«Εγκληματική ελαφρότητα» διέκρινε ελαφρόμυαλος συνάδελφος κατά τη διάρκεια ερώτησης που υπέβαλε χτες στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, στην απόφαση της ΕΣΗΕΑ να δώσει στη δημοσιότητα τη «μισή» λίστα των δημοσιογράφων. Ειρήσθω εν παρόδω, ο αγανακτισμένος συνάδελφος περιλαμβάνεται στη λίστα, ως εργαζόμενος στο υπουργείο Τύπου και ΜΜΕ... Παράλληλα, προφανώς «για να κρατήσει ισορροπίες», συμπλήρωσε την ερώτησή του ζητώντας από τον Θ. Ρουσόπουλο να αναγνωρίσει «κάποια ευθύνη του» για «εκείνο το πυροτέχνημα εκείνο το βράδυ στη Βουλή»(!), σπεύδοντας όμως να προσθέσει ότι «δε δημιουργήσατε το θέμα, το δημιούργησε ο Μαθιουδάκης»(!)... Οπως ήταν αναμενόμενο ο εκπρόσωπος στο μόνο που διαφώνησε ήταν με το χαρακτηρισμό «πυροτέχνημα», ενώ όλα τα άλλα τα έκανε ασμένως δεκτά... Επιπλέον, ως εργοδότης του συγκεκριμένου συναδέλφου, θα πρέπει να φροντίσει να του δώσει αύξηση...
Πολύς λόγος γίνεται για τις εκπτώσεις οι οποίες είναι υπερδιπλάσιες - κατά μέσο όρο 25% - από το εύλογο όριο του 12% που είχε θέσει το ΥΠΕΧΩΔΕ και τις οποίες κατέθεσαν τελικά οι εργολάβοι σε 9 διαγωνισμούς για ισάριθμα έργα της Εγνατίας Οδού. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, δήλωσε μάλιστα ικανοποιημένος και κάλεσε τις... «Κασσάνδρες που μιλούσαν για εκπτώσεις 50-60% να αναθεωρήσουν τα λεγόμενά τους», στρεφόμενος προφανώς προς τους προκατόχους του, του ΠΑΣΟΚ. Οπως, όμως, ξέρουν καλά και οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», το θέμα δεν είναι κυρίως πόσο μεγάλες ή μικρές εκπτώσεις δίνουν ή θα δώσουν οι εργολάβοι. Το θέμα είναι με τι ποσά και κυρίως με τι υπερβάσεις και «πανωπροίκια» θα ολοκληρωθούν τα έργα και αν θα είναι άρτια ποιοτικά και όχι «σουρωτήρι» από τις κακοτεχνίες. Και αυτό είναι κάτι που θα φανεί, δυστυχώς, «εκ των υστέρων»! Οπως λέει, άλλωστε, και μια γνωστή παροιμία: «Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό»!..
Ο Αλαετίν Τσακιτζί, είναι 51 ετών και Τούρκος κουρδικής καταγωγής. Είναι, επίσης, πρώην διακεκριμένο στέλεχος και φονιάς της ακροδεξιάς οργάνωσης Γκρίζοι Λύκοι. Μετά την έκδοσή του από την Αυστρία, όπου συνελήφθη στα τέλη του 2004, άρχισε στα μέσα Ιανουαρίου η δίκη του για επίθεση εναντίον Τούρκου επιχειρηματία. Ωστόσο, οι πράξεις που του αποδίδονται θα μπορούσαν να γεμίσουν χιλιάδες σελίδες δικογραφίας: Εμπόριο ναρκωτικών, ξέπλυμα χρήματος, δολοφονίες (ανάμεσά τους και αυτή της ...πρώην γυναίκας του), σκανδαλώδεις εξαγορές επιχειρήσεων -μεταξύ αυτών και μιας τράπεζας, της Turkbank, σε μια υπόθεση, η δημοσιοποίηση της οποίας προκάλεσε την κατάρρευση της κυβέρνησης του Μεσούτ Γιλμάζ (προς όφελος, λένε οι κακές γλώσσες, της Τανσού Τσιλέρ, εναντίον της οποίας στράφηκε στη συνέχεια).
Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, είχε διαβατήριο της ΜΙΤ, της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών και αναλάμβανε «αποστολές» για λογαριασμό της, κατά δήλωσή του «από τη δεκαετία του 1970». Συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε ένα σωρό βρώμικες υποθέσεις - στο πλαίσιο των σχέσεων κράτους, παρακράτους και μαφίας που ήλθαν στον αφρό με το σκάνδαλο Σουσουρλούκ, αλλά ουδέποτε σταμάτησαν. Προ ημερών δήλωσε ότι «τόσα χρόνια σώπαινα προστατεύοντας τους άλλους», προσθέτοντας με νόημα: «Τώρα θα τα πω όλα». Δύσκολα, όμως, κάτι τέτοιο θα συμβεί. Μάλλον, θα υπάρξει κάποιου είδους «συμβιβασμός», για να σωπάσει ο πρώην (;) πράκτορας...
Ολως περιέργως όμως το ασφαλιστικό παραμένει στη δημοσιότητα και οι δηλώσεις, εκτιμήσεις, κινδυνολογίες, προβλέψεις και απόψεις πληθαίνουν αντί να μειώνονται. Είναι φανερό πως κάτι δεν πάει καλά.
Οσο για τις εκθέσεις της Κομισιόν, του ΟΟΣΑ διαφόρων «διεθνών οίκων» που μας πλασάρονται κατά καιρούς έχουν ένα κοινό σημείο: Προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης - μείωση συντάξεων - αύξηση ορίων ηλικίας.
Μόνο που δυσκολευόμαστε να δεχτούμε πως «πολιορκείται» ο Αλογοσκούφης και η παρέα του από τέτοιου είδους πιέσεις. Οπως και το ΠΑΣΟΚ χτες έτσι και η ΝΔ σήμερα είναι μπλεγμένη ως εκεί που δεν παίρνει, στους οργανισμούς που παρέχουν τέτοιες «συμβουλές» και «συμπεράσματα».
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να πούμε, πραγματικά «συγκινητικά» τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων που πρόσκεινται στην κυβέρνηση σχετικά με τον ...τιτάνιο αγώνα των συναρμόδιων υπουργείων προκειμένου να διασφαλίσουν πρόσθετα κονδύλια από το Γ' ΚΠΣ.
Προφανώς κάποιοι νιώθουν την ανάγκη να επικροτήσουν, να χειροκροτήσουν και να υποστηρίξουν τις προσπάθειες αυτές. Να υποθέσουμε ότι κίνητρό τους είναι το άγχος για την πορεία της ελληνικής οικονομίας ή κάτι έχουν να περιμένουν από την έκβαση της υπόθεσης;
Με δεδομένο ότι ο μέσος Ελληνας πολίτης άκουσε πολλά γι' αυτό το Γ' ΚΠΣ αλλά ουδέποτε το είδε, μάλλον η δεύτερη εκδοχή είναι η επικρατέστερη και δικαιολογεί την αμέριστη υποστήριξη.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ: Στους πόσους παραπεμφθέντες δικαστικούς θεωρείται ότι ολοκληρώνεται η διαδικασία για την «εξυγίανση της Δικαιοσύνης»; Απλά έναν αριθμό χρειαζόμαστε, για να μπορούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς γίνεται...
Είναι άραγε τόσο αθώες και τόσο ανυποψίαστες οι κυβερνήσεις και η πολιτική τους, γι' αυτό το κουβάρι των σκανδάλων; Ο κοινός νους, μέσα σ' αυτό τον ορυμαγδό των καταγγελιών για δικαστές, παπάδες, δημοσιογράφους, το ελάχιστο που συμπεραίνει είναι: Εβρισκαν και τα 'καναν!
Οι παραπάνω επισημάνσεις, δεν υποβαθμίζουν καθόλου τη σημασία των υποθέσεων που ήρθαν στην επιφάνεια με τις πρόσφατες αποκαλύψεις. Η διερεύνησή τους, η πλήρης διαλεύκανση και η παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων είναι γενική απαίτηση. Εχουν σημασία, όμως, για να εκτιμήσουμε τον περιορισμένο χαρακτήρα της όποιας επιχείρησης «κάθαρσης» και της όποιας «θεσμικής» παρέμβασης. Οσο παραμένουν άθικτες τα γενεσιουργά αίτία, τα σκάνδαλα θα βγαίνουν σαν τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας.
Τέλος, κατά «σύμπτωση», και οι τρεις χώροι που βρίσκονται στη δίνη αυτών των σκανδάλων, η Δικαιοσύνη, η Εκκλησία και ο Τύπος, προϋποθέτουν για τη «θεσμική» τους λειτουργία την ανεξαρτησία από το κράτος. Ομως και στις τρεις περιπτώσεις, η διαπλοκή τους με το κράτος, δίνει και το μέτρο της αλληλοεξυπηρέτησης, της διαφθοράς και της επιτυχίας του κοινού σκοπού.