Μόνο σαν κοροϊδία προς τους νέους μπορεί να εκληφθεί η απόφαση της Βουλής να αφιερώσει χτες ειδική «μίνι» συνεδρίαση για την «Ημέρα της Μεσογείου», που φέτος, μετά από πρόταση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Μεσογείου, είναι αφιερωμένη στο θέμα «της νεολαίας και της απασχόλησης». Για ποια απασχόληση των νέων μιλούν, όταν στην Ελλάδα ήδη η ανεργία σ' αυτή την ηλικιακή κατηγορία έφτασε το 52% και την ίδια ώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μειώνει κατά 32% τους μισθούς των νέων φτάνοντάς τους στα 430 ευρώ καθαρά, επιτρέποντας στους εργοδότες, και με τη βούλα του νόμου, να δίνουν φιλοδωρήματα για την αγορά της εργατικής τους δύναμης; Δίπλα σ' αυτά, η Μεσόγειος γίνεται επίκεντρο των παγκόσμιων εξελίξεων, με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ανταγωνισμούς στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή, την ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, τον Περσικό Κόλπο, περιοχές όπου υπάρχουν μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές, μετατρέποντας τους λαούς της περιοχής σε θύτες και θύματα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, όπως έδειξαν οι στρατιωτικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Β. Αφρική. Οπως σημείωσε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής, υπάρχουν χώρες σε αυτή την περιοχή με τεράστιο φυσικό πλούτο αλλά οι λαοί τους πεθαίνουν από την ασιτία γιατί αυτόν τον πλούτο τον εκμεταλλεύονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Τι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω; Οτι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και ειδικά της νεολαίας, όσο κυριαρχούν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και η πολιτική πρακτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Αυτό προσπαθούν να κρύψουν τα αστικά κόμματα και κοινοβούλια με φιέστες περί Μεσογείου και απασχόλησης των νέων, που εξωραΐζουν την ισοπέδωση που φέρνει ο καπιταλισμός στα εργατικά δικαιώματα, κύρια των νέων. Μόνο μια ανάπτυξη κόντρα στην ιμπεριαλιστική πρακτική, μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων μπορεί να υπηρετήσει τα συμφέροντα, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τις προσδοκίες των νέων ανθρώπων.
Ενα σχολείο... παραδεισένιο εμφανίζει το υπουργείο Παιδείας στο ραδιοφωνικό σποτ με το οποίο προπαγανδίζει την πολιτική του και συγκεκριμένα τα δημοτικά σχολεία με αναμορφωμένο πρόγραμμα. Η εικόνα που δίνεται είναι ότι πρόκειται για ένα σχολείο ευχάριστο, που προσφέρει αγγλικά και υπολογιστές, με προοπτική απόκτησης πιστοποίησης, ολοήμερη λειτουργία, αναμορφωμένο πρόγραμμα, πολιτιστικές δραστηριότητες κ.ο.κ.
Μόνο ως πρόκληση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η διαφήμιση του «νέου σχολείου της αγοράς», του σχολείου της παροχής υποβαθμισμένης μόρφωσης, της διαφοροποίησης σε βάρος των παιδιών του λαού, της παράδοσής του στους επιχειρηματίες χορηγούς, με ό,τι αντιδραστικό φέρνουν ολ' αυτά στην εκπαίδευση, τη στιγμή που η φετινή σχολική χρονιά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο: Πολλαπλά κρούσματα υποσιτισμού μαθητών, βιβλία που έφτασαν μετά τα μέσα της χρονιάς, χειρότεροι όροι εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, προβλήματα στις μεταφορές μαθητών, μαζί με τα χρόνια προβλήματα.
Το υπουργείο Παιδείας, που φέτος επάξια κέρδισε τον τίτλο «υπουργείο της φωτοτυπίας» και που ξέρει πολύ καλά αυτήν την πραγματικότητα, έκρινε μάλλον απαραίτητο να απευθυνθεί στους εργαζόμενους - άνεργους - αμειβόμενους με μισθούς πείνας γονείς, παρουσιάζοντας σε ιλουστρασιόν διαφήμιση μια εικονική πραγματικότητα, μπας και πειστεί κανένας ότι «οι θυσίες τους πιάνουν τόπο» και «χτίζεται» ένα αξιοζήλευτο σχολείο για τα παιδιά τους. Οι εργαζόμενοι να τους απαντήσουν κατάλληλα για την κοροϊδία...
Αλλά ...κανένα πρόβλημα, τι τους νοιάζει αν ο ελληνικός λαός έχει λιγότερα σχολεία, νοσοκομεία ή μικρότερες συντάξεις. Μικρό το κακό προκειμένου να επιτευχθεί η δημοσιονομική ισορροπία.
Πέντε - δέκα δισεκατομμύρια δεν είναι τίποτε μπροστά στο να προστατευθούν τα εκατοντάδες δισ. των κερδών των πολυεθνικών εταιρειών και φυσικά τα κέρδη της «δικής μας» εγχώριας πλουτοκρατίας.
Αλλωστε, μόνο 7 δισεκατομμύρια «χαρίσανε» προχτές με μια ...τροπολογία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στον Τ. Νταλάρα και την παρέα του γιατί μας έκαναν τη χάρη να ασχοληθούν με το ελληνικό χρέος και να κερδίσουν από το περίφημο PSI.
Γενικά τους αρέσει να ...παίζουν με τα δισεκατομμύρια, αρκεί να τα στρέφουν συνεχώς στην ίδια κατεύθυνση. Να τα στερούν από το λαό και να τα δίνουν στους κεφαλαιοκράτες.
ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ στηρίζουν ασυζητητί, όπως μάθαμε, το πρόγραμμα ανάπλασης του κέντρου της Αθήνας για να γίνει, λένε, η πόλη ομορφότερη και να αναβαθμιστεί.
Βεβαίως, προσπέρασαν τη λεπτομέρεια του ότι για την υποβάθμισή του φταίνε κάποιες πολιτικές και συγκεκριμένα αυτές που ασκούν και οι δυο τους σήμερα ή άσκησε χτες ο συνεταίρος τους το ΠΑΣΟΚ.
Επειδή όμως δύσκολα θα μας πείσουν για τις ...αισθητικές τους αγωνίες ή για το άγχος τους σχετικά με το πώς νιώθουν οι κάτοικοι της πόλης, μάλλον αλλού πρέπει να πάει το μυαλό μας.
Πού αλλού εκτός από τις μελετητικές και κατασκευαστικές εταιρείες που θα εμπλακούν στην υπόθεση... Αλλωστε, ξέρουμε πολύ καλά πώς γίνονται αυτές οι δουλειές στην Ελλάδα.