Αν το νόμο

δεν τον πάρει

να τον βάλει

στο συρτάρι,

ας μην κάνει

ούτε σκέψη

πως μπορεί

να ξεμπερδέψει!

Αν το νόμο,

ας το μάθει,

δεν τον ρίξει

στο καλάθι,

όποια "λύση"

κι αν προτείνει

δε θα σβήσει

το καμίνι.

Αν το νόμο

τον κρατήσει

και απλώς

τον "καλλωπίσει",

δε χτυπάει

το κουδούνι

στα σκολειά

ως τον Ιούνη!

Ο οίστρος

Συνάντηση με μαθητές, εκπροσώπους 15μελών, θα έχει σήμερα ο υπουργός Παιδείας. Συνάντηση, η οποία γίνεται με πρωτοβουλία του υπουργείου και δημιουργεί - τουλάχιστον - αρκετές απορίες, για τις προθέσεις του υπουργού και της κυβέρνησης.

Ουσιαστικά, τίποτε σχεδόν δεν είναι συγκεκριμένο και καθαρό γι' αυτή τη συνάντηση. Ούτε εάν θα συμμετέχουν όλα τα 15μελή της Αθήνας ή της Αττικής ή - τέλος πάντων - πόσα και ποια θα συμμετέχουν και με ποια κριτήρια, ούτε ποιο είναι ακριβώς το περιεχόμενο και η διαδικασία της συνάντησης, ούτε ποιος είναι ο συγκεκριμένος σκοπός της. Τα μόνα καθαρά, σύμφωνα με όσα έλεγαν χτες παράγοντες του υπουργείου Παιδείας, ήταν πως οι διευθυντές, σε συνεργασία με τα 15μελή, θα όριζαν τους μαθητές - εκπροσώπους και, ακόμη, πως το Συντονιστικό των σχολείων της Αθήνας δεν μπορεί να πάρει μέρος στη συνάντηση, αφού δεν αναγνωρίζεται από το υπουργείο κι ας εκπροσωπεί εκατοντάδες σχολεία, που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο δρόμο του αγώνα.

Να υποθέσουμε πως δεν ξέρει ο υπουργός Παιδείας και οι επιτελείς του, ότι ένας διάλογος, για να είναι αποτελεσματικός και αποδοτικός, προϋποθέτει συγκεκριμένες, καθαρές και ξάστερες κουβέντες και διαδικασίες; Πολύ περισσότερο, όταν έχουν προηγηθεί τόσα και τόσα, που όλοι τα γνωρίζουν και μόνο την αξιοπιστία και τις καλές προθέσεις του υπουργείου δεν αποδείχνουν.

Δε θα κουραστούμε, να το σημειώνουμε, να το καταδικάζουμε και να το καταγγέλλουμε, όσο θα συνεχίσει να γίνεται. Μιλάμε για τη στρεβλή και αγρίως κακοποιημένη εικόνα των μαθητικών κινητοποιήσεων, που μεταδίδουν τα τηλεοπτικά κανάλια, ιδιωτικά και κρατικά.

Ολο τους το βάρος πέφτει στις ελάχιστες περιπτώσεις έντασης ή στα λιγοστά επεισόδια, στο περιθώριο των μεγάλων συλλαλητηρίων ή και εντελώς έξω απ' αυτά. Οταν υπάρχει μέρα, που δεν έχουν γίνει καθόλου επεισόδια, τότε δείχνουν και ξαναδείχνουν τις ίδιες εικόνες, απ' αυτά των προηγούμενων ημερών. Θέλουν, σώνει και καλά, να ταυτίσουν τις μαθητικές κινητοποιήσεις, με τη δράση των ελάχιστων κουκουλοφόρων.

Και θέλουμε να υπογραμμίσουμε και πάλι το εξής: Δε νομίζουμε πως αυτή η συνεχής, κατάφωρη και προκλητική διαστρέβλωση της εικόνας των μαθητικών αγώνων οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη γνωστή σε όλους ροπή των τηλεοπτικών καναλιών να προβάλλουν εικόνες έντασης, βίας και φωτιών. Εχει τόσο παραγίνει πλέον το κακό, που ολοφάνερα δείχνει πως υπάρχουν και άλλου είδους, σχετικές... παραινέσεις και επιδιώξεις.

Μπορεί η προχτεσινή 75η επέτειος από το θάνατο του Βλ. Ιλιτς Λένιν, να κατατάχθηκε τρίτη στη σειρά είδηση - μετά τη δίκη του Κλίντον και τις κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων της Ρουμανίας - στα ρωσικά ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι εργαζόμενοι αποτίσανε φόρο τιμής, με διάφορους τρόπους, σε όλη τη Ρωσία. Χιλιάδες ήταν και οι Μοσχοβίτες, που επισκέφθηκαν προχτές το Μαυσωλείο και απόθεσαν λίγα λουλούδια ή στάθηκαν για λίγα δευτερόλεπτα μπροστά στη σορό του ηγέτη της Οχτωβριανής Επανάστασης. Πολύ περισσότεροι ήταν οι Ρώσοι εργαζόμενοι, που αναλογίστηκαν τα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης κι έκαναν τις αναπόφευκτες συγκρίσεις με το σήμερα.

Περιττό να σημειώσουμε το αποτέλεσμα. Αλλωστε, όπως σημειώνουν όσοι περιοδεύουν στη σημερινή Ρωσία, είναι χαρακτηριστικό πως τα αγάλματα και τα άλλα μνημεία τιμής στο Λένιν, που είχαν ανεγερθεί στη σοβιετική εποχή, παραμένουν στη θέση τους, στη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των ρωσικών πόλεων και κωμοπόλεων.

"Τι θα κάνατε εσείς αν ήσασταν στη θέση της σημερινής κυβέρνησης;", ρώτησε ένας μαθητής τον πρόεδρο της ΝΔ, στην προχτεσινή συνάντηση του τελευταίου με μαθητές, σε καφέ μπαρ της Θεσσαλονίκης. Και η απάντηση του Κ. Καραμανλή: "Θα έφερα προς συζήτηση ένα γενικό πλαίσιο αρχών, θα έθετα ένα λογικό χρονικό όριο διαλόγου, π. χ. όλο το 1999 και θα έδινα μεγάλη σημασία να καλέσω και να έρθουν όλοι να κάνουμε διάλογο, με στόχο να συμφωνήσουμε στα βασικά σημεία, ενώ θα έριχνα το βάρος και στις υποδομές".

Χρειάζεται, μήπως, να θυμίσουμε, στον κ. Καραμανλή, ότι όταν ήταν το κόμμα του κυβέρνηση, δεν ακολούθησε αυτή την τακτική και είχαμε και τότε μεγάλες εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις; Οχι, βέβαια, τα ξέρει πολύ καλά αυτά ο αρχηγός της ΝΔ, αλλά φροντίζει να συμπληρώνει πως τα παθήματα έχουν γίνει μαθήματα...

Εχουν γίνει, όμως; Αν ναι, γιατί δεν κάνει από σήμερα - αφού αύριο θα είναι πρωθυπουργός, όπως ισχυρίζεται - συγκεκριμένο και καθαρό στην εκπαιδευτική κοινότητα όχι τη διαδικασία που υπόσχεται ότι θα ακολουθήσει, αλλά το περιεχόμενο της εκπαιδευτικής πολιτικής που θέλει να εφαρμόσει;

Απλά, αναρωτιόμαστε...