Καλά τα φούμαρα και ο ανέξοδος δικομματικός καυγάς για την «επένδυση» του Κατάρ στον Αστακό που ναυάγησε, αλλά αν κάτι αποδεικνύει και αυτή η εξέλιξη είναι ότι στον καπιταλισμό κουμάντο κάνουν τα πολυεθνικά μεγαθήρια και ότι η όποια «ανάπτυξη» συνδέεται άμεσα με τα δικά τους συμφέροντα και την ενίσχυσή τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Συνεπώς, καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα του λαού και με το δικαίωμα στο μεροκάματο, αφού όποια ώρα θέλει ο «επενδυτής» παίρνει το εργοστάσιο και τα κεφάλαιά του και πάει για άλλες, πιο κερδοφόρες μπίζνες. Επειδή πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για τη συγκεκριμένη υπόθεση, ας διαψεύσουν οι αρμόδιοι υπουργοί το παρακάτω σενάριο που κυκλοφορεί: Οι του Κατάρ με τους Ιταλούς δεν τα βρήκαν στην τιμή του παραγόμενου ρεύματος που θα διοχετευόταν από τον Αστακό στην Ιταλία και απαίτησαν από την ελληνική κυβέρνηση να απορροφηθεί αυτή η παραγωγή στην ελληνική αγορά. Το χαμηλό κόστος του παραγόμενου ρεύματος - εξαιτίας της χρήσης του επικίνδυνου υγροποιημένου αερίου LPG - προκάλεσε άμεσα την αντίδραση της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ η οποία έθεσε θέμα «ανταγωνισμού».

Στην απαίτηση της κρατικής εταιρείας του Κατάρ, να διοχετεύσει το ρεύμα στην ελληνική αγορά, αντέδρασαν και οι ιδιωτικοί επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας. Σύμφωνα με πληροφορίες, τη συμμετοχή τους στην επένδυση στον Αστακό γλυκοκοίταζαν και οι επιχειρηματικοί όμιλοι Βαρδινογιάννη - Κοπελούζου (οι οποίοι επίσης δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας), αλλά η συμμετοχή τους κόλλησε στην καθολική άρνηση των επενδυτών του Κατάρ να συμμετάσχουν ελληνικές επιχειρήσεις στην συγκεκριμένη επένδυση. Ενστάσεις για το έργο φέρεται να είχε και ο επιχειρηματικός όμιλος του Μυτιληναίου που δραστηριοποιείται στον τομέα της ενέργειας. Με άλλα λόγια, όταν η ΔΕΗ ΑΕ και οι επιχειρηματίες διέγνωσαν ότι μπορεί να θιγούν τα κέρδη και τα συμφέροντά τους, αφού οι δικές τους επενδύσεις κινδύνευαν από τα σχέδια της κρατικής εταιρείας του Κατάρ, άρχισαν να ασκούν πιέσεις στην κυβέρνηση για «ακύρωση» του έργου. Τέτοιοι και άλλοι ισχυροί ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για το ποιος θα 'κονομήσει περισσότερα από τον ιδρώτα του λαού και την καταλήστευση του λαϊκού πλούτου κρύβονται πίσω από τις επιχειρηματικές κινήσεις, είτε αυτές ευοδώνονται, είτε όχι. Τα άλλα όλα είναι παραμύθια για να κοιμίζουν το λαό ότι υπάρχουν ευεργέτες επενδυτές και καπιταλιστικές κυβερνήσεις που δουλεύουν για το λαϊκό συμφέρον.