Παπαγεωργίου Βασίλης

Δηλαδή, αν πιστέψουμε τα όσα αναφέρουν οι τίτλοι των δυο εφημερίδων, τα επόμενα τέσσερα χρόνια, θα δοθούν 4 τρισ. επιπλέον - ή το μεγαλύτερο μέρος τους - στους κοινωνικούς τομείς. Πάνε ένα στοίχημα οι εμπνευστές αυτών των τίτλων, ότι δε θα είναι ούτε το ένα δέκατο - και πολλά λέμε. Και πέρα απ' αυτό, από πού θα κοπούν τα 4 τρισεκατομμύρια; Ακόμη κι αν δεχτούμε τα όσα λένε οι κυβερνώντες, μόνο το ένα θα εξοικονομηθεί από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Τα υπόλοιπα τρία; Πάντως, όχι από τα συνεχώς αυξανόμενα κέρδη και τα συνεχώς πολλαπλασιαζόμενα και πολύμορφα προνόμια της ολιγαρχίας. Με άλλα λόγια, δηλαδή, η κυβέρνηση θα πάρει - με τον ένα ή άλλο τρόπο - τρία τουλάχιστον τρισ. από το λαό, για να μοιράσει μερικές εκατοντάδες δισ. ψίχουλων στις «ευπαθείς ομάδες», φιλοτεχνώντας ταυτόχρονα το «κοινωνικό πρόσωπό» της. Τι θα γίνουν τα υπόλοιπα; Η απάντηση βρίσκεται στις προχτεσινές απαιτήσεις του ΣΕΒ.

Οι ασιατικές οικονομίες έχουν μεν «ανανήψει», αλλά «επισφαλώς»: Τάδε έφη «The Economist» (Global Agenda, 27/3), το περιοδικό - ευαγγέλιο της συνεπούς φιλελεύθερης Δεξιάς, που προειδοποιεί χωρίς περιστροφές ότι επανεμφανίζεται η οικονομική κρίση, η οποία, ως τέτοια, καθόλου «συγκυριακή» δεν ήταν, ούτε «χρηματοπιστωτικός» ήταν ο χαρακτήρας της, ούτε «από τα χρηματιστήρια» προκλήθηκε. Τα σύννεφα μαζεύονται πάνω από την Ασία και η επιβράδυνση της «ατμομηχανής» της διεθνούς οικονομίας, των ΗΠΑ δηλαδή, προβληματίζει ιδιαίτερα. Ειδικά οι χώρες που επηρεάζονται περισσότερο από το σκάσιμο της «φούσκας» - «Νέας Οικονομίας», δηλαδή η Ινδονησία, η Μαλαισία, οι Φιλιππίνες, η Νότιος Κορέα και η Ταϊλάνδη, έχουν καταληφθεί εξαπίνης και βλέπουν τους χρηματιστηριακούς δείκτες που κατρακυλούν ως ένα ιδιαίτερα προειδοποιητικό και απειλητικό σήμα. Ποια είναι η προτεινόμενη από το περιοδικό «συνταγή»; «Μεταρρυθμίσεις». Με άλλα λόγια, ακόμη μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζομένων και των λαών, παραπέρα όξυνση των αντιθέσεων και των αντιφάσεων, κλπ., κλπ.

Βλέπετε, όσο «μεταρρυθμίζουν» την κρίση, είτε στην Ασία, είτε αλλού, τόσο η τελευταία θα επανεμφανίζεται ακόμη μεγαλύτερη.

Το ρόλο του «χαφιέ της διοίκησης» φαίνεται ότι έχουν αναλάβει ορισμένοι υπάλληλοι ιδιωτικής εταιρίας που ελέγχουν την είσοδο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας. Το κατήγγειλαν γιατροί του Νοσοκομείου, υπογραμμίζοντας ότι αυτή η κατάσταση τούς εξοργίζει και προσβάλλει την προσωπικότητά τους. Υπάρχουν αναφορές των «σεκιουριτάδων» του στιλ «ο τάδε επισκέφτηκε τον δείνα γιατρό για να του πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού του», ή «ο "χ" καθηγητής πέρασε την "ψ" ώρα με το αυτοκίνητό του, έχοντας μαζί του άλλους δυο αγνώστους επιβάτες». Πράγματι και οι γιατροί προσβάλλονται και δικαίως διαμαρτύρονται. Ομως, ο «Ρ» είναι σε θέση να γνωρίζει - έχουμε γράψει σχετικά και παλιότερα - πως ακόμα πιο βάναυσα προσβάλλονται οι επισκέπτες του νοσοκομείου, συγγενείς νοσηλευομένων κατά το πλείστον, αλλά και ασθενείς που πάνε για εξετάσεις στα εξωτερικά ιατρεία.

Οι «σεκιουριτάδες» της πύλης συμπεριφέρονται στους επισκέπτες σα να 'ναι ανεπιθύμητα «παράσιτα» που έρχονται για να «διασαλεύσουν τη γαλήνη», ή και «τρομοκράτες» έτοιμοι να βάλουν βόμβα και να τινάξουν τα πάντα στον αέρα! Με ύφος σκοπού στρατιωτικής εγκατάστασης, εξετάζουν εξονυχιστικά τον καθένα που πλησιάζει το νοσοκομείο, ζητάνε αγενώς πληροφορίες και εξηγήσεις για όλα και πολύ δύσκολα πείθονται να επιτρέψουν την είσοδο. Κι όταν κάποιος διαμαρτυρηθεί - το έκανε συντάκτης του «Ρ» - τότε η απάντηση είναι πως «ό,τι κάνουν και ό,τι λένε απορρέουν από εντολή του προέδρου του ΔΣ του Νοσοκομείου, Γ. Μεσσήνη»...

Βεβαίως, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας δεν πάσχει μόνο από... διοικητικό αυταρχισμό που «θρέφει» την αγένεια και τον «τσαμπουκά» των «σεκιουριτάδων». Πάσχει κι από άλλα πολλά και, προπάντων, από έλλειψη ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού, με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν όλες οι κλινικές του, όσες άνοιξαν να υπολειτουργούν και, γενικώς, να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες παροχής τριτοβάθμιας περίθαλψης σε 1.000.000 ανθρώπους της Θεσσαλίας και της γύρω περιοχής. Αυτό είναι σε γνώση της διοίκησής του, η οποία αντί να διεκδικεί τη στελέχωση του νοσοκομείου, ώστε να λειτουργεί κανονικά, επιβάλλει κλίμα αυταρχισμού σε βάρος των εργαζομένων, των ασθενών και των επισκεπτών. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αποφάσισε και την περικοπή των ιατρικών εφημεριών.

Η όλη κατάσταση είναι και εν γνώσει του υπουργού υγείας, Αλ. Παπαδόπουλου - άλλωστε και η περιβόητη «μεταρρύθμιση» στο ΕΣΥ συνδυάστηκε με τον αυταρχισμό στα νοσοκομεία - ο οποίος, όμως, δε λαμβάνει μέτρα σε θετική κατεύθυνση, αλλά αρκείται σε ανέξοδες και ψεύτικες υποσχέσεις...