Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό «Real» και τον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου παραχώρησε χτες ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας. Παραθέτουμε ολόκληρη τη συνέντευξη:

-- Ξεκινώ με την «αξιολόγηση», την καθυστέρησή της και αυτό το γαϊτανάκι που έχει ξεκινήσει για το αν θα είναι ή δεν θα 'ναι το ΔΝΤ στο πρόγραμμα και τη χτεσινοβραδινή απειλή Σόιμπλε ότι «χωρίς Λαγκάρντ, χωρίς Ταμείο δεν υπάρχουν λεφτά».

-- Με βάση όλα τα δεδομένα, θα κλείσει η δεύτερη «αξιολόγηση» και με βάση τις δηλώσεις της κυβέρνησης, αλλά και των Ευρωπαίων και των υπολοίπων εταίρων της. Η συζήτηση, κατά τη γνώμη μου, γίνεται για το πότε θα νομοθετηθεί η μείωση του ορίου του αφορολόγητου, οι περαιτέρω αλλαγές στο Ασφαλιστικό, άλλες νέες παρεμβάσεις για παράδειγμα στο ΦΠΑ, νέες περικοπές στην κοινωνική Πρόνοια. Και βέβαια, δεδομένος είναι και ο δημοσιονομικός κόφτης, η παράτασή του μετά το 2018. Το πρόβλημα, κ. Χατζηνικολάου, δεν είναι ΔΝΤ ή Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, ούτε πρέπει να μπούμε, πολύ περισσότερο ο ελληνικός λαός, σε αυτό το δίλημμα, γιατί και στις δύο περιπτώσεις θα έχουμε επιβολή αντιλαϊκών μέτρων, θα έχουμε προγράμματα, μνημόνια στην ουσία - προγράμματα τα λένε τώρα - νέες συμφωνίες, μνημόνιο θα είναι. Θα έχουμε δηλαδή πάλι μόνιμο υποζύγιο τον ελληνικό λαό.

-- Μιλούν για 4,5 δισ. Γραμματέα και φαντάζομαι τα 4,5 δισ. όταν έχεις ήδη περάσει από 6 χρόνια μνημονίων είναι ακόμη πιο βαριά.

-- Φυσικά. Και το ΔΝΤ, εξάλλου, ξέρουμε χρόνια τώρα, το έχουμε μάθει, το έχουμε συνηθίσει, μπορούμε να δούμε και τι κάνει τώρα. Πάντα παίζει το ρόλο «λαγού» σε αυτές τις περιπτώσεις. Κάνουν προσπάθεια να τα βρούνε, να συμμετέχει στο πρόγραμμα.

-- Λένε ορισμένοι ότι από την άλλη μεριά είναι χρήσιμη η παρουσία του Ταμείου στο πρόγραμμα, γιατί είναι θετικό σε ό,τι αφορά την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους σε αντίθεση με τους Γερμανούς. Τι λέτε γι' αυτό;

-- Ε, καλά τώρα, το κύριο ζήτημα εδώ είναι η αντιπαράθεση. Απλά η Γερμανία, ως βασική δύναμη στην ΕΕ, δεν θέλει να επιφορτιστεί εκείνη όλα αυτά τα ζητήματα, πράγμα για το οποίο την πιέζουν και η Γαλλία και η Ιταλία, φυσικά και η ελληνική αστική τάξη και αυτή είναι και η αντιπαράθεσή τους με το ΔΝΤ. Δηλαδή, θέλει να έχει και έναν εταίρο που τελοσπάντων κάτι θα βάζει κι αν θέλετε, κι αυτό που έλεγα και πριν, θα πιέζει σε αυτήν την κατεύθυνση για όλο και περισσότερα μέτρα. Να παίζει δηλαδή το ρόλο του «λαγού». Αλλά, όλες αυτές οι εκδοχές, όλες αυτές οι περιπτώσεις, άσχετα πώς θα εφαρμοστούν στην πράξη - θα το δούμε το επόμενο διάστημα - πάλι θα σημαίνουν νέα μέτρα σκληρά για τον ελληνικό λαό. Αυτό είναι το κυρίαρχο ζήτημα. Βεβαίως και ο κ. Σόιμπλε και η Γερμανία σκέφτονται, έχουν στο μυαλό τους ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, που θα αντικαταστήσει εδώ σε μια πορεία το ΔΝΤ. Ολα αυτά είναι στο πλαίσιο των ανταγωνισμών, των αντιθέσεων, για το ποιος θα κερδίσει απ' όλη αυτή τη μοιρασιά, ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη κερδοφορία για το κράτος του, για τους ομίλους τελοσπάντων που υπηρετούν.

-- Γραμματέα, πού πάει η Ευρώπη; Ποια είναι η επόμενη μέρα της ΕΕ; Και το ρωτώ διότι, για παράδειγμα, πριν από λίγες μέρες ο νεοεκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ, είπε ότι η Ευρώπη, η ΕΕ δουλεύει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας, είπε μπράβο στην Αγγλία που έφυγε, στη Μεγάλη Βρετανία που έφυγε και προέβλεψε ότι θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Πού πάει κατά τη δική σας εκτίμηση η Ευρώπη;

-- Πάντως, το σίγουρο είναι ότι έχουν εμφανιστεί, είναι ορατά δηλαδή τα σημάδια, ότι αυτός ο συνεκτικός, ο μόνιμος, ο σταθερός τελοσπάντων σχηματισμός, έτσι όπως εμφανιζόταν όλα αυτά τα τελευταία περίπου 30 χρόνια, με όλες τις αντιθέσεις και τα προβλήματα που είχε, αλλά πολύ περισσότερο από πριν, έχει σταματήσει να υπάρχει και ως προοπτική, κατά τη γνώμη μας. Δηλαδή, είναι υπαρκτό το ζήτημα να αποσταθεροποιηθεί, να πάψει να είναι μόνιμος σχηματισμός και βεβαίως με απόσχιση ορισμένων χωρών. Για παράδειγμα, η Μεγάλη Βρετανία, που έφυγε από την ΕΕ - όχι από την Ευρωζώνη βέβαια, δεν ήταν ποτέ - είναι ένα στοιχείο. Οπως και άλλες χώρες το σκέφτονται αυτό. Τίποτε δεν αποκλείεται και από αυτή τη σκοπιά νομίζουμε ότι ο ελληνικός λαός, όλοι μας πρέπει να σκεφτούμε αυτά τα ζητήματα και αυτά για τα οποία προειδοποιούσε το ΚΚΕ, ακόμα πριν την ένταξη στην τότε ΕΟΚ, πολύ περισσότερο μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ και τη μετατροπή της σε ΕΕ, σε αυτό που είμαστε σήμερα, ακόμα πολύ περισσότερο με την ΟΝΕ και την ένταξη στην Ευρωζώνη επί Σημίτη. Είναι επόμενο αυτά να συμβαίνουν, η ανισόμετρη ανάπτυξη των κρατών - μελών ισχύει και θα ισχύει δια παντός όσο υπάρχει καπιταλισμός. Αυτό είναι χαρακτηριστικό αυτού εδώ του συστήματος και αφού τέτοια διακρατική ένωση είναι η ΕΕ και η Ευρωζώνη, είναι επόμενο να συμβαίνουν αυτά. Τώρα, βεβαίως, για αυτό που μου είπατε για τον Τραμπ επειδή σήμερα ορκίζεται...

-- Ναι και θέλω και το σχόλιό σας για τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο.

-- Ναι, επειδή σήμερα έχουμε και την επίσημη ορκωμοσία του. Βέβαια, το πώς συγκεκριμένα θα αποτυπωθεί η αμερικανική πολιτική, η επίσημη πολιτική, μετά τη σημερινή μέρα, από 'δω και πέρα θα φανεί. Γιατί αλλιώς εκφράζεται προφανώς προεκλογικά και αλλιώς μετά, όταν αναλαμβάνει την προεδρία κ.λπ. Γενικά, οι ΗΠΑ μας έχουν συνηθίσει να έχουν συνέχεια στα κύρια, στα βασικά σημεία της εξωτερικής πολιτικής, που οπωσδήποτε μας ενδιαφέρει εμάς σαν χώρα, αλλά ακόμα και της εσωτερικής πολιτικής, θα έλεγα. Φυσικά, τώρα υπάρχουν νέα στοιχεία στη διεθνή οικονομία. Για παράδειγμα, την τελευταία δεκαετία οι ΗΠΑ είδαν επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου, σε σχέση με την Κίνα. Είχαν, δηλαδή, μεγάλη αύξηση εισαγωγών από την Κίνα και μείωση των εξαγωγών τους προς την Κίνα. Οι ΗΠΑ σήμερα είδαν να αυξάνει σημαντικά το κρατικό χρέος τους και την Κίνα να περνά στην πρώτη θέση, παρακαλώ, των πιστωτών των ΗΠΑ. Οι Αμερικάνοι χρωστάνε σήμερα στους Κινέζους πάνω από 1 τρισ. δολάρια. Αρα, λοιπόν, αυτά τα ζητήματα, παρότι εξακολουθούν να είναι η πρώτη οικονομικά δύναμη και στρατιωτικοπολιτικά ακόμα, δύναμη στον πλανήτη, όμως βλέπουν απειλητικά και την οικονομική άνοδο της Κίνας και την πολιτική - στρατιωτική ισχύ της Ρωσίας, με την οποία η Κίνα έχει στενές σχέσεις και η οποία βεβαίως αυξάνεται ταυτόχρονα. Αρα, αυτό το τμήμα της αστικής τάξης που ενδιαφέρεται και βλέπει αυτά τα ζητήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες πιέζει γι' αυτή την αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ. Φορέας αυτών των απόψεων είναι αυτή τη στιγμή ο Τραμπ, οι περί τον Τραμπ. Και βεβαίως, βλέπουμε και τον προστατευτισμό, τον οικονομικό προστατευτισμό, για να ενισχυθεί η κερδοφορία του αμερικανικού κεφαλαίου, μέσα από την οικονομική πίεση, δηλαδή τα φτηνά εισαγόμενα εμπορεύματα που έχει σήμερα. Και από την άλλη μεριά, αν θέλετε, η εξωτερική πολιτική που εδώ έχει σημασία και για την περιοχή μας, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, να στραφεί απέναντι στην Κίνα, ως μάλλον υπ' αριθμόν 1 οικονομικό αντίπαλό της.

-- Μάλιστα. Ερχομαι τώρα στο εσωτερικό μας πολιτικό σκηνικό. Χτες δημοσιεύθηκε, την έχει σήμερα η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», μια δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, που σας ανεβάζει στο 6,5%, αλλά τρίτο κόμμα εμφανίζεται με 7,5% η Χρυσή Αυγή με μία τάση μείωσης, δηλαδή από το 8 πέφτει στο 7,5, και το ΚΚΕ από το 6 της προηγούμενης δημοσκόπησης πάει στο 6,5. Θέλω το σχόλιό σας για τα ποσοστά.

-- Και νομίζουμε ότι αυτή η τάση μείωσης της Χρυσής Αυγής θα πρέπει να συνεχιστεί και αυτό ως μήνυμα και στους ακροατές που μας ακούνε. Να υπάρξει μέτωπο απέναντι σε αυτή τη ναζιστική - εγκληματική οργάνωση, αυτό το μόρφωμα που υπάρχει σήμερα στην ελληνική κοινωνία, γιατί φασίστες, στην ουσία, ναζιστές, έτσι όπως είναι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής και όσοι οργανωμένοι είναι μέσα εκεί, δεν μπορεί να είναι ούτε 7% ούτε 8% ούτε 9%. Δεν είναι πάνω από 1-2% στην ελληνική κοινωνία. Και βεβαίως, όλα αυτά τα σημάδια που βλέπουμε γύρω μας. Για παράδειγμα, έχουν θράσος, είναι πρόκληση οι διάφοροι Λαγοί των κυκλωμάτων της νύχτας και της εργοδοσίας, των εργολάβων, οι υπόδικοι δηλαδή εγκληματίες, να στρέφονται ενάντια σε παιδιά, που είναι θύματα των πολέμων. Στη συνέχεια να στρέφονται ενάντια σε εκπαιδευτικούς και γονείς που επιτελούν το έργο τους έτσι όπως αρμόζει ανθρώπινα σε πραγματικούς Ελληνες εργαζόμενους και τέλος να στρέφονται βλέπουμε και ενάντια σε δημοσιογράφους - όπως η πρόσφατη χτεσινή δίωξη και απόπειρα σύλληψης της κ. Στεφανίδου - σε όσους δηλαδή δεν συμφωνούν μαζί τους ή αντιδρούν σε αυτό το δηλητήριο που σκορπούνε στην κοινωνία.

-- Τώρα, Γραμματέα, το 6,5% αυτό που εμφανίζεται στη δημοσκόπηση ικανοποιεί το ΚΚΕ. Θέλω να πω, σε μια περίοδο που ένα κόμμα της αριστεράς βρίσκεται στην κυβέρνηση και το οποίο υλοποιεί μνημόνια, με αποτέλεσμα να έχει μεγάλες απώλειες δημοκοπικές. Δε θα αναμένατε μεγαλύτερη ενίσχυση του ΚΚΕ;

-- Βεβαίως, δεν μας ικανοποιεί. Ταυτόχρονα, όμως, ξέρουμε ότι πολύς κόσμος που είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, νιώθει αριστερός, νιώθει ότι βρίσκεται σε αυτό το χώρο, προσβλέπει στο ΚΚΕ, προβληματίζεται, αντιδρά, δεν έχει πάρει την απόφασή του ακόμα ή αν θέλετε, είναι μετέωρος ή σκέφτεται την αποχή ή το λευκό ή σκέφτεται άλλα μικρότερα κόμματα, τα οποία λειτουργούν ως αναχώματα της ριζοσπαστικοποίησης. Και εννοώ τμήματα ή κόμματα που αποσχίστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τον στήριξαν στο να ανέβει στην κυβερνητική εξουσία και από θέση υπουργική ή βουλευτική τον στήριξαν πάρα πολλά χρόνια. Εμείς απευθυνόμαστε σε αυτόν τον κόσμο και του λέμε να μη στέκεται στη γωνία, να μην κάθεται προβληματισμένος μόνο ή απλά οργισμένος, να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του με συμπόρευση με το ΚΚΕ. Δεν ζητάμε να συμφωνήσει σε όλα μαζί μας. Βεβαίως, μπορεί να υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις σε επιμέρους ή σε άλλα ζητήματα, τα οποία μπορούν να συζητηθούν μέσα στη δράση, μέσα στους αγώνες, μέσα στο κίνημα. Και βεβαίως, μπορούν να συσπειρωθούν και να πάρουν την απόφαση να έρθουν με το ΚΚΕ, έτσι ώστε να αναδειχθεί πιο ισχυρή δύναμη, να αποδυναμώσουν δηλαδή κόμματα που δεν προσφέρουν ουσιαστικά τίποτε στην ελληνική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο, όπως πριν λέγαμε για τη Χρυσή Αυγή να την φτάσουν στον πάτο, να μην είναι τρίτη δύναμη, ούτε τέταρτη, ούτε πέμπτη στην ελληνική κοινωνία και στο ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά να πάει όσο γίνεται πιο κάτω, γιατί είναι επικίνδυνο δηλητήριο που δηλητηριάζει τις ψυχές των ανθρώπων, που δηλητηριάζει τις ψυχές των παιδιών μας.