Ετσι, για να μην πολυλογούμε, ο στόχος είναι πάλι ο ίδιος: Οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους.
Εδώ που εξελίσσεται η μαζικότερη καταστροφή των τελευταίων δεκαετιών, εδώ που η ανεργία σπάει κόκαλα, τα μεροκάματα έχουν βυθιστεί στον Καιάδα και η ελαστική εργασία μετατρέπεται συστηματικά σε «μαύρη» και ελαστική απασχόληση... Ολα αυτά για τους κυβερνώντες είναι ψιλά γράμματα. Εβαλαν χαράτσι στο εισόδημα, αύξησαν το χαράτσι των έμμεσων φόρων, εφηύραν το χαράτσι στα ακίνητα, ετοιμάζουν και χαράτσι στις καταθέσεις. Στα χαρτιά τα ταμεία γέμισαν, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες δεν κατάφεραν, δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τα χαράτσια.
Το νέο κόλπο που επινόησαν είναι οι πολυετείς ρυθμίσεις των χρεών που δεν έχουν πληρωθεί. Προσφέρουν ρυθμίσεις και χαμηλές δόσεις, ελπίζοντας ότι τα λαϊκά νοικοκυριά θα μπορέσουν να ανταποκριθούν και να πληρώσουν, έστω με δόσεις, τα χαράτσια.
Ολα αυτά δείχνουν ότι πρέπει οι μεν κυβερνώντες να καταλάβουν ότι «ουκ αν λάβοις...», ενώ οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν ότι αν δεν σηκώσουν κεφάλι να τους ανατρέψουν, η αφαίμαξη δε θα έχει τέλος!
Στο δρόμο που χάραξε πρώτος ο Φρανσουά Ολάντ φαίνεται να προσπαθεί να βαδίσει ο Ιταλός πρωθυπουργός, επαναλαμβάνοντας όλα τα γνωστά -και απολύτως αποτυχημένα και διαψευσμένα από την πραγματικότητα- «κλισέ» της σοσιαλδημοκρατίας. Ο Ενρίκο Λέτα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έγκρισης της τοποθέτησής του στο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ από τη Γερουσία (εγκρίθηκε τελικά με 210 ψήφους υπέρ, 48 κατά και 21 αποχές), επανήλθε στην αναγκαιότητα η ΕΕ «να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων», να «εφαρμόσει ειλημμένες αποφάσεις, όπως είναι η τραπεζική ένωση ή η λήψη αναπτυξιακών μέτρων» και να λάβει άμεσα πρωτοβουλίες για «τη δημιουργία θέσεων εργασίας». Συμπλήρωσε ότι ο ίδιος θα επαναθέσει τα ζητήματα αυτά επιτακτικά στο Συμβούλιο.
Ο Λέτα έκρουσε και τον κώδωνα του κινδύνου για την ίδια την ΕΕ και το μέλλον της, όπως ακριβώς έκανε πριν από λίγες μέρες, σε συνέντευξη Τύπου, ο Γάλλος Πρόεδρος χρίζοντας εαυτόν σε «υπερασπιστή της ευρωπαϊκής ταυτότητας που απειλείται από τις πολιτικές λιτότητας», γιατί με τον τρόπο αυτό ενισχύεται και ο ευρωσκεπτικισμός. Διατυπώνοντας το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, ο Λέτα φαίνεται ότι επιδιώκει να χρισθεί βοηθός του «υπερασπιστή της ευρωπαϊκής ταυτότητας», αξιοποιώντας πιθανώς και όλα τα σχετικά φληναφήματα περί κοινού αγώνα του «ευρωπαϊκού νότου» που προβάλλει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ολοι αυτοί οι επίδοξοι «σωτήρες» τόσο της «ευρωπαϊκής ταυτότητας» και δήθεν «των λαών», παρά τα λόγια τα μεγάλα, προωθούν στην πράξη την κοινή στρατηγική του κεφαλαίου που επιτίθεται στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα σε όλη την ΕΕ και τον καπιταλιστικό κόσμο.
Την περασμένη Κυριακή στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 προβλήθηκε η εκπομπή «Σε πρώτο πλάνο» με θέμα το παραλιακό μέτωπο της Αττικής από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο. Το περιεχόμενο της εκπομπής από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν ένας ύμνος για την ανάγκη εμπορευματοποίησης του παραλιακού μετώπου του Σαρωνικού, στο όνομα πάντα της ανάπτυξης της χώρας και για το «καλό» όλων μας.
Στην κατεύθυνση αυτή επιστρατεύθηκαν πλήθος οικονομολόγοι, αναλυτές, άνθρωποι που είτε εργάζονται είτε λειτουργούν για λογαριασμό επενδυτών, οι οποίοι μάλιστα έβαζαν και πλευρές για το πώς πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση τη διαδικασία ώστε να είναι πιο... αποτελεσματικές οι επενδύσεις. Μάλιστα επιστρατεύθηκε και κάτοικος της περιοχής ο οποίος έκανε λόγο για την αναγκαιότητα της ανάπλασης της περιοχής από ιδιώτες.
Είναι φανερό ότι η ιδιωτικοποίηση τομέων κρατικής ιδιοκτησίας έχει κάνει τους μονοπωλιακούς ομίλους να βρίσκονται ήδη σε θέση μάχης για να αποσπάσουν τα καλύτερα φιλέτα που θα αποδώσουν τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία.
Η συγκυβέρνηση, ακολουθώντας την ίδια πολιτική ιδιωτικοποιήσεων των τελευταίων 20 χρόνων, πέρα από την παράδοση όλου αυτού του φυσικού και όχι μόνο πλούτου στους μονοπωλιακούς ομίλους, οδηγεί στον αποκλεισμό των λαϊκών στρωμάτων της Αθήνας από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους. Η όποια ανάπτυξη την οποία ευαγγελίζονται οι εκπρόσωποι των μονοπωλιακών ομίλων και οι... σκαπανείς της δημοσιογραφίας θα βασίζεται στην εξαθλίωση των εργαζόμενων, σε μισθούς πείνας, σε ανύπαρκτα δικαιώματα, στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Ο ελληνικός λαός από την πλευρά του δεν πρέπει να επιτρέψει την παράδοση της «γης και του ύδατος» στους επιχειρηματικούς ομίλους, γιατί το μόνο βέβαιο είναι πως ο ίδιος θα βγει χαμένος.