ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κι όμως το βρήκαν...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε ένα όλο και πιο δύσκολο «κυνήγι του χαμένου θησαυρού» τείνει να εξελιχθεί χρόνο με το χρόνο το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή». Για να φτάσεις σ' αυτό, απαιτείται να έχεις λύσει μια σειρά προβλήματα. Πριν απ' όλα πρέπει να μάθεις ότι γίνεται. Κι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς ο μόνος τρόπος είναι οι εξορμήσεις που κάνουν οι ίδιοι οι Κνίτες και οι σχετικές αναφορές σε «Ρ» και «902». Οι αφίσες στους δρόμους εξαφανίζονται λίγα λεπτά μετά την αφισοκόλληση. Ακόμα πιο δύσκολο είναι να μάθεις το πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Τα σχετικά δελτία Τύπου πετιούνται στα καλάθια των αχρήστων των κατά τ' άλλα πολυφωνικών μέσων ενημέρωσης. Συμπληρωματικά σ' αυτές τις δυσκολίες τα δύο τελευταία χρόνια τείνει να γίνει καθεστώς η οργάνωση την τελευταία στιγμή διαφόρων συναυλιών, ακριβώς τις μέρες που γίνεται το Φεστιβάλ. Πέρσι διοργανωτής ήταν η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Φέτος ο Δήμος Αθηναίων.

Με αυτά τα δεδομένα, αξίζει κάτι πολύ περισσότερο από ένα μεγάλο μπράβο, όχι μόνο στους Κνίτες, αλλά και στους δεκάδες χιλιάδες νέους που κατόρθωσαν να μάθουν για το Φεστιβάλ και από χτες το βράδυ μετέτρεψαν τους χώρους της πολιτείας του Φεστιβάλ σε μια πολλαπλών στοχεύσεων μαζικότατη και δυναμική διαδήλωση. Προς πίκρα των κυρίων Λαλιώτη - Αβραμόπουλου...

Οι φιέστες της μιας μέρας

Ευρωπαϊκή Μέρα χωρίς αυτοκίνητο έχουμε αύριο. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία των υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ, στην οποία συμμετέχουν αυτοδιοικητικοί και άλλοι φορείς. Εμείς θέλουμε, να σταθούμε στο περιεχόμενο και στο χαρακτήρα της σχετικής πρωτοβουλίας. Οπως διαβάσαμε σε κάποιο, σχετικό διαφημιστικό μήνυμα, η πρωτοβουλία αποσκοπεί στη ριζική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, με την απεξάρτηση των πολιτών από το ιδιωτικό αυτοκίνητο.

Δε λέμε, ιερός και άγιος είναι ο στόχος. Πιστεύουν, όμως, οι υπουργοί Περιβάλλοντος της ΕΕ - μαζί και ο δικός μας - ότι θα τον προωθήσουν, έστω και στο ελάχιστο, με τη διοργάνωση μιας μέρας το χρόνο χωρίς αυτοκίνητο; `Η, νομίζουν, πως η πολιτική της πολύμορφης προώθησης του ιδιωτικού αυτοκίνητου, που εφαρμόζουν τις 364 μέρες το χρόνο, θα... εξωραϊστεί με τη φιέστα της μιας μέρας χωρίς ΙΧ;

Τα ψέματα του Γ. Παπανδρέου

Και στα ψέματα καταφεύγει ο πρωταγωνιστής της επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό ότι τάχα η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στα εσωτερικά της γειτονικής χώρας και απλά ζητά «δημοκρατικές διαδικασίες». Ετσι, όταν ρωτήθηκε χτες μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό για τη θέση των «15», που ζητούν από το γιουγκοσλαβικό λαό να καταψηφίσει τον Μιλόσεβιτς, ο Γ. Παπανδρέου απάντησε: «Η ΕΕ δε ζητά από το σερβικό λαό να ψηφίσει τον άλφα ή το βήτα, δεν το λέει πουθενά η δήλωση. Και το τονίζω αυτό». Φυσικά, έλεγε συνειδητά ψέματα. Και ιδού η απόδειξη, από το ανακοινωθέν των «15» την περασμένη Δευτέρα: «Στις 24 Σεπτεμβρίου ο σερβικός λαός θα βρεθεί ενώπιον μιας κρίσιμης πολιτικής επιλογής. Οι εκλογές, όποιες και αν είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αποφασίστηκαν και οργανώθηκαν, δίνουν στο σερβικό λαό τη δυνατότητα να απορρίψει καθαρά και ειρηνικά την πολιτική του Μιλόσεβιτς που διακρίνεται από πολιτική χειραγώγησης, στέρησης ελευθεριών και ανέχειας του πληθυσμού». Το ψέμα, όμως, έχει κοντά ποδάρια.

Εξετάσεις στη διαπλεκόμενη ολιγαρχία

Μπορεί κυβέρνηση και ηγεσία της ΝΔ να συνεχίζουν ξεδιάντροπα και υποκριτικά την ανταλλαγή άσφαιρών πυρών περί της διαπλοκής, αυτό όμως καθόλου δεν τους εμποδίζει να ψηφίζουν μαζί νομοσχέδια που παραδίδουν τα πάντα στα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η από κοινού υπερψήφιση της τροπολογίας για το ξεπούλημα του ΟΤΕ, και την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ και του ΟΠΑΠ. Κυβέρνηση και ΝΔ, εκτός των άλλων, έδωσαν εξετάσεις στη διαπλεκόμενη μαζί τους οικονομική ολιγαρχία και στήριξαν με όλα τα μέσα την υπερψήφιση της τροπολογίας. Δε σταμάτησαν όμως εδώ τις εξετάσεις. Ταυτόχρονα, προχώρησαν -με πρωτοβουλία βέβαια της κυβέρνησης, αλλά με τη συναίνεση ουσιαστικά της ΝΔ- στη διαμόρφωση του νέου νομοθετικού πλαισίου για το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΣΡ), με το οποίο φροντίζουν να προφυλάξουν από κάθε ανεπιθύμητη «παρενόχληση» τους μεγαλοκαναλάρχες, αφού μετατρέπουν το ΕΣΡ σε παραμάγαζο του δικομματισμού και της εκάστοτε κυβέρνησής του. Τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά της απύθμενης υποκρισίας που συνοδεύει την ίδια στιγμή τις κόντρες περί διαπλοκής. Ταυτόχρονα, έρχονται να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά τη θέση του ΚΚΕ ότι όλος αυτός ο θόρυβος έχει στόχο τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων.

Η δικαίωση

Ολοι και όλα έχουν την τιμή τους, συνηθίζουν να λένε οι οπαδοί των «νόμων της αγοράς» και της παγκοσμιοποίησης, θέλοντας να υπογραμμίσουν τον πρώτιστο και καθοριστικό - κατά τη γνώμη τους - ρόλο του χρήματος στις σύγχρονες κοινωνίες. Ελα, όμως, που ούτε όλα έχουν την τιμή τους, ούτε όλοι εξαγοράζονται.

Μια βρετανική διαφημιστική εταιρία χρησιμοποίησε πρόσφατα σε διαφημιστικό προώθησης της βότκας «Σμιρνόφ», την πασίγνωστη φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα. Γεγονός, που έκανε έξω φρενών τον Αλμπέρτο Ντιάζ Γκουτιέρεζ, τον 72χρονο φωτογράφο, που είχε απαθανατίσει τον Τσε στην επίμαχη πόζα. Οχι μόνο ή κυρίως, γιατί η διαφήμιση έγινε εν αγνοία του, αλλά γιατί, όπως δήλωσε ο ίδιος: Το σύμβολο της παγκόσμιας επανάστασης και το αλκοόλ δεν έχουν τίποτε το κοινό μεταξύ τους.

Ο Αλμπέρτο Γκουτιέρεζ, που ζει στην Αβάνα, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, για παράνομη εμπορική εκμετάλλευση και τελικά -αφού απέκρουσε όλες τις οικονομικές προσφορές της διαφημιστικής εταιρίας, αρνούμενος να ανακαλέσει την προσφυγή του - δικαιώθηκε, έπειτα από σχετική απόφαση ανώτατου δικαστηρίου.

Το ασυμβίβαστο

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ, όλη αυτή η φασαρία περί των «διαπλεκομένων» φαίνεται πως έχει προκαλέσει... αρρυθμία στις γραμμές της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος γενικότερα.

Τις προάλλες και μετά από αλλεπάλληλα «ήξεις αφήξεις», ο Ευάγγ. Βενιζέλος, ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος στη Βουλή, αποδέχτηκε να συμπεριληφθεί στο σχετικό άρθρο και το ασυμβίβαστο των συγγενών ιδιοκτητών ΜΜΕ και προμηθευτών του δημοσίου.

Μόλις έγινε αυτό, όμως, αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εκδήλωσαν την αντίδρασή τους. Αντέδρασαν επίσης, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο υφυπουργός Τύπου. Τελικά, προχτές, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε επί λέξει: «Η εγκαθίδρυση της αρχής της οικογενειακής ευθύνης είναι μια πολύ τολμηρή θέση, η οποία, μάλλον, προβλήματα δημιουργεί παρά λύνει»...

Δικαιολογημένα, λοιπόν, μετά τις δηλώσεις αυτές, αρκετοί έβγαλαν το συμπέρασμα, πως όταν το σχετικό άρθρο έρθει στην Ολομέλεια της Βουλής, θα απορριφθεί μετά πολλών επαίνων, από την κυβερνητική πλειοψηφία... Ελα, όμως, που άλλες πληροφορίες αναφέρουν, πως ο Ευάγγ. Βενιζέλος έχει πείσει τον Κ. Σημίτη και ο τελευταίος θα τον υποστηρίξει στην κατάλληλη στιγμή...

Μα τότε, θα πείτε -και θα 'χετε δίκιο- γιατί ο Δ. Ρέππας, ο οποίος εκπροσωπεί πρώτα και κύρια τον πρωθυπουργό, κάνει αρνητικές δηλώσεις, για το συγκεκριμένο ζήτημα;

Φαίνεται, πως, πέρα από την αναφερόμενη και στην αρχή... αρρυθμία, που έχει προκαλέσει το θέμα στις τάξεις της κυβέρνησης, ο Κ. Σημίτης ακολουθεί και μια τακτική, η οποία θέλει να αφήσει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Αλλωστε, το θέμα θα φτάσει στην ολομέλεια της Βουλής την άνοιξη του 2001. Και μέχρι τότε, πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει...

Και, βέβαια, μια και ασχολούμαστε με το θέμα αυτό, να επαναλάβουμε την άποψή μας, πως η προαναφερόμενη ρύθμιση για το ασυμβίβαστο, δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα των «διαπλεκομένων». Κάτι, θα μπορούσε να γίνει, εάν οι μετοχές των ιδιοκτητών ΜΜΕ ήταν όλες, χωρίς καμιά εξαίρεση, ονομαστικές μέχρι φυσικού προσώπου. Τότε, μάλιστα, θα μπορούσε να γίνει κάποιος έλεγχος και θα είχε κάποιο νόημα και το όποιο ασυμβίβαστο. Η κυβέρνηση, όμως, όπως και η ΝΔ, παρά τα όσα λένε ενάντια στα «διαπλεκόμενα», αρνήθηκαν την πρόταση αυτή του ΚΚΕ...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μέτωπο» στην ακρίβεια

Το νέο κύμα ακρίβειας, που εκδηλώθηκε το τελευταίο διάστημα στην αγορά και βρίσκεται σε εξέλιξη, με αφορμή την άνοδο των διεθνών τιμών πετρελαίου και του δολαρίου, πλήττει βάναυσα τα λαϊκά εισοδήματα και όχι γενικά και αόριστα την ελληνική οικονομία. Η κυβέρνηση Σημίτη, αντί να πάρει ουσιαστικά μέτρα, ώστε να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα «σπασμένα» της ανόδου των τιμών πετρελαίου και δολαρίου, προτιμά να... προεδρεύει των αλυσιδωτών ανατιμήσεων που προκαλούνται από το δολάριο και το πετρέλαιο και μετακυλίονται -από όσους έχουν το «πάνω χέρι» στη διαμόρφωση των τιμών- στη λαϊκή κατανάλωση.

Στα πλαίσια αυτά, ακούσαμε προχτές τον υπουργό Εθνικής Οικνομίας, να υποστηρίζει πως η κυβέρνηση «δεν μπορεί να κάνει τίποτε» για τη συγκράτηση των ανατιμήσεων, με το επιχείρημα ότι το κύμα ακρίβειας είναι... εισαγόμενο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Γ. Παπαντωνίου βρήκε λογική τη νέα δραστική συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, με το αληθοφανές επιχείρημα ότι το πρόβλημα είναι διεθνές και άρα, αφού «αδυνατούν» να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις από την άνοδο του πετρελαίου και του δολαρίου, οι κυβερνήσεις πλουσιότερων χωρών, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς;

Ηαλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να προστατεύσει τα λαϊκά εισοδήματα από το νέο κύμα ακρίβεια που εκδηλώνεται στην αγορά λόγω, ή με αφορμή, της ανόδου των διεθνών τιμών πετρελαίου και του δολαρίου, αλλά δε θέλει. Τα μέτρα για τη συγκράτηση των τιμών -έχουν διατυπωθεί από διάφορους φορείς των εργαζομένων και τα απαναδιατύπωσε χτες το ΠΑΜΕ, με ανακοίνωσή του- είναι συγκεκριμένα. Πρώτον, να μειωθεί δραστικά η έμμεση φορολογία στα υγρά καύσιμα (κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ στο πετρέλαιο θέρμανσης και μείωση του ΦΠΑ στις βενζίνες και το πετρέλαιο κίνησης και μαζούτ). Δεύτερον, να αυξηθεί η φορολογία στα κέρδη και υπερκέρδη των επιχειρήσεων διύλισης και εμπορίας πετρελαιοειδών, με ταυτόχρονη οριοθέτηση των τιμών. Τρίτον, να επιδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό το πετρέλαιο θέρμανσης. Αυτά, είναι τα ελάχιστα μέτρα που θα μπορούσε να πάρει η κυβέρνηση, αν ήθελε να προστατεύσει τα λαϊκά εισοδήματα από το κύμα ακρίβειας που προκαλούν στην αγορά το πετρέλαιο και το δολάριο.

Ο βασικός λόγος που η κυβέρνηση Σημίτη και γενικότερα οι κυβερνήτες των άλλων χωρών - μελών της ΕΕ δε θέλουν να μειώσουν τη φορολογία στα καύσιμα ή να εμποδίσουν τη μετακύληση στη λαϊκή κατανάλωση των αυξήσεων που προκαλούνται από την άνοδο του πετρελαίου και του δολαρίου, είναι ότι τα μέτρα αυτά, βρίσκονται έξω από τη λογική και τις πολιτικές τους επιλογές. Γνωρίζουν πως τα παραπάνω μέτρα- όπως και κάθε μέτρο στήριξης της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων- θα είχαν σαν συνέπεια τη μείωση των κερδών και υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων. Προϋποθέτουν, δηλαδή, πολιτική βούληση για ρήξεις με τις πολυεθνικές, τα μονοπώλια και τους κάθε είδους συνεταίρους τους.

Επιχειρώντας να συγκαλύψει την απροθυμία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για πολιτικές ρήξεις με το μεγάλο κεφάλαιο, ο Γ. Παπαντωνίου έφτασε στη σημείο να χαρακτηρίσει «άκρως επικίνδυνο» το ενδεχόμενοι να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι - συνταξιούχοι αυξήσεις των μισθών και συντάξεων. Ακρως επικίνδυνη όμως είναι η κυβερνητική πολιτική που επιτρέπει στους μεγαλοεπιχειρηματίες να θησαυρίζουν σε βάρος των εργαζομένων, όταν τους αφήνει ασύδοτους να κερδοσκοπούν με το να μετακυλίουν στη λαϊκή κατανάλωση το κόστος από τη διεθνή άνοδο των τιμών πετρελαίου και του δολαρίου και να μη μειώνουν τις τιμές, όταν πέφτουν οι τιμές καυσίμων. Σ' αυτή την πολιτική, οι εργαζόμενοι έχουν και δικαίωμα και υποχρέωση να αντιδράσουν, έστω και αν χαρακτηριστούν «τρομοκράτες»!

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ