Ολο και περισσότερο μίσος για το ΚΚΕ εκπέμπει κάθε μέρα ο Γ. Καρατζαφέρης. Εχει - βλέπετε - πλήρη επίγνωση των δυσκολιών της αποστολής που με μεγάλη προθυμία έχει αναλάβει: να σπιλώσει δηλαδή το ΚΚΕ, συκοφαντώντας το ασύστολα, έτσι ώστε να μειώσει την εκλογική του επιρροή και να βάλει πρόσθετα εμπόδια στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος. Επιδιώκει δηλαδή ένα αδύνατο λαϊκό κίνημα έτσι που να μην είναι σε θέση να αντισταθεί αποτελεσματικά στην αντιλαϊκή πολιτική που θέλει να επιβάλει το κεφάλαιο. Να μην μπορεί να περάσει στην ολομέτωπη μαζική οργανωμένη αντεπίθεση και να διεκδικήσει όλα αυτά που αναλογούν στους εργαζόμενους, σαν μοναδικούς παραγωγούς του πλούτου. Ετσι ο αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ έχει κολλήσει κυριολεκτικά τη βελόνα στα ίδια και τα ίδια και που επαναλαμβάνει μονότονα - και ας είναι χιλιοαπαντημένα - επενδύοντας στην τακτική Γκαίμπελς.

Παράλληλα, βέβαια, με τον γκαιμπελισμό καλλιεργεί και τον άκρατο λαϊκισμό. Πρόκρινε λοιπόν προεκλογικά να δώσει από το κομματικό ταμείο 1.000.000 ευρώ στο ταμείο φτώχειας, παρακινώντας και τα άλλα κόμματα να τον ακολουθήσουν. Μάλιστα αυτή του την ενέργεια την έχει κάνει και διαφημιστικό σποτ. Ετσι είναι: πρώτα υιοθετεί και ψηφίζει σε Ευρώπη και Ελλάδα όλους τους νόμους και τις ντιρεκτίβες που σωρεύουν κέρδη στους πλουτοκράτες και κάνουν αφόρητη τη ζωή των λαϊκών οικογενειών και μετά παριστάνει τον φιλάνθρωπο.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη από φιλανθρωπίες. Διεκδικούν ό,τι τους ανήκει και τους το κλέβουν με νόμιμα και παράνομα μέσα οι εκμεταλλευτές τους. Και όσους τους θέλουν στα γόνατα, να ψωμοζητούν εκλιπαρώντας κάτι από τα αποφάγια των εκμεταλλευτών τους, που το παίζουν φιλάνθρωποι, δε θα αργήσουν να στείλουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

«Οι ελληνικές τράπεζες βγαίνουν αλώβητες από την πρώτη φάση της κρίσης», διαπίστωνε σε διθυραμβικούς τόνους ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Γιούρομπανκ Ν. Καραμούσης χτες το πρωί στο ραδιοσταθμό «Σίτι». Την ίδια διαπίστωση έκανε λίγο αργότερα στη γενική συνέλευση της Εθνικής ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Τ. Αράπογλου, προχωρώντας μάλιστα στην πρόβλεψη ότι «η Εθνική Τράπεζα είναι ικανή να διέλθει αλώβητη μέσα από την παρούσα δίνη που μεταμορφώνει το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα και να διατηρήσει τις αποδόσεις προς τους μετόχους της σε υψηλά επίπεδα». Τα στοιχεία βέβαια «δικαιώνουν» τους τραπεζίτες. Μόνο το α' τρίμηνο του 2009 - το χειρότερο της κρίσης σύμφωνα με κάποιους «αναλυτές» - οι τράπεζες είχαν κέρδη 550 εκατ. ευρώ, εννοείται χάρη και στο πακέτο στήριξης των 28 δισ. ευρώ. Γενικότερα, οι εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο είχαν κέρδη 2,8 δισ. ευρώ. Την ίδια στιγμή όμως καθόλου αλώβητοι δε βγαίνουν από την κρίση οι εργαζόμενοι. Μέσα σε ένα οκτάμηνο χάθηκαν 163.729 θέσεις εργασίας, ενώ στο πρώτο τρίμηνο του 2009 πετάχθηκαν στην ανεργία 36.586 εργαζόμενοι, δίχως βέβαια ποτέ να καταμετρώνται οι διαθεσιμότητες, η εκ περιτροπής εργασία (εργάσιμη βδομάδα 4 ημερών), η μη καταβολή μισθών, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η ανασφάλιστη εργασία κ.ο.κ. Το συμπέρασμα είναι σαφές. Δεν μπορεί η εργατική τάξη να αφήσει να βγουν αλώβητα από την κάλπη τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που κάνουν τα πάντα για να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες της.