6 ευρώ για κάμπινγκ. Από εκεί κι έπειτα, η σχετική εγκύκλιος αναφέρει ρητά ότι οι επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα διαμορφώνουν ελεύθερα τις τιμές τους, ανάλογα με τις υπηρεσίες που προσφέρουν, αρκεί να εισπράττουν από τον κάθε δικαιούχο που θα φιλοξενήσουν έστω και ένα ευρώ.

Στο σχετικό κατάλογο ξενοδοχείων ο οποίος έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ΕΟΤ μετρημένα στα δάχτυλα είναι εκείνα που οι τιμές τους ξεκινούν από 12 ευρώ το άτομο για την χαμηλή σεζόν και στις τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαμε μαζί τους «δυστυχώς ήταν "κλεισμένοι"» μέχρι την 1η Αυγούστου, ημερομηνία έναρξης της υψηλής περιόδου. Οι τιμές βέβαια για την περίοδο αυτή εκτοξεύονται και φτάνουν ακόμη και τα 30 ευρώ το άτομο, που σημαίνει ότι μόνο για τη διαμονή της μία τετραμελής οικογένεια, ακόμη και αν βρει δωμάτιο με μία «χαμηλή» τιμή των 12 ευρώ το άτομο, θα επιβαρυνθεί με 336 ευρώ για τις 7 ημέρες, δίχως να υπολογίζουμε διατροφή και μεταφορικά έξοδα. Φυσικά ο ξενοδόχος εκτός από αυτά τα χρήματα θα λάβει και την ανάλογη επιδότηση που προβλέπει το πρόγραμμα... Βεβαίως, θα πει κάποιος, κάτι είναι και αυτό το πρόγραμμα, έστω και για τους ελάχιστους δικαιούχους, κάτι γλιτώνουν από έξοδα. Ναι, αλλά διακοπές έχουν δικαίωμα όλοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, να κάνουν. Μόνο που τους το στερεί η πολιτική που έχει τσακίσει το λαϊκό εισόδημα.

Γιατί όλα τα παραπάνω συντελούνται το φετινό καλοκαίρι, το οποίο σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΙΝΚΑ οι 73 στους 100 Ελληνες δε θα κάνουν καθόλου διακοπές, ενώ από το υπόλοιπο 27%, το 80% θα κάνει διακοπές το πολύ 5 ημερών. Ακριβώς αυτή η ραγδαία πτώση στα μεγέθη του εσωτερικού τουρισμού -ως ένα ακόμη άμεσο αποτέλεσμα της συστηματικής λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος- επιφέρει σημαντικό πλήγμα και στις μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους του τουριστικού κλάδου, που μένουν εκτός και από τα μεγάλα «πακέτα» ξένων τουριστών που προωθούνται στα λεγόμενα «all inclusive» ξενοδοχεία, αλλά και από τα προγράμματα του δήθεν κοινωνικού τουρισμού, που έτσι κι αλλιώς αποτελούν «σταγόνα στον ωκεανό» για τον τζίρο των μικρών επιχειρήσεων. Πολύ περισσότερο όμως, στην ουσία τους αυτά τα προγράμματα αποτελούν ομολογία της οριστικής κατάργησης του δικαιώματος στον τουρισμό και την αναψυχή όλων των εργαζόμενων, των ανέργων, των λαϊκών οικογενειών, της νεολαίας. Βεβαίως, θα πει κάποιος, κάτι είναι και αυτό το πρόγραμμα έστω και για τους ελάχιστους δικαιούχους, κάτι γλιτώνουν από έξοδα. Ναι, αλλά είναι «ελεημοσύνη» μπροστά στο δικαίωμα όλων για διακοπές, το οποίο στερεί η πολιτική που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα.

Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Αμφίβολες υποσχέσεις με ημερομηνία λήξης

Γρηγοριάδης Κώστας

Επιδότηση των διδάκτρων για όλους τους σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ, από το Σεπτέμβρη του 2013 και έως το 2020, εξήγγειλε από τη Βουλή ο υπουργός Παιδείας στην ομιλία του για το πολυνομοσχέδιο.

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Εφόσον η επιδότηση (όπως δίνεται σήμερα) καλύπτει όλο το ύψος των διδάκτρων για τους σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ, γιατί δεν καταργεί τα δίδακτρα; Γιατί θα πρέπει οι σπουδαστές να πληρώνουν πρώτα τα 367 ευρώ στην αρχή του εξαμήνου, να προσκομίζουν το αποδεικτικό πληρωμής, να αντιμετωπίζουν απειλές για διακοπή των σπουδών τους αν δεν προσκομίσουν το αποδεικτικό... για να πάρουν πίσω το ίδιο ποσό ως επιδότηση μετά το τέλος του εξαμήνου;

Η απάντηση είναι μάλλον απλή: Γιατί το πρόγραμμα της επιδότησης έχει ημερομηνία λήξης. Το πρόγραμμα που ήδη τρέχει λήγει το 2015 και ο υπουργός στα λόγια, υπόσχεται ότι θα το πάει μέχρι το 2020.

Βέβαια, από τα λόγια του υπουργού έχουν χορτάσει και οι μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, αφού με αντίστοιχο τρόπο είχε υποσχεθεί από τη Βουλή πριν κάποιους μήνες ότι θα εξασφάλιζε τη σίτιση 250.000 μαθητών στα σχολεία, αλλά το μόνο που έφαγαν οι μαθητές στα σχολεία ήταν η υπόσχεση... από σίτιση τίποτα!

Ζητάνε απεμπλοκή του ΔΝΤ...

Την απεμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη και την ανάληψη του έργου αποκλειστικά από ευρωπαϊκούς φορείς, με επίκεντρο την Κομισιόν, ζήτησε η επίτροπος Δικαιοσύνης Βίβιαν Ρέντινγκ, σε συνέντευξή της στην «Stuttgarter Zeitung», καλώντας σε «κατάργηση της τρόικας». Οπως είπε, η συμμετοχή του ΔΝΤ στα προγράμματα δανειοδότησης των κρατών - μελών σε κρίση ήταν αναγκαία στην αρχική κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», αλλά η ΕΕ έχει πλέον τα εργαλεία και την εμπειρία να διαχειριστεί την κρίση. Ομολογεί, δηλαδή, και αυτή ότι το ΔΝΤ ήρθε στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες με τη συναίνεση της ΕΕ και των κυβερνήσεών τους. Τώρα, η ίδια λέει πως «είναι παράλογο να πρέπει να πληρώνει η Βραζιλία και η Ινδία για την Ελλάδα, η οποία έχει υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ», δείχνοντας ότι οι ανταγωνισμοί δίνουν και παίρνουν στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο για τον επιμερισμό της ζημιάς από την κρίση, αλλά και των ευκαιριών που αυτή δημιουργεί για τα μονοπώλια. Προσπαθεί μάλιστα να σπείρει αυταπάτες ότι η απεμπλοκή του ΔΝΤ από την τρόικα, θα σημάνει και στροφή σε πιο φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης από την ΕΕ. Οπως ισχυρίζεται, τα μέλη της Κομισιόν περνούν από την ακρόαση και την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και, βάσει των ευρωπαϊκών συνθηκών, οφείλουν να ακολουθούν «πολιτική κοινωνικής οικονομίας», την οποία η ΕΕ «είναι σε καλύτερη θέση να την επιτύχει από ό,τι το ΔΝΤ» και γι' αυτό «η τρόικα πρέπει να καταργηθεί». Λέει, δηλαδή, ότι αν φύγει το ΔΝΤ και το Ευρωκοινοβούλιο εμπλακεί περισσότερο στα μέτρα για την κρίση, η διαχείρισή της θα γίνει περισσότερο φιλολαϊκή!

... και κοροϊδεύουν ασύστολα το λαό

Η επίτροπος της Κομισιόν ανασύρει την κοροϊδία με την «καλή» και «κοινωνική» ΕΕ, σε αντίθεση με το «κακό» και «απάνθρωπο» ΔΝΤ, για να κρύψει ότι οι δύο ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί μαζί έπαιρναν και παίρνουν τις αποφάσεις για τα αντιλαϊκά μέτρα, διατηρώντας τις μεταξύ τους κόντρες και τους ανταγωνισμούς. Κρύβει ακόμα ότι η συζήτηση για την αποχώρηση του ΔΝΤ από τα δανειακά προγράμματα στην ΕΕ έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό από το ίδιο το Ταμείο, που δέχεται πιέσεις από χώρες - μέλη του να σταματήσει να ρισκάρει δικά τους κεφάλαια για τη διαχείριση της βαθιάς κρίσης στην Ευρωζώνη. Η πραγματικότητα για τους λαούς λέει ότι με ή χωρίς ΔΝΤ, με ή χωρίς τρόικα, η διαχείριση της κρίσης θα παραμείνει αντιλαϊκή, επειδή είναι υπέρ των μονοπωλίων. Λύση για το λαό δεν είναι να στοιχίζεται πίσω από τον έναν ιμπεριαλιστή ενάντια στον άλλο, αλλά να σαρώσει τον καπιταλισμό και την αστική εξουσία. Με τη δική του εξουσία, να αποδεσμευτεί από κάθε ιμπεριαλιστική εξάρτηση και τα χρέη που του φόρτωσαν οι κεφαλαιοκράτες.

Η δωρεάν ασφαλής μεταφορά είναι δικαίωμα

Για χιλιάδες μαθητές σε όλη τη χώρα κυριολεκτικά η πρόσβαση στο σχολείο εξαρτάται από την εξασφάλιση της μεταφοράς τους από την πολιτεία. Δεν είναι λίγες οι φορές που η εξασφάλιση της μεταφοράς των μαθητών έγινε πραγματικότητα μέσα από κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις γονιών και μαθητών. Φέτος, νέα Υπουργική Απόφαση έρχεται να ρυθμίσει και να... βάλει νέους περιορισμούς στη μεταφορά αντί να ληφθούν όλα τα μέτρα, ώστε να μην αποτελεί πρόβλημα η μετακίνηση για κανέναν μαθητή σε όλες τις περιοχές της χώρας. Χιλιομετρικά όρια, κατάργηση των αμιγώς μαθητικών δρομολογίων, με αποτέλεσμα παιδιά δημοτικού να καλούνται να πηγαινοέρχονται με τη γραμμή του ΚΤΕΛ μόνα τους, να περιμένουν μόνα σε άλλη πόλη να έρθει το λεωφορείο, μειωμένη χρηματοδότηση, μειωμένα δρομολόγια είναι μερικά από τα όσα αναμένεται να συμβούν αν εφαρμοστεί η Υπουργική Απόφαση. Μάλιστα, με νέες συγχωνεύσεις περισσότεροι μαθητές θα αναγκάζονται να μετακινηθούν. Το δρόμο τον γνωρίζουν οι γονείς και οι μαθητές και δεν περνά βέβαια από το να αναλάβουν οι γονείς τη μεταφορά των παιδιών τους αλλά είναι ο δρόμος της διεκδίκησης για δωρεάν ασφαλείς μεταφορές για όλα τα παιδιά που τη χρειάζονται.