Σήμερα αναμένεται να ψηφιστεί το νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης, με το οποίο η κυβέρνηση υλοποιώντας κατά γράμμα τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις δεσμεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης βάζει ταφόπλακα στις δημόσιες δομές Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης, για την παράδοσή τους σε ΜΚΟ και ιδιώτες. Χτες, την πρώτη μέρα της συζήτησης στην Ολομέλεια, την ώρα που δεκάδες φορείς εκτός Βουλής έστελναν μήνυμα πως το εγκληματικό νομοσχέδιο απορρίπτεται, εντός της Βουλής οι βουλευτές του ΚΚΕ και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μετέφεραν τη φωνή τους μέσα στην αίθουσα καλώντας την κυβέρνηση να το αποσύρει. Ανέδειξαν το αντιδραστικό περιεχόμενο της ευρωενωσιακής «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» με την οποία το ΚΚΕ έχει διαχρονικά συγκρουστεί - ενώ όλες οι κυβερνήσεις την έχουν υλοποιήσει οδηγώντας ολοταχώς στην ιδιωτικοποίηση - όπως και το διαχρονικά σταθερό ιδεολογικό, πολιτικό και επιστημονικό μέτωπο που έχουν ΚΚΕ και ΚΝΕ απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά, διεκδικώντας πρόληψη, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη με κρατική χρηματοδότηση, δημόσια - δωρεάν. Το ΚΚΕ κατέθεσε και αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας.

INTIME NEWS

Εννέα μήνες μετά την παρουσίαση του προσχεδίου στο Υπουργικό Συμβούλιο και τις άπειρες «διαρροές» στη δημοσιότητα, η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει, μέσα στο καλοκαίρι και με διαδικασίες fast track, ένα νομοσχέδιο επικίνδυνο, εγκληματικό, αντιεπιστημονικό, που πραγματικά ολοκληρώνει την ευρωενωσιακής κοπής ψυχιατρική «μεταρρύθμιση», βάζοντας ταφόπλακα στις δημόσιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης.

Γιατί αυτό ακριβώς προβλέπει η ψυχιατρική «μεταρρύθμιση», που εδώ και 30 σχεδόν χρόνια προωθείται στη χώρα μας, στην οποία σαν Κόμμα έχουμε ασκήσει σκληρή κριτική και την οποία αντιπαλεύουμε σταθερά.

Γι' αυτή την αταλάντευτη στάση μας, όλα αυτά τα χρόνια, ενάντια σε όλες τις προσπάθειες όλων των κυβερνήσεων να κλείσουν τις δημόσιες δομές, ή να τις αφήσουν τραγικά υποστελεχωμένες, έχουμε δεχτεί, μάλιστα, τόνους λάσπης ακόμα και από διάφορους δήθεν «ανοιχτομάτηδες», δήθεν «προοδευτικούς».

Τι άλλαξε, λοιπόν, τόσα χρόνια;

- Μήπως αναπτύχθηκαν δημόσιες υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας; ΟΧΙ, αφού δεν προβλεπόταν.

- Μήπως μειώθηκαν οι ανάγκες για νοσηλεία; ΟΧΙ, αφού τα περιστατικά ακούσιων νοσηλειών παραμένουν στα ίδια επίπεδα.

- Μήπως εξαλείφθηκαν οι απάνθρωπες συνθήκες ασύλου στη νοσηλεία; Και εδώ ΟΧΙ, παρότι η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών ψυχιατρικών νοσοκομείων έκλεισαν.

Στρατηγικός στόχος αυτού του νομοθετήματος είναι να ξεφορτωθεί το κράτος την υποχρέωσή του να αναπτύσσει και να παρέχει το ίδιο άμεσες υπηρεσίες Υγείας, να περιορίσει τον ρόλο του - αφού είναι και «επιτελικό» - και να θέτει απλά το πλαίσιο, ένα γενικό πλαίσιο κανόνων, ώστε αυτές οι υπηρεσίες να παρέχονται από εποπτευόμενους φορείς που αναπτύσσουν επιχειρηματική δραστηριότητα.

Ολα, δηλαδή, για τους επιχειρηματίες της Υγείας και τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία», τις ΜΚΟ και άλλους δήθεν «φιλάνθρωπους», που τείνουν να αποτελέσουν τον βασικό πάροχο υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας.

Κι όλα αυτά σε συνθήκες που, αντικειμενικά, τα προβλήματα Ψυχικής Υγείας αυξάνονται και οι ανάγκες των λαϊκών οικογενειών πολλαπλασιάζονται.

Είναι αποκαλυπτικά τα στοιχεία που δίνουν οι έρευνες για την αύξηση των ψυχικών νοσημάτων στη μετά covid εποχή ή οι αριθμοί από τα αιτήματα που φτάνουν στις δημόσιες δομές!

Το νομοσχέδιο - έκτρωμα, όπως το ονομάζουν, όλοι οι εργαζόμενοι του χώρου και όλοι οι φορείς Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης, με απλά λόγια, επισπεύδει τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών!

Επειδή πραγματικά το βαρέλι δεν έχει πάτο, θα σταθώ σε πέντε ζητήματα:

- Πρώτο: Το επιχείρημα ότι «υπάρχουν δομές αλλά δεν συντονίζονται μεταξύ τους» είναι το λιγότερο γελοίο. Οσοι έχουν στοιχειωδώς βρεθεί στην ανάγκη να αναζητήσουν υπηρεσίες, ξέρουν ότι η πρωτοβάθμια περίθαλψη είναι παραδομένη στους ιδιώτες. Οι εξειδικευμένες μονάδες είναι σχεδόν όλες ΜΚΟ, ΑΜΚΕ (Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες) και σε δευτεροβάθμιο επίπεδο επικρατεί η πλήρης απαξίωση.

Ο νέος φορέας, λοιπόν, τι θα συντονίσει; Μα είναι προφανές. Τις ελάχιστες, υποστελεχωμένες υπηρεσίες του Δημοσίου και την πανσπερμία των ΜΚΟ και ιδιωτών που ανοίγουν και κλείνουν μαγαζάκια με κριτήριο μόνο φυσικά την κερδοφορία τους.

- Δεύτερο: Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα ότι θα συμβεί με το τερατούργημά σας είναι οι διοικήσεις των Υγειονομικών Περιφερειών με «εντέλλεσθε» να μετακινούν εξειδικευμένο προσωπικό από υπηρεσία σε υπηρεσία, προκειμένου να καλύψουν τα κενά που θα δημιουργούνται, αφού πουθενά δεν προβλέπεται στο νομοσχέδιο πρόσληψη προσωπικού.

Να σας ενημερώσουμε, όμως, κύριοι «εκσυγχρονιστές» της ΝΔ, ότι η θεραπεία τον 21ο αιώνα βασίζεται σε θεραπευτική σχέση που διαμορφώνει ο κάθε ασθενής με τους εργαζόμενους του χώρου και κύρια με τους θεραπευτές του.

Δεν αφορά σε εφάπαξ παροχή βοήθειας, συνεπώς η σταθερότητα στα πρόσωπα και η κατάλληλη συχνότητα είναι ουσιώδεις.

Εκτός, όμως, από την περιπλάνηση του προσωπικού, το νομοσχέδιο προβλέπει και την περιπλάνηση των ασθενών οι οποίοι θα κατευθύνονται σε γειτονικό δήμο, νομό, περιφέρεια ανάλογα με τα διαθέσιμα κενά, ξεμπερδεύοντας έτσι με την ευθύνη του κράτους να αναπτύσσει πανελλαδικά τις απαραίτητες υπηρεσίες.

Και κάπως έτσι, το έμπειρο προσωπικό των δομών, όπως π.χ. οι κοινωνικοί λειτουργοί των μονάδων, αντί για συμβουλευτικό και θεραπευτικό ρόλο θα έχουν ρόλο περίπου «τροχονόμου», αφού θα «καθοδηγούν» τους ασθενείς και τις οικογένειές τους σε ποια δομή - κύρια του ιδιωτικού τομέα - να αποταθούν.

- Τρίτο: Οπως καταλαβαίνει κανείς, η ανάπτυξη υπηρεσιών από ΜΚΟ και από ιδιώτες θα συνεχίσει να είναι άναρχη και κατά το δοκούν. Δεν πατάει σε καμιά μελέτη και σχεδιασμό για τις ανάγκες του πληθυσμού μιας περιοχής, αλλά στο προσδοκώμενο κέρδος που αυτές θα έχουν ή, στην καλύτερη περίπτωση, στο ειδικό ενδιαφέρον ορισμένων επιστημόνων του χώρου.

Και τι γίνεται όταν αυτές δεν κρίνονται κερδοφόρες;

Τα παραδείγματα ΜΚΟ και ιδιωτικών εταιρειών στην Ψυχική Υγεία, που έκλεισαν και παράτησαν ωφελούμενους ακάλυπτους - όπως έγινε με τους πυρόπληκτους στη Β. Εύβοια - και που άφησαν ασθενείς έξω από τις πόρτες των ψυχιατρικών νοσοκομείων, πληθαίνουν συνεχώς! Δεν τα ξέρετε αυτά; Γιατί κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε;

- Τέταρτο: Αναμφισβήτητα, το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στη δευτεροβάθμια φροντίδα. Η κατάργηση των δύο Ψυχιατρικών Νοσοκομείων, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και η μετατροπή τους σε αποκεντρωμένες διοικήσεις, που προοδευτικά θα μετατραπούν σε κουφάρια κτιρίων, χωρίς προσωπικό, χωρίς υποδομές, είναι δεδομένη.

Το ξέρετε πολύ καλά αυτό. Εδώ είμαστε και θα το δούμε. Και θα το πληρώσει πάλι ο ελληνικός λαός.

Και δεν χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς τι θα απογίνουν οι ασθενείς που εξυπηρετούνται στις μονάδες, ούτε τι θα γίνεται με τα οξέα περιστατικά που προκύπτουν: Θα οδηγούνται στον ιδιωτικό τομέα, όσοι μπορούν φυσικά!

- Πέμπτο: Αξίζει να γίνει ξεχωριστή αναφορά στο ζήτημα της Ψυχικής Υγείας για τα παιδιά και τους εφήβους. Εδώ η κατάσταση είναι παραπάνω από τραγική, σε μια εποχή που οι ανάγκες αυξάνονται δραματικά.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εντοπίζει επιδείνωση της Ψυχικής Υγείας των νέων, με την αυτοκτονία να είναι η δεύτερη αιτία θανάτου για τους νέους 15-19 ετών.

Σε αυτές τις συνθήκες, η κρατική ευθύνη εξαντλείται σε ελάχιστες και υποστελεχωμένες δημόσιες υπηρεσίες που πραγματοποιούν αξιολόγηση, διάγνωση, συνταγογράφηση θεραπειών.

Καμία δημόσια υπηρεσία θεραπείας - αποκατάστασης, ελάχιστες κλίνες σε παιδοψυχιατρικές κλινικές και φυσικά καμιά υπηρεσία πρόληψης!

Οι γονείς, λοιπόν, όσοι φυσικά μπορούν, καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα για την πρωτοβάθμια φροντίδα των παιδιών τους, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη ακόμα κι όταν αυτή αποζημιώνεται.

Για τα περιστατικά που χρήζουν νοσηλείας, οι επιλογές είναι δύο: `Η να περιμένουν σε λίστες αναμονής μέχρι να αδειάσει κάποιο κρεβάτι ή αν ένα παιδί είναι γύρω στα 16, να οδηγηθεί σε ψυχιατρική κλινική ενηλίκων και να νοσηλευτεί σε ακατάλληλο για την ηλικία του θεραπευτικό πλαίσιο.

Αυτά είναι τα χάλια της πολιτικής της «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», που τρομάρα σας, θέλετε να ολοκληρώσετε.

Οι δημόσιες δομές πεθαίνουν, ζήτω η «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» που πέτυχε!

Γιατί όντως! Πέτυχε πραγματικά, για να είμαστε ειλικρινείς, τη δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών, τη δραματική μείωση των κλινών, την παράδοση των υπηρεσιών σε ιδιώτες που βγάζουν τα άνομα - με τη μεταφορική έννοια του ανήθικου - κέρδη τους από τον ψυχικό πόνο των ίδιων των ανθρώπων.

Επιπλέον, με αυτό το κατάπτυστο νομοσχέδιό σας αλλάζει τελείως ο χάρτης στο πεδίο της πρόληψης και της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων στη χώρα μας.

Κι όχι απλά αλλάζει, αλλά γυρνάτε το πλαίσιο αντιμετώπισης των εξαρτήσεων πολλές δεκαετίες πίσω.

Δεν λαμβάνετε υπόψη ούτε τα σύγχρονα δεδομένα, ούτε την επιδημιολογική κατάσταση στη χώρα μας, ούτε το ουσιαστικό αποτύπωμα που έχουν αφήσει με την αποτελεσματικότητά τους τόσο τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα, όσο και τα Κέντρα Πρόληψης.

Βέβαια, από την άλλη, ποια επιδημιολογική κατάσταση να πάρετε υπόψη, αφού η τελευταία πανελλαδική έρευνα για τις εξαρτήσεις στη χώρα μας έγινε πριν 20 χρόνια!!! Το 2004...

Κι από τότε έχει μεσολαβήσει μια πολύ βαθιά οικονομική καπιταλιστική κρίση με επαίσχυντα μνημόνια, ένας συνολικός εγκλεισμός με την πανδημία λόγω covid, που έχουν εκτινάξει στα ύψη όλα αυτά τα φαινόμενα που συζητάμε σήμερα...

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ έχετε όλοι εναλλαχτεί στην κυβέρνηση αυτά τα 20 χρόνια, αλλά χρήματα για ουσιαστική επιστημονική έρευνα δεν διαθέσατε ποτέ.

Τα διαθέσατε, όμως, για Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης, μόνο και μόνο για να μη χαλάει ο χρήστης την τουριστική μόστρα της Αθήνας, γιατί αυτό τελικά σας νοιάζει και όχι να διαμορφωθεί πραγματικό κίνητρο για θεραπεία.

Τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης, που από το 2012 η κυβέρνηση της ΝΔ τους προετοίμαζε, το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ τους νομοθέτησε και ήρθε μετά από 3 χρόνια η ΝΔ να τους υλοποιήσει.

Αλήθεια, δεν είναι οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης αντικίνητρο για θεραπεία;

Δεν είναι χτύπημα στην πρόληψη;

Δεν είναι μήνυμα στην κοινωνία και στη νέα γενιά περί αποδοχής της χρήσης, αρκεί να γίνεται σε προστατευμένο περιβάλλον, για να μην πεθαίνει ο χρήστης;

Αυτό σας νοιάζει και όχι να «καθαρίσει» πραγματικά και να επανενταχθεί ξανά στην κοινωνική ζωή.

Αυτός είναι και ο πυρήνας των αλλαγών που ετοιμάζετε στον χώρο των εξαρτήσεων, δηλαδή η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της λογικής της υποτιθέμενης «μείωσης της βλάβης», σε αντιδιαστολή με την ολοκληρωμένη ψυχοκοινωνική υποστήριξη του χρήστη.

Κι αφήστε τα αυτά που λέτε, κύριοι της κυβέρνησης. Ο κ. πρωθυπουργός το είπε συγκεκριμένα τελευταία σε εμένα τον ίδιο και σε άλλους εκπροσώπους, επικεφαλής των κομμάτων, την προηγούμενη βδομάδα, ότι διίστανται οι επιστημονικές απόψεις. Αφού διίστανται, γιατί βιάζεστε τόσο να νομοθετήσετε τη μία υποτίθεται επιστημονική άποψη την οποία στηρίζετε και μάλιστα ανελλιπώς; Και δεν ανοίγετε τη συζήτηση πλατιά στην κοινωνία, αποσύροντας αυτό το έκτρωμα - νομοσχέδιο και να συζητήσετε όλες τις επιστημονικές απόψεις, με όλους τους φορείς. Και να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση και εδώ μέσα και στις επιτροπές και κυρίως στην κοινωνία, στους δρόμους όπου βρίσκονται οι εργαζόμενοι, οι χρήστες, οι οικογένειές τους και παλεύουν ενάντια σε αυτό που τους ετοιμάζετε.

Γιατί δεν κάνετε, λοιπόν, αυτό που σας λένε όλοι οι φορείς, όλη η κοινωνία, εκτός από τους χαρτογιακάδες των υπουργείων σας και κάποιους άλλους που εκπροσωπούν συμφέροντα μεγαλοϊδιωτών. Για να μην πω και τίποτα βαρύτερο, ότι μπορεί και κάποιοι - λέω τώρα, δεν ξέρω, τα στοιχεία όταν τα έχουμε θα τα φέρουμε - να τα παίρνουν κι απ' αυτούς που βλέπουν τον νόμο σας ως μια ακόμα ευκαιρία για μπίζνες και ξεζούμισμα των εργαζομένων σε βάρος της υγείας και της ίδιας της ζωής του λαού, των νέων μας;

Για να τα δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα αυτά.

Πρώτον: Με το νομοσχέδιο αποσπάται η κοινωνική επανένταξη του χρήστη από τη θεραπεία. Αυτό που κάνετε μπορεί να είναι και μοναδική ελληνική «πατέντα»!

Πάντως, από τη δεκαετία του '50 που ξεκίνησαν τα στεγνά προγράμματα στις ΗΠΑ και εδώ και 40 χρόνια που λειτουργούν στη χώρα μας, βασική θεραπευτική διαδικασία είναι το συνεχές της φροντίδας του χρήστη, από την πρώτη επαφή με το πρόγραμμα και την κινητοποίησή του για αλλαγή, μέχρι το κύριο θεραπευτικό στάδιο και την επανένταξή του, αλλά ακόμα και το follow up του, 5 χρόνια μετά από την αποφοίτησή του.

Δεύτερον: Βάζετε λουκέτο μετά το 2027 σε 75 Κέντρα Πρόληψης. Καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για τη συνέχεια της λειτουργίας τους και για τους εργαζόμενους σ' αυτά.

Ακόμα και αυτή την πρόληψη την θέλετε προσανατολισμένη στην ονομαζόμενη ψευδεπίγραφα «μείωση της βλάβης» και στην ενημέρωση από διάφορες ΜΚΟ για το πώς θα κάνει ο χρήστης «υγιή χρήση» του ναρκωτικού και όχι με πυρήνα τη «μείωση της ζήτησης» και την ολοκληρωμένη ψυχοκοινωνική προσέγγιση.

Αυτό και αν είναι πραγματικά πισωγύρισμα δεκαετιών.

Εκτός αν θεωρείτε πρόληψη τις περιβόητες «καλές πρακτικές» της ΕΕ και ορισμένων σκανδιναβικών χωρών, όπου στη σχολική κοινότητα ενημέρωση για τα ναρκωτικά κάνει η Αστυνομία και ο Στρατός, με προσανατολισμό απλά την καταστολή και τη βία.

Οι αλλαγές που ετοιμάζετε στον χώρο της απεξάρτησης, με την έλευση του ΕΟΠΑΕ, βάζουν στο στόχαστρο τα «στεγνά» προγράμματα, που έχουν να επιδείξουν πολύ σημαντικά αποτελέσματα στη θεραπεία και την επανένταξη.

Προγράμματα, όπως το ΚΕΘΕΑ, το 18 ΑΝΩ, η ΑΡΓΩ, ο ΔΙΑΠΛΟΥΣ, ο ΙΑΝΟΣ, η ΜΕΘΕΞΙΣ, θα υποχρεωθούν να αλλάξουν «φιλοσοφία».

Η ανάπτυξή τους δεν θα σχετίζεται άμεσα, όπως τόσα χρόνια, με τις ανάγκες της κοινότητας ή την εξέλιξη της τοξικοεξάρτησης και το προφίλ του χρήστη, αλλά θα καθορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, στο πλαίσιο μιας πολιτικής που λειτουργεί καθαρά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Οι εξαγγελίες για τον ΕΟΠΑΕ δεν έρχονται να απαντήσουν στις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν σήμερα στο πεδίο των εξαρτήσεων, αλλά να υπηρετήσουν μια πολιτική στα πλαίσια κάποιων γενικών κατευθύνσεων της ΕΕ με βασικούς άξονες:

- Την ιατρικοποίηση ενός κοινωνικού φαινομένου.

- Την επικράτηση της λογικής της δήθεν «μείωσης της βλάβης».

- Την πολιτική «κόστους - οφέλους», με τη συνέργεια προγραμμάτων με διαφορετική αντίληψη για την τοξικοεξάρτηση.

- Την αλλαγή του χάρτη των παρεχόμενων υπηρεσιών, όχι με θεραπευτικά, αλλά με οικονομικά κριτήρια.

- Το «τσουβάλιασμα» όλων των εξαρτήσεων κάτω από την ομπρέλα μιας λανθασμένης αντίληψης για την εξάρτηση.

- Την αποδοχή της χρήσης μέσα από τη λογική του «λειτουργικού χρήστη», διαμορφώνοντας ανοχή προς το κοινωνικό φαινόμενο των ναρκωτικών.

- Την αναγωγή στην «ατομική ευθύνη» του χρήστη και της οικογένειάς του, τη συνέχιση της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Μόνο στο ΚΕΘΕΑ έχουμε στη 10ετία 2012 μέχρι 2022 μείωση της κρατικής χρηματοδότησης κατά 20%, πάνω στην ήδη μειωμένη πριν το 2012...

Εχουμε και μείωση προσωπικού 25%, ενώ από Γενάρη 2023 μέχρι σήμερα έχουν αποχωρήσει 70 εργαζόμενοι.

Ακόμα και αυτό που προβλέπει το νομοσχέδιο, ότι δηλαδή οι εργαζόμενοι των θεραπευτικών προγραμμάτων που ανήκουν σε ψυχιατρικά νοσοκομεία μπορούν να επιλέξουν να μείνουν στα ψυχιατρικά νοσοκομεία ή να πάνε με 3χρονες αποσπάσεις στον ΕΟΠΑΕ, ανοίγει ακόμα περισσότερο τον δρόμο της υποστελέχωσης στις ήδη υποστελεχωμένες δομές.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουμε σταθερό μέτωπο απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά, τις εξαρτήσεις και στον τρόπο ζωής που συμβολίζουν. Μέτωπο ιδεολογικό - πολιτικό - επιστημονικό.

Δεν αντιμετωπίζουμε το ζήτημα των εξαρτήσεων «ηθικίστικα».

Η θέση μας εδράζεται πρώτα και κύρια στον ίδιο τον χαρακτήρα της κοινωνίας για την οποία εμείς παλεύουμε, μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος και οι ανάγκες του έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, τόσο στην οικονομική της βάση, όσο και σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.

Η ανάλυσή μας για τις εξαρτήσεις έχει ως πυρήνα την τοποθέτηση του ανθρώπου στο επίκεντρο και όχι στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, την ανάγκη ανατροπής αυτού του σημερινού σάπιου κοινωνικοοικονομικού συστήματος.

Γιατί, τελικά, η διάδοση των ναρκωτικών ως τρόπος ζωής, ως εμπόρευμα, ως μέσο κοινωνικής καταστολής, είναι στο ίδιο το DNA του καπιταλιστικού συστήματος.

Παρ' όλα αυτά, δεν στεκόμαστε μοιρολατρικά μπροστά στο φαινόμενο σήμερα.

Διεκδικούμε πρόληψη - θεραπεία - κοινωνική επανένταξη και έρευνα στο πλαίσιο μιας κεντρικά σχεδιασμένης επιστημονικά αντι-ναρκωτικής πολιτικής, με πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, δημόσια και δωρεάν, με όλο το επαρκές επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό, χωρίς να χάνεται η θεραπευτική αυτοτέλεια των προγραμμάτων.

Είμαστε αντίθετοι με κάθε εμπλοκή ιδιωτών και ΜΚΟ σε πρόληψη, θεραπεία, επανένταξη και έρευνα.

Παλεύουμε για:

- Απόσυρση του ΕΟΠΑΕ.

- Καμία κατάργηση - συγχώνευση προγραμμάτων, φορέων, υπηρεσιών στον χώρο της απεξάρτησης και της πρόληψης.

- Καμία απόσχιση των προγραμμάτων 18 ΑΝΩ, ΑΡΓΩ, ΙΑΝΟΣ, ΔΙΑΠΛΟΥΣ, ΜΕΘΕΞΙΣ από τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία που ανήκουν.

- Ενίσχυση των «στεγνών» προγραμμάτων.

- Μαζικές μόνιμες προσλήψεις όλου του απαιτούμενου προσωπικού (επιστημονικού, θεραπευτικού, βοηθητικού) σε Πρόληψη και Απεξάρτηση.

- Ενίσχυση των Προγραμμάτων Σωματικής Αποτοξίνωσης σε διασύνδεση με τα δημόσια νοσοκομεία, αλλά και τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα.

- Νέες δομές για όλες τις εξαρτήσεις (αλκοόλ, τζόγος, διαδίκτυο) σε όλη την επικράτεια της χώρας.

- Ενιαίο Θεσμικό Πλαίσιο για τα Κέντρα Πρόληψης και δημιουργία νέων Κέντρων Πρόληψης που χρειάζεται η χώρα με διασφάλιση της λειτουργίας τους, ρητά μετά το 2027.

- Κατάργηση της ΠΝΠ του 2019 και επαναφορά του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Η λογική που διαπνέει το παρόν νομοσχέδιο, είναι ακριβώς η λογική που βρίσκεται στον πυρήνα ολόκληρης της κυβερνητικής πολιτικής.

Με δυο λόγια θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η λογική «όλα θα τα λύσει η αγορά», ή αλλιώς «όλα για το κέρδος».

Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει συνολικά στο ΕΣΥ και όχι μόνο στον τομέα της Ψυχικής Υγείας.

Αγνοήσατε για χρόνια τις εκκλήσεις των νοσοκομειακών γιατρών, των συνδικαλιστικών τους οργάνων, του ΚΚΕ εδώ μέσα, για κάλυψη των κενών με πραγματικές προσλήψεις.

Αφήσατε - σκόπιμα λέμε εμείς - την κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο, γιατί πώς αλλιώς θα κερδίζει πελατεία ο ιδιωτικός τομέας;

Και τώρα παριστάνετε τους θιασώτες δήθεν της «προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο» και κουνάτε το δάχτυλο στους ιδιώτες γιατρούς, λες και λύνεται με τέτοια μπαλώματα, με «δυο εφημερίες τον μήνα», όπως λέτε, το τεράστιο αυτό πρόβλημα.

Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους τομείς. Πάρτε το ηλεκτρικό ρεύμα. Τι μας λέγατε όλοι σας; «Η απελευθέρωση, η ιδιωτικοποίηση, το Χρηματιστήριο Ενέργειας θα ενισχύσουν τον ανταγωνισμό και θα ρίξουν τις τιμές»... Και τα λέγατε όλοι σας, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη της Νέας Αριστεράς.

Για να μην πω για τη μεγάλη σας έμπνευση, να θάψετε - εσείς της ΝΔ - το εγχώριο καύσιμο, τον λιγνίτη, ενώ παραμυθιάζατε τον κόσμο ότι οι ΑΠΕ είναι το φάρμακο διά πάσαν νόσον, για να μπορείτε να «ταΐζετε» τους δήθεν «πράσινους» επενδυτές να φυτεύουν ανεμογεννήτριες, όπου τους καπνίσει, χωρίς κανένα κεντρικό σχέδιο...

Και τώρα που ανεβαίνουν διαρκώς οι τιμές, τη μία σας φταίει ότι δεν φύσηξε αρκετά και την άλλη ότι φύσηξε πιο πολύ από όσο έπρεπε...

Τα ίδια και στη ΛΑΡΚΟ. Αυτά κάνετε. Είχατε υποσχεθεί και είχατε ψηφίσει και νόμο που προέβλεπε ότι η επιχείρηση θα παραδοθεί στον νέο επενδυτή εν λειτουργία, με τους εργαζόμενους στη θέση τους και ότι θα απαλλαγεί έτσι το κράτος - όπως λέγατε - από ένα βαρίδι.

Μόνο που τα μοναδικά βαρίδια είστε εσείς και οι επενδυτές σας!

Γιατί η ΛΑΡΚΟ, αυτό το πραγματικό χρυσωρυχείο για τη χώρα, σήμερα είναι κλειστή και οι εργαζόμενοι απολυμένοι, αλλά δεν σας κάνουν το χατίρι να εγκαταλείψουν τη μάχη.

Ακούστε κύριε υπουργέ. Ο,τι και να μας λέτε εσείς σήμερα, δεν έχει καμία απολύτως αξία. Ξέρετε γιατί;

Γιατί έχετε πει πολλά και στο παρελθόν και, όπως όλοι γνωρίζουν, κριτήριο για το τι λέει ο καθένας είναι η πράξη, η πραγματική ζωή.

Θυμάστε τι λέγατε όταν φέρνατε, ως υπουργός Εργασίας τότε, τη διάταξη που διευκόλυνε να συνεχίζουν να εργάζονται οι συνταξιούχοι;

Οτι το κράτος δεν υποχρεώνει κανέναν, αλλά απλά δίνει «επιλογές» και «δυνατότητες»...

Για πείτε μας τώρα, ο 63χρονος συνταξιούχος, με προβλήματα υγείας, που συνέχιζε να εργάζεται στη ναυπηγοεπισκευή, μέσα στον καύσωνα και σκοτώθηκε την περασμένη βδομάδα στην Σαλαμίνα, για ποιον λόγο λέτε να το έκανε;

Λέτε να ήθελε «να αξιοποιεί δημιουργικά τον χρόνο του» και από χόμπι;

Προφανώς και πήγαινε στη δουλειά από ανάγκη, για να μπορέσει να επιβιώσει, αφού οι συντάξεις, που και εσείς έχετε διαμορφώσει, δεν επαρκούν.

Βλέπετε πώς καταρρέουν τα επιχειρήματά σας;

Κι όμως, εσείς επιμένετε. Λες κι έχετε υπογράψει συμβόλαια με κάποιους. Χρησιμοποιώντας μάλιστα και μεθόδους λίγο - πολύ μαφίας και πλήρους πολιτικής ανυποληψίας.

Δεν πρόκειται, βέβαια, απλά για κάποια ιδεοληψία, όπως σας κατηγορούν πολλές φορές τα κόμματα της επίσης αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.

Αλλωστε, κι αυτοί δεν μας έχουν εξηγήσει επαρκώς ακόμα πώς γίνεται, αν είναι ιδεοληψία, να κάνουν και αυτοί τα ίδια όποτε βρίσκονται στην κυβέρνηση, είτε στην Ελλάδα είτε σε άλλες χώρες!!!

Μάλλον θα έχουν τις ίδιες ιδεοληψίες φαίνεται κι αυτοί...

Πρόκειται για υπέρμετρα συνεπή εφαρμογή των κατευθύνσεων μιας άλλης μεγάλης αμαρτίας που ακούει στο όνομα Κομισιόν, που θέλουν όλο και περισσότερα πεδία, ακόμα και αυτά που αφορούν τομείς κρίσιμους για την ανθρώπινη ζωή, να ανοίγουν για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και το καπιταλιστικό κράτος να αποσύρεται, απλά σε ρόλο ρυθμιστή.

Και ό,τι δεν υπόσχεται κέρδος να μένει πίσω και να φτάνουμε στις γνωστές τραγωδίες: Πότε από καταστροφικές πλημμύρες, πότε από φωτιές και ποιος ξέρει από τι άλλο ακόμα στο εγγύς μέλλον.

Αυτή η πολιτική, όμως, παρόλο που την ντύνετε με ωραία, μερικές φορές, περιτυλίγματα, γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή από τον λαό και τη νεολαία, οι οποίοι αντιδρούν, την καταδικάζουν, αγωνίζονται όλο και περισσότερο για να της βάλουν εμπόδια, γυρίζουν την πλάτη στους δικούς σας στόχους και βάζουν πιο εμφατικά στο επίκεντρο τις δικές τους πραγματικές ανάγκες.

Σε αυτούς τους αγώνες βρίσκεται και θα βρίσκεται μπροστά το ΚΚΕ, και σήμερα - στις 19.30 έχουν ξανά νέα συγκέντρωση, μετά τη μεσημεριανή, όλοι οι φορείς των εργαζομένων της δημόσιας Υγείας, Ψυχικής Υγείας και του χώρου των εξαρτήσεων - και αύριο και μέσα στον Αύγουστο και από τον Σεπτέμβριο.

Σας το ξαναλέμε. Τελικά δεν σας σώζει τίποτα. Το μόνο που έχετε να κάνετε, τουλάχιστον για σήμερα, για απόψε ή αύριο το πρωί μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή, είναι να αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο - έκτρωμα, τώρα! Και να ξεκινήσει στην κοινωνία, με τους φορείς, με τους αρμόδιους, με επιστήμονες, με το ιατρικό προσωπικό, με τους νοσηλευτές, με τα πολιτικά κόμματα, με τα εργατικά σωματεία, με νεολαιίστικους φορείς και άλλους αρμόδιους, μια πλατιά συζήτηση για το τι πρέπει να γίνει.