ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το 'ριξε... στην ποίηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δημόσια ο Συνασπισμός έχει ταχθεί υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με θέσεις που ουσιαστικά καταλήγουν στη μετατόπιση των ταξικών φίλτρων και φραγμών από το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο. Ερχεται ο υπουργός Παιδείας Ε. Στυλιανίδης και εκφράζει την πρόθεσή του να θέσει σε διάλογο την πρόταση αυτή, για κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων. Και τι κάνει ο ΣΥΝ; Τον καταγγέλλει ότι «παίρνει την αλήθεια του και του την κάνει λιώμα»! Τον μέμφεται ότι «προβάλλει μια θέση που μέχρι χτες χλεύαζε». Και λοιπόν; Αν η θέση τους ήταν σωστή τι τους πειράζει; Μήπως επειδή «καρφώνονται» πως τελικά έχουν την ίδια στρατηγική, που έχει έτσι και αλλιώς καθοριστεί στην ΕΕ; Αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια μπροστά στην ανάγκη του ΣΥΝ να δείξει ότι αντιπολιτεύεται μια πολιτική, βασικά σημεία της οποίας ο ίδιος προβάλλει και υποστηρίζει. Αυτό είναι που τον έκανε να το ρίξει... στα ποιήματα!!!

Τα «ολιγοπώλια» της κοροϊδίας

«Το βασικό πρόβλημα που έχουμε είναι ότι η ελληνική αγορά σε πάρα πολλούς κλάδους χαρακτηρίζεται από ολιγοπώλια. Αυτό είναι το βασικό μας πρόβλημα». Δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να διαφωνήσει με τον Γ. Αλογοσκούφη στις διαπιστώσεις που κάνει αναφορικά με το «βασικό πρόβλημα» που προκαλεί την ακρίβεια. Ομως ο υπουργός όταν μιλάει για ολιγοπώλια δεν εννοεί αυτό που αντιλαμβάνονται από την πείρα τους οι εργαζόμενοι ή γνωρίζουν όσοι έχουν στοιχειωδώς μελετήσει την παραγωγή και την κυκλοφορία των εμπορευμάτων στον καπιταλισμό. Απόδειξη; Αμέσως μετά ο Γ. Αλογοσκούφης ζήτησε να ληφθούν «ακόμα πιο τολμηρά μέτρα για την αντιμετώπιση των ολιγοπωλίων και για την ενίσχυση του ανταγωνισμού»... Είναι φανερό ότι ο υπουργός ως ολιγοπώλια εννοεί τις «συντεχνίες» και τα «κλειστά επαγγέλματα» και όχι βέβαια τα μονοπώλια που ελέγχουν όλους τους κλάδους της παραγωγής και εμπορίας, καθορίζοντας ελεύθερα τις τιμές, την υγιεινή και την ποιότητα των προϊόντων. Αυτά τα μονοπώλια όχι μόνο δεν τα αγγίζει, αλλά τα εκλιπαρεί να κάνουν κράτει στις αυξήσεις των τιμών (αν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί αυτό με παρακάλια), και τα υπηρετεί. Αυτό παραδέχεται όταν ζητά «ενίσχυση του ανταγωνισμού», διαδικασία που νομοτελειακά οδηγεί στην παραπέρα ενίσχυση των μονοπωλίων...

Για το χατίρι των επιχειρηματιών...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εχει ξεσπαθώσει το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Παιδείας, Ευρ. Στυλιανίδης υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μάλιστα, επειδή φαίνεται να δρομολογεί η κυβέρνηση το θέμα ανεξάρτητα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, ο υπουργός μπαίνει και σε λεπτομέρειες της λειτουργίας αυτών των μαγαζιών, λέγοντας ότι «για την εισαγωγή στα μη κρατικά (...) θα ισχύουν οι ίδιοι όροι που ισχύουν και για τα δημόσια», «θα πρέπει να αντιμετωπίζονται και οι δυο τύποι ιδρύματος με τον ίδιο τρόπο». Δηλαδή, δημόσια και ιδιωτικά θα χρηματοδοτούνται εξίσου από το κράτος, θα έχουν κοινούς όρους λειτουργίας, άρα και τα δημόσια θα λειτουργούν ως ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Αν όμως οι όροι πρόσβασης στα ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα είναι ίδιοι και εφόσον ο υπουργός ισχυρίζεται ότι σήμερα περνάει στα ΑΕΙ το 90% των υποψηφίων (και στο μέλλον λέει ότι μπορεί να φτάσει στο 100%)... τότε τι χρειάζονται τα ιδιωτικά ιδρύματα; Αν όλοι οι υποψήφιοι μπορούν να περάσουν στα δημόσια ΑΕΙ, ποιος ζητάει τα ιδιωτικά;

Ο υπουργός ήταν και πάλι ξεκάθαρος στις πρόσφατες συνεντεύξεις του: Είπε, στην ουσία, ότι τα ιδιωτικά τα θέλουν οι επιχειρηματίες προκειμένου να επενδύσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή, να παραδοθεί και η ανώτατη εκπαίδευση στο κεφάλαιο ως μια αγορά για κερδοσκοπία. Γιατί αυτό σημαίνει δυο πράγματα: Ενα την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων και δεύτερο την αναγνώριση των ήδη ιδιωτικών, των ΚΕΣ, που είναι δήθεν τριτοβάθμιας βαθμίδας σχολές, σε Πανεπιστήμια.

... με γελοία επιχειρήματα!

Επειδή όμως, ο υπουργός Παιδείας γνωρίζει πολύ καλά πως η στακάτη απάντηση ότι θέλει να κάνει το χατίρι των επιχειρηματιών, δεν μπορεί να πείσει το λαό για την ανάγκη ύπαρξης ιδιωτικών πανεπιστημίων, καταφεύγει παράλληλα και σε δηλώσεις που αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας...

Είπε για παράδειγμα στην εφημερίδα «Το Θέμα» (Κυριακή 18.5), ότι κάποιοι πολιτικοί «στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού και δε θέλουν να δεχτούν το δικαίωμα μιας μεσαίας ή φτωχής ελληνικής οικογένειας να μπορεί και αυτή να κάνει το αντίστοιχο όχι στο εξωτερικό, αλλά στην ίδια της τη χώρα».

Δηλαδή, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ανάγονται σε «δικαίωμα» της φτωχής ελληνικής οικογένειας; Ελεος! Τι άλλο θ' ακούσουμε!

Αποτελεσματικοί στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΝ όμως, ...τις τελειώνουν τις δουλειές τους.

Σε 5-6 μήνες θα έχουν πουληθεί τα λιμάνια, λέει ο Βουλγαράκης. Οσο για τον ΟΤΕ, ...«πότε τα είπανε, πότε τα συμφωνήσανε», έτοιμη η συμφωνία με την «Ντόιτσε Τέλεκομ».

Αν είχαν να φτιάξουν κανένα δρόμο σε κανένα επαρχιακό οδικό δίκτυο, η γραφειοκρατία θα οργίαζε και οι διαγωνισμοί θα διαδέχονταν ο ένας τον άλλον.

Αν ήταν να κάνουν προσλήψεις σε κανένα νοσοκομείο ή σε καμία χρήσιμη δημόσια υπηρεσία, οι διαδικασίες θα μπορούσαν να πάρουν και χρόνια ολόκληρα.

Αν αναγκάζονταν να εγκρίνουν κάποιο κονδύλι δήμου ή κάποιας μικρο-ενίσχυσης σε λαϊκά στρώματα, θα το ψείριζαν για μήνες και μήνες.

Ομως, οι «αποκρατικοποιήσεις», οι «μετοχοποιήσεις» και η «εύρεση στρατηγικών εταίρων», όπως λέγεται ευγενικά το ξεπούλημα, είναι πρώτη προτεραιότητα.

«ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΜΑΣ ζουν οργανισμοί θαυμαστοί σε τεράστια ποικιλία». Και αυτό το 'πε ο υπουργός Ναυτιλίας Γ. Βουλγαράκης, χτες, που ήταν «Ευρωπαϊκή Ημέρα της Θάλασσας».

Ηθελε έτσι να εξάρει το τεράστιο φυσικό απόθεμα που έχει η χώρα μας στις θάλασσές της.

Μόνο που ξέχασε να αναφέρει ποιοι είναι αυτοί που το καταστρέφουν αυτό το περιβάλλον, που τόσο πολύ του αρέσει. Και το ξέχασε, γιατί «αυτοί» είναι οι εφοπλιστές.

Ανήκουν και αυτοί στην κατηγορία των «θαυμαστών οργανισμών» της θάλασσας. Οπως και οι αγοραστές των ελληνικών ναυπηγείων και οι μεγαλοεισαγωγείς και οι ακτοπλόοι.

Το πρόβλημα είναι πως αυτούς ακριβώς τους «θαυμαστούς οργανισμούς» επιλέγει να ενισχύει το υπουργείο Ναυτιλίας, εφαρμόζοντας - φυσικά - πιστά τους κανόνες και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΣ το «χωροταξικό νομοσχέδιο» και δεν υπήρξε διάλογος, δήλωσε χτες ο της ΝΔ Πέτρος Τατούλης.

Προφανώς, έχει βρει τον καλύτερο τρόπο για να υφίσταται στο επίκεντρο της δημοσιότητας ο εν λόγω βουλευτής.

Εκτός αν προτίθεται να πάει και να το καταψηφίσει. Αν είναι έτσι, ας μας το πει.

Δεν καταργούν τις εξετάσεις

Το βλέμμα στραμμένο στις πανελλαδικές εξετάσεις έχουν από χτες δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, που είναι λογικό, λόγω του τεράστιου κόστους (οικονομικού και ψυχολογικού) που έχει αυτή η διαδικασία, να δέχονται με μεγάλη ανακούφιση μια οποιαδήποτε πρόταση για ...«κατάργηση» των εξετάσεων, που μεταφράζεται στο μυαλό τους σε κατάργηση του ταξικού φίλτρου, των φροντιστηρίων, κ.ο.κ. Είναι όμως κατάργηση των εξετάσεων αυτό που πρότεινε τις προηγούμενες μέρες ο υπουργός Παιδείας; Σε καμιά περίπτωση! Από τις ίδιες τις δηλώσεις του, εξάλλου, φαίνεται να παραδέχεται ότι συζητάει απλά την αλλαγή της μορφής των εξετάσεων, απλά τη μεταφορά τους ένα χρόνο αργότερα.

Η πρώτη παγίδα της κυβερνητικής εξαγγελίας για το εξεταστικό σύστημα έχει να κάνει με την επίκληση του «διαλόγου» και την υπόσχεση του «μη αιφνιδιασμού». Από τους «διαλόγους» των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουμε χορτάσει... Εχει αποδειχθεί πολλάκις ότι μοναδικό σκοπό έχουν να νομιμοποιούν στη συνείδηση του κόσμου τις πιο αντιδραστικές ρυθμίσεις που έχουν προαποφασίσει τα κυβερνητικά επιτελεία. Μέσω αυτών των ψευδεπίγραφων διαλόγων ντύνουν με το μανδύα της «λαϊκής συναίνεσης» τις αντιλαϊκές πολιτικές, στις οποίες έτσι κι αλλιώς συναινούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενίοτε και ο ΣΥΝ.

Ειδικά για το θέμα της πρόσβασης, ο υπουργός Παιδείας περιέλαβε στην ατζέντα του εξαγγελθέντος διαλόγου τις σχετικές προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Η μεν πρόταση του ΠΑΣΟΚ προσεγγίζει αυτό που γράφεται περί «τετραετούς Λυκείου», όπου το τέταρτο έτος θα είναι έτος προετοιμασίας για τις εξετάσεις (οι οποίες θα οδηγούν στο λεγόμενο Εθνικό Απολυτήριο). Ο δε ΣΥΝ μιλάει για «ελεύθερη πρόσβαση», δηλαδή να μπαίνουν όλοι στα ΑΕΙ και εκεί να μεταφέρονται τα ταξικά φίλτρα, οι εξετάσεις, το «ξεσκαρτάρισμα», είτε σε ένα «προπαρασκευαστικό έτος», είτε σταδιακά χρόνο με το χρόνο να φεύγουν και κάποιοι. Κατά τον υπουργό, και οι δύο αυτές προτάσεις βρίσκονται «στο τραπέζι».

Τη δεύτερη περίπτωση, το να επιλέγουν δηλαδή τα ίδια τα πανεπιστήμια πόσους θα κρατήσουν και πόσους θα διώξουν, την καλοβλέπει και μια μερίδα των πανεπιστημιακών. Ομως, μια τέτοια πρόταση, αν τελικά υιοθετηθεί, θα συνδυαστεί με την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων, τα ΑΕΙ θα κρίνουν πόσους θα κρατούν για σπουδές με βάση τις οικονομικές τους δυνατότητες και το «προφίλ» που θα οικοδομούν (ιδρύματα «της μάζας», ιδρύματα «ελίτ», κ.ο.κ.) μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας σε επιστημονικό δυναμικό.

Η ουσία είναι ότι οι εξετάσεις δεν καταργούνται. Μπορεί μάλιστα να πολλαπλασιαστούν είτε εντός, είτε εκτός ΑΕΙ. Αντίστοιχα, δεν πρόκειται να καταργηθεί ούτε το οικονομικό βάρος της προετοιμασίας για τις εξετάσεις. Δεν είναι άσχετο, εξάλλου, το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνονται τα φροντιστήρια που απευθύνονται σε φοιτητές (για να περάσουν δύσκολα μαθήματα), σε υποψήφιους για διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, κ.ά. Σε τελική ανάλυση, ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε μικροβελτιωτικές ρυθμίσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν, το σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι δίκαιο και ισότιμο για όλους από τη στιγμή που εντάσσεται σε μια εντελώς άνιση, ταξική κοινωνία.

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ