Η βεβαιότητα του δρ. Κονίγ, πηγάζει από τη δεδομένη εφαρμογή των προγραμμάτων που έχουν εκπονήσει οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εδώ και χρόνια. Εξάλλου, συμμετείχε και ο ίδιος, ενώ ο πρωθυπουργικός θώκος του απονεμήθηκε μετά από ωμή επέμβαση των ΗΠΑ, που ακολούθησε την επέμβαση στην εκλογική διαδικασία που έφερε τον Μισέλ Μαρτελί στην προεδρία.
Φυσικά με το πρόγραμμα της κυβέρνησης Κονίγ οι αριθμοί θα ευημερήσουν, και όπου ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι. Ο αϊτινός λαός, μαστίζεται από πείνα και εξαθλίωση εξαιτίας της χρόνιας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, από χρονίζουσα φονική καταστολή μέσω των αλλεπάλληλων επεμβάσεων και δικτατοριών και εσχάτως από τη Minustah, το στρατό κατοχής που εγκαταστάθηκε μετά την επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων των ΗΠΑ, της Γαλλίας και του Καναδά. Ο σεισμός της 12ης Ιανουαρίου του 2010, η επιδημία χολέρας αλλά και η ωμή επέμβαση των ιμπεριαλιστών στις εκλογές που έκριναν το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν απλώς οι χαριστικές βολές. Χαριστικές βολές που όμως δεν κατόρθωσαν ούτε αυτές να αποτελειώσουν τους «φτωχοδιάβολους» που διαδηλώνουν και αγωνίζονται ενάντια στο κατοχικό στρατό και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
18-24 Φλεβάρη 1957
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Μια έκθεση ιδεών για το καλάθι των αχρήστων, που συντηρεί αυταπάτες, συνιστά η επιστολή του σιτιζόμενου από την ΕΕ Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) προς τους Μέρκελ, Σαρκοζί, Ρομπάι, Μπαρόζο και Τρισέ! Με την έκθεση τους πληροφορεί - γιατί δεν το γνωρίζουν προφανώς - ότι με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν υπάρχει αποτέλεσμα ως προς την αντιμετώπιση του χρέους και «οι κοινωνικές συνέπειες είναι φρικτές»...
Τους (παρα)καλεί: «Είναι ώρα, πιστεύουμε, να το ξανασκεφτείτε σοβαρά». Γιατί προφανώς, κατά την άποψή του, δεν την πολυσκέφτηκαν αυτήν την πολιτική. Ευγενικά τους επισημαίνει ότι «θα καλωσόριζε μια διορθωτική δήλωση» σχετικά με τα όσα έχουν πει για τους Ελληνες εργαζόμενους, για το πόσο δουλεύουν και πόσες αργίες έχουν.
Τους ζητά ακόμα μέτρα ώστε «ο Νότος να μπορέσει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά του». Και πληροφορεί τους παραλήπτες της επιστολής ότι η δική του προσέγγιση στηρίζεται «στη σημασία της κοινωνικής συνοχής, συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της ποιότητας ζωής και των Γερμανών εργαζόμενων». «Θα ήταν όμορφο να σκεφτεί κανείς ότι παρόμοιες σκέψεις υπάρχουν κάπου στη λίστα προτεραιοτήτων σας», καταλήγει η επιστολή.
Υπογραφή: «Με εκτίμηση, Ο Πρόεδρος: Πιέρ Λοράν, Οι Αντιπρόεδροι: Αλέξης Τσίπρας, Μαϊτέ Μόλα, Μαρίζα Ματίας, Γκριγκόρι Πετρένκο, Ο Οικονομικός Υπεύθυνος: Ντίτερ Ντεμ»...
Θα πρέπει να συγκλονίστηκαν οι παραλήπτες...
Κάποιοι δημοσιολόγοι τάχα αγανακτισμένοι από τους κουκουλοφόρους έβαζαν το ερώτημα: Μα δεν μπορεί η Αστυνομία να τους συλλάβει; Γιατί δεν αναρωτιούνται: Μήπως δε θέλουν να τους συλλάβουν; Ξέρουν πολύ καλά ότι μπορούν να τους συλλάβουν αλλά δεν το κάνουν. Γιατί έτσι θα αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι της σχέσης κράτους - προβοκατόρων. Ετσι όμως που προβάλλουν το θέμα, αφ' ενός, συγκαλύπτουν την προβοκάτσια, δηλαδή τη δράση μηχανισμών που εξυπηρετεί το κράτος και την καταστολή ενάντια στο κίνημα, αλλά και τη συγκεκριμένη σχέση που μπορεί να έχουν κρατικοί μηχανισμοί και υπηρεσίες με ανθρώπους που δρουν μέσα σε τέτοιες δολοφονικές ομάδες. Σήμερα στο «Ριζοσπάστη» δημοσιεύουμε δυο στοιχεία: Το ένα, η περίπτωση των τριών αστυνομικών που ντύθηκαν κουκουλοφόροι, το άλλο, οι πανηγυρισμοί αστυνομικών και κουκουλοφόρων ότι «τους κάψαμε», έξω από τη ΓΑΔΑ την Πέμπτη τα μεσάνυχτα. Αλλά υπήρξε και σε δημοσιογραφικό σάιτ στο ίντερνετ δημοσίευμα, την περασμένη Δευτέρα 17/10/2011, πως οι πληροφορίες που έφτασαν στην ΕΥΠ και από κει στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. μιλούν για χτύπημα κουκουλοφόρων την Πέμπτη το μεσημέρι. Το 'ξεραν, δηλαδή. Υπάρχει επίσης ένα ακόμη ζήτημα που τα αστικά κανάλια, το ίδιο βράδυ της επίθεσης, την Πέμπτη, αλλά και οι εφημερίδες την επόμενη μέρα, ενώ έχουν αναλυτικό ρεπορτάζ των γεγονότων, αποσιωπούν εντελώς τον εξοπλισμό τους. Δεν εννοούμε τις πέτρες, τα κομμάτια μάρμαρα, τους πυροσβεστήρες, που με αυτά άνοιξαν κεφάλια διαδηλωτών αγωνιστών στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Λέμε για τις χειροβομβίδες κρότου - λάμψης που έριξαν, τα καπνογόνα και τα αστυνομικά κλομπ. Οι κρότου - λάμψης χρησιμοποιούνται από ΜΑΤ - ΕΚΑΜ, ενώ τα καπνογόνα και από το στρατό. Ποιος, λοιπόν, τους έχει δώσει όλα αυτά τα δολοφονικά εργαλεία; Πού τα βρήκαν; Και αν αυτό δε δείχνει σχέση με κρατικούς μηχανισμούς τι δείχνει;