ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κόμμα στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας

Τραγελαφική ήταν η δήλωση με την οποία ο Γ. Καρατζαφέρης υποδέχτηκε χτες στο κόμμα του τον πρώην βουλευτή της ΝΔ και μετά της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Κ. Κιλτίδη. Οπως είπε, «η χώρα βρίσκεται μπροστά σε έναν εξαιρετικά σοβαρό κίνδυνο ο οποίος πολλαπλασιάζεται. Τα αστικά κόμματα έδωσαν εξετάσεις και απέτυχαν». Από τη δήλωση προκύπτει ότι ο Γ. Καρατζαφέρης εξαιρεί τον ΛΑ.Ο.Σ. από τα αστικά κόμματα. Ετσι τον βολεύει, έτσι λέει. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική, καθώς ο ίδιος και οι βουλευτές του, πριν από μερικούς μόλις μήνες, καλούσαν «όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις» να συνάψουν μέτωπο απέναντι στο λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ. Ακόμα, ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι αυτός που πρωτοστατεί στις εκκλήσεις για το σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Εχει ψηφίσει το μνημόνιο και στέκεται δίπλα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, σιγοντάροντας τη συναίνεση με διαχειριστικές προτάσεις προς όφελος της πλουτοκρατίας. Με άλλα λόγια, είναι ένα αστικό κόμμα με τα όλα του, με φιλοχουντικές και φιλοβασιλικές καταβολές, που διεκδικεί σήμερα αναβαθμισμένο ρόλο στο αστικό πολιτικό σύστημα. Σαν τέτοιο πρέπει να το πολεμήσει ο λαός, μαζί με τους συμμάχους του, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Φυσική αγωγή καθολικό δικαίωμα του λαού

Διογκώνεται η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Τετρακόσια(!) ευρώ κλήθηκαν να προπληρώσουν ήδη από τον Ιούνη γονείς που ήθελαν να εγγράψουν τα παιδιά τους στις λεγόμενες ακαδημίες ποδοσφαίρου τοπικού αθλητικού σωματείου της δυτικής Αθήνας, για το σχολικό έτος 2011-2012. Οι υπεύθυνοι του σωματείου δικαιολογούνταν ότι με αυτό το ποσό θα δοθούν στα παιδιά φόρμες, εμφανίσεις, σακίδια συν η εξέταση από γιατρούς. Αντίστοιχα, ιστορικό σωματείο μπάσκετ των Πατησίων ζήτησε από τους γονείς για να εγγράψουν τα παιδιά τους στα τμήματα παίδων είτε άπαξ 180 ευρώ ως τα τέλη Ιούλη, είτε 120 τώρα κι άλλα 120 δεύτερη δόση τον Φλεβάρη. Εδώ η δικαιολογία ήταν πως όλοι οι σύλλογοι τα ίδια κάνουν και άλλοι πόροι δεν υπάρχουν για να χρηματοδοτήσει το σωματείο τις δραστηριότητες και ανάγκες του.

Μ' αυτά κι μ' άλλα επιβεβαιώνεται πως σήμερα η συστηματική ενασχόληση με τη Φυσική Αγωγή αποτελεί πολυτέλεια για τους περισσότερους και ιδιαίτερα τους νέους. Με τη διείσδυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, την υποβάθμιση έως κατάργηση της όποιας τέτοιας παροχής υπήρχε από το κράτος (κεντρική διοίκηση και δήμοι) το δικαίωμα για σωματική άσκηση μετατράπηκε σε ακριβό εμπόρευμα για τα παιδιά του λαού. Απιαστο όνειρο για τους εργαζόμενους τόσο η συστηματική εκγύμναση όσο και ο δημιουργικός ελεύθερος χρόνος. Σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση καθίσταται επίκαιρη όσο ποτέ η πρόταση του ΚΚΕ για Φυσική Αγωγή στην εκπαίδευση από την προσχολική ακόμα αγωγή, δωρεάν παροχή της ως καθολικό δικαίωμα του λαού και της νεολαίας στη βάση ενός ενιαίου συστήματος βασισμένου σε επιστημονικές έρευνες που θα καλύπτει τις ανάγκες όλων των εργαζομένων και μαθητών.

«Ριζικές αλλαγές» για τους εργαζόμενους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ριζική αναδιάρθρωση στην ΕΡΤ, όπως ανακοίνωσε χτες ο υπουργός Επικρατείας Ηλίας Μόσιαλος και οι χιλιοειπωμένες εξαγγελίες περί αναβάθμισης και ανεξάρτητων δημοσίων ΜΜΕ, που τάχα στοχεύουν στην εξοικονόμηση περισσότερων πόρων, σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση της ραδιοτηλεόρασης, μαζικές απολύσεις, χτύπημα στα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

Κι αυτό γιατί όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι επιπτώσεις στον κλάδο των ΜΜΕ και τους εργαζόμενους σε αυτόν. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, που κατακτήθηκαν μέσα από τους αγώνες και το αίμα των εργαζομένων καρατομούνται από την κυβέρνηση που αφήνει παράλληλα ελεύθερο το πεδίο στους επιχειρηματίες του χώρου και τους μεγαλοκαναλάρχες να πιέζουν συναδέλφους για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας.

Οι εργαζόμενοι στο χώρο, πρέπει να βγάλουν τα δικά τους πολιτικά συμπεράσματα αλλά και να ξεχωρίσουν εκείνες τις δυνάμεις στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που προσφέρουν πολύτιμη στήριξη στους επιχειρηματίες των ΜΜΕ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι χρειάζεται μαζική διεκδίκηση, δυναμώνοντας την πάλη τους μαζί και με τους άλλους εργαζόμενους σε ταξική κατεύθυνση, ενάντια στο μέτωπο των κεφαλαιοκρατών.

Να μη δεχτεί ο λαός...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ τώρα αυτό; Απειλή είναι; Τι είναι; Για τη δήλωση Βενιζέλου λέμε φυσικά, που είπε πως δε θα θιγούν τα μεσαία και λαϊκά εισοδήματα αν εφαρμοστεί πιστά το Μεσοπρόθεσμο.

Κατ' αρχήν υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι εδώ. Το Μεσοπρόθεσμο ακριβώς αυτό που κάνει είναι να θίγει το λαϊκό εισόδημα. Αυτή είναι η ουσία του.

Επίσης, θέτει τις βάσεις για να ...θίγεται το λαϊκό εισόδημα για τα επόμενα 150 χρόνια και βάλε.

Αρα, λοιπόν, η δήλωση Βενιζέλου αποκλείεται να είναι υπόσχεση, οπότε μας μένει μόνον η εκδοχή της απειλής. Δηλαδή, το ...κλασικό σύστημα των τελευταίων δύο ετών. Δηλαδή, δεχτείτε να χάσετε κι άλλα γιατί αλλιώς θα επέλθει καταστροφή.

Τα σενάρια της καταστροφής μπόλικα: Θα χρεοκοπήσει η χώρα, δε θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις, θα γυρίσουμε στη δραχμή, θα χαθούν οι καταθέσεις, θα βγουν στους δρόμους τα τανκς κ.λπ. - κ.λπ.

Αυτό, όμως, που αποδεικνύεται είναι πως όσο περισσότερο «μασάει» κανείς στις πιέσεις τόσο περισσότερα του ζητάνε. Γιατί, απλούστατα, στο τέλος θέλουν να τα πάρουν όλα, για να βαδίσουμε απερίσπαστοι στις ...λεωφόρους της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας.

Εκεί που οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες και οι πολυεθνικές θα κερδίζουν περισσότερα, θα πουλάνε φθηνότερα από τους ανταγωνιστές τους και θα έχουν εργαζόμενους - σκλάβους με μικρές αμοιβές και ανύπαρκτα δικαιώματα.

Προφανώς, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (καθώς και όσοι ορέγονται να κάνουν στο άμεσο μέλλον το έργο της) πρέπει να πάρουν ξεκάθαρη απάντηση. Κι αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από το να διεκδικήσει ο λαός όσα δικαιωματικά του ανήκουν.

Ας τους τα πάρουμε εμείς όλα, σε τελική ανάλυση...

ΚΟΙΤΑ ΤΩΡΑ, που η περίφημη σύμβαση Ελλάδας - Φινλανδίας είχε τελικά ...φροϋδικό περιεχόμενο. Κι εμείς που νομίζαμε ότι ήταν θέμα οικονομικών και πολιτικών συσχετισμών.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως μας εξήγησε ο Ε. Βενιζέλος, ο πραγματικός λόγος είναι πως «στο εθνικό υποσυνείδητο των Φινλανδών υπάρχει η έννοια του collateral» (Τι είναι αυτό το collateral, αφήστε το καλύτερα).

Ελα, όμως, που στη συνέχεια προέκυψαν και άλλες χώρες με ...ψυχολογικά προβλήματα!

Για τα δημοψηφίσματα

Επανήλθε τις προάλλες στο θέμα των δημοψηφισμάτων ο υπουργός Εσωτερικών, προσθέτοντας νέες αποκαλύψεις για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση και, συνολικά, το αστικό σύστημα σκοπεύουν να αξιοποιήσουν το συγκεκριμένο εργαλείο σε βάρος του λαού. Ο Χ. Καστανίδης επανέλαβε ότι ο σχετικό νομοσχέδιο θα ψηφιστεί μέσα στο φθινόπωρο και πως τα πρώρα δημοψηφίσματα αναμένονται στα τέλη αυτού του χρόνου ή στις αρχές του επόμενου, χωρίς να διευκρινίσει το περιεχόμενο. Το καινούριο στοιχείο που πρόσθεσε έχει να κάνει με τα ζητήματα που η κυβέρνηση θεωρεί «εθνικής σημασίας» και για τα οποία σκοπεύει στο εξής να προσφεύγει σε δημοψήφισμα συμβουλευτικού ή και δεσμευτικού χαρακτήρα.

Ανάμεσα στα «κρίσιμα εθνικά ζητήματα» που απαρίθμησε ο αρμόδιος υπουργός, ήταν και αυτό του Ασφαλιστικού. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση σχεδιάζει να νομιμοποιήσει μέσα από τα δημοψηφίσματα όχι μόνο τις αντιδραστικές αλλαγές που στοχεύουν στη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και αντεργατικές ανατροπές που προβλέπονται από το «Σύμφωνο για το Ευρώ» και αποτελούν κομμάτι της κυβερνητικής στρατηγικής. Ετσι, δεν είναι καθόλου απίθανο τα επόμενα χρόνια να δούμε δημοψηφίσματα με θέμα την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την παραπέρα μείωση των συντάξεων, την κατάργηση προνοιακών επιδομάτων και πάει λέγοντας. Μέσα από την ανάλογη κινδυνολογία και προπαγάνδα, με ανοιχτό πόλεμο στις λαϊκές συνειδήσεις, η εκάστοτε κυβέρνηση θα επιχειρήσει να φέρει στα μέτρα της το όποιο αποτέλεσμα αυτών των δημοψηφισμάτων.

Εμπειρία, άλλωστε, υπάρχει από άλλες χώρες της ΕΕ. Για παράδειγμα, στην Ιταλία, με δημοψήφισμα, το 1995, δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στο Δημόσιο. Μέσα σ' έναν ορυμαγδό προπαγάνδας, δυσφήμισης του δημόσιου τομέα και διαιρετικών ιδεολογημάτων, τα αστικά επιτελεία επέβαλαν τελικά σαν κυρίαρχη τη θέση για αντιδραστικές αλλαγές στις συλλογικές συμβάσεις, ανοίγοντας το δρόμο για ανατροπές στα δικαιώματα συνολικά της εργατικής τάξης. Αντίστοιχο είναι το παράδειγμα και της ιταλικής πολυεθνικής FIAT, η οποία επέβαλε σοβαρές ανατροπές στα Εργασιακά και τους μισθούς των υπαλλήλων της, νομιμοποιώντας αυτά τα μέτρα με δημοψήφισμα. Τα ίδια και χειρότερα πρέπει να περιμένουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα και στην Ελλάδα.

Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης δε στοχεύει στο να καταγράφει την άποψη του λαού στο μεσοδιάστημα των εκλογών, όπως διατείνεται, ούτε βέβαια να ενισχύσει τον έλεγχο της εξουσίας από τα κάτω, όπως έλεγε τις προάλλες ο υπουργός Εσωτερικών. Η πολιτική της είναι αντιλαϊκή και σαν τέτοια προκαλεί ισχυρές αντιδράσεις και αντιστάσεις. Αυτές θέλει να ενσωματώσει η κυβέρνηση και η ντόπια πλουτοκρατία, γι' αυτό και ενεργοποιούν εργαλεία όπως το δημοψήφισμα. Αν τους ενδιέφερε η άποψη του λαού, θα έκαναν τώρα εκλογές, για να κριθεί εφ' όλης της ύλης η πολιτική όλων των κομμάτων. Αντίθετα, στόχος τους είναι να νομιμοποιήσουν άγριες αντιλαϊκές αποφάσεις, μέσα από την κάλπη των δημοψηφισμάτων. Ο λαός δεν πρέπει να τους δώσει έδαφος για να σταθούν τα σχέδια και οι μεθοδεύσεις τους. Προς το συμφέρον του είναι να ακυρώσει με την πάλη του τα δημοψηφίσματα, να συγκεντρώσει δυνάμεις για να ανατρέψει την πολιτική και την εξουσία τους.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ