Ε και; Περισσότερο οργή πρέπει να προκαλέσουν αυτά τα νούμερα στους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ, παρά την όποια θετική εντύπωση. Ποιες είναι αυτές οι επιχειρήσεις που πήραν τα δάνεια με εγγύηση; Πόσες δεν πήραν; Πόσες μικρές επιχειρήσεις δεν μπαίνουν - διαχρονικά - στη διαδικασία δανειοδότησης, όχι επειδή δε χρειάζονται κεφάλαια να στεριώσουν και να προοδεύσουν, αλλά επειδή δεν αντέχουν την αποπληρωμή τους;
Και γιατί δεν αντέχουν; Επειδή η μικρή επιχείρηση έχει να αντιμετωπίσει τους κολοσσούς της βιομηχανίας και του εμπορίου. Οι οποίοι δεν αρκούνται μόνο στην τεράστια οικονομική τους ευχέρεια, η οποία πριμοδοτεί τα προϊόντα τους, εξασφαλίζει τις καλύτερες θέσεις παραγωγής και διάθεσης, προσφέρει πληθώρα ακόμη πλεονεκτημάτων. Αυτοί οι κολοσσοί ενισχύονται επιπρόσθετα από την πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού, με ακόμη ευνοϊκότερη χρηματοδότηση, μεγάλες επιδοτήσεις, μεγάλες φορολογικές απαλλαγές, χίλια δυο μέτρα που πλήττουν τους μικρούς και ενισχύουν τους μεγάλους.
Γι' αυτό λοιπόν, όσα δάνεια και να δώσει ο δικομματισμός, επιλεκτικά και αποσπασματικά, το «παιχνίδι» είναι χαμένο. Γι' αυτό χρειάζεται μια άλλη πολιτική, αντιμονοπωλιακή, που θα στηρίξει τους μικρούς ΕΒΕ. Την πολιτική που προτείνει το ΚΚΕ. Τίποτα άλλο.
Η ταύτιση της αγροτικής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν περιορίζεται μόνο στην ΚΑΠ, αλλά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της αγροτικής οικονομίας. Ο εκφυλισμός και η κατάργηση των τιμών παρέμβασης των αγροτικών προϊόντων που έκαναν με τις αναθεωρήσεις της ΚΑΠ η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της ΕΕ, καθώς και η απελευθέρωση των εισαγωγών που έκαναν στο πλαίσιο του ΠΟΕ, είχαν ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των πραγματικών τιμών όλων των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Η απελευθέρωση των τιμών καταναλωτή και η κατάργηση της διατίμησης σε βασικά διατροφικά προϊόντα, όπως το ψωμί, που έκαναν στο πλαίσιο της θεοποίησης της αγοράς, είχαν πραγματικό στόχο τη ληστεία και των αγροτών και των καταναλωτών και την εξασφάλιση μεγαλύτερων κερδών στους εμποροβιομήχανους. Αλλο ένα δείγμα είναι η χρεοκοπία, το κλείσιμο και το ξεπούλημα στους ιδιώτες των συνεταιριστικών οργανώσεων που έπαιζαν κάποιο, έστω και ελάχιστο, περιοριστικό ρόλο στο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις τιμές παραγωγού και καταναλωτή. Για παράδειγμα, στον κλάδο της γαλακτοβιομηχανίας ξεπούλησαν στους ιδιώτες τρία από τα μεγαλύτερα συνεταιριστικά εργοστάσια (ΑΓΝΟ, ΟΛΥΜΠΟΣ, ΣΕΡΓΑΛ, ΡΟΔΟΠΗ), έκλεισαν τη ΣΥΝΕΡΓΑΛ, την ΑΣΠΡΟ και άλλα μικρότερα συνεταιριστικά εργοστάσια, ενώ μεθοδεύουν το ξεπούλημα στους ιδιώτες και της ΔΩΔΩΝΗΣ, του μοναδικού συνεταιριστικού εργοστασίου που απέμεινε. Το αποτέλεσμα είναι 4 - 5 ιδιωτικές γαλακτοβιομηχανίες να μονοπωλούν τον κλάδο του γάλακτος σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών. Και η πολιτική αυτή θα συνεχιστεί από τις 5 του Οκτώβρη όποιος από ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ βρεθεί στην κυβέρνηση. Η αγροτιά θα ωφεληθεί αν αποδυναμωθεί ο δικομματισμός και ενισχυθεί μαζικά το ΚΚΕ. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.
Με τον «Ριζοσπάστη» και το ΚΚΕ τα έβαλε ο Στ. Παππάς στέλεχος του ΣΥΝ και μέλος της Γραμματείας του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, καταγγέλλοντας «ακατάσχετη λιβελογραφία του εναντίον του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» και συστήνοντάς μας να επιδείξουμε σεβασμό «στην ιστορική διαδρομή δεκάδων κομμάτων, τα οποία επιχειρούν με το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) να οικοδομήσουν το πιο ολοκληρωμένο ενωτικό εγχείρημα που έχει να επιδείξει η Αριστερά μετά από τη διάλυση της Τρίτης Διεθνούς».
Ουδείς βεβαίως λιβελογραφεί. Απλά καταγράφουμε τα έργα και τις ημέρες του ΚΕΑ και των κομμάτων που το απαρτίζουν. Αν αυτή η καταγραφή για την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι λίβελος, τώρα θα πρέπει να ψέξει εκείνους που παράγουν την «πρώτη ύλη». Επίσης, να τους θυμίσουμε πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Η ιστορική διαδρομή σεβαστή αλλά ακυρώνεται απ' τους ίδιους πρωτίστως και τους όρκους πίστεως που αντάλλαξαν με την ευρωένωση των μονοπωλίων, προκειμένου και να συμπήξουν το μόρφωμα του ΚΕΑ. Αν τους αγνοεί ο κ. Παππάς δεν έχει παρά να ανατρέξει στον ευρωενωσιακό κανονισμό ίδρυσης ευρωπαϊκών κομμάτων. Οσο για το εγχείρημα και τους συνειρμούς με την Τρίτη Διεθνή, λίγος σεβασμός στην ιστορία της ταξικής πάλης και του κομμουνιστικού, του επαναστατικού κινήματος που λοιδώρησαν οι της «ανανέωσης». Ντροπή. Αλλά πού να τη βρουν με τέτοιο θράσος...
Δηλαδή, αυτό είναι το ...καλύτερο που μπορεί να μας συμβεί, κατά τη γνώμη τους. Να γυρίσουμε στην «προ κρίσης» περίοδο. Δεν είναι και για να ενθουσιάζεται κανείς...
Γιατί και πριν ν' αρχίσουν να μας μιλάνε για κρίση, πάλι φτώχεια υπήρχε, πάλι ανεργία, πάλι ακρίβεια. Δεν έχει περάσει τόσος καιρός, ώστε να τα έχουμε ξεχάσει.
Μάλλον αυτό που εφαρμόζουν στους λαούς της Ευρώπης είναι το σύστημα της ...καλύβας του Χότζα.
Εκτός αν το 2011 προτίθενται να πάρουν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που ψηφίζουν και εφαρμόζουν στο όνομα της κρίσης. Κάτι που καθόλου δεν το βλέπουμε. Αυτά θα μείνουν και θα φροντίσουν οι κυβερνήσεις γι' αυτό...
Είτε είναι «φιλελεύθερες», είτε «σοσιαλδημοκρατικές», είτε «κεντροαριστερές», είτε «κυβερνήσεις συνασπισμού» με τη συμμετοχή «προοδευτικών» δυνάμεων ή μη. Εδώ θα είμαστε και θα τα διαπιστώσουμε.
Γι' αυτό δεν έχουν και κανένα λόγο να αγχώνονται οι δημοσιολόγοι που κινδυνολογούν για το ενδεχόμενο να μην προκύψει στην Ελλάδα αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Θα την βρουν την άκρη οι δυνάμεις της διαχείρισης, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Κι αυτό γιατί τα συμφέροντα που εξυπηρετούν ...βιάζονται και δεν έχουν καιρό για παιγνίδια.
Πρέπει τα κέρδη τους να γίνουν ξανά υπερκέρδη στον πανέμορφο «παγκοσμιοποιημένο» κόσμο μας. Κι εδώ θα κληθούν - ήδη καλούνται, δηλαδή - πολλοί να δώσουν «εξετάσεις».Το μόνο θετικό στοιχείο του παιγνιδιού που «χοντραίνει» είναι ότι μπορεί ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του και να αντιληφθεί ποιος είναι με ποιον...