«Αυτός είναι ο φόβος μας. Ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθεί ο φόβος μας». Αυτό που απεύχεται ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, στον οποίο ανήκει η δήλωση, είναι να μη διαψευστούν όσα προεκλογικά έλεγε η κυβέρνηση. Τα οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε πότε «ασαφή και γενικόλογα», πότε «σωστά και θετικά». Χτες ο Αλ. Τσίπρας, μετά τη συνάντησή του με επιτροπή απολυμένων συμβασιούχων της «Ολυμπιακής», αφού καυτηρίασε την αύξηση της ανεργίας και τον εργασιακό μεσαίωνα, δήλωσε πως έτσι «είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρχει έξοδος από την κρίση (...) αν πρόκειται να ακολουθήσουμε τις μονόδρομες πολιτικές, έτσι όπως έρχονται από τις Βρυξέλλες, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα (...) χθες οι 20 από τις 27 χώρες είπαν, έστω και σε ημιεπίσημο ύφος, ότι δεν μπορούν να ακολουθήσουν το στενό βραχνά του Συμφώνου Σταθερότητας (...) να διεκδικήσει η χώρα την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας (...) σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε, προκειμένου να μας δοθεί παράταση ένα ή δύο χρόνια, να διαλύσουμε πλήρως το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις». Σωτηρία μέσα στον ευρωμονόδρομο του κεφαλαίου με πολιτική υπονόμευσης του κεφαλαίου; Αν είναι δυνατόν! Εδώ υπάρχουν αποφάσεις της ΕΕ για την έξοδο από την κρίση ομόφωνες, από νεοφιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες, σαν κι αυτούς που θα στηρίζει τα θετικά τους ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε για το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, στηρίζοντας τα «προεκλογικά του αριστερά φλας».

Το προφανές είναι ότι η έξοδος από την κρίση δρομολογείται απ' αυτούς που την προκάλεσαν έτσι ακριβώς. Με καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, ανεργία και πετσόκομμα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Μόλις προχτές η κυβέρνηση της Ολλανδίας ανακοίνωσε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Και ο διεκδικητής του κυβερνητικού θώκου στη Μ. Βρετανία «υπόσχεται» από τώρα «γενναίες» αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και πάγωμα μισθών στο δημόσιο. Πάνω - κάτω τα ίδια συμβαίνουν σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ. Οι κατευθύνσεις της δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Γιατί απλά το μεγάλο κεφάλαιο το οποίο η ΕΕ εκπροσωπεί δε διαπραγματεύεται την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία του, τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος μετά την κρίση ακόμα ευνοϊκότερου για το ίδιο, ακόμα δηλαδή πιο ζοφερού για τους λαούς. Οποιος συσκοτίζει αυτή την πραγματικότητα, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προσφέρει χείριστες υπηρεσίες στο λαό. Πολύ δε περισσότερο αν εκτός από το να τη συσκοτίζει, την εξωραΐζει, καλλιεργώντας αυταπάτες που αποπροσανατολίζουν.

Στην «αναβάθμιση και ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού» εξαντλείται και για την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ η πολιτική «πάταξης της κερδοσκοπίας». Αυτό προκύπτει από τα όσα είπε προχτές η υπουργός Οικονομίας - Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λ. Κατσέλη, στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων, δίνοντας το πλαίσιο της πολιτικής που αφορά το συγκεκριμένο τομέα μέσα στις «πρώτες 100 μέρες». Στο ίδιο έργο θεατές και πάλι οι εργαζόμενοι, με την κυβέρνηση να παίζει το θέατρο της παραπλάνησης και της κοροϊδίας ότι δήθεν έχει την πρόθεση να αντιμετωπίσει την κερδοσκοπία και άρα την ακρίβεια και τις ληστρικές πρακτικές των μονοπωλίων. Και δώστου πάλι «αναβαθμίζεται» η Επιτροπή Ανταγωνισμού, δώστου «ενισχύεται» κλπ. Εξήγγειλε, μάλιστα, τη θεσμοθέτηση και «ειδικής αντιμονοπωλιακής αρχής για την πρόληψη εναρμονισμένων πρακτικών». Αλλά, όσες «ειδικές αρχές» κι αν θεσμοθετήσουν οι κυβερνήσεις της «ελεύθερης αγοράς», είναι ξεκάθαρο ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πιστεύουν ότι είναι δυνατό κυβερνήσεις που μετρούν την αποτελεσματικότητα των πολιτικών τους μέσα από την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων να πάρουν μέτρα για την αντιμετώπιση της κερδοσκοπίας και της ακρίβειας.