Που δεν είναι άλλες παρά το πώς θα μπουν και θα «στήσουν» τα παραρτήματά τους οι πολυεθνικές και οι επιχειρηματίες μέσα στην εκπαίδευση και ιδίως στην τριτοβάθμια.
Κάτι μας λέει πάντως, ότι το να συζητηθεί ...κανονικά ένα νομοσχέδιο σε αυτή την Βουλή (και όχι ως «κατεπείγον», «υπερεπείγον», «σουπερεπείγον») θα αποτελεί εξαίρεση.
Βλέπετε, τα επιχειρηματικά συμφέροντα δε βιάζονται μόνο για την Παιδεία, αλλά και για την ενέργεια, τις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, τις τράπεζες, τα λιμάνια, τα ναυπηγεία και πολλά άλλα.
Εφόσον λοιπόν αυτοί βιάζονται, κάποιων τα χέρια θα ...πιαστούν από το πολύ σήκωμα.
ΠΑΝΤΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να ομολογήσουμε ότι οι πιο ...εντυπωσιακές δηλώσεις από τους «τρεις» της συγκυβέρνησης ανήκουν δικαιωματικά στον Φώτη Κουβέλη.
Σε κάθε δήλωσή του παρουσιάζει τα πράγματα ως να γίνεται μία ...φιλική κουβεντούλα, σε ήρεμους, ήσυχους και μειλίχιους ρυθμούς όπου «βρε παιδί μου θα τη βρούμε την άκρη».
Είτε στις συναντήσεις με την τρόικα αναφέρεται είτε στις συζητήσεις των τριών αρχηγών, πάντα μεταφέρει το ίδιο ακριβώς κλίμα ηρεμίας, χαλάρωσης και νιρβάνα.
Πώς γίνεται βέβαια και μέσα από όλη αυτή την ηρεμία και τη γαλήνη να μας προκύπτουν συνεχώς βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που μάλιστα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα και «διά πυρός και σιδήρου», είναι μία άλλη ιστορία.
Τι να γίνει, κάθε «συνιστώσα» έχει το ρόλο της. Είτε μιλάμε για την κυβέρνηση είτε γενικώς για την πολιτική σκηνή. Φαίνεται πως κάποιοι έχουν αναλάβει αυτόν του εφησυχασμού.
ΑΝΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΚΗΣΟΥΜΕ και τον Ε. Βενιζέλο. Αυτός λέει τα ...«περίεργα». Ετσι λοιπόν μάθαμε από τη δήλωσή του πως το πρόβλημα της χώρας «δεν είναι σημειακό άλλα συνολικό» («από την πόλη έρχομαι...»).
Τελευταίο παράδειγμα η λεγόμενη μεταρρύθμιση του συστήματος Υγείας στη Βρετανία, από την κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον. Στις αρχές Φλεβάρη φέτος ανακοινώθηκε και επίσημα η πρώτη περίπτωση νοσοκομείου που προσφέρεται βορά προς εκμετάλλευση στο κεφάλαιο, με το γνωστό ιδεολόγημα «της διάσωσής του από τη χρεοκοπία».
Η βρετανική ιδιωτική εταιρεία νοσοκομειακών ιδρυμάτων «Circle» «αναλαμβάνει τη διαχείριση» του νοσοκομείου του Χίντσινγκμπρουκ στο Χάντινγκτον, στην ανατολική Αγγλία.
Η μορφή της εκμετάλλευσης που επιλέχτηκε για το συγκεκριμένο νοσοκομείο είναι ιδιαίτερα συμφέρουσα για το κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου θα εξακολουθήσουν να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι, που σημαίνει ότι μπορούν να απολυθούν στο πλαίσιο των περικοπών, ενώ όσοι μείνουν θα εξακολουθούν να πληρώνονται από το Δημόσιο. Ο ιδιώτης έτσι θα έχει καθαρό κέρδος χωρίς «μισθολογικά έξοδα».
Το συμβόλαιο ανάμεσα στη NHS και τη «Circle» υπογράφηκε για μια περίοδο δέκα ετών, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι τη διαδικασία της μεταβίβασης της διαχείρισης είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση των Εργατικών. Παράλληλα, πληροφορίες φέρνουν τη γερμανική εταιρεία «Helios» να βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με το υπουργείο Υγείας για να αναλάβει τη διαχείριση και άλλων 10 - 20 νοσοκομείων.
Ταυτόχρονα, το πρόγραμμα περικοπών στο όνομα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» προβλέπει ακόμα και το κλείσιμο 20 νοσοκομείων. Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης που φέρνει επιδείνωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων έχει οδηγήσει στην απόλυτη φτώχεια 13 εκατομμύρια Βρετανούς και αυξάνει τους ανθρώπους που προστρέχουν στις λεγόμενες φιλανθρωπικές οργανώσεις για να επιβιώσουν με συσσίτια και να αντιμετωπίσουν στοιχειώδη ιατρικά προβλήματα. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και η οποία κρύφτηκε πίσω από τη χαρούμενη εικόνα που παρουσίασαν οι διοργανωτές της τελετής στο Λονδίνο, με παιδιά σε νοσοκομειακά κρεβάτια και τη συμμετοχή, όπως ειπώθηκε, «εργαζομένων στις υπηρεσίες Υγείας».
Ενα από τα στοιχεία που θέλησαν οι Βρετανοί διοργανωτές της Ολυμπιάδας, μέσα στο πανηγύρι των πολυεθνικών, να προβάλλουν ως το μεγάλο τους «καμάρι» στην τελετή έναρξης, ήταν η λεγόμενη Εθνική Υπηρεσία Υγείας (National Health Service).
Αυτή η υπηρεσία, δημιουργήθηκε την εποχή που ο καπιταλισμός στη Βρετανία μετά το 1946, κάτω από την πίεση του εργατικού κινήματος και την επίδραση της ύπαρξης της ΕΣΣΔ και του υπό διαμόρφωση σοσιαλιστικού στρατοπέδου με την προτεραιότητα της δημόσιας και δωρεάν Υγείας και Παιδείας, έκανε παραχωρήσεις προς τους εργαζομένους. Οντως για τους διαμένοντες στη χώρα παρείχε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, οι περισσότερες εκ των οποίων δωρεάν, ωστόσο εδώ και αρκετά χρόνια και με «εργατικές» και συντηρητικές κυβερνήσεις η εικόνα αυτή έχει αλλοιωθεί.
Φυσικά, η αστική τάξη σήμερα της Βρετανίας -και αυτό έγινε και στην τελετή που αναφερθήκαμε- έκρυψε αυτή την πραγματικότητα. Το μοντέλο που εφαρμόζεται για να περάσει η Υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο είναι το γνωστό και στη χώρα μας των Συμπράξεων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ) που οδήγησε, από τη μία, στη μείωση κλινών για να μειωθεί το κόστος του ιδιώτη και, από την άλλη, στο να πληρώνουν οι εργαζόμενοι όλο και περισσότερες υπηρεσίες.