ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 30 Μάρτη 2013 - 2η έκδοση
Σελ. /48
Να δυναμώσει το μέτωπο του αγώνα

Οι κινητοποιήσεις που οργανώνονται το τελευταίο διάστημα αναδεικνύουν χαρακτηριστικά που απαιτείται να έχει σήμερα η εργατική - λαϊκή πάλη, προκειμένου να συγκεντρώνονται δυνάμεις για την ανατροπή όσων διαλύουν τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, για να σωθεί το μεγάλο κεφάλαιο. Απαντούν στην απογοήτευση και το συμβιβασμό που πολύπλευρα καλλιεργούν όσοι στηρίζουν την πλουτοκρατία: είτε σπέρνοντας τη διχόνοια στους εργάτες, είτε συμβουλεύοντάς τους να δεχτούν τα αντιλαϊκά μέτρα επειδή (δήθεν) δεν μπορούν να τα αποφύγουν, είτε καλώντας τους ανοιχτά να υποταχτούν σε ό,τι απαιτεί η «ανάπτυξη» και η «ανάκαμψη» (υπέρ του κεφαλαίου). «Φωτίζουν» την ανάγκη, ολόπλευρα και σχεδιασμένα, να δυναμώνει η πάλη, αποκαλύπτοντας όλο και πιο ολοκληρωμένα τον εχθρό τους, δυναμώνοντας τη λαϊκή συμμαχία που θα τον αντιμάχεται.

Σ' αυτό το πλαίσιο, ο αγώνας για τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας των εργατών, τη συσπείρωση και δράση τους με αιτήματα που υπηρετούν τις δικές τους ανάγκες (και όχι αυτές των επιχειρήσεων) έχει τεράστια σημασία. Τέτοια πείρα έδωσε - για παράδειγμα - η προσπάθεια που έγινε στο πλαίσιο της προχτεσινής πανελλαδικής απεργίας των μεταλλεργατών της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής, αναδεικνύοντας ότι, ειδικά σήμερα, κανείς εργάτης δεν μπορεί να παλεύει μόνο «για τον εαυτό του» ή για ό,τι γίνεται στο μικρόκοσμο όπου εκείνος δουλεύει. Είναι επιτακτικός ο συντονισμός όλων των εργαζομένων σε κάθε κλάδο. Συντονισμός που θα αποκτά δυναμική όσο στρέφεται ενάντια στην πολιτική που παραδίνει κλάδους στρατηγικής σημασίας στα μονοπώλια και τους εργάτες στο έλεος της εξαθλίωσης και της ανεργίας. Γι' αυτό και είναι επιτακτικό να απομονωθούν οι συνδικαλιστικές εκείνες δυνάμεις που από τη μία αναλύουν αφειδώς τα προβλήματα των εργατών και από την άλλη προσκυνούν την «ανταγωνιστικότητα» και υπονομεύουν τους αγώνες, όπως έγινε και προχτές.

Την ίδια στιγμή, επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι η απόκρουση της αντεργατικής πολιτικής δεν αφορά «στενά» το μεροκάματο που χρειάζεται καθημερινά η εργατική - λαϊκή οικογένεια. Συνδέεται με την ίδια την υπεράσπισή της απέναντι σ' εκείνους που χτυπούν ακόμα και στοιχειώδη δικαιώματά της. Αυτό αναδεικνύει η απεργία που ετοιμάζουν οι ναυτεργάτες στις 3 Απρίλη, ενάντια στο νομοσχέδιο με το οποίο θαλάσσιες μεταφορές και λιμάνια εγκαταλείπονται πλήρως στον έλεγχο των μονοπωλίων. Αν το ν/σ περάσει, οι εφοπλιστές θα διαμορφώνουν ακόμα πιο ανεξέλεγκτα τις συνθήκες απασχόλησης των πληρωμάτων και δρομολόγησης των πλοίων, πολλαπλασιάζοντας τους κινδύνους για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, την απομόνωση ολόκληρων περιοχών. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η απεργία δεν αφορά μόνο τους εργάτες της θάλασσας, αφορά και τους εργάτες της στεριάς, τους νησιώτες, όλους όσους χρειάζονται ασφαλές, σύγχρονο, φτηνό δίκτυο θαλάσσιων μεταφορών. Γι' αυτό και τα ναυτεργατικά σωματεία καλούν σε σύσκεψη και κοινή δράση Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, φορείς του λαϊκού κινήματος.

Μάθημα αντίστασης δίνουν και οι απόμαχοι της δουλειάς, με το πανελλαδικό συλλαλητήριο που θα κάνουν στις 19 Απρίλη, στην Αθήνα, οι συνεργαζόμενες συνταξιουχικές οργανώσεις, με αιχμή τα ζητήματα της Υγείας, του Φαρμάκου, της Σύνταξης. Ξεμπροστιάζουν το βάρβαρο «πρόσωπο» εκείνων που αναγκάζουν ολόκληρες γενιές εργατών που με τον ιδρώτα και το αίμα τους έχτισαν τα μεγαθήρια των μονοπωλίων, να ζουν χωρίς ψωμί, φάρμακο, γιατρό, στέγη. Αναδεικνύουν πως ο λαός δεν έχει καμιά ευθύνη για την κρίση, δεν πρέπει να δεχτεί την εξαθλίωσή του. Να πληρώσουν εκείνοι που τη δημιούργησαν.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Συμβουλές στους εργάτες να φρονιμέψουν

Γρηγοριάδης Κώστας

Η λέξη «διάλυση» είναι μάλλον λίγη για να περιγράψει την κατάσταση που κυριαρχεί σήμερα στη ναυπηγική βιομηχανία. Τεράστιες και σύγχρονες εγκαταστάσεις έχουν σχεδόν ερημωθεί, μηχανήματα σκουριάζουν, ειδικευμένο και έμπειρο προσωπικό δουλεύει το πολύ μια μέρα τη βδομάδα (όπως γίνεται στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά) ή καθόλου (όπως γίνεται στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας). Ενας κλάδος που συνδέεται με την κάλυψη βασικών λαϊκών αναγκών (ναυτιλία, κατασκευή - επισκευή άλλων μέσων όπως βαγόνια τρένων κτλ.) βαδίζει στον γκρεμό επειδή οι καπιταλιστές - ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής ή δεν έχουν τα απαραίτητα κεφάλαια ή τα έχουν αλλά τα διαθέτουν αλλού (όπου κρίνουν ότι θα εξασφαλίσουν πιο γρήγορο και μεγάλο κέρδος) να τα ρίξουν στην παραγωγή.

Μέσα σ' αυτή την κατάσταση, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης που συναντήθηκαν, προχτές, με απεργούς του κλάδου, βρήκαν να πουν το εξής: Ε, βρε παιδιά, δεν κάθεστε κι εσείς λίγο φρόνιμα, δε βοηθάτε με τη στάση σας (εννοώντας τις κινητοποιήσεις που γίνονται αλλά και την προσπάθεια να σταθεροποιηθεί ο αγωνιστικός συντονισμός στον κλάδο). Δηλαδή, φταίνε οι εργάτες κι οι διεκδικήσεις τους για την κατάντια του κλάδου. Για την εγκληματική δράση του κεφαλαίου κουβέντα δεν ψελλίζουν οι κυβερνώντες. Τραγική ειρωνεία: Η προκλητική αυτή παραίνεση της κυβέρνησης έγινε λίγες ώρες μόνο μετά την ανακοίνωση από πλευράς εργοδοσίας στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά ότι παρατείνεται για ακόμα ένα τρίμηνο η λειτουργία τους μια φορά τη βδομάδα. Αυτά είναι τα «όνειρα» που έχει το κεφάλαιο για τον κλάδο για να αντιμετωπίσει την κρίση και τον ανταγωνισμό: Μία μέρα στις επτά, να ανοίγουν οι πύλες των ναυπηγείων για να μπαίνουν μέσα οι εργάτες για να... επιθεωρούν την υπονόμευση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και τη δική τους εξαθλίωση που θα βαθαίνει. Σ' αυτή την τραγωδία οι εργάτες, όχι μόνο δεν πρέπει να «κάτσουν φρόνιμα», αλλά έχουν ευθύνη να αντιδράσουν και να ξεσηκωθούν για να την ανατρέψουν.

«Στηρίζουν» τους νέους...

Αραδιάζει νούμερα στο σωρό ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αθ. Τσαυτάρης και από το βήμα του Κοινοβουλίου αλλά και με κάθε άλλη ευκαιρία, για να αποδείξει ότι κύριο μέλημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και της ντόπιας συγκυβέρνησης είναι η στήριξη των νέων αγροτών, η ηλικιακή ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού της χώρας. Από κοντά βέβαια και άλλα στελέχη της συγκυβέρνησης, όπως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, όπου λίγο πριν το ξέσπασμα των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων έκανε λόγο περί «κινήτρων» που πρέπει να δοθούν σε νέους άνεργους ώστε να απασχοληθούν στον αγροτικό τομέα...

Προς υποστήριξη των παραπάνω, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αναφέρει κατ' αρχήν ότι η ίδια η ΕΕ ορίζει ένα ποσοστό του συνολικού αγροτικού προϋπολογισμού, περί το 2%, να δίνεται για την υποστήριξη των νέων αγροτών. Αυτό, λέει, στη χώρα μας εκφράστηκε μέσω της στήριξης περίπου 8.000 νέων αγροτών καθώς και την έγκριση περίπου 2.200 αιτήσεων νέων αγροτών για την εισαγωγή τους στα λεγόμενα «Σχέδια Βελτίωσης».

Κατ' αρχήν εκτός του ότι τα παραπάνω νούμερα είναι κυριολεκτικά «σταγόνα στον ωκεανό» και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αναστρέψουν την τάση γήρανσης του αγροτικού πληθυσμού της χώρας, αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το εξής:

... εργάτες γης

Πρώτον, τα όποια κονδύλια υποτίθεται χορηγούνται για την ενίσχυση του νέου αγρότη, στην πραγματικότητα περικόπτονται από το συνολικό πακέτο των άμεσων αγροτικών ενισχύσεων - από εκεί δηλαδή που προσδοκά να πάρει, ό,τι πάρει, η μικρομεσαία αγροτιά της χώρας μας. Δεύτερον, δε χορηγούνται για την ενίσχυση νέων ανέργων ή ανθρώπων προερχόμενων από τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης που θέλουν να ασχοληθούν με τη γεωργία ή παιδιών φτωχομεσαίων αγροτών που θέλουν να παραμείνουν στα χωριά και τα χωράφια των πατεράδων τους, αλλά για την ενίσχυση επιχειρηματιών αγροτών - που μπορεί να είναι και νέοι - οι οποίοι επιδιώκουν τη δημιουργία καπιταλιστικών επιχειρήσεων στον αγροτικό τομέα.

Το σύνολο των μέτρων και προϋποθέσεων που τίθενται για την έγκριση ενός τέτοιου προγράμματος τα καθιστά απαγορευτικά για όλους τους παραπάνω, οι οποίοι ακόμη και αν με χίλια ζόρια καταφέρουν να εισαχθούν σε κάποιο, στο τέλος καταλήγουν, εξαιτίας της ουσίας αυτών των προγραμμάτων δηλαδή της ΚΑΠ, καταχρεωμένοι στις τράπεζες και υπό το καθεστώς άμεσου εκβιασμού από τους εμπορομεσάζοντες. Δηλαδή και πάλι «με το ένα πόδι» εκτός παραγωγής.

Για να το πούμε με απλά λόγια: Τα μόνα μέτρα που με σθένος προωθούν η ΕΕ και η συγκυβέρνηση κατά της γήρανσης του αγροτικού πληθυσμού, είναι μόνο για την προώθηση φτηνών (νέων) εργατικών χεριών, για τις μεγάλες καπιταλιστικές φάρμες που ετοιμάζουν με όλο και πιο εντατικούς ρυθμούς.

Οι... φιλάνθρωποι «δωρίζουν» πετρέλαιο

Γρηγοριάδης Κώστας

Πατώντας πάνω στην ανάγκη ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών διάφοροι «ευεργέτες» «προσφέρουν» από το περίσσευμά τους, υλοποιώντας τη γνωστική τακτική ωραιοποίησης της εικόνας του κεφαλαίου. Κάτι τέτοιο έγινε και προχτές στο υπουργείο Παιδείας, όπου ο υπουργός μαζί με τον Γ. Μελισσανίδη της «Aegean Oil» ανακοίνωσαν πως ο τελευταίος «δωρίζει εκατό τόνους πετρελαίου θέρμανσης για να διανεμηθούν σε 200 σχολεία, ανά την Ελλάδα».

Οι λαϊκές οικογένειες και τα παιδιά τους δεν έχουν ανάγκη από «φιλάνθρωπους» που με το ένα χέρι κερδίζουν εκατομμύρια από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και με το άλλο «προσφέρουν» ελάχιστα, για να κτίσουν «κοινωνικό πρόσωπο». Ο λαός έχει δικαίωμα στη θέρμανση, στη δουλειά, στη ζωή. Δεν πρέπει και δεν μπορεί να μάθει να υποτάσσεται στη μιζέρια και στην εξαθλίωση που τον σπρώχνουν οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους, αλλά να σηκώσει ανάστημα και να διεκδικήσει τη ζωή του.


Παπαγεωργίου Βασίλης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ